xml:namespace prefix = o ns = "urn:schemas-microsoft-com:office:office" />

                             DANKBAARHEID.

Hij ging op zijn gatensokken heen

Amper nog vel over krakend been

Er zweefde een glimlach op zijn mond

Omdat zijn lief hem had verwend

En hem tot zijn laatste moment

Met de nodige humor ter zijde stond

Zo dankbaar om wat is geweest

Maakten zij beiden die ogenblikken

Van samen-zijn, nog tot een feest

Alle tederheid blonk in zijn ogen

Was in zijn stervende blik vervat

Dank je lieverd voor het vermogen

Tot lieven dat we samen hebben gehad