xml:namespace prefix = o ns = "urn:schemas-microsoft-com:office:office" />

                                             VERLEDEN.

En het verdriet

Der verloren jaren

Viel als dunne schilfers

Van hun gepatineerde gezichten

Borg staand voor

Eeuwige ontroering

Doch bracht het weerzien

De vastgeroeste harten

Nog eenmaal in vervoering ?

En veel later, toen hij haar ogen sloot

Begreep hij dat liefde zo immens

Intens kan zijn dat je kan delen

Zoals zij voorspelde

Maar de jaren hadden hem geleerd

Dat je een dame

Niet laat wachten,

Verdriet der verloren nachten …