k vind het niet zo gemakkelijk je blog te verbeteren k heb nog veel te leren hoor,hopelijk vind ik hoe het moet ,k hang daar in de midden en weet niet hoe t moet maar alles komt on orde,dat voel ik ,als ik al die mooie berichten zie,ben ik nog vere van ,allen de ze stuurden zeg ik bedankt?love roger
Er wordt oveel geschreven over pijn en pijn bestrijding maar; wat doe je als de pijn veroorzaakt wordt door suikerziekte. Voornamelijk de benen en de voeten? voorlopig kan ik mij verhelpen met toevoeging van magnesium en inspuitingen met vitamine b,voor de rest is t wel beter maar weggaan doet het niet. makelijk gezegd maar,voor de rest geloof ik niet dat tussen mijn twee oren zit(makelijker gezegd dan gedaan) mail roge.clement@skynet.be
E vala se de uitgedaagde liet zich overhalen om , op de kameel te zitten terwijl hij bleef liggen, jammer genoeg stond hij dan toch recht,en ging op stap,Vraag? wie was nu de kemel; de man die er op zat of de kameel er onder. aan u om te oordelen,in ieder geval 'k zatte met de gebakken peren, en een ferm ei op. Zo dat was dan ploef op de kameel.
Ik ben zopas terug uit Egypte,'t is een wonderbaar land vol verassingen, rijk van kultuur en rijk land ,maar de bevolking is er o zo arm,'t is niet te geloven. Overal zijn sodaten met 't geweer in den aanslag aanwezig,en de warmte is ondragelijk. 40 graden in de schaduw op hotel,en in luxor was het nog 5 graden warmer. Zels was het in het dal des konings in luxor 55 gradenn onder een afdak in stro.
Prachtig om te gaan maar zeker niet in de zomer,beste moment is vanaf october tot eind maart,dan haal je 25 a 30 graden. PS; foto's komen nog op mijn blog,geniet er dan maar van. Met de groetjes van ploef allias Roger.
Verzonken in een zwarte gat,'k was toen 42 jaar en aan mijn huis gekluistert,door mijn leukemie,na een kuur van gemo,was ik begonnen schrijven in mijn dagboek,al 't verdriet;al mijn agressie,geen enkele dag was zonder?.Ik had 3 opkomende kinderen en een vrouw die door de strijd van mij ook niet meer wist wat zeggen en als je niet meer weet wat zeggen,dan zwijg je best. Ik had van de dokter nog een paar jaar gekregen,en ik zat er mee? Al mijn toekomst dromen vielen in 't water?,De vraag was ;waar moet dat geen met hen,hoe zullen zij dat moeten verwerken. En ik een hoopken ellende zonder hoop? Op een dag las ik in mijn dagboek en vond een schrijven van mezelf, over mijn vader die mij zo was 't geschreven,hij haf mij mijn geleerdheid,dat mij veilig stelde op mijn werk,als bedrijfs leider zodat ik geen nadelen had voor mijn inkomen in de firma;magere troost dacht ik bij mezelf,maar toch een lichtpunt voor wet ik zou achterlaten. Ik ging ook niet meer naar de mis,omdat ik zelfs niet meer tegen het toen nog draaien van de stoelen in de kerk,'t was alsof ik mensenschuw geworden was. Mijn vrouw wou altijd even weg en af en toe lukte dat nekeer maar met veel tegenzin. Eens op een zonnige zondag waren wij samen met den auto op stap en reden voorbij Sint trudo he slotklooster van zusters in malle bij Brugge. Ik ben door toedoen van mijn vrouw daar naar de mis geweest,De kloosterzusters zongen daar nog de mis zoals vroeger 't was prachtig om horen. Daar herinnerde ik mij wat mijn vader ook gegeven had; Hij schonk mij mijn geloof, door mij te laten dopen,waardoor ik zogezegt een kind van God ben geworden. Ik vroeg in stil gebed eens uit de kelk te mogen drinken en kreeg een zalig gevoel ,alsof ik eventjes de rust vond en een tipje kracht om verder te willen gaan,niet lang maar toch de moeite om om het op te schrijven in mijn dagboek,dat tipje hoop en kracht was den aanzet om terug te gaan, den volgende zondag. Tijdens deze mis beleefde ik zo intens de mis en werd ik ook wat niet gebruikelijk was de kelk aangeboden,twijfels die bestaan om op te lossen en na de mis direct naar huis keek ik in mijn dagboek wat ik had geschreven de vorige zondag, en inderdaad er stond dat ik graag wou drinken uit de kelk tijdens de mis. Dit gebeuren deed mij als maar denken en in plaats van blijheid kreeg ik,angst; angst om het gebeuren; louter toeval dacht ik zelf,maar 't liet mij nooit meer los,ik kon van dan af de mis in malle niet meer missen.Alsof er hoop in mij nog leefde ging ik steeds meer en meer die God van mij gaan zoeken,alsof hij mij groepen had;alsof hij wou helpen, alsof hij mij wou dragen in zijn hand en helpen om weer op te staan?alsof hij had gezegd Ik kom tot u in de Vader zijn naam ,ik kom tot u. Van dan af ben ik gaan leven met de steunende hand van de Heer. Tot in het diepste van mijn gehele wezen ben ik op zoek gegaan,met of zonder twijfels hield ik mij rotsvast aan de Heer zijn voornemen vast,en hand in hand zijn wij gaan bouwen aan een zinvol nieuwe start,met vallen en opstaan?met wonderbare momenten samen met de Heer. (Vervolg.)Na veel 'twijfels van wat er zou gebeuren heb ik er mij nu bij neer gelegd ? voor wat die God nog voor mij in petto had; blijft altijd nog is het nu toeval of is het echt gebeurd.dit is voor als ik nog eens schrijven ga.
DE GRUWELEN IN HET LAND VAN NAMEN(18)VERVOLG VAN 17
De inwoners van Anthée en Maurenne werden anvankelijk allen gevangen genomen. Velen onder hen moesten voor de troepen uit gaan,dienden als schild? De anderen werden geslagen en gefolterd. Eerst werden ze in de kerk gestoken, om ongehinderd te kunnen plunderen.daarna werden ze op een weide gejaagd. De officier, met beestachtig uitzicht , joeg zijn paard onder hen, deed het springen en steigeren,roepend" Gij allen kapout? Mannen kogel,frauén bajonet?:Op deze dreiging schreide iedereen; allen staken de handen wringend naar omhoog,smeekend om genade. Naast hen lag een lijk van een man, een genaamden Hierge,dien de bandieten gedurende gansch den nacht hadden gemarteld.Ze hadden hem tot mikpunt en,het hoofd en hartzorgvuldig sprend, hun kogels door hem gejaagd.Hij was doorspiesd als een zeef.De heer Burton wil in ijn brandend huis nog een kostbaarheid halen. Hij wordt neergeschoten? Elders nog wordtFelicien Baudoin aan een andere man gebonden, en bieden sterven onder den kogel .Vrouw Crepin en haar man worden eveneens gefusilleerd. Verscheidene in vakantie zijnde vreemdelingen worden ook gedood. Na onzeggelijk lijden wordt de bevolking losgelaten ,en de beulen trekken verder, steken Ros'ee in brand en vallen op Hastiére-Lavaux,waar zij rond de brandende huizen dansen. Den maalder wordt gebonden en, en op den stond dat den kogel hem gaat neerleggen zegt hij goede wijn te bezitten. Hij haalt hem uit den schuilhoek.De Duitschers proeven de wijn en zeggen"Vin bon.vous rien?(uw wijn is goed? u zal niets geschieden?)Maar den mulder betrouwde de kerels niet goed en bij de eerste gelegenheid ging hij op de vlucht. Te Hermeton-op-Maas, op vier kilometer van Gastiére vewoesten de bandieten van von Hausen ,bevelhebber van het 8é leger, 71 huizen en schoten er negen mannen neer.De pastoor van Weillen kon op het laatste oogenblik zich als kn echt verkleeden , en zich op 't kasteel van Falaén verbergen. Daar moest hij de Duitschers aan tafel bedienen,maar doet het zoo onhandig, dat zijn onbeleefde gasten hem bedreigen.Hij verontschuldigde zich, dat hij slechts enkele dagen in dienst was en nog niet op de hoogte. Zekere dag,dat hij den prins van Reuss bediende ,voer deze tegen hem uit en maakte hem uit voor smerigen zwijnhond".Een andere maal heette hij hem "grooten luiaard", omdat hij vergeten had het bed van zijn Doorluchtigheid op te makenTe Waulsort ,het lieve Maasdorpje met zijn bloeiende tuinen, cermoorden de beruchte Saksers 18 personen en vernielden twaalf huizen. Dij den doortocht der Duitschers te Stave werd de bevolking uit haar huizen gejaagd. Allen moesten knielen en de armen in de lucht steken.de officier kondigde aan, dat ze zouden gefusilleerd worden;85 huizen werden de prooi der vlammen. Op een paar na, werden hier geen inwoners vermoord,maar wel gemarteld en van alles beroofd.Te oret, zeven kilometer ten Noorden van Florennes, werd den 23°Augustus een hevig gevecht tusschen Franschen en Duitschers geleverd.Meer dan1200 lijken lagen in een groote zandgroeve.De bevolking moest gedurende twee maanden aarde voeren om dit reuzengraf te vullen en de lijken te dekken.Ten einde zich over de nederlaag te wreken, staken de barbaren 67 huizen in brand en fusilleerden zij eenige inwoners. Vervolg op 19 van18 (In 'T KANTON WAULSORT.
VOOR WIE NOG TWIJFEL HEEFT IN HET BESTAAN VAN GOD ZAL NIET DE ZIN VAN ZIJN LEVEN? BEGRIJPEN. IK ZELF HEB MEER DEN EENS DIE KRACHT MOGEN ONTVANGEN. DIKWIJLS LEEFDE IK IN TWIJFELS,DACHT 'T IS LOUTER TOEVAL,MAAR BEWIJZEN KON IK NIET? IK LEEFDE MET EEN ZWARE ZIEKTE,VIEL IN EEN ZWART GAT,MAAR DOOR HET DIEP GELOOF IN GOD KON IK WEER OPSTAAN EN GELUKKIG ZIJN, HESTELLEN KAN IK NIET,MAAR DOOR DE KRACHT VAN MIJN GELOOF WERD IK EEN ANDER MENS, ONTDEKTE IK EEN NIEUWE WERELD VAN RUST EN VAN GELUK. GOD HEEFT MIJ GEZEGT ,HIJ ZULT NOOIT MEER PIJN HEBBEN, EN IK VOELDE ZIJN WARME GLOED IN MIJ? SINDS DIEN LEEF IK ONDER ZIJN ERBARMING, SOMS NOG MET TWIