De periode 1900: En Mr. Poiret bevrijdt de vrouw... 1900 was de periode van Jacques Doucet, Mariano Fortuny maar vooral van Paul Poiret. Het was Paul Poiret die de vrouwen verloste van hun korset... LEES VERDER
Lou bedankt jullie lieve gokkertjes...Voor zoveel lof aan zijn adres! Hij moet jullie wel teleurstellen... Want zijn verhaal is waar!
Maar ik vind wel dat hij gelijk heeft,als iedereen van ons meer haar op zijn tanden mocht hebben,en "durven zeggen" als er weer eens misleidende reklame in de reklame-folder staat...Zo men meer rekening houden met mensen ...Reuzen, dwergen, dik of dun, Zoals de enige juiste gokkertje zegt Sandra Korting telt voor iedereen...Gelijk heeft ze, en Lou ja.. hebben is hebben en durven is durven... Groetjes Madammeke ---------------- Dit is het antwoord op mijn Thema Hieronder
Er zijn natuurlijk ergere dingen op de wereld dan om 5 u in de ochtend een mailtje te krijgen van een dame Sjoeke genaamd.
De Lou mag dus als gast iets op het blog van Sjoeke zetten Jawadde dat wordt dus een hels karwei voor mij want van de mode daar ken ik dus niks van
Ik weet dat sommigen mij voor een notoir vrouwenloper verslijten en dus zou men er kunnen van uitgaan dat, wie iets van vrouwen kent ook iets van mode zou moeten kennen, of zou ons Sjoeke zich hebben laten inspireren door dat kolderverhaal bij siliconen-Debbie ? Zou ze nu echt interesse hebben voor die "lange lou" ? Zou het haar niet meer te doen zijn om de cupmaat te weten van de eierpottekes in mijn onderbroeken? Awel ik denk van niet ik zou eerder geneigd zijn te denken dat ze meer iets zou verwachten in de trend van de verhalen die op mijn blog staan. Verhalen met steeds een onderliggende vraag zijn ze nu echt waar of niet
Dat de Lou niks van mode kent is toch maar normaal zeker, reeds van bij zijn geboorte is Lou al een buitenmaat geweest. De babykleding viel in het begin nog wel mee maar eens er broekjes met pijpen aan te pas kwamen, was het al vrij duidelijk dat Louke voorzien was van een stel "lange stekkebenen". Nog erger werd het als ook de periode van geklede jasjes was aangebroken. Ofwel waren de mouwen te kort ofwel als de mouwen van lengte waren was de jas te groot. Als er nu iets is dat ik na al die jaren nog niet kan verteren is het wel dat de ontwerpers nooit rekening houden met lange armen en benen, om dan van de bijhorende grote voeten nog maar te zwijgen.De laatste jaren is er wel een beetje verbetering in gekomen doordat de ketens met Nederlandse origine hier uiteindelijk ook hebben gezien dat er in ons landje ook mensen met afwijkende lichaamsdelen rondlopen. Ik kan nu dus al wel een deftige broek of pak in confectie kopen, al moet ik nog wel benadrukken dat men nog altijd niet goed doorheeft dat het hoogteverschil tussen kruis en taille ook niet te standardiseren is, maar soit dat is misschien maar een detail.
En dan nu het verhaal met de vraag "WAAR" of "NIET WAAR".
Ik geef eigenlijk heel weinig om mooie kleding, het liefst van al loop ik rond in een gewone alledaagse werkbroek met een nog even alledaagsere sloddertrui. Voor het 50-jarige huwelijksjubileum van mijn ouders echter wou ik me wel nog eens in het nieuw steken. Ik wou de reutemeteut van de familie die ik niet, of slecht van heel ver kende wel eens horen vragen : "wie is die sjieke mijnheer daar" en dus ik naar een gekende kledingzaak langsheen de A12. Het was juist een periode van speciale kortingen op broeken en jassen en, let op, ook in de speciale maten vertelde een stem in een publicitair blok op de radio. Zoals gezegd dus ik daar binnen en regelrecht naar de rekken met broeken en jassen, want een klassiek pak zag ik niet zitten. Ik wou na veel kiezen en keuren eens een combinatie maken van een beige broek met een bordeaux blazerachtige vest. Volgens de dame die me vergezelde was het mooi.
Ik had echter een probleem.
