Weekend WSK Marke Valkenburg: Dag2

Na het ontbijt gingen de wandelaars een dagwandeling maken van 20km(23). Ze werden er gebracht met de bus tot Orsbach. De niet wandelaars maakten in de voormiddag een stadswandeling van een kleine 4km. 's Middags een lichte maaltijd en daarna een geleid bezoek aan de Fluweelengrot en de Kasteelruine.

Valkenburg (Limburgs: Valkeberg of Vallekeberg) is een stad in de Nederlandse gemeente Valkenburg aan de Geul, gelegen in het Zuid-Limburgse Heuvelland. Valkenburg is de grootste kern en naamgever van deze gemeente. Valkenburg heeft een sterk toeristisch karakter. De historische stadskern met zijn vele horecagelegenheden, het omliggende heuvelland en een groot aantal toeristische attracties vormen de belangrijkste publiekstrekkers. Valkenburg ligt in een dal dat gevormd is door het riviertje de Geul. Diverse steile hellingen leiden aan de noordzijde van het stadje naar het Centraal Plateau en aan de zuidzijde naar het Plateau van Margraten. Bekende hellingen (onder andere in verband met wielrennen) zijn de Cauberg, de Sibbergrubbe en de Emmaberg. Een deel van de hellingen is bebost. De bodem bestaat uit löss of Limburgse klei. In de ondergrond bevinden zich dikke lagen Limburgse mergel, soms afgewisseld met vuursteen, die beide soms aan de oppervlakte komen. Beide soorten natuursteen worden sinds mensenheugenis gewonnen en hebben hun sporen in het landschap nagelaten (zie vuursteenmijnen van Valkenburg en Limburgse mergelgroeven). Een deel van het centrum van Valkenburg geniet bescherming als rijksbeschermd gezicht Valkenburg. Binnen dit gebied, maar ook buiten het centrum, liggen een groot aantal rijksmonumenten. De meeste oudere gebouwen zijn opgetrokken uit lokaal gedolven mergelsteen.

Halverwege de voormiddag begonnen de niet wandelaars met de stadswandeling door Valkenburg. Tijdens de wandeling kon men ook genieten van sculpturen van alledaagse mensen. deze tentoostelling liep nog tot midden juni. De Alltagsmenschen, of alledaagse mensen zijn levensgrote betonnen beelden van mensen in alledaagse situaties, gemaakt door de Duitse kunstenaars Christel en Laura Lechner. Deze beelden stralen warmte, humor en herkenning uit, waarvoor ze een glimlach op het gezicht van de vorbijgangers toveren. In totaal staan er zo'n 44 beelden verspreid in Valkenburg. Na het middagmaal was er een geleid bezoek voorzien van de Fluweelengrot en de kasteelruine.

Daarna had men nog wat vrije tijd om in de stad wat rond te kuieren.

Dorine bij zo'n alledaags beeld



Vrolijk plaatje







Aan tafel  in het Halderpark



Familiebank







Dansers Halderpark

Grendelpoort uit de 14°eeuw, bestaat uit een middendeel met twee rondelen. We zien de beeldnisjes in de spitsboog

Hier zien we de z.g. "Sjötter aan de poort"(een historisch beeld van een poortwachter/schutter.



De koerstruitjes voor de ronde van Valkenburg voor dames.

Amerikaans koppel





Hier de kasteel ruine.

Kasteel Valkenburg is een kasteelruïne in het Zuid-Limburgse vestingstadje Valkenburg. De voor Nederland zeldzame hoogteburcht ligt op de Heunsberg, een uitloper van het plateau van Margraten. Het kasteel, ooit de burcht van de heren van Valkenburg, werd in 1672 verwoest maar nooit geheel afgebroken. Onder het kasteel bevinden zich diverse vluchtgangen en ligt de Kasteelgroeve. De Valkenburgse kasteelruïne is een belangrijke toeristische attractie en sinds 1967 een beschermd rijksmonument.

Berkelpoort

De Berkelpoort is een van de drie middeleeuwse stadspoorten van het Zuid-Limburgse vestingstadje Valkenburg. De sterk gerestaureerde poort van Limburgse mergel is sinds 1967 beschermd als rijksmonument.

Man met verrekijker aan de Berkelpoort



De wasvrouwen 

Hier een bezoek aan de Fluweelengrot.

De Fluweelengrot is een gangenstelsel in de Nederlandse gemeente Valkenburg aan de Geul. Het is ontstaan door mergelwinning. Het historische gangenstelsel bevindt zich aan de Daalhemerweg en is opengesteld voor rondleidingen.Naar het noordoosten bevindt zich de kasteelruïne met daaronder de Kasteelgroeve, naar het zuidoosten ligt de Wilhelminagroeve onder de Heunsberg en naar het zuidwesten ligt de Kerkhofsgroeve. Eveneens ligt ten zuiden van de Fluweelengrot de Proeftunnel Daelhemerweg.

Hierbij wat deskundige uitleg van de gids.

De Fluweelengrot is een van de gangenstelsels onder het stadje Valkenburg. Vanaf ongeveer 1050 ontstond het als gevolg van mergelwinning, voornamelijk voor de bouw van het kasteel van Valkenburg. Het gangenstelsel vormt samen met de Valkenburgse kasteelruïne een museum. Door de mergelwinning is een uitgebreid labyrint van gangen en tunnels ontstaan. De lengte van de Fluweelengrot bedraagt ruim 5 kilometer. Het merendeel van het gangenstelsel is tussen de veertiende en zestiende eeuw door blokbrekers uitgehouwen vanuit de Dwingel en Neerhem, latere uitbreidingen verbonden het stelsel met de Daalhemerweg. De Gemeentegrot was ooit direct verbonden met de Fluweelengrot, deze doorgang is echter eind negentiende eeuw ingestort. De hoogte van de gangen varieert van circa 1,85 meter op de laagste punten tot ruim vijf meter in de grootste gangen. Opvallend is de schijnbaar willekeurige structuur van het gangenstelsel. Terwijl mergelgroeves doorgaans rastergewijs werden aangelegd vertonen de gangen van de Fluweelengrot een meer willekeurig patroon





In 1937 werd er een nieuw gedeelte van het gangenstelsel blootgelegd. Daarbij zijn diverse gangen naar het kasteel ontdekt. Er werden door belegeraars gangen uitgehouwen om het kasteel te ondermijnen. Vanuit het kasteel werden weer gangen gegraven om dat tegen te gaan. Een groot deel van dit gangenstelsel is al verwijderd bij het uitgraven van de Fluweelengrot, men wist toentertijd niet van het bestaan van deze passages af. Een deel is in de 20e eeuw gerestaureerd, men kan er gebruik van maken om door de Fluweelengrot naar de kasteelruïne te komen. Om de veiligheid van de bezoekers te waarborgen werd in 2018 een nooduitgang aangelegd vanuit de Fluweelengrot naar de Dwingel

Na dit bezoek aan de fluweelengrot konden de nietwandelaars nog wat rondkuieren in deze mooie stad.


De wandelaars vertrokken aan het hotel met de bus richting Orsbach. Korte samenvatting van onze dag: In Orsbach aangekomen via kleine wegen en paden langs de selzerbeek naar Mamelis, om dan de rijksweg te dwarsen en vervolgens richting Vijlen te gaan, verder op de ruitersweg ,g

Gulkoelerweg naar het dorp Partij waar we in de Remise verwacht werden om het middagmaal te nuttigen om daarna de Gulpenerberg  te beklimmen via de berghemersteeg om dan boven te komen en te genieten van een mooi panorama over het stadje Gulpen, doorheen Gulpen zetten we onze tocht verder naar de Beversbergweg, Heelselsweg waar we de executieplaats van Wijlre passeerden met een prachtig uitzicht, vervolgens op het klinkenpad lopen we een eind op de route naar Santiago, door het bos lopen we in het gerendal, via de Kapelkensveldweg  komen we verder aan het kasteel Schaloen oud Valkenburg om dan verder op het Schaloensvoetpad verder langs de rivier de Geul richting hotel te wandelen. 

Na een rit van 25min waren we bijna aan onze bestemming, maar de bus moest ons iets vroeger afzetten wegens de beperkte wegen om met de bus erdoor te rijden.

Orsbach (Nederlands: Oorsbeek) is een dorp met ongeveer 600 inwoners in de Duitse stadsgemeente Aken, gelegen in het stadsdeel Laurensberg. Orsbach ligt ten noorden van het Nederlandse en Duitse dorp Lemiers, ten zuiden van het Nederlandse dorp Bocholtz en op ongeveer zeven kilometer van het centrum van de stad Aken. Het dorp ligt op het Duitse deel van het Plateau van Bocholtz, steil aflopend naar de Nederlandse grens. Het Duitse deel maakt formeel deel uit van het Vaalser Hügelland en dus de Noord-Eifel. Orsbach ligt op een hoogte van 200 meter. Naar het zuidwesten gaat het steil omlaag van 200 naar 140 meter, waar zich het dal van de Selzerbeek bevindt. Hier liggen hellingbossen, zoals het 21 ha grote Orsbacher Wald, waar zich een rijke plantengroei bevindt, waaronder eenbes, sleutelbloem, grote keverorchis, gele dovenetel, salie, agrimonie, salomonszegel en meerdere soorten orchideeën. In het noordwesten ligt, op Nederlands grondgebied, het Kolmonderbos.

Er gingen wat regenwolken boven ons.





Nog altijd op Duits grondgebied.

Ook weer mooie vergezichten.



Eventjes pauzeren











Net een regenbui getrotseerd

Af en toe wat modderige paden




Regelmatig wat gemiezer



Na onze lunch in Partij(dorp)

Partij (Limburgs: Partei) is een dorp in de Nederlands-Limburgse gemeente Gulpen-Wittem. Het dorp vormt tezamen met de nabije buurtschap Wittem het tweelingdorp Partij-Wittem. Partij ligt ten zuiden van de provinciale weg N278, lokaal Rijksweg genoemd. Door het dorp stroomt de Sinsel- of Selzerbeek.

Terug een bui



Aangekomen te Gulpen

Gulpen (Limburgs: Gullepe; Frans: Galoppe) is een Nederlandse plaats in het Zuid-Limburgse Heuvelland met 3.990 inwoners (2023). Het is de hoofdplaats van de gemeente Gulpen-Wittem. De gehele gemeente Gulpen-Wittem telt bijna 15.000 inwoners. Het dorp is gelegen bij de samenvloeiing van de Geul en de Gulp, op een hoogte van ongeveer 95 meter. De kern ligt aan de zuidzijde tegen de Gulperberg (157 m) aan. De 'berg' is een uitloper van het Plateau van Crapoel dat hier steil eindigt. Vanuit het zuidwesten mondt het Gulpdal uit in het Geuldal. Verder naar het zuiden liggen op de hellingen van het plateau enkele bossen: het Dunnenbos, het Wagelerbos en daarachter het Schweibergerbos. In het westen ligt op een helling het Osebosch. De noordzijde van het dorp is op de zuidhelling van de Beversberg gebouwd, waarnaast de Dolsberg (161 m) ligt. In de nabijheid van Gulpen liggen de buurtschappen Ingber, Euverem, Cartils en Berghem. Omringende dorpen zijn Wijlre, Wittem, Margraten en Reijmerstok.

Heel mooi dorpje

Hier het monument











Dit was een heel smal pad



Nogmaals een regenbui

Een beetje ploederen



Vanaf hier kregen we het deksel op de neus qua regen. Nog enkele kms te gaan vooraleer we aan onze bestemming waren.

Het Schaelsbergerbos is gelegen tussen Valkenburg, Walem en Schin op Geul. In het bos zijn verschillende monumenten gelegen. Het bos ligt op de noordhelling van het Geuldal. Het bos wordt thans door Natuurmonumenten onderhouden die het, net als vroeger, gebruikt als hakhoutbos, waarbij de bomen perceelsgewijs en periodiek gekapt worden.Nog een klein duwtje en waren aan het hotel. Terug een hele mooie wandeling.