xml:namespace prefix = o ns = "urn:schemas-microsoft-com:office:office" />

                       DODE VOGELS.

Urenlang had hij, in de geborgenheid van de nacht

In zijn stille bedstee verzonken, erover nagedacht

Hoe zelden ziet men ergens dode vogel – lijven

Waar zouden de gevleugelden na hun sterven blijven?

Na veel peinzen wist hij het, kwam hij er bij uit

Hij bedacht : nu weet ik waarom een vogel zo vrolijk fluit!

Want een vogel weet immers dat de laatste vogel – vlieg – reis

Maar één richting kent, namelijk naar het vogel – paradijs!