Zowel de broek als de jas waren niet voorzien van het merkteken van speciale korting zoals alle andere (normale) vesten en broeken. Ik dus een woordje uitleg gevraagd aan die verkoper die me hielp bij het vinden van de juiste maten, en toen zei die zonder verpinken dat er nooit kortingen toegestaan werden op speciale maten. Wel dat had die nu niet mogen zeggen Ik ben die vent daar beginnen uitkafferen dat het misleidende reclame was en nog meer van die onhebbelijke dingen en wees gerust ik zei het niet al te stil. De hele afdeling herenkleding heeft het wel gehoord en hoe meer die jongen zijn best deed om mij te kalmeren, hoe harder ik doorging en hoe luider ik verkondigde dat hij die broek en die vest maar ergens kon steken Ik moest ze niet meer hebben . Ocharme die jongeman Hij stond daar natuurlijk ook maar om zijn dagelijks brood te verdienen kon er feitelijk ook niks aan doen dat zijn baas op die manier de kopers misleidde, mar dat vond ik nu juist zo onrechtvaardig
Uiteindelijk heeft die jongen mij, waarschijnlijk omdat ik zou stoppen met roepen en tieren, toch een korting van 20 % toegestaan en ben ik naar huis kunnen gaan met de spullen die ik wou hebben.
Voilà Sjoeke, uiteindelijk toch nog iets uit de modewereld geworden hé. Ik dank U zeer hartelijk om als gast te mogen fungeren op je mooie blog.
Of het verhaal nu "WAAR" is of "NIET WAAR" dat blijft nog even de vraag, de lezers op je blog kunnen er misschien eerst hun gedacht van zeggen en ik geef later wel het antwoord. Wie meer van dit soort verhalen wil lezen moet ook maar eens een kijkje gaan nemen op mijn blogje.
De Spaanse ontwerper Andres Sandra staat er om bekend dat hij altijd anders is dan anderen qua lingerie. Ook dit jaar was dat weer het geval. Veel doorzichtige creaties die weinig tot de verbeelding overlaten.
Toen Sjoeke me vroeg om op de koffie te komen, vond ik het een leuk idee. Ik was al eerder een keertje gevraagd maar ik had toen niet veel tijd en daarom vind ik het leuk dat ze het een tweede keer vroeg. Maar wie is nu Ekenit? Het woordje is gewoon omgedraaid en dan wordt het Tineke, ik ben van nature altijd vrolijk en opgeruimd en hou van grapjes maken ... Ik ben geboren in Groningen op 26-12-'44 en dus een Kerstkind, niet dat het zo prettig is om dan jarig te zijn, je kunt nooit iets doen wat je zelf leuk vindt en we zijn de laatste jaren zelf ook vaak weg met Kerst. Ik ben getrouwd met 19 jaar en dat was zoals ze dan zeggen "een moetje". Uit dat huwelijk is een hele lieve zoon geboren maar na 15 jaar was het huwelijk voorbij ...
Daarna ben ik een hele tijd alleen geweest en toen kwam ik een heel lief ventje tegen, Job, waar ik nu alweer 16 jaar heel gelukkig mee ben getrouwd. Job heeft een lieve dochter en zo hebben wij samen drie schatten van kleinkinderen, meisjes, 10, 12 en 14 jaar, die ik heel vaak zie want ze wonen vlakbij.
Nu, dit was even een stukje over mijzelf, laat het ons nu eens verder hebben over de kaartjes. Mijn blog is een uit de hand gelopen grap, het was voor mij bedoeld om handiger te worden met de computer. Ik heb nooit computerles gehad en ben er ongeveer zes jaar geleden mee begonnen. Vorig jaar juni las ik iets over bloggen en dacht: "probeer het gewoon en als het niet lukt stop ik er mee." Nu, ik moet eerlijk bekennen dat ik het heel moeilijk vond en als er niet zoveel lieve bloggers waren geweest om te helpen was ik allang gestopt!
Ik kon zelfs geen button maken en om iets te hebben om op een blog te zetten heb ik de kaartjes maar gedaan Ik had nooit kunnen denken dat de bloggers het zo leuk zouden vinden. Vele reacties komen er binnen op de kaartjes, die ik dan ook met heel veel liefde maak. Ook het kaartjes maken zelf, is zo voor de grap begonnen. Ik kreeg er eens een mooie toegestuurd en ik dacht: "dat vind ik nu leuk, dat ga ik ook proberen" en waar ik aan begin, lukt mij ook meestal wel.
