ZAAIEN 2
Vervolg van Zaaien 1.
xml:namespace prefix = o ns = "urn:schemas-microsoft-com:office:office" />
Als daar was mijn vader.
Als mede - orkestleider van een kroostrijk gezin verscheen hij iedere dag pas rond 6 uur in mijn leefwereld. Nooit plots, altijd op zijn eigen, zachte manier.
- En, jongen, is het je gelukt om de karweitjes die je van mij mocht (MOCHT!!!) doen, op te knappen?
Die hekelkarweitjes die mij remden in mijn gang en verlangen naar absolute vrijheid! Het geheel opgaan in een gelukzalig gevoel
Die karweitjes waarvan me indertijd de pedagogische bedoeling geheel ontging.
Die karweitjes, stoorzenders van een optimale verlofperiode.
Mijn vader had een grote hof, zo noemden we dat vroeger.
Tegenwoordig heet dat moestuin.
Mijn vader heeft in zijn jonge jaren 2 keer een hof gemaakt.
Eénmaal maakte hij mijn moeder het hof, zijn meest geslaagd initiatief achteraf gezien, een éénmaal legde hij een hof aan, vol groenten, planten
En net daar, in wat voor hem zijn favoriete vrijetijdsbesteding betekende, lag mijn obstakel der obstakels
Onkruid wieden, indertijd nog geplaatst onder de noemer schoffelen, bessen plukken, aardappelen uitdoen, erwten en bonen plukken, maar ook de voorbereidende werkzaamheden als daar zijn de tuin omspitten en bemesten
Ik had het genoegen om aanwezig te mogen zijn bij alle fases die een hof te doorlopen heeft. Het genoegen, althans in de ogen van mijn vader.
Zelf vond ik het maar verspilling van kostbare lees- en speeltijd.
Maar indertijd was vaders wil nog wet!
En als ik dan s avonds bevestigend kon antwoorden op de vragen die hij me stelde, dan wist ik dat de volgende opdracht er automatisch zat aan te komen
- Dat heb je goed gedaan. Dan mag je morgen het volgende doen
Ondertussen waren wij onder ons beidjes al kuierend in onze hof aanbeland, en kon mijn vader zich vergewissen van mijn vervulde activiteiten. Die meestal ook niet geheel door hem werden goedgekeurd
