xml:namespace prefix = o ns = "urn:schemas-microsoft-com:office:office" />
DE VREUGDE VAN DE PEN.
Als hij zijn ijverige pen, bereidwillig, laat zingen
In nieuwgeboren woorden, vol klinkende klanken
Over het verwachtingsvolle vel doet springen
Dan kan hij wel de sferen duurzaam danken
Want woorden tot zinnen kneden
Is zijn steeds weerkerend verlangen
Al sinds een ver vervloden verleden
Tot een toekomst, nog te vangen
En niets, ook niets kan hem ervan weerhouden
Dat zijn pen zich desnoods in alle bochten wringt
Geen elementen ooit die willen, konden of zouden
Hem beletten dat via zijn pen, zijn hart steeds weer zingt
In de eindeloze vreugde
Van het immere zijnĀ
|