Het is een leuke hobby om telkens weer iets anders te bedenken, al heb ik met Kerst zo iets van "nu is het wel genoeg"! Soms maak ik wel 200 en meer kaartjes! Ja, jullie lezen dat goed!! Nu zullen jullie je af gaan vragen: "wat doe je er dan mee?", wel het is mijn tweede hobby. Ik werk als vrijwilliger op een ouderen soog. De kaartjes ben ik daar zo kwijt want ze vinden ze prachtig en als er een open dag is, verkoop ik ze voor een zacht prijsje.
Verder ga ik op de soog een ochtend kaartjes maken en een andere ochtend koffie schenken bij de biljartende mannen. Vorig jaar heb ik daar de ouderen ook computerles gegeven, de grondbeginselen. Inmiddels hebben ze haast allemaal zelf een computer en dat vind ik best een prestatie als je er zo vanuit gaat dat het merendeel zo in de zeventig zit. Verder val ik vaak eens in als er zieke vrijwiligers zijn en ik ben overal inzetbaar.
Nu mijn volgende hobby en dat is, na het kaartjes maken, voor mij het leukste om te doen! Vissen vangen!! Dat doen we meestal met ons beiden. Ik denk niet dat jullie dit nu zo achter mij hadden gezocht maar voor mij is dit het mooiste om te doen, heerlijk genieten aan het water en de vissen zet ik netjes terug hoor!! Dan heb ik als hobby nog het fietsen, zwemmen en het wandelen, dus last van verveling heb ik zeker niet. Ik hou er trouwens van om in de natuur te zijn.
Nu, ik hoop dat dit niet een langdradig verhaal was! Dit was het zo ongeveer en ja, ik ben inmiddels op veler verzoek met een tweede kaartjes blog begonnen! Al komen er hier in de zomermaanden niet veel nieuwe bij, na de zomer begin ik weer met volle moed aan een nieuwe collectie kaartjes!
Ik bedank Madammeke dat ik hier op de koffieklets mijn verhaal mocht doen en ik hoop dat jullie het ook een beetje leuk vonden dat ik de gast was voor vandaag.
Met mijn Peeling Kit verander ik mijn huid in alle zachtheid.
De Lancôme-laboratoria creëerden een echte technologische krachttoer: RESURFACE PEEL, de 1ste peelingkit met glycolzuur en met de Physio-Peel Enhancer, die men gewoon thuis kan aanbrengen, die het huidoppervlak in alle zachtheid vernieuwt. Praktisch, snel, doeltreffend... Vanaf de eerste toepassing is uw huid glad en stralend*. In 4 weken tijd ziet uw teint er levendiger uit en heeft uw huid een fijnere textuur*. Een verjongingskuur voor uw huid!
Uitnodiging ontvangen, van wie mag die wel zijn, zal vlug eens zien.
Een glimlach verschijnt op mijn gezicht het is van Sjoeke of ik op bezoek wil komen en of ik haar een mailtje kan sturenom het te bevestigen. Ja natuurlijk ga ik op bezoek en zit al aan de pc om te antwoorden.
Zodra ik het mailtje verstuur denk ik eraan dat Sjoeke me ook vroeg om tijdens mijn bezoek mijn "levensverhaal" te vertellen,
hoe ga ik daar aan beginnen, hoe vertel ik over mezelf, wie ben ik, wat doe ik graag en al die dingen. Veel te veel vragen kwamen op me af. Tot op het moment dat ik zei; je begint eenvoudig bij het begin.Simpel toch!
SIMPEL.....toch moeilijker dan ik dacht, want ben een persoon die niet snel zomaar over haar leven vertelt, kijk graag eerst de kat uit de boom en dan beetje bij beetje komt men wat te weten over mij. Of dat typisch is voor een "waterman" zou het niet weten, ben namelijk geboren in een wintermaand - op een vrijdag de derde dag van februari -in het jaar 195x.
Mijn naam die ik bij geboorte heb meegekregen is Patricia....
Ik ben ook een persoon die goed en graag naar andere luisterd en wanneer ik in de mogelijkheid ben om te helpen, dan zal ik dat zeker doen. Heb nog voor slachtofferhulp gewerkt, maar niet verder vertellen hé.
Ben een 30 jaar gehuwd met Guy, we wonen in de mooie kempen te Herentals, samen hebben we een zoon die nu al een tijdje samenwoont met zijn vriendin. We hebben jaren in het buitenland gewoond en gewerkt tot we met veel verdriet naar België zijn moeten terugkeren. Heb er vele lieve mensen mogen ontmoeten en leren kennen.
Maar ach brood bakken ze overal en misschien was ik dan nooit hier tot bij Sjoeke geraakt en met een weblog gestart.
Alhoewel ik met mijn blog maar ben begonnen door mijn ziekte ( fybromealgie) Deze heeft ervoor gezorgt dat ik niet mee uit werken kan en het heel moeilijk heb om een, hoe moet ik het uitdrukken, ja laat ik maar zeggen het moeilijk heb om een normaal leven te hebben. Pas op hè mensen, zit niet van 's morgens tot 's avond opgesloten in mijn huisje hoor, maar veel sociaal contact heb ik door de ziekte niet meer, de meesten haken gewoonweg af na een tijdje.
Ach ik begrijp het hoor.
De dag dat mijn blog starte heb ik uren zitten nadenken over wat ik eigenlijk zou schrijven, er is zoveel waar men kan over vertellen, toen dacht ik terug naar de jaren van mijn jeugd samen met de grootouders, veel uren samen in de tuin doorgebracht, opa veel geholpen met de bloemen, planten en dieren enz. We zijn namelijk ook dierenliefhebbers en hebben tot vorig jaar altijd hondjes gehad, misschien dat er terug eentje komt.
Toen wist ik het mijn blog zou gaan over kamerplanten en dergelijke.
Heb altijd iets gehad met bloemen en planten, nooit de plaats en tijd ervoor gehad en toch zonder dat ik het mij realiseerde wist ik er toch, dank zij mijn grootvader, er het een en ander van en dat wou ik met veel mensen delen. En daar de pc een grote deur is naar de buitenwereld....waar men bij heel veel mensen komt......
De titel voor het blog was snel gekozen, een samenvoegsel van kamerplanten en tuinieren = t' Kamerniertje
Of hoe men in zijn leven toch word geleid door het verleden en de toekomst.
Maar hoe ben jij dan aan die naam tante Lotte gekomen? Wel dat kan ik eigenlijk niet meer zeggen, die was daar ineens en ik vond het een leuke naam om te gebruiken als pseudoniem, iedereen zou denken bij het horen/lezen van die naam aan een mevrouwtje met een brilletje, een schortje zo het typetje van een gemoedelijk oud vrouwtje, maar niks is minder waar.
Dit is nu voor een groot deel mijn leven, hier mag ik nu lieve mensen ontmoeten en leren kennen, al is dit voor een groot deel via de moderne communicatie, de computer.
Sjoeke, hartelijk dank voor de goede ontvangst en de lekkere koffie, maar ik moet nu gaan.
Het was gezellig, een dikke kus en knuffel tot volgende keer.
Volgende maand Juni is het weer zo ver! De mannen aan den tv.. en de vrouwen op de Blog Prettige week Je vind deze klein mannetjes bij http://www.baby-walz.com
Lingerie kopen is een feest, maar het vinden van het juiste exemplaar blijkt toch een hele kunst. Te vaak dragen vrouwen bh's in een verkeerde maat. Op de redactie horen we het geregeld van bodyfashionondernemers, lezen het in persberichten van lingeriemerken en laten we eerlijk zijn je ziet het dagelijks om je heen. Een rugsluiting die ergens tussen de schouderbladen zit, schouderbandjes die steeds afglijden, bubbelende cups of uitpuilende kwabjes.
Vrouwen krijgen steeds grotere borsten, maar hun kennis en kritische blik op hoe die te verpakken lijkt alleen maar af te nemen. Het ziet ernaar uit dat we vanaf deze week weer in T-shirt over straat kunnen. Hoog tijd dus voor een paar tips en een kritische blik in de spiegel. Dit wordt de zomer van elegantie en vrouwelijkheid en wat daar niet bij past zijn zichtbare bandjes. Zeker niet van die doorzichtige dingen (wie heeft dat bedacht?). Koop een bh die onder je top past strapless bijvoorbeeld - of koop die top niet. Ondergoed weglaten is geen optie, tenzij je cup AA hebt en niet ouder dan 8 jaar bent.
Er is een brede keus aan bh's voor onder verschillende kledingstukken. Zo draag je geen kanten of gevulde beha onder een T-shirt en geen wit exemplaar onder een witte top of bloes. Onder wit draag je huidskleurige lingerie en onder een T-shirt een gladde T-shirt beha. Van die laatste heeft Hunkemöller (foto) net een nieuwe versie op de markt gebracht, die ook nog een perfect decolleté en borstlift belooft.
Veel spannende tops in de modecollecties deze zomer en vergeet de wikkeljurk niet, die prachtig diepe decolletés oplevert én een bh-probleem. Je kunt er een extra hemdje onder dragen, maar er zijn ook bh's waarbij de cups alleen onderaan aan elkaar bevestigd zijn. Berlei heeft voor dit doel de Smooth plunge bra op de markt gebracht, die ideaal is onder een diep decolleté of een topje met lage uitsparing. Datzelfde merk, onder ander verkrijgbaar bij de Bijenkorf, heeft ook strapless bh's met verwisselbare bandjes. Die kun je kruislings of alleen rond je hals bevestigen, afhankelijk van wat je er overheen draagt.
Als je toch met een kritische blik ondergoed aan het passen bent, neem dan meteen een kijkje in het bikinirek, want een bikinitop hoort net zo perfect te zitten als een goede bh. Succes!
Toen Sjoeke vroeg om mezelf te beschrijven was dat moeilijker dan ik dacht. Wie is Ria van het blog "creariazelzate", vroeg ik me af. Een gekke meid die graag plezier maakt, grapjes zijn echt aan mij besteed!
Maar ik ben ook iemand die geen onrecht kan verdragen. Iemand die door het leven niet is gespaard maar geleerd heeft om door te zetten. Iemand die open staat voor alles en klaar staat om anderen te helpen waar het kan. Iemand die vaak zelf tegen de muur moet lopen om voor haarzelf iets gedaan te krijgen. Iemand die van haar blog, dat oorspronkelijk was bedoeld om haar talrijke hobby's op te plaatsen, een mengelmoes van columns en actualiteiten heeft gemaakt, een plaats waar ze haar ei in kwijt kan, waar af en toe een vleugje seks of een vies plaatje kan, waar ze nieuwe vrienden door heeft gekregen, kortom "haar ding" waar ze alles en nog meer in kan verwerken.
Mezelf beschrijven? Ik ben geboren in Gent en in augustus word ik 58 jaar jong! Ik werk op het OCMW van Zelzate als verpleegster en verzorgster in het bejaardenhuis, nu al bijna 27 jaar. Ik ga dit jaar voor het eerst in de politiek en sta op de lijst van de VLD voor de komende gemeenteverkiezingen. Ik ben erg creatief en geef ook les aan de Vrouwenbond hier in Zelzate, bloemschikken en crea, iets wat ik zeer graag doe. Ik ben alleenstaande maar heb heel vele vrienden die mij het leven aangenaam maken en waarmee ik graag ga eten of naar een feestje ga. Om gezellig te wandelen aan zee of naar de cinema, toneel of musea te gaan, zit je ook steeds goed bij mij.
Ik heb een dochter en een schoonzoon en twee schatjes van kleinkindjes: Cedric, 9 jaar en Amber, 6 jaar. Ik zal ongeveer een jaar aan bloggen zijn in september. Eerst kreeg ik eerlijk gezegd niet echt veel op papier. Het is voor mij ook gemakkelijker om plezant uit de hoek te komen, als reactie, op iemand ander's blog, waaruit dan weer blijkt dat ik gewoon "Ria" ben. Maar willen jullie echt weten hoe ik in elkaar zit, kom dan gewoon even op bezoek en dan zien jullie het zelf!
Groetjes Ria, Muizemieke, Miekemous of Ria(2), kies er maar eentje uit!
Bikiniproof Die winterbleke teint is natuurlijk zo opgelost met een bruiningskuurtje. Maak je je echter zorgen over ietwat slappe armen of billen, volg dan deze bikini-workout. Met een combinatie van gerichte oefeningen en de juiste verzorgingsproducten gaat je lijf strak de zomer in! Hier al vast 2 oefeningen.
Squats op één been Uitgangspositie: Neem in iedere hand een gewicht, leun tegen een muur met tussen je rug en de muur een Swiss Ball. Vanaf je schouderbladen tot aan je heupen leun je tegen de bal. Doe een flinke stap naar voren, span je buikspieren aan en duw je rug stevig tegen de bal aan. Til je linkerknie op tot net onder heuphoogte. (Je kunt deze oefening ook zonder bal doen.)
De oefening: Hou je bovenlichaam goed recht en zak door je rechterknie tot die in een hoek van 90° is gebogen. Blijf met je rug tegen de bal duwen als je je been weer strekt. Maak de set van 10-12 herhalingen af op het rechterbeen en doe de oefening vervolgens op je linkerbeen. In totaal doe je zowel op rechts als op links drie sets.
Vaak voel je na de squats (kniebuigingen) vooral je beenspieren. Dat wil echter niet zeggen dat deze oefening ook vooral je benen aanpakt. Sterker nog, de squat is een van de meest efficiënte bilspieroefeningen. Je bilspieren zijn echter vrij dikke spieren, waardoor ze minder snel uitgeput raken dan je beenspieren.
Schuine buikspieren De uitgangspositie: Ga op je rug op een matje liggen. Buig je knieën en til je voeten op totdat je bovenbenen en bovenlichaam een hoek van 90° vormen. Plaats je vingers achter je oren en hou je ellebogen uit elkaar. Til je hoofd en schouders van de vloer.
De oefening: Breng je linkerschouder en rechterknie naar elkaar toe en strek tegelijkertijd je rechterbeen helemaal uit. Breng vervolgens je rechterschouder naar je linkerknie. uitgeroepen tot meest effectieve buikspieroefening!
Al jaren lang ga ik samen met mijn man op vakantie naar Oostenrijk. Waarom dat land? Ja, ik denk de bergen, de bevolking, alles bij elkaar, (gemutlichkeit). Wij gaan er in de zomer heen, vooral om wandelingen te maken in de bergen. Van s'morgens vroeg tot ongeveer 4uur s'middags. Smalle bergpassen die je moet overwinnen, soms met hele smalle richels, kabels om je aan vast te houden. Dan krijg ik ook wel eens de bibbers ...
Vooral als er op dat richeltje ook nog sneeuw ligt en dat in augustus! Of van die rotsblokken, waar je overheen moet, soms op handen en voeten, dan voel ik mij net een berggeit. Niet te geloven, maar ja, je moet door en dan kom je op die hoogte wat schapen tegen, grandioos! Of een berggeit en dan vraag je jezelf af: "hoe kunnen die daar leven?" ...
Maar mooi die vergezichten, soms met wat mistvlagen die dan optrekken. Watervallen overal om je heen. Zo mooi, dat moet je zien! Helemaal aan de top staat er meestal een berghut en daar kijken we dan ook naar uit. Lekker even wat rusten en dan zit je aan zo'n lange tafel met allerlei nationalteiten. Engels, Frans, Duits, door elkaar wat te converseren, met natuurlijk zo'n grote pint er bij
Als je geluk hebt kom je onderweg een Murmeltier tegen, dat hebben we vaak mee gemaakt en krijsen dat die kunnen als ze zich bedreigd voelen, dan weet je niet wat je ziet of hoort! Maar het zijn mooie diertjes, die leven daar in holen. Een rugzak mee met profiant en wat kleding, want boven kan het soms erg fris zijn, stevige bergschoenen en bergstokken heb je echt wel nodig. Ziet er soms wel lachwekkend uit, maar ja ... en een lederhose en een dirnjurk ... Neen dat dragen wij niet!
Soms gaan wij wel eens naar een "Tirolicher abend" en dat is dan echt genieten want wij zijn dol op die muziek ... Zo hebben we al heel wat streken gezien in Oostenrijk. Het blijft fascinerend dat je op sommige plaatsen met de auto op zo'n 2800 m hoogte kunt komen en in augustus in de sneeuw staat ... of helemaal met de kabelbaan naar boven en daar heerlijk wandelen. Ik kan daar uren over vertellen. Aber mein zweite heimat ist Osterreich ...
Madammeke, bedankt voor je gastvrijheid. Liefs, Corry
