Ik ben Vanden Broucke Jean Pierre, en gebruik soms ook wel de schuilnaam jipie.
Ik ben een man en woon in Lauwe (België) en mijn beroep is gepensioneerd.
Ik ben geboren op 21/12/1954 en ben nu dus 70 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: wandelen, fotografie en tuinieren.
Vandaag deed ik een wandeling dichter bij huis wegens de weersomstandigheden. Ik reed richting Ardooie, om daar deelte nemen aan hun jaarlijkse Moezelwijntocht.
Ardooie is een plaats en gemeente in de Belgische provincie West-Vlaanderen. Het dorp ligt 7 kilometer ten noordoosten van de stad Roeselare. De gemeente telt ruim 9.000 inwoners, Ardooienaars genoemd.
Ardooie ligt op een uitloper van het Plateau van Tielt, in Zandlemig Vlaanderen, op een hoogte van ongeveer 25 meter. De hoogte varieert van 16 tot 40 meter. Het hoogste punt is de Doornberg. De Roobeek stroomt langs en door de kom van Ardooie. Deze stroomt in zuidelijke richting en mondt uit in de Mandel. Er liggen een aantal woeste gronden (velden) op het grondgebied van Ardooie. Een deel hiervan werd in de 19e eeuw beplant met naaldhout. Daarvan is het provinciaal domein 't Veld nog een overblijfsel.
Wijnwandeling i.s.m. Wijngoed Christiani-Ostermann. Landelijke wandeling in Ardooie en Koolskamp. Voor iedere wandelaar gratis glas moezelwijn. De tocht ging door in de Fuifzaal De Ark en de wandelaars konden uit een 7tal afstanden kiezen. Het was een rustige wandeling, maar een koude wind speelde bij vele wandelaars een grote rol, de mensen waren goed beschermd tegen de vrieskou. Ook was het uitkijken voor ijsplekken.
Mijn eerste midweek wandeltocht van 2024. Een koude droge dag, dus goed weer om eens een wandeling te maken. Ik ging naar Ingelmunster om daar deel te nemen aan een tocht van de Aviflorastappers.
Ingelmunster is een plaats en gemeente in de Belgische provincie West-Vlaanderen. De gemeente telt ruim 11.000 inwoners. Ingelmunster wordt ook weleens de Brigandsgemeente genoemd, ter herinnering aan Brigandszondag (28 oktober 1798), toen hier de opstand van de Brigands tijdens de Boerenkrijg door de Fransen neergedrukt werd. Sinds 1979 is Ingelmunster gejumeleerd met het Duitse Hüllhorst in de deelstaat Noordrijn-Westfalen.
Ingelmunster ligt in Zandlemig Vlaanderen, ten noorden van de Mandel en het Kanaal Roeselare-Leie. De kerkdrempel ligt op ruim 17 meter hoogte. Het hoogste punt ligt op 38 meter hoogte, ten zuiden van het kanaal. Bij de gemeentelijke fusies van 1977 is Ingelmunster niet samengesmolten met andere gemeenten; de gemeente heeft dus geen deelgemeenten. Tot de gemeente behoort wel nog het gehucht Krieke, dat in het zuiden van Ingelmunster ligt.
Ingelmunster zelf is ontstaan ten noorden van de Mandel, op de linkeroever. Het dorp ontwikkelde zich later ook ten zuiden uit. Het centrum bestaat nu uit duidelijk gescheiden delen ten noorden en ten zuiden van de Mandel, die elk een eigen parochie vormen. De Mandel loopt grotendeels parallel met het kanaal Roeselare-Leie en vormt samen met het natuurreservaat Mandelhoek en de kasteeltuin, een natuurlijke splitsing van Ingelmunster in twee delen.
De start was vanuit de voetbalkantine van Ingelmunster. De wandelaars konden konden uit een 4tal afstanden kiezen. Ik koos voor de langste afstand (18km), die gingen richting Izegem en daar een plaatselijk lus om dan opnieuw richting Ingelmunster te komen.
De lus voor de 18km ging door het Kasteeldomein Blauwhuis.
Kasteeldomein Blauwhuis ligt in Izegem in de Belgische provincie West-Vlaanderen. Een eerste vermelding van kasteel Blauwhuis dateert van 1544. Sinds 1981 is het kasteel beschermd als monument. Het huidige kasteel is gelegen te midden van een informeel park en is te bereiken via een dreef in het westen en een in het zuiden. De nog deels behouden omwalling ten westen wordt gevoed door de Kasteelbeek.
Het kasteel gaat terug op een pachthoeve van de heerlijkheid van Schiervelde, een van de belangrijkste Roeselaarse heerlijkheden. Tijdens het ancien régime was de heerlijkheid in het bezit van de familie De Heurne. Vanaf 1807 kwam de heerlijkheid door huwelijk in handen van de familie De Pélichy en vanaf 1872 was het in het bezit van de familie Gillès de Pélichy, na het huwelijk van Baron Louis Gillès de Pélichy met Marie de Pélichy. De pachthoeve wordt voor het eerst vermeld in 1544 als Blauwhuis of Blauwpoorte. De naam verwijst naar de blauwe kleur van het leien dak. In het vierde kwart van de 17de eeuw werd de hoeve in opdracht van J.F. van Heurne verbouwd tot buitenplaats. In 1794 werd het kasteel zwaar beschadigd door Franse troepen, waarna het hersteld werd.
Tijdens de Eerste Wereldoorlog werd het kasteel ingenomen door de Duitse bezetter. In 1918 stak de bezetter bij de aftocht het munitiedepot in brand, waardoor het zogenaamde "boomforeest" (beukenbos), aangeplant in het begin van de 19de eeuw, volledig afbrandde. Enkel de boom waaraan een Mariakapel hing, bleef staan. Deze beuk staat nog steeds in het huidige park. Ook de hoeve werd volledig vernield door brand. In 2017 stelde de stad Izegem, in samenwerking met eigenaar vzw Gillès de Pélichy, het groendomein open voor het publiek.[1] Kasteel en koetshuis kwamen in gebruik als restaurant en evenementenlocatie.
Een rustige en mooie door de weekse wandeling met 1122 deelnemers.
Laatste luik van de 4 kunststeden, Kortrijk Feeëriek. De laatste wandeling van mijn wandelclub WSK Marke.
Kortrijk (Frans: Courtrai) is een centrumstad in het zuiden van de Belgische provincie West-Vlaanderen en is de hoofdplaats van het gelijknamige bestuurlijke en gerechtelijke arrondissement. De rivier de Leie stroomt dwars door de historische stad. Kortrijk telt ruim 79.000 inwoners (2023), waarmee het na Brugge de grootste stad van de provincie West-Vlaanderen is. Een inwoner van Kortrijk wordt een Kortrijkzaan/Kortrijkzane of soms Kortrijkenaar genoemd. Kortrijk ligt 25 km ten noordoosten van de Franse stad Rijsel, waarmee het een transnationaal Eurodistrict vormt: de Franse-Belgische Eurometropool Rijsel-Kortrijk-Doornik met ongeveer 2.100.000 inwoners.
Kortrijk ontstond uit een Romeinse woonkern op de kruising van de Leie en twee Romeinse heirbanen. In de middeleeuwen groeide Kortrijk onder impuls van een bloeiende vlas- en lakennijverheid uit tot een van de welvarendste steden van Vlaanderen. De stad staat bekend als de "Groeningestad" of "Guldensporenstad" door de Guldensporenslag, die op 11 juli 1302 plaatsvond op de Groeningekouter te Kortrijk. In de stad werd het Verdrag van Kortrijk (1820) ondertekend dat de grens vastlegde tussen Frankrijk en het huidige België. De stad was in de 19e en 20e eeuw een centrum van de vlasnijverheid. Vandaag is Kortrijk bekend vanwege zijn textielindustrie, als inkoopstad en zijn centrumfunctie op het vlak van tewerkstelling, dienstverlening en onderwijs. De stad heeft naast diverse hogescholen een universiteit. Waar Kortrijk in 1962 de eerste stad in België was die een autovrije winkelstraat aanlegde (de Korte Steenstraat), is op heden een groot deel van de historische binnenstad volledig omgevormd tot verkeersvrij voetgangersgebied. Daarnaast is de volledige historische stadskern in 2019 een officiële fietszone geworden, waar autoverkeer fietsers niet mag inhalen. Hiermee was de stad een van de eerste Europese steden die een dergelijke zone invoerde. De stad ligt aan de rivier de Leie. Met deze rivier was de stad economisch gezien eeuwenlang verbonden. De Leie splitst zich ongeveer in het centrum van de stad en komt wat verder weer samen, zodat er een eiland ontstaan is, het zogenaamde Buda-eiland.
Kortrijk is een historische stad met een rijk cultureel erfgoed. Ondanks de vele verwoestingen doorheen talrijke oorlogen is het historisch centrum vrij goed geconserveerd. Vandaag telt Kortrijk heel wat beschermde monumenten en gebouwen, waarvan er twee, met name het belfort en het begijnhof, zelfs de titel van Unesco Werelderfgoed dragen. Daarnaast telt het Kortrijkse straatbeeld heel wat waardevolle gevels. Tot het Kortrijkse erfgoed behoren ook molens, standbeelden en natuurlijke landschappen. Naast het historische erfgoed zijn er in Kortrijk de laatste jaren heel wat opmerkelijke realisaties verwezenlijkt op het vlak van hedendaagse architectuur en publieke ruimte. De Verlaagde Leieboorden aan de Verzets- en Broelkaai wonnen in 2019 de jury- én publieksprijs voor beste publieke ruimte in Vlaanderen.Voorts zijn in de stad ook diverse musea te bezoeken, onder meer Kortrijk 1302, Texture en het vernieuwde Bezoekerscentrum in het Begijnhof. Kortrijk is gelegen in de Leiestreek, een van de Vlaamse toeristische regio's. Elke zomer worden boottochten op de Leie georganiseerd en ook de parken en de vernieuwde wandel- en fietspromenades langsheen de Leieboorden bieden heel wat recreanten aangename verpozingsmogelijkheden. De geschiedenis, de horecagelegenheden, de musea, maar ook de verkeersvrije winkelstraten en winkelcentra lokken heel wat mensen naar deze stad.Het autoverkeer wordt zo veel mogelijk uit het centrum van de stad geweerd. De snelheidsbeperkingen (30 km per uur), een ambitieus verkeersgeleidingsplan, veel eenrichtingsverkeer (twee richtingen voor fietsers) en randparkings met directe pendelverbinding naar de binnenstad moeten van Kortrijk een aangename wandel- en winkelstad maken.
De start van deze wandeling gaat vanuit Howest De Penta, gelegen in de Sint martenslatemstraat. De wandelaars kunnen uit 2 omlopen kiezen, een 7km en een 13km. De wandeling gaat langs de historische gebouwen van het feeëriek kerstverlichte Kortrijk. Heb deze omloop van 13km 2x gewandeld, de eerste maal in de namiddag en daarna wat later in de vooravond om de verlichting te zien. Geniet even mee.
Een hele mooie wandeling door het verlichte Kortrijk, ook het weer was een meevaller en de wandelclub heeft meer dan 3000 wandelaars mogen verwerwelkomen.
Vandaag besloot ik deel te nemen aan het 2°luik van de 4 Kunststeden. Kersttijd in Brugge lokt altijd heel veel volk op de been en daarom besloot ik met de trein te reizen naar Brugge. Eenmaal aangekomen in het station, was het nog een kleine 500m te wandelen tot aan de startplaats(uitpijling naar de start vanaf het station).
Brugge (Frans en Engels: Bruges; Duits: Brügge) is de hoofdstad en naar inwonertal grootste stad van de Belgische provincie West-Vlaanderen en van het arrondissement Brugge. De centrumstad, gelegen in het noordwesten van het land, is tevens de hoofdplaats van het kieskanton Brugge, telt zelf vier gerechtelijke kantons en is de zetel van het bisdom Brugge en van een hof van assisen.
Het historisch centrum is als middeleeuwse stad opgenomen op de werelderfgoedlijst van UNESCO. Het is eivormig en ongeveer 430 hectare groot. De volledige gemeente heeft een oppervlakte van ruim 14.099 hectare, waaronder zo'n 1.075 hectare gewonnen op de zee, bij Zeebrugge. De stad telt circa 120.000 inwoners; ongeveer 20.000 daarvan wonen in de binnenstad. De inwoners van Brugge worden Bruggelingen genoemd. De economische betekenis van Brugge vloeit voornamelijk voort uit de zeehaven, Zeebrugge, maar ook uit de industrie, dienstensector en scholen op alle niveaus. Tevens is de stad een wereldberoemde toeristische trekpleister.
Brugge is vooral bekend als een historische stad met veel cultureel erfgoed. Het historisch centrum is goed geconserveerd, in het bijzonder het middeleeuws stratenpatroon en patrimonium. Het huidige uitzicht van de binnenstad is ook beïnvloed door de belangstelling voor de neogotiek in de 19e eeuw, die resulteerde in de 'neo-Brugse stijl', gaande van neogotiek tot eclecticisme. Veel gebouwen werden toen verfraaid, gerestaureerd, herbouwd of nieuw gebouwd in deze stijl. De reien, de geschiedenis, de archeologische vondsten, maar ook de winkelstraten lokken dagelijks heel wat mensen naar deze stad. In ruime mate te voet, maar onder andere ook per fiets(koets), paardenkoets of -tram, met City-Tourbusjes of met bootjes op de reien kan de Brugse binnenstad verkend worden. Voor het verblijfstoerisme telt de stad ruim 90 hotels, goed voor meer dan 7.800 bedden. De jeugdlogies en gastenkamers zijn goed voor elk nog eens ruim 1.000 bedden. In 2015 telde men in Brugge zo'n 1,13 miljoen aankomsten, waaronder circa 27.100 in Zeebrugge, en ruim 2,03 miljoen overnachtingen, waaronder circa 52.300 in Zeebrugge. In vergelijking met andere grote Vlaamse steden vertoont een kleiner aandeel hiervan een zakelijk karakter, al blijkt dit aandeel de laatste jaren wel toe te nemen. Het autoverkeer wordt zo veel mogelijk uit het centrum van de stad geweerd. De snelheidsbeperkingen (30 km per uur), een lussenplan met veel eenrichtingsverkeer (twee richtingen voor fietsers) en randparkings moeten van Brugge een aangename wandel- en winkelstad maken. De aanwezigheid van horecazaken en winkels verdringt evenwel gedeeltelijk de woonfunctie in de kern van de binnenstad.
Elk jaar gaat op Hemelvaartsdag de Heilig Bloedprocessie rond in Brugge. Hierbij wordt de relikwie van het Heilig Bloed, die Diederik van de Elzas vanuit Jeruzalem naar Brugge zou hebben gebracht, vereerd door de stad. De processie bestaat uit drie gedeelten: de Bijbel, de geschiedenis van het Kostbaar Bloed en de prelatuurstoet met de relieken. Een andere grote stoet die in Brugge wordt gehouden, is de Gouden Boomstoet. Deze vijfjaarlijkse praalstoet werd in 1958 gecreëerd met als centraal gegeven de "Wapenpas van de Gouden Boom", die in 1468 op de Brugse Markt werd gehouden ter gelegenheid van het huwelijk van Karel de Stoute en Margaretha van York. In 2002 was Brugge culturele hoofdstad van Europa. Naar aanleiding hiervan werd onder andere een nieuw multifunctioneel concertgebouw opgetrokken, met de ambitie er een internationale uitstraling aan te geven. Van 1968 tot 1974 en opnieuw sinds 2015 vindt driejaarlijks de Triënnale Brugge plaats, oorspronkelijk gestart als een traditionele overzichtstentoonstelling van actuele Belgische kunst en na de lange onderbreking geëvolueerd tot een openluchttentoonstelling met monumentale installaties van internationale kunstenaars en architecten, telkens rond een centraal thema. Brugge is tevens het centrum van een van de Vlaamse toeristische regio's: het Brugse Ommeland.
Eenmaal aangekomen aan de startzaal, was er al aardig wat volk. De mensen konden uit een 5tal afstanden kiezen, dus voor elk wat wils.
De hoofdstraten worden opgetuigd met stemmige kerstverlichting en overal klinkt kerstmuziek. Zowel op de Markt als op het Simon Stevinplein vind je een kerstmarkt. De ijspiste ligt op het Minnewater, voorwaar de mooiste ijspiste van gans Vlaanderen.
Een uitdaging wordt zeker Wintergloed. Langs een heel afwisselend parcours door de oude binnenstad vind je tal van lichtsculpturen waar je mond van open valt. Het vernieuwde ‘Wintergloedparcours’ is integraal opgenomen in de parcours van 8, 12, 15 en 20 km (via de blauwe lichtjes van Wintergoed). Alle info is te lezen op via de volgende weblink: Wintergloed
Al voor het 5de jaar op rij laat het Stadsbestuur Brugge schitteren tijdens Wintergloed met een prachtig lichtparcours. De nieuwe lichtbelevingswandeling ‘Aurora’ geïnspireerd op het Noorderlicht is een warme winterwandeling van 2.5km langs 10 unieke lichtinstallaties. Het parcours loopt langs verborgen maar verrassende plekken in de stad. Verbonden met een blauwe gloed word je bij elke installatie ondergedompeld in een andere wereld en beleef je een moment van ontroering en verwondering.
We beginnen rustig door de stille zijstraten van de stad, maar uiteindelijk bezoeken alle parcoursen één of twee kerstmarkten en maken gebruik van de versierde winkelstraten. Intussen kan iedereen ook genieten van de vele mooie historische gebouwen die Brugge rijk is. De titel van ‘Unesco – Werelderfgoed’ krijg je niet zomaar!
Je kan tussendoor op adem komen en de inwendige mens versterken in de goed voorziene rustposten waar broodjes, drooggebak, koffie, thee, warme choco, soep, softdrinks en ons eigen Jubileumbier volop aanwezig zijn. En dit alles aan democratische prijzen! Trouwens de belangrijkste rustpost waar alle afstanden passeren zit in het Belfort, een middeleeuws gebouw.
Alle afstanden gaan eveneens langs de Warmste Week op ’t Zand.
Het was een hele aangename wandeling, heel veel volk, af en toe uitkijken naar de bepijling wegens de drukke massa. Er waren 3219 deelnemers die deze wandeling hebben gemaakt.
Ik ben Vandevoorde Dorine, en gebruik soms ook wel de schuilnaam Doortje.
Ik ben een vrouw en woon in Lauwe (België) en mijn beroep is sinds 1 mei op rust gesteld.
Ik ben geboren op 20/10/1963 en ben nu dus 61 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: sport in het algemeen.
Ik ben Vanden Broucke Jean Pierre, en gebruik soms ook wel de schuilnaam jipie.
Ik ben Vandevoorde Dorine, en gebruik soms ook wel de schuilnaam Doortje.
