xml:namespace prefix = o ns = "urn:schemas-microsoft-com:office:office" />

                                                            UNIEK.

Hij kon er niet meer tegen

De absolute leegte van het bestaan

Opstappen leek voor hem een zegen

Dus is hij in zijn eentje weggegaan

Op zoek naar een invulling

Voor zijn eigen, waardevol zijn

Maar dra kwam hij tot de ontdekking

Dat hij niet kon ontsnappen aan de pijn

Der gedachte die hem achtervolgen bleef

Doch hij sprak met zijn fierheid, aangeboren

Wat er ook gebeuren zal, zolang ik leef

Zal ik niet tot de grijze massa willen horen

Want als wezen ben ik zondermeer uniek

Daaraan wil ik werken, mezelf afbeulen

Desnoods als een overjarige freak

Zonder klakkeloos met de rest te heulen…