De periode 1900: En Mr. Poiret bevrijdt de vrouw... 1900 was de periode van Jacques Doucet, Mariano Fortuny maar vooral van Paul Poiret. Het was Paul Poiret die de vrouwen verloste van hun korset... LEES VERDER
Winter 2007 De Canadese Kimberly Newport heeft Pink Tartan opgericht. Haar doel is om kleding verfijnd te laten overkomen met oog voor vrouwelijke details. Haar collectie heeft vaak de perfecte combinatie van klassieke en hedendaagse stijlen.
Ondanks de grote textielschaarste en de tot stilstand gedwongen mode-industrie bleek zich toch tijdens de oorlogsjaren een nieuw modebeeld te ontwikkelen. Dit was vooral gebaseerd op vindingrijkheid. In Engeland werd de 'fashion group of Great Britain' opgericht, die modeshows organiseerde waar werd getoond hoe men van oude kleding iets nieuws kon maken. In Nederlandse damesbladen stonden zelfs aanwijzingen hoe men zelf schoenen kon vervaardigen. Een lippenstift was een begerenswaardig bezit, want met make-up werd het gemis aan variatie in de kleding gecompenseerd. Over het algemeen trachtte de Westeuropese vrouw het moreel hoog te houden door haar uiterlijk niet te verwaarlozen. Het materiaaltekort beïnvloedde het modebeeld sterk. Waar vroeger kerk en staat aandrongen op decente kleding, werd de vrouwen nu van overheidswege verzocht met zo weinig mogelijk te volstaan.
De kleding van de VROUWwas voornamelijk praktisch. Deze was ook wat mannelijk door de verbrede schouders met schoudervullingen en de kordate rechte rokken. De japon was dikwijls van twee soorten stof gemaakt: twee oude jurken vormden één nieuwe. De mouwen waren vaak geplooid ingezet. Van vooroorlogse herenkostuums werden grijze mantelpakjes gemaakt. De zomerse dracht was een vooroorlogse jurk of een rimpelrok met een bloesje of een zelfgebreid kort truitje. Omdat er geen kousen waren droeg men veel pantalons. Dit was voor het eerst dagelijkse kleding voor vrouwen! De mantel: oude mantels werden wel voorzien van fluwelen kragen. Regenjassen in een trenchcoutmodel werden vervaardigd van waterdicht gemaakte lakens. Het haar: omdat men zich door middel van de haardracht zonder veel kosten kon verfraaien, werd veel werk van het kapsel gemaakt. Men zette krullen of bleekte het haar. Het kapsel was lang, dikwijls het voorste deel opgestoken in krullen. De hoed: dezelfde modellen als in de jaren dertig, vaak opgesierd met een voile. Hoofddoeken om de kin geknoopt of als tulband. De accessoires: zelfgemaakte schoudertassen van touw, leer en hout, mof van resten bont, gebreide wanten. De kousen: speciaal vermeld vanwege het feit dat katoenen sokjes werden gedragen zelfs bij schoenen met hoge hakken (bij gebrek aan zijden, wollen en kunstzijden kousen). Vindingrijk detail: op blote benen en hielen tekende men de naden van kousen. De schoenen: vooral praktische modellen met blokhakken. Veel kaplaarzen. Toen alle voorraden waren verbruikt ging men zelf schoenen maken; voor het gemak met doorlopende houten of kurken zolen. Dit werd een nieuwe mode: de sleehak
De kleding van de MAN was uitsluitend bedoeld om te beschermen tegen weersinvloeden. Kostuums werden versteld en vermaakt, mantels werden gekeerd (de vaak nog goede binnenkant van de stof kwam dan aan de buitenzijde). Ze werden ook wel gebruikt om er kinderjassen van te maken. Mannen droegen bivakmutsen, dezelfde die in het leger werden gedragen. Net als de vrouw droeg de man o.a. een regenjas van waterdicht gemaakte lakens.
De kleding van het KIND was vooral gemaakt van oude stoffen en gebreid van uitgehaalde wol. Van ruwgesponnen schapenwol maakte men gebreide vestjasjes, omgehaakt met een kleurig draadje. Kindermode werd het windjack, een kort bloezend jasje op een tailleband, geïnspireerd op de battle dress.
STOFFEN Geen nieuwe stoffen, kleuren of dessins. Het enige opvallende was dat kledingstukken van twee verschillende stoffen werden vervaardigd.
Opgestoken haar is weer in! Die ingewikkelde kapsels die eruit zien alsof je uren voor de spiegel hebt gestaan zijn helemaal niet zo moeilijk als ze lijken. We laten het je zien in een paar simpele stappen.
Gebruik hete rollers, ook al wil je geen krullen. Dit geeft je meteen veel volume, zonder dat je er iets voor hoeft te doen.
Houdt je hoofd naar voren en kam de wortels van je haar met een grote kam. Gebruik kleine snelle slagen totdat je voelt dat er zich een "nestje" vormt onderaan je haar. Gebruik wat spray om het een beetje vast te zetten. Gooi je haar weer naar achteren en borstel het in vorm die je graag wilt. Je kunt een grote ronde borstel gebruiken voor meer volume.
Begin met het achterste haar en houdt het vast alsof je een paardenstaart gaat maken. Draai de pluk met de klok mee, breng hem naar boven en zet hem vast met gespjes. Je hebt ongeveer vier tot zes plukken nodig om een sexy kapsel te maken. Neem daarna de voorste pluk haar en draai deze ook.
Als die ook vastzit en je de gewenste hoogte hebt kun je het geheel nog extra vastzetten met 2 gespen. Neem de haarplukjes aan de zijkant en maak deze vast boven de voorste pluk.
Mag ik me even voorstellen,ik ben frieda een romantische iemand die graag lacht en plezier maakt en graag mensen om mij heen heeft
Ik ben begonnen met mijn mijn blogje door toedoen van lisettje (roosje) waar ik al een hele tijd mee bevriend ben, een toffe dame moet ik zeggen,die heeft mij vorig jaar overhaald om een blogje te beginnen daar ik nogal veel alleen zit, en mij soms verveel zodus zo gezegd zo gedaan, en we zijn er dan maar aan begonnen, het eerste dat in mij opkwam was gedichten en mooie plaatjes en ja hoor het is me toch wel een beetje gelukt,nu een jaartje later ben ik met een derde blogje begonnen dat volledig over powerpoint's gaat die ik zelf maak Nu een beetje over mijn hobby's:in de zomer zit ik het liefste in mijn tuin te werken plantjes aanplanten en het onkruid wieden,en in de wintermaanden is het naaien daar ik graag mooi gekleed ga,en taarten bakken en lekker koken en natuurlijk tijd vrij maken om de de pc te werken...
Ook heb ik veel lieve mensen leren kennen door het bloggen, oa Cooltje,Lana,Ekenit, Corry en natuurlijk madammeke, en noem maar op,Ik heb al dikwijls op stap met enkele van hen geweest en dat is altijd lachen geblazen,zo is het nog niet lang geleden dat we bij mij een barbecue hebben gedaan ,en ik heb me toen kostelijk geamuseerd ,de laatste gasten zijn toen rond 2.30 uur naar huis gegaan,ook heb ik al verschillende keren op stap geweest met Lana en rita altijd veel gelachen en plezier gemaakt wand ik moet zeggen die twee kennen er wel wat van om een mens te laten lachen.
En dan als slot op stap met Rita en madammeke ja mensen dat was me wat,we hebben ons toen kostelijk geamuseerd eens goed gegeten en een lekker ijsje als afsluiter. Volgende de maand heb ik een afspraak samen met Lisettje en onze lieve Corry dan gaan we eens een uistapje maken naar de zoo in Antwerpen,ja en wat denk je nu, dit word weer een dagje vol leute en plezier. Zo madammeke dit was het een beetje, wat ik vertellen kan. Wil je meer weten nodig ik je graag uit op mijn blogjes...Ik heb er 3, dus keus genoeg! Liefs Frieda...
Ook mijn man heeft een hobby hij verzameld al meer dan 25 jaar gegevens van wereld oorlog twee indien je moest geintresseerd zijn zijn linkje staat op mijn blog... http://www.gefusilleerden.be/
De Italiaanse winters zijn schijnbaar niet bepaald streng. Net als bij Valentino zijn bij Armani opvallend veel blote schouders te zien, al vielen er ook enkele goed ingeduffelde modellen te bespeuren.
Lange jurken domineerden de catwalk, waarbij de sobere kleuren (veelal zwartwitte prints) gecompenseerd werden door de gedetailleerde ontwerpen, de verfijnde stoffen en de precieze afwerking. Tweede hit bij Armani: classy mantelpakjes, met of zonder bont, met korte of lange rok, met of zonder pofmouwtjes.
Elke creatie gaat gepaard met een apart zwart hoedje, waarvan sommigen deden denken aan libelles. Het afwijkende kleur bij de Italiaans was een ijzig lichtblauwe jurk, met een doorzichtige van tule gemaakte rok.
Armani zet ook geld in op rijk maar dan op klasse dan op overdaad. In de beperking toont men zich de meester.
kiest in A(r)mour resoluut voor de strijdbare vrouw. Vrouwen zijn dan wel fysiek zwakker, maar als geraakt wordt aan wat hen dierbaar is, dan zijn ze supersterk. Dan willen ze met man en macht beschermen wat ze hebben.
Die oerkracht die dan vrijkomt is zo sterk, dat de vrouw dan superwoman lijkt. Sterke Vrouwen als het ware: lichtroze topjes die door de frêle stof en zwakke kleur kwetsbaarheid uitstralen
. Gecombineerd met een stoere vest, krijg je een geloofwaardige female warrior. Ook door polsbeschermers krijg je dat effect. "Ik heb me vooral geïnspireerd op het harnas. Het spreekwoord 'Iemand het harnas aantrekken' betekent immers iemand beschermen.
De rijkelijke bedekking van zijn creaties staan in schril contrast met de bijna klinische setting waarin de Zweeds-Duitse ontwerper Karl Lagerfeld zijn wintercollectie voor het modehuis Chanel prestenteerde.
Soms volledig, soms subtiel (zoals bij de rode jas), soms in evenwicht met de rest van het ontwerp. Maar overal zijn (nep?)edelsteden en veel goud te bewonderen, tot in het haar toe.
Ook nadrukkelijk aanwezig: de arm- en beenbedekking, voornamelijk in jeans, Een kledingsstuk dat losstaat van de rest en enkel dient om de schouders te bedekken, uit stof of rijkelijk versierd. Naast de versiering gebruikt ook Lagerfeld vaak sobere kleuren (wit, zwart, bruin, grijs en een enkele keer donkerblauw), met een felrode jas en gigantische kraag als opvallende buitenbeentje.
Een schoonheidsinstituut voor mannen, hoe kom je erbij?
,,Mannen durven niet naar de gewone instituten voor vrouwen: ze hebben drempelvrees. Als je als man zo'n instituut binnenwandelt, krijg je wel eens vreemde reacties: 'wat komt die hier doen'. Als ik zelf rondbel voor een lichaamsmassage, klink ik als man blijkbaar zo verdacht dat ik nergens terecht kan. Er was dus zeker een leegte, die ik met mijn instituut opvul.''
Wat voor mannen komen er zoal in jouw instituut binnengewandeld?
,,Dikwijls komen ze de eerste keer langs omdat ze een cadeaubon gekregen hebben van hun vrouw. Dan zijn ze een beetje gegeneerd. Meestal beginnen ze met een massage, en dat vinden ze fantastisch. Ze kijken een beetje rond en zien alle verzorgingsproducten staan. Amai, zoveel potjes, is hun reactie. En dan willen ze weten waarvoor die potjes dienen. Ik geef hen staaltjes mee, en de volgende keer vragen ze een massage plus een gelaatsverzorging. De meeste klanten zijn zakenmannen tussen de dertig en de vijftig. Zo is er een man die elke maand uit Parijs overkomt. Die neemt dan meteen voor vier, vijf uur aan behandelingen. Waarom ik geen huismannen over de vloer krijg? Die vinden het toch te duur. Het blijft een luxeproduct hé.''
Zijn mannen eerlijk over het feit dat ze bij de schoonheidsspecialist gaan?
,,Nee, helemaal niet! De mond-tot-mondreclame gaat dan ook heel traag Da's normaal, mannen vertellen elkaar niet op café welke dagcrème ze gebruiken. Vrouwen doen dat wel. Een ander verschil is dat je mannen nog helemaal moet uitleggen hoe ze de verzorgingsproducten moeten gebruiken. Daar hebben ze echt hulp bij nodig.''
Zijn beautyproducten voor mannen een tijdelijke trend, denk je?
,,Nee, het is een trend die niet meer gaat stoppen. Tien jaar geleden was ik veertien, en de enige in mijn klas die gel in zijn haar deed. Nu dragen alle jongens gel in hun haar als ze nog maar drie jaar oud zijn. Ik kan in mijn schoonheidsinstituut de vraag al bijna niet meer bijhouden.''
Geboren te Tienen ben ik voor de blogwereld Ninne , een senior die binnen een paar weken 67 lentes telt. Klein van stuk, met soms wat energie teveel. Velen stellen mij de vraag waar ik die vandaan haal, en telkens moet ik het antwoord schuldig blijven.
In mijn vorig jong leven ben ik altijd druk bezig geweest met de job van mijn echtgenoot en heb ontzettend veel hoeken van de wereld gezien en er ook gewoond. En vermits het niet altijd evident was in het buitenland om gepaste kleding te vinden, had ik niets beter gevonden dan de meeste dingen zelf te fabriceren. Dagen ben ik soms op zoek geweest naar geschikte materialen : stofjes , lintjes ritsen, enz. Telkens lukte het wel op de één of andere manier.
In 1984, kwam ik voor het eerst in contact met de computer. We leefden toen in Hong Kong. Een nieuwe wereld ging open ... Ik moest zoveel dingen bijhouden, dat ik besloot mij zo'n ding aan te schaffen. Een zwaar log geval dat toen onder DOS werkte en ik had er nog nooit één ding over gelezen. Dus 's nachts werd het studeren, proberen, enz. Na een maand of vier kon ik mijn plan trekken en zo heb ik vele collega's ook op weg geholpen. Alles was in het Engels en soms vroeg ik mijn man "wat betekent dat feitelijk ??" Zijn reactie ... "welke taal spreek jij eigenlijk ??" Ja ... ik besefte zelfs niet dat de pc een eigen computertaal had.
Toen het ogenblik van pensioen aanbrak, heb ik gezegd "Ik ga kort bij de grond leven !!" "Ik wil tuinieren". Niemand geloofde me en dacht dat ik totaal krankjorum geworden was.
En inderdaad, zo ben ik thans meer bekend als "tuinfanaat". Maar ja, een "hof", eens de eerste mislukkingen achter de rug ... en nadien er iets definitiefs van maken dat is nog een ander paar mouwen. Uren heb ik in boeken gesnuffeld, want als leek, die nooit een schop in handen had gehad, laat staan kunnen snoeien. Wel vandaag ziet de tuin er ongeveer uit , zoals ik die droomde, jaren terug.
Sindsdien heb ik al wat af geklust. Verven, behangen, hameren, timmeren, boren. Als er iets technisch stuk is, moet ik het kunnen openprutsen om er binnenin te kijken. Zo heb ik al veel dingen echt verknoeid hoor ... maar mijn nieuwsgierigheid is te groot om hierover te rouwen.
Het naaiwerk was dus in de vergeethoek geraakt. En nu plots, tijdens de hittegolf, kon ik geen zware inspanningen doen en ben terug in mijn lapjesdozen gaan rondneuzen. Baf ... mijn adrenaline kwam weer boven ... ik zou eens terug iets maken. Shortjes moesten het worden, want die vind ik eigenlijk niet altijd zo geslaagd in de winkels. Ik moest dus wel een winkel zoeken hier in de omgeving om toebehoren te vinden. Op een dag moest ik teelaarde hebben voor de tuin en in het voorbijrijden werd mijn aandacht getrokken door een, achter een grote tent, verborgen winkeltje, met op sommige ruiten bruin papier geplakt als afscherming voor de zon. Ik ben gestopt en naar binnen gegaan.
Groot was mijn verbazing toen ik honderden rollen stofjes opgestapeld zag staan tot tegen het plafond , met ervoor een hoge ladder.
De geur deed me iets... men kan dat hebben, hé ... alles leek toch zo intact, zoals vroegere jaren. Een dametje kwam van achteraan en vroeg vriendelijk "kan ik U met iets helpen ?". Haar haartjes spierwit, vrolijke pientere oogjes, en een beetje gebogen. Ze zag me rondkijken ... "ja", zei ze, "doe maar rustig hoor, als je me nodig hebt roep je maar "Coletta !! Intussen zal ik nog even een rits herstellen."
Al verschillende keren ben ik nu al bij Coletta geweest. Bij haar kun je nu werkelijk alles vinden wat maar denkbaar is . Moet je maar één knoopje hebben, 30 cm elastiek of ben je niet zo handig in herstelwerk... Zij doet het wel. Daarbij krijg je haar wijze raad gratis mee. Pas op voor dit... en leg dat maar een nachtje in koud water en dan heet droogstrijken, enz. enz.
Mijn shortjes zijn afgeraakt en voor ééntje heb ik er nog een bloesje bij gemaakt in dezelfde kleur. Niks speciaals maar wel gemakkelijk.
Feit is: Waar vindt men nog zo'n nostalgische winkeltjes ... ?? Meestal op het platte land waar de koetjes loeien en de schapen blaten natuurlijk, ... maar het wordt jammer genoeg een zeldzaamheid. Ik prijs me dus gelukkig mijn "Coletta" gevonden te hebben.
Je bent modebewust en je doet je uiterste best. Toch gaat het soms hopeloos fout. Je blundert en dat is pijnlijk! Vaak is het niet eens je eigen schuld maar ben je misleid door modellen en divas op tv en modebladen. Cynthia Nellis somt vijf fouten op die je vermijden kan.
1. Fashion victim Je koopt magazines, pluist moderubrieken uit met een vergrootglas, kijkt naar reportages op tv en fotos in kranten. Hoe kan je dan fout zijn?
Je doet te hard je best en je wordt een fashion victim!
Vergeet niet dat media je opzadelen met haast onbereikbare idealen. Je ziet alleen maar topmodellen in schitterende creaties. Natuurlijk wil je er net zo uitzien maar, vergeet niet dat de ontwerpen die ze showen peperduur zijn en meestal bestemd voor de elite. Je zal er nooit zo uitzien als die supermodellen op de catwalk.
2. Kleren kopen die niet passen Koop nooit kleren die te klein zijn. Ook niet tijdens de koopjes. Maak jezelf niet wijs dat je nog snel enkele kilos verliezen zal om toch maar die afgeprijsde en te kleine broek te kunnen kopen. Let ook altijd op de lengte van de mouwen en de pijpen. Een centimeter te kort en je ziet er niet meer uit! Details maken of kraken jouw look.
3. Koopwoede Koop ook tijdens de koopjes verstandig en graai niet zomaar alles mee. Voor je het weet, hangt jouw kast vol met de gekste spullen en de vreemdste kleurencombinaties. Je zal eruit zien als een clown!
Het zijn vaak de koopjes die jouw kasten verknoeien. Zonder nadenken meegraaien en ze hangen zo vol spullen die je amper draagt. Denk dus na voor je koopt en koop altijd in functie van wat je al hebt.
4. Stijlvastheid Je hebt jouw eigen stijl en voorkeuren en vaak veranderen is duur. Dat betekent niet dat je eeuwig dezelfde stijl moet aanhangen. Ook niet als je ouder wordt. Zelfs dan is het niet te laat voor een nieuw accentje. Zorg dus voor een stevige basis en breng af en toe een leuke toets aan. Zo blijf je up to date.
5. Fout ondergoed Verkijk je niet op de modellen en divas. Ze defileren vaak met speciale push-up behas of tape onder hun boezem in het jurkje van een ontwerper. Doe hen niet zomaar na, voor je er onsterfelijk belachelijk uitziet! Net zo met corsetten en andere oogverblindende trucs.
Het Poolse bergdorpje Koniakow staat bekend voor zijn kantwerkjes gemaakt door kranige oma's. Er zijn echter steeds minder liefhebbers van de ouderwetse tafelkleedjes en onderleggertjes. Daarom hebben ze zich nu toegelegd op het haken van sexy strings. Met succes, want onlangs is hun eigen webshop geopend.
(Foto: Belga)
Toch is niet iedereen tevreden met het succes. "Wat er met onze oude tradities gebeurt, is een schande", laat Helena Kamieniarz van de lokale volkskunstvereniging weten. "De kunst van het haken is niet bedoeld voor zulke kledij." Benieuwd of de Brugse kantklossers daar ook zo over denken.
Wil je de gehaakte strings eens uitproberen? Surf dan naar http://koniakow.com.
Mooi toch ! zo ééns iets anders als een lapje op de kast ;-)
Prettig weekend
Wegens werken aan de blogs bij Seniorennet, zijn sommige blogjes moeilijk te openen, waaronder ook het mijne. Men heeft beloofd dat alles vlug opgelost zal zijn!
Opgestoken haar is weer in! Die ingewikkelde kapsels die eruit zien alsof je uren voor de spiegel hebt gestaan zijn helemaal niet zo moeilijk als ze lijken. 
