xml:namespace prefix = o ns = "urn:schemas-microsoft-com:office:office" />
DE GANG DER DINGEN.
Zijn haren verdunden, groeiden grijs
De blik vol tederheid, een glimpje wijs
Armen en benen bewogen als stelten stram
Vechtlust geluwd, gemoed een ietsje tam
Het handelen van iedere dag
Ging met aan wat minder snel
Maar zolang hij haar bloeien zag
Vergat hij al zijn kommer en vele kwel
Het gevoel van alles geven voor haar
Bleef steeds aanwezig, springlevend jong
Omdat de muziek van zijn hart, iedere snaar
Een eeuwige aria voor zijn geliefde zong
|