BEDENKINGEN.

Leven vraagt voortdurend

Gevoelens en gedachten

Op te wekken, te verwekken

Schoonheid in het leven

Vraagt het mooie in jezelf

Te zoektochten, te ontdekken

Waardoor je,  op jouw beurt

Een bron van pracht bent

Voor een zoekende die zichzelf nog niet

Gevonden heeft, of amper kent

Het streven naar kennis

Een mens kan niet zonder

Maar het absolute is het gevoel

Het ultieme levens – wonder

Want niets kan de pijn verzachten

Als de melodie van het gevoel ontbreekt

Als in het diepst van onze gedachten

                                                            DE VREUGDE VAN DE PEN.

Als hij zijn ijverige pen, bereidwillig, laat zingen

In nieuwgeboren woorden, vol klinkende klanken

Over het verwachtingsvolle vel doet springen

Dan kan hij wel de sferen duurzaam danken

Want woorden tot zinnen kneden

Is zijn  steeds weerkerend verlangen

Al sinds een ver vervloden verleden

Tot een toekomst, nog te vangen

En niets, ook niets kan hem ervan weerhouden

Dat zijn pen zich desnoods in alle bochten wringt

Geen elementen ooit die willen, konden of zouden

Hem beletten dat via zijn pen, zijn hart steeds weer zingt

In de eindeloze vreugde

Van het immere zijn…