Alexander 2.
De blik is even leeg als zijn portefeuille, en daar hoeft hij, als hij er al een heeft, ze niet voor uit zijn jaszak te halen. Geen vraag, geen mededeling, geen verwachting
Niets, alleen die dove, lege blik.
- Alexander komt uit het Oostblok, samen met zijn zwangere vriendin.
Ze zijn heel recent aangekomen en verblijven in een home voor vluchtelingen.
Bedoeling is dat ze politiek asiel aanvragen, want hij kan niet meer terugkeren
naar zijn vaderland, tenminste niet als hij wil blijven leven
Woorden die achteraf waar bleken te zijn.
Ze spreken beiden noch Engels noch een andere West - Europese taal.
Als mensen onder elkaar willen wij hen helpen, en daarom zijn we hier.
De bleke man met de nietszeggende blik zit er wezenloos bij. Begrijpt niets van ons gesprek en geeft ook niet de indruk op enigerlei wijze geïnteresseerd te zijn.
- Zolang hij geen geldige papieren heeft dat hij hier kan blijven, krijgt hij ook geen arbeidskaart en mag hij dus niet werken. Het lijkt ons in ieder geval belangrijk dat hij zijn tijd op een gezonde manier kan invullen. Vroeger schilderde hij al eens, en wij hebben hem al een schilderij laten maken.
Een der dames haalt een opgerold doek uit haar tas, en ontrolt het textiel.
Een mooi schilderij bevestigt het kunnen van de onbekende, die nog steeds zijn hoofd in zijn schouders laat zakken. Als hij echter mijn blik onderschept nadat ik zijn werk heb gezien, is er een eerste teken dat duidt op interesse. Zijn ogen kijken me vragend aan. De werelden die ons scheiden, cultuur, taal en nog zoveel meer doen er op dit moment niet toe. Hier zit een mens in nood. Een asielzoeker heeft een gezicht gekregen en zal me nooit meer onberoerd laten.
- Mooi hé?
Inderdaad mooi. Ik knik instemmend.
- Ik stel voor dat we Alexander van het nodige materiaal voorzien om aan de slag te kunnen gaan. Hij moet zorgen voor mooie en verkoopwaardige schilderijen, en ik doe mijn best om ze aan de klant te brengen, goed?
De dames glimlachen voldaan. Een eerste stap is gezet.
Alexander voelt aan dat er een positief resultaat in de lucht hangt.
De dames wijzen naar het doek en maken hem duidelijk dat er nog werken van hem verwacht worden. Hij maakt het internationaal gekende gebaar van de duim die schuift over zijn wijs- en middenvinger. Tegelijkertijd knikken de dames en ik, ja er valt geld mee te verdienen. Ik lees waarempel een kleine blik van tevredenheid in zijn ogen.
Een handdruk bezegelt de woordenloze afspraak. Een halfuurtje later verlaten de dames en hun gast de zaak. Met de nodige materialen. Ik voel dat het goed komt.
