Tijdens de oorlog werden, toch “van horen zeggen”, regelmatig katten en honden gegeten.

Nu wordt er soms aan getwijfeld maar het staat absoluut vast dat deze huisdieren op de tafel belandden tijdens de oorlogsjaren. De bewoners van de Rupelstreek, van rondom het stadje Boom worden nog altijd “de hondeneters” genoemd.

 Een uittreksel uit het boek van Marita de Sterck; de Hondeneters.

 - “In Boom, buiten de dorpskom, had je een paardenslachterij. Toen de paarden en de koeien en de schapen op waren was het de beurt aan de kleinere huisdieren. Er was zelfs een reglement van hoe honden geslacht moesten worden. Er bestaan ook nog lijsten van mensen die hun honden brachten om ze te laten slachten. Maar er waren ook mensen die loslopende honden gingen vangen en toen de voedselschaarste echt heel erg was werden honden zelfs gestolen.”

 Zo ook liepen katten het risico om in de pot te verdwijnen, nog meer dan de honden, want katten zijn gemakkelijker te vangen en minder agressief dan honden.

Nu is het waarschijnlijk niet meer nodig om deze diertjes te slachten want niemand wil nog kat (of poes) op het menu.

Misschien is volgende info toch interessant voor een volgende keer? Een volgende keer die hopelijk nooit meer zal komen!!!

In de “Larousse Gastronimique”, editie 1967, is onder het lemma, “chat”, te vinden dat “chat”, kat dus, goed eetbaar is. Het vlees zou zelfs lekkere “gibelottes” opleveren. Een gibelotte is volgens de Franse keukenterminologie een stoofpotje van tam konijn.

 Ook Larousse bevestigt dat tijdens bezettingsperiodes en tijdens periodes van hongersnood heel wat katten werden geslacht en gegeten.

De verkopers van dit soort trotoirwild of balkhazen zorgden er wel voor dat de kop van het dier verwijderd was want de gewone gebruiker kan gemakkelijk aan de kop, vooral aan de tanden, van het geslachte dier uitmaken of het een kat of een konijn betreft.

-          Een konijn heeft vooraan twee knaagtanden - eigenlijk vier – de typische tanden van een knaagdier.

-          Een kat heeft opvallende vlijmscherpe hoektanden. De typische tanden van een carnivoor.

Specialisten kunnen ook nog een verschil zien aan de vorm van de beenderen. Het dan is het wel te laat als de beenderen al op je bord liggen.

 Larousse voegt de nodige schetsen toe die het mogelijk moeten maken om het onderscheid te maken tussen de twee aan de hand van de beenderen. Gewapend met deze kennis kan je dan zelf nagaan of je nu Garfield of Flappie hebt gegeten ?

 Wat is het verschil ?

A: Voorpoot konijn

B: Voorpoot kat

C: Achterpoot kat

D: Achterpoot konijn.

 De verschillen zijn duidelijk merkbaar…

 Controleer volgende keer goed je bord als er nog eens konijn op tafel komt!

25-09-2018, 13:47 Geschreven door Nicolay