Ik ben Vanden Broucke Jean Pierre, en gebruik soms ook wel de schuilnaam jipie.
Ik ben een man en woon in Lauwe (België) en mijn beroep is gepensioneerd.
Ik ben geboren op 21/12/1954 en ben nu dus 70 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: wandelen, fotografie en tuinieren.
Vandaag een wandeling op eigen bodem, de wandelclub uit Lauwe de 12uren van Lauwe stelde er hun Vakantie voor.
Lauwe is een dorp in de Belgische provincie West-Vlaanderen en een deelgemeente van de stad Menen. Lauwe was een zelfstandige gemeente tot aan de gemeentelijke herindeling van 1977. De leuze van de deelgemeente is: Lauwe Leeft. Lauwe is gelegen aan de rivier de Leie. De plaats is ook bekend om de 21 julifeesten (Nationale feestdag van België) (Summer@Lauwe), inclusief vuurwerk, waar jaarlijks veel volk op afkomt alsook de uitgebreide jaarlijkse kerstmarkt.
In 1917 werden voorwerpen van Gallo-Romeinse oorsprong gevonden, zoals een bijl en een slaghamer in silex. De Dronckaertstraat zou betrekking hebben op een heerweg van Roncq naar Kortrijk en verder. De naam Lauwe werd mogelijk in een boek van 804 aangetroffen, maar zeker in 1128 als Lauwa en in 1134 als Lauha. Het zou afkomstig kunnen zijn van aleu (lichtend) of in verband staan met Keltische benamingen voor water zoals lova (waterloop) en lavo (meer). De heilige Aubertus van Kamerijk (Obertus, †668) zou hier zijn gedoopt. Omstreeks 804 zou hier al een gehucht zijn geweest aan een doorwaadbare plaats over de Leie. In 1128 werd gewag gemaakt van de eerste bekende heer van Lauwe, Disderus van Halewijn. Deze was overste van het Sint-Pieterskapittel te Rijsel. Het patronaatsrecht van de kerk behoorde dat kapittel toe. Een romaans kerkgebouw zou omstreeks 1100 zijn gebouwd. Na de Slag bij Westrozebeke (1382) werden de goederen van de heer van Lauwe verbeurd verklaard. De heerlijkheid kwam in handen van de familie van Ghistelle en omstreeks 1430 door huwelijk van de familie van Halewijn. In 1544 kwam hij aan Philip de Croy. De laatste heer was Juliaan Louis Frans Bidé de la Grandville die tijdens de Franse Revolutie gevangen werd genomen en stierf in 1802.Tijdens de 19e eeuw groeide de bevolking, mede door de industrialisatie. Tussen 1838 en 1842 werd een spoorlijn aangelegd. In 1834 werd de Leie gekanaliseerd. Een brug naar Wevelgem kwam 1868-1869 tot stand en deze verving een veerdienst. In 1855 kwamen zusters vanuit Heule en betrokken een klooster. Ze leidden een school. In 1977-1978 werden klooster en school grotendeels gesloopt. Omstreeks 1900 ontwikkelde zich de vlas- en dakpannenindustrie. In 1898 kwam er een jacquardweverij, De Witte-Lietaer genaamd. Oorspronkelijk linnenweverij, werd na 1900 ook katoen verwerkt. Het groeide uit tot een der grootste weverijen van Europa, die vanaf de jaren '50 van de 20e eeuw meubelstoffen en autobekleding ging produceren. In 1910 werd dakpannenfabriek Lauwberg opgericht, deze werd in 1965 gesloten.
De start was ditmaal uit de school Ter Molen en de wandelaars konden uit een 8tal afstanden kiezen. Vandaag wandelde ik met mijn buurman en besloten de 32km te wandelen. Eerst een kop koffie, daarna beginnen aan de wandeling. Na de start volgende al een splitsing, de grootste afstand moest eerst een lus van 7km in lauwe maken om daarna de andere richting mee te gaan met de 25km.
Parcour van de 32km Vertrek voor de eerste lus van 7km
terug naar de startzaal
Hier op weg voor het verdere verloop van de wandeling, we gingen richting Aalbeke
Afwisseling mooie wandelpaden met regelmatig autoluwe wegen.
Zicht op Steenbakkerij en pannenfabriek Pottelberg.(3 schoorstenen)
Op weg naar de centrale rustpost in Aalbeke, deze was in de voormalige kerk, die nu dienst doet als bibliotheek en vergaderzaal.Na deze rust deden we een lus van meer dan 10km richting Moeskroen en terug via Sentier des ficheaux.
De Molen van Aalbeke.
De Hoogmolen of Messiaensmolen is een windmolen in de tot de West-Vlaamse gemeente Kortrijk behorende plaats Aalbeke, gelegen aan de Luingnestraat 38. Deze standerdmolen van het gesloten type fungeert als korenmolen. Op deze plaats stond al een molen in 1714, in welk jaar deze door brand werd verwoest. Een nieuwe molen kwam gereed in 1717. In 1967 werd het windbedrijf gestaakt en hij raakte in verval. In 1980 werd de molen aangekocht door de stad Kortrijk en in 1994-1995 werd hij opnieuw in maalvaardige staat gebracht, waarna hij door vrijwillige molenaars werd bedreven.
Hier wandelen door dit klein natuur domein op Waalse bodem.
Een vlasschaard. Op de terugweg naar Aalbeke
na de 2°rust in Aalbeke gingen dan terug richting Lauwe via het preshoekbos en de bramier.
Het Preshoekbos is een natuur- en recreatiegebied in de Belgische gemeenten Kortrijk en Menen, in het zuiden van de provincie West-Vlaanderen.Dit gebied heeft als kern het gehucht Preshoek, gelegen tussen Aalbeke, Lauwe en Marke. Het wordt doorsneden door de autowegen E17 en E403. De hoofdingang bevindt zich aan de Aalbeeksesteenweg 49.In dit gebied beheert het Agentschap voor Natuur en Bos sinds 2009 een 250-tal hectares, die reeds werden of worden bebost. Zowel ten oosten als ten westen van de E403 ligt het domein. Een viaduct verbindt beide stukken. Het bos, op voormalige akkers en weilanden geplant, bestaat uit inheemse bomen en struiken. In het oosten van het domein, nabij de Keizerstraat in Marke, ligt een bloemrijke helling met onder meer aardaker en donderkruid. Tot de vlinders die in het domein worden aangetroffen behoren oranjetipje landkaartje, bruin blauwtje, icarusblauwtje, oranje luzernevlinder, bont zandoogje en sleedoornpage. Andere dieren zijn patrijs, haas, konijn, wezel, hermelijn en vos.
Vandaag ging ik een wandeling maken in Moerbrugge, waar de vzw Vredeseilanden er een tocht gaven.
Moerbrugge is een dorp in de Belgische provincie West-Vlaanderen. Het ligt op het grondgebied van de gemeente Oostkamp, twee kilometer ten noordoosten van het dorpscentrum van Oostkamp, ervan gescheiden door de Rivierbeek. Moerbrugge wordt doorsneden door het Kanaal Gent-Brugge. In september 1944 had aan de kanaalbrug van Moerbrugge een hevige strijd plaats tussen Duitsers en geallieerden: de Slag om Moerbrugge. Vooral veel Canadese soldaten kwamen om, een monument ter hoogte van die brug herinnert aan die slag. Moerbrugge ligt aan het Kanaal Gent-Brugge op een hoogte van ongeveer 5 meter, in Zandig Vlaanderen. De Warandeputten bestaan uit waterplassen, moeras, wilgenbroek en grasland. Ze zijn ontstaan door de herkalibrering van het aangrenzende kanaal, de naam verwijst naar het domein de Warande. Het gebied is vrij toegankelijk en de ingang ligt dicht bij de kanaalbrug, is 10 ha groot en ligt aan de monding van de Rivierbeek. Men wandelt er op knuppelpaden en er zijn 2 observatiehutten voor vogels. Het bootverkeer loopt door Moerbrugge via het kanaal Brugge-Gent. De autoverbinding over het kanaal gaat via een ophaalbrug.
De start was vanuit de zaal Tom Dooley en de wandelaars konden kiezen uit verschillende lussen die men kon combineren. Bij de Vredeseilanden staat de natuur altijd centraal. Toen ik begon aan de wandeling, was het aan het regenen en dit duurde zo ongeveer een dik uur. Spijtig, dan maar geen foto's nemen en wachten op beterschap. na de eerste rustpost was het gestopt met regenen, maar de wind begon serieus toe te nemen. het parcours was heel goed, heel veel variatie.
Een mooi en rustige wandeling rond Oostkamp. Jammer van de regen in het begin van de wandeling.
Vandaag was er een wandeling van mijn wandelclub WSK Marke te St Denijs Zwevegem nl: Voettocht der Vlasstreek.
Sint-Denijs (Frans: Saint-Genois) is een dorp in het zuiden van de Belgische provincie West-Vlaanderen. Het is een deelgemeente van Zwevegem. Het is een landelijk woon- en landbouwdorp. Sint-Denijs was een zelfstandige gemeente tot aan de gemeentelijke herindeling van 1977. De gemeente heeft twee patroonheiligen, namelijk Sint-Dionysius en Sint-Genesius, en ontleent haar beide namen aan deze patroonheiligen, respectievelijk, namelijk Sint-Denijs (in het Nederlands) en Saint-Genois (in het Frans)
Diverse vondsten uit silex tonen bewoning aan vanaf het neolithicum. Ook zijn er vondsten uit de tijd van de overgang van de Hallstattcultuur naar de La Tène-periode. Ook werden sporen van een Gallo-Romeinse villa aangetroffen.
In 1156 werd Sint-Denijs voor het eerst vermeld, en wel als villam Sancti Genesii. De dorpsheerlijkheid was afhankelijk van het Bisdom Doornik. Sint-Denijs had sterk te lijden onder de godsdiensttwisten in de tweede helft van de 16e eeuw. In 1646-1647 had Sint-Denijs te lijden onder Franse en Spaanse troepen. Ook in 1655-1659 maakten Franse troepen het dorp onveilig. De Negenjarige Oorlog (1688-1697) leidde tot de aanleg van een Franse verdedigingslinie dwars door het dorp met het Fort Ter Klare als belangrijkste strategisch punt. Pas na 1713 kwam er weer vrede onder Oostenrijks bewind. In 1881 kwam er een spoorlijn
Begin 20e eeuw waren de middelen van bestaan beperkt. Veel mensen gingen werken in de Noord-Franse textielindustrie. De enige industrie was een in 1932 opgerichte tapijtweverij. In 1918 werd het dorp zwaar beschadigd door oorlogsgeweld.
De start was zoals gewoonlijk vanuit het OC ter Streye. De wandelaars konden uit een 6tal afstanden kiezen. Vandaag koos ik voor de 31km. Dronk eerst nog een kop koffie, ondertussen waren mijn wandelvrienden aangekomen en wij konden beginnen aan deze tocht. De grootste afstanden gingen richting Moen via enkele mooie veldwegen en autoluwe wegen. Daar maakten de 25 en 31km een grote lus. Na de 2°stop in Moen wandelde men terug richting St Denijs via Bossuit om zo de 3° rust te bereiken in St Denijs. Daarna nog een afstand van 8.2km voor de 31km stappers tot aan de startzaal. Landelijk en heuvelachtig om en rond Sint-Denijs, door velden en open vlakten.
Een mooie en aangename wandeling, toch nog 956 deelnemers. Ook was het goed wandelweer.
Vandaag een wandeling maken bij een burenclub. Ik reed naar Avelgem, waar de wandelclub uit Heestert de Waterhoekstappers er hun jaarlijkse Guldensporentocht hielden.
Avelgem is een plaats en gemeente in de Belgische provincie West-Vlaanderen. De gemeente telt ruim 10.000 inwoners, die Avelgemnaars[1] worden genoemd. Avelgem ligt in het uiterste zuidoosten van de provincie, ten zuidoosten van Kortrijk, langs de Schelde, tegen de grens met de provincies Oost-Vlaanderen en Henegouwen. Avelgem ligt in Zandlemig Vlaanderen en in de vallei van de Schelde. Het landschap is vlak en de hoogte varieert van 12-20 meter. Een belangrijk natuurgebied wordt gevormd door de Avelgemse Scheldemeersen.
De start was vanuit de Spikerelle en de wandelaars konden uit een 7tal afstanden kiezen.Ditmaal koos ik voor de 18km. Wandeling door het golvende landschap tussen Leie en Schelde. Het was ook een wandeling met enkele opstakels. Ook enkele splitsingsborden waren niet juist.Een rustige wandeling, maar er kon meer natuur getoond wrden aan de wandelaars.
Een rustige wandeling rond en door Avelgem. Moest ietsjes meer natuur in de wandeling zitten.
Het beloofde een hele warme dag te worden, dus vroeg uit de veren om er een wandeling te maken. Ik reed naar Tiegem, waar de plaatselijke wandelclub de Textieltrekkers er hun Hooitocht gaven.
Tiegem is een dorp in de Belgische provincie West-Vlaanderen en een deelgemeente van Anzegem, het was een zelfstandige gemeente tot aan de gemeentelijke herindeling van 1977. In de eerste helft van de 9e eeuw werd Tiegem voor het eerst vermeld, namelijk in het Liber Traditionem van de Sint-Pietersabdij te Gent. Het patronaatsrecht behoorde toe aan de Sint-Diederiksabdij bij Reims. In 1040 werd Sint-Arnoldus hier geboren. Hij was de zoon van de plaatselijke heer. Tijdens de 14e en 15e eeuw was de heerlijkheid achtereenvolgens in bezit van de families Van Rode, Gistel, Betune en Ailly. Tijdens de 15e en 16e eeuw kwam het aan de familie Van Kleef en van einde 16e eeuw tot 1792 was de familie de Plotho de eigenaar. Tiegem had veel te lijden onder de godsdiensttwisten (eind 16e eeuw) en de Negenjarige Oorlog (eind 17e eeuw). De economie beperkte zich -naast de landbouw- tot de thuisweverij van vlas en katoen. In 1910 kwamen er twee katoenweverijen, waar in totaal 326 mensen werkten. Later kwam er ook een wolweverij. Op 26 oktober 1918 vielen er 75 dodelijke slachtoffers door Duitse gasaanvallen, maar op 31 oktober werd Tiegem door Welshe en Schotse troepen bevrijd.
Toen ik aankwam aan de startzaal de Mesinde, gelegen aan de kerk van Tiegem, was de parking al helemaal volzet(6u30).Het was een lussenwandeling en de wandelaars konden eruit kiezen naargelangde km's en de zwaarte van de wandeling. Ik koos voor 3 verschillende lussen te wandelen goed voor zo'n 21km. Ik deed lus 1-2-4, deze waren de mooiste en de langste en de meeste hoogtemeters.
Je bewandelt Tiegem en de omliggende dorpen via diverse paden en landelijke wegen. Stappen door het Sint-Arnolduspark met zijn eeuwenoude bron, mooie kapel, terrasvijvers en merkwaardige grotachtige bouwsels en bosgebied.
Een aangename en mooie wandeling rond en op Tiegemberg. Er waren 703 wandelaars die deze hitte trotseerden.
Het beloofde een prachtige dag te worden, ik reed naar Tielt om daar de wandeling De Poelbergtocht te maken.
Tielt is een stad en gemeente in de Belgische provincie West-Vlaanderen. Ze ligt in de driehoek Gent, Brugge en Kortrijk. De stad telt ruim 20.000 inwoners en is de hoofdplaats van het arrondissement Tielt. Tielt ligt in Zandlemig Vlaanderen, op het Plateau van Tielt. Het betreft een cuestarug die zich uitstrekt van Aarsele tot Koolskamp. Tielt ligt aan de Poekebeek die in oostelijke richting stroomt. De hoogte bedraagt 14 tot 51 meter. Van landschappelijk belang is de Poelberg, een geïsoleerde heuvel van ruim 40 meter hoogte ten zuidoosten van Tielt.
De start was vanuit het Kon.Atheneum en de wandelaars konden uit een 4tal afstanden kiezen. Ik besloot de langste afstand te wandelen (25km).
Idyllische natuurwandeling naar de mooiste berg van Tielt: de Poelberg met zijn molen en Mariagrot. Heerlijke natuurpaden, attractieve wandelpaden, privédomeinen en langs de opverende graspaden van het Meikensbos en Vijverbosen de prachtige vergezichten. Langs rustige straatjes trok ik richting Poelberg met zijn mooie molen. De Poelberg is in feite een getuigenheuvel, 37 m boven de zeespiegel. De Poelbergmolen, het icoon van de stad Tielt, werd reeds beschermd als monument en opgenomen in het dorpsgezicht. Na een tas koffie, die ik dronk op een mooie landelijke locatie, stapte ik richting het Meikensbos.
Start vanuit het Kon.Atheneum
Genoot van de mooie vergezichten
Staalblauwe hemel
Zicht op de Poelbergmolen
Aangekomen op het mooie domein waar men even kon halthouden.
De 18 en de 25km moesten hier een hele mooie lus maken ricxhting het Meikensbos.
Hier verlieten ik de rustpost en begaf me richting het bos.
De Poelbergmolen is een windmolen. Het is een open standerdmolen op teerlingen. Hij heeft een aantal bijzondere houtinscripties, waaronder: Bescherm godt voor alle lien dan wort ghy gerren geseyen, en als ghy hyer verliest het leven godt sal u den hemel gheven en Maria met verlanghen sal u in har ryck ontfanghen, getekend 9 juli 1726.
Hier op weg naar het bos.
De Meikensbossen vind je aan de voet van de Poelberg en zijn ongeveer 63 hectare groot. Je kan er aangenaam wandelen door een afwisselend landschap. Oud en jong bos, dreven, hooi- en weilanden. Hier en daar een poel. Het uitzicht op de Poelbergmolen maakt het plaatje compleet. Terwijl je geniet van het landschap, trakteren zangvogels je op een prachtig intermezzo. Het afwisselende landschap van de Meikensbossen levert een grote verscheidenheid aan diersoorten op. Vlinders zoals dagpauwoog, oranjetip en konningepage fladderen over de open natuurgraslanden. Amfibieën vinden een ideale leefwereld in de poelen. De houtkanten bieden bescherming maar ook lekkere bessen voor zangvogels zoals zwartkop, fitis, grasmus, spotvogel en zanglijster. De grote bonte specht roffelt in het oude bosgedeelte, en ’s nachts komt de bosuil er op bezoek. In de omliggende weilanden vertoeven patrijs, haas, veldleeuwerik en gele kwikstaart.
Heerlijk wandelen in dit domein.
Na de 2°passage terug een stukje Meikensbos, en dan naar de volgend rustpost via mooie wandelpaden.
.De Sint-Annakapel in Dentergem is een architecturaal pareltje dat zich in de adembenemende plattelandsomgeving van Dentergem-Tielt bevindt. De kapel draagt een uitgebreide en unieke geschiedenis met zich mee. Sinds oktober 2023 is de Sint-Annakapel beschikbaar als eventlocatie. Ze bestaat uit twee inspirerende ruimtes met zicht op de Meikensbossen en de Poelberg, die per verdieping (zaal Adélie of zaal Emile) of volledig (Anna) gehuurd kan worden, inclusief de prachtige tuin en het uitkijkplatform. De Sint-Annakapel is de ideale setting voor het organiseren van teambuildings, workshops, vergaderingen, netwerkevents, brainstormsessies, lezingen, co-working, recepties etc. . De Koortskapel
De Koortskapel of Sint-Annakapel (in de volksmond ook wel Kutskapel genoemd), is een bakstenen, wit geschilderde kapel gelegen aan de rand van het Hoenderveld, langs de weg van Dentergem naar de Poelberg (nu Tieltseweg). Het heeft een leienzadeldak waarop een dakruiter met ijzeren kruis. Boven de deur hangt een metalen opschrift: De Koortskappel (!). Daarboven hangt een kruisbeeld onder een zadelvormig afdakje. Tegen de zijmuren zijn steunberen gemetseld. Binnen bevindt zich een houten altaar met een tabernakel en het beeld van de Heilige Anna met kind, dit alles achter een smeedijzeren hek.
De kapel is toegewijd aan de Heilige Anna, patrones van de huisvrouwen en het gezin. Zij wordt o.a. aangeroepen tegen ziekten als buikpijn, fijt, hoofdpijn, huiduitslag, kiespijn, koorts, oogziekten, pest en zweren.
Richting hoenderveld.
Heel veel afwisseling.
Nieuw aangelegd stukje groen .
Een geslaagde zondagswandeling waar ik heb van genoten hebben. Er waren 1853 deelnemers.
Vandaag met Ronald (mijn gebuur) gingen we wandelen in Zeeuws Vlaanderen, nl naar Sluis.
Sluis (Zeeuws: Sluus) is een vestingstad in het westen van Zeeuws-Vlaanderen, in de Nederlandse provincie Zeeland. De gemeente waartoe het stadje behoort heet eveneens Sluis, maar de hoofdplaats van deze gemeente is Oostburg. Tot 1995 was Sluis een zelfstandige gemeente. Op 1 januari 2023 had de stad Sluis 2.395 inwoners.
Het stadje Sluis werd in 1944 grotendeels verwoest door geallieerde bombardementen. Ook het unieke Belfort is toen volledig verwoest. Het centrum is echter weer opgebouwd en de omwalling is intact gebleven.
In het kleinschalige historische centrum van Sluis bevindt zich het enige Nederlandse belfort. In dit gebouw bevindt zich ook een historisch museum. Windmolen De Brak, aan de zuidelijke uitvalsweg. De historische stad Sluis had eertijds een rechtstreekse verbinding met de Noordzee en de Westerschelde via het Zwin. Als overblijfsel van het Zwin kan de Damse Vaart gelden, wat een kanaal is dat geleidelijk de plaats van de natuurlijke waterloop heeft ingenomen, toen deze geleidelijk verzandde. De Damse Vaart loopt dood in Sluis. Vroeger was hier een haven, maar scheepvaart is al lang niet meer mogelijk, doordat de Damse Vaart in 1940 is onderbroken toen de sifons werden verwoest. De fundamenten van de voormalige Sint-Janskerk. Deze kerk, die een van de grootste in de streek was, werd gebouwd in de 14de eeuw en door een brand verwoest in 1811.De oude Wallen van Sluis zijn nog grotendeels intact, met de Stenen Beer (Westpoort), Waterpoort, Zuidpoort en Oostpoort.
We waren er vroeg bij vandaag, want we gingen de 30km wandelen. De start was vanuit het Sportcomplex SV Sluis. de wandelaars konden uit een 5tal afstanden kiezen. Het eerste gedeelte ging richting Retranchement en van daaruit naar Cadzand en terug naar Retranchement om daarna nog een lus te maken via de vestingen in Sluis.
De startplaats
Grenspaal 363 is de 1°grenspaal met het jaartal 1869. Hoewel grenspaal 363 ook al eerder bestond, is in 1869 deze definitieve paal geplaatst. het was tot 1869 de laatste grenspaal.
Vlasveld Aangekomen in Retranchement
Retranchement is een plaats in de gemeente Sluis, in de Nederlandse provincie Zeeland. De plaats, in het westen van de regio Zeeuws-Vlaanderen, ligt aan de grens met België tussen het Belgische Knokke-Heist en het Nederlandse Cadzand. Het dorp telt 275 inwoners (1 januari 2023). Retranchement ligt nabij het natuurgebied Het Zwin. Ook ligt daar de Passageule, hier Uitwateringskanaal naar de Wielingen genaamd. De Wallen van Retranchement vormen eveneens een natuurgebied. Het is een onderdeel van de Staats-Spaanse Linies die in het aangrenzende België hun voortzetting vinden in de Linie van Cantelmo.Retranchement ligt in het zeekleipoldergebied op een hoogte van ongeveer 1 meter. Een nabijgelegen buurtschap is Terhofstede. De omgeving, waarin voornamelijk akkerbouw wordt bedreven, kenmerkt zich door oude, met knotwilgen omzoomde, polderdijken.Een belangrijke activiteit is, naast de landbouw, het toerisme (camping, horeca). Vroeger was hier ook een grenspost.
Nog een grenspaal Dit jong konijnjtje bleef heel rustig voor de lens zitten. Zicht op een deel van het Zwin
Aangekomen in Cadzand - Bad.
Zicht op het haventje
Cadzand (West-Vlaams: Kezand) is een dorp, gelegen in het uiterste westen van de Nederlandse provincie Zeeland. In 2023 telde het in de regio Zeeuws-Vlaanderen gelegen dorp 695 inwoners. Sinds 2003 is Cadzand een deel van de gemeente Sluis. Tot Cadzand behoort ook Cadzand-Bad. De zee en het strand zijn belangrijke trekpleisters voor Cadzand, maar de rustige dorpskern van Cadzand-Dorp staat in schril contrast met het toeristische Cadzand-Bad.
Zicht op de Mariakerk.
De kerk, Mariakerk genaamd, is een tweebeukige hallenkerk, opgebouwd uit gele Vlaamse baksteen. De zuidelijke beuk is vermoedelijk gebouwd tussen 1200 en 1225. De noordelijke beuk dateert van tussen 1325 en 1350. De stijl is in hoofdzaak vroeg-gotisch, beter gezegd de Scheldegotiek. De zware zuilen zijn van romaanse origine. De kerk bezat een hoge, massieve toren, de zogenaamde Sint-Lambertustoren, die samen met de Vlissingse kerktoren de tolgrens van de Westerschelde aangaf. De Mariakerk is de oudste kerk van Zeeuws-Vlaanderen.
Zicht op de windmolen Nooitgedacht aan de ingang van het dorp, uit 1898.
Nooitgedacht is een ronde stenen beltmolen in het Nederlandse Cadzand, provincie Zeeland, die gebouwd is in 1898 en in gebruik is geweest als korenmolen. Bij gebrek aan werk wordt de molen in 1951 buiten bedrijf gesteld. De molenaar start een zuivelhandel en bouwt daarvoor een melkopslag aan de molen. De builzolder (1e verdieping) wordt verbouwd tot woonverblijf. Met het opkomend toerisme in Cadzand is er dringend behoefte aan slaapgelegenheden. Het woonverblijf en de ruimte daarboven worden in 1959 verbouwd tot 2 vakantieverblijven. Het aandrijfmechanisme van de in onbruik geraakte molen is verwijderd. Vanaf 1963 is er zelfs een bar in de molen. De melkopslag wordt toiletgebouw. De oneigenlijke bestemming van de molen bleek zeer gevaarlijk: in 1974 brandde de molen uit. Daarop is de molen gekocht door de Stichting Molenbehoud West Zeeuwsch-Vlaanderen. Met acties onder de bevolking en steun van het rijk, de provincies en de gemeenten kan begonnen worden met de restauratie met het doel de molen weer in zijn originele staat terug te brengen. Onderdelen vanuit het hele land, maar ook nieuwe materialen worden toegepast. De bovenas uit 1721 van molen De Kat, die in 1820 omwaaide, in 1897 verbrandde en in 1944 een granaatinslag overleefde, blijkt ook na de brand in 1974 nog bruikbaar voor restauratie van de Nooitgedacht. In mei 1977 kon de molen weer in gebruik genomen worden. De Nooitgedacht is elke woensdag en zondag te bezichtigen.
Gazelle koersfiets uit de jaren stilletjes Een laatste blik op deze molen.
terug richting Retranchement
De Retranchementse molen is een koren- en pelmolen aan de Molenstraat in Retranchement, in de Nederlandse provincie Zeeland. Deze open standerdmolen uit 1818, gedekt met schaliën, heeft een vlucht van 20,70/20,80 meter. De molen is maalvaardig, en wordt nog gebruikt om op vrijwillige basis graan te malen. Al vanaf 1643 staat op deze plaats een molen. De huidige molen werd in 1818 herbouwd nadat hij was omgewaaid.
Terug in Sluis aangekomen, nu nog een lusje van 5km rond Sluis.
In het Centrum
Mooi zicht op het Belfort
richting de vesten
Zicht op een stadsdeel
Hier zien we onze startplaats liggen, nog enkele honderde meters en deze mooie tocht zit erop.
Een hele aangename wandeling, met heel veel variatie. Een kleine 900 deelnemers, waaronder 10 clubgenoten.
Na het wandelweekend van vorige week ging ik vandaag een wandeling maken in Moorsele, waar de plaatselijke club De 7Mijlstappers er hun 1° weektocht hielden. Ditmaal was de start vanuit het cafetaria van het Sportcomplex.
Moorsele is een dorp in de Belgische provincie West-Vlaanderen. Moorsele was een zelfstandige gemeente tot aan de gemeentelijke herindeling en is, net zoals buurgemeente Gullegem, sinds 1977 een deelgemeente van Wevelgem. De naam Moorsele is afkomstig van Mortsella, wat een samenvoeging is van het Frankische sella en het Keltische mort of maret. Het eerste deel, mort, betekent hoog, terwijl sella Frankisch is voor een hut. Met de naam werd dus een hooggelegen verzameling van hutten en andere gebouwen bedoeld. (Uit: Van parochie Mortsella tot deelgemeente Moorsele) Moorsele ligt in Zandlemig Vlaanderen. De hoogste punten zijn de Kezelberg (41 meter) en de Draaitap (richting Sint-Eloois-Winkel). Het laagste punt is 20 meter, in het dal van de Heulebeek, welke door de kom van Moorsele naar het oosten stroomt. In Moorsele ligt ook een park, het Groen Lint genaamd. Moorsele ligt ook dicht bij recreatiedomein Bergelen. Op het grondgebied ligt een deel van het industrieterrein Gullegem-Moorsele.
Men kon kiezen uit 5km-7km -13km en 20km. Deze afstand bestond uit het parcours van de 13km + deze van de 7km. Terug wandelen met Urbain, kozen we voor de 20km.
Het Provinciedomein Bergelen in Wevelgem groeide rond een kunstmatig aangelegde zandwinningsput van 10 ha. Het zand werd gebruikt voor de aanleg van de autoweg E 403 (A17) begin de jaren zeventig. De gemeente kocht deze put met omliggende gronden aan in de periode 1989-1995. Verschillende plantacties en tal van beheerswerken (herprofileren oever, aanleg plasberm, bouwen observatiehut en -wanden, aanleg wandelpaden, aanleg vleermuiskelder, graven poeltjes,...) werden uitgevoerd door het gemeentebestuur. Zo ontstond een klein, maar zeer interessant natuurgebiedje.
In 1996 werd de hoeve en de 29 ha landbouwgrond eromheen aangekocht door de provincie en werden grote delen van het nieuw aangekochte gebied bebost. In 1999 sloot de provincie een erfpacht af met de gemeente voor het beheer van de Bergelenput en omgeving. Zo ontstond het provinciedomein Bergelen waarvan de oppervlakte momenteel 47 ha bedraagt.
Langs en door het domein loopt de Heulebeek, die daar nog een grotendeels natuurlijke loop heeft.Je vindt er ook de Bulskamphoeve, die een eerste keer in Gullegem vermeld werd in 1549. Het is een historische hoeve waarvan de gebouwen in hoefijzervorm binnen de omwalling staan. De hoeve werd verschillende malen door oorlogsgeweld vernield en, daarna heropgebouwd of verbouwd. De huidige bebouwing zou van 1775 dateren.In die omgeving staat eveneens een beschermd monument, nl. de Meiboom. Dit is een geheel van 6 lindebomen met in het midden een groot ijzeren kruis.
Voor wandelaars, fietsers, ruiters, hengelaars...
Het provinciedomein Bergelen biedt een gevarieerd landschap waar diverse gebruikers aan hun trekken komen. Alle wegen zijn toegankelijk voor wandelaars. Voor mindervaliden werd een speciale verbindingsweg aangelegd tussen de Bergelenput en de domeinhoeve-cafétaria. Het fietsroutenetwerk heeft een doorsteek door Bergelen en de Zilveren Spoor ruiterroute doorkruist ook het domein. Een deel van de vijver is voor hengelaars gereserveerd (visverlof Vlaams gewest vereist) en de vogelkijkers vinden er een observatiehut en twee wanden. Een bosgedeelte tegen de cafétaria is als speelbos aangeduid.
Een hele mooie doordeweekse wandeling.Heel veel variatie gekregen.
Ik ben Vandevoorde Dorine, en gebruik soms ook wel de schuilnaam Doortje.
Ik ben een vrouw en woon in Lauwe (België) en mijn beroep is sinds 1 mei op rust gesteld.
Ik ben geboren op 20/10/1963 en ben nu dus 61 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: sport in het algemeen.
Ik ben Vanden Broucke Jean Pierre, en gebruik soms ook wel de schuilnaam jipie.
.
Ik ben Vandevoorde Dorine, en gebruik soms ook wel de schuilnaam Doortje.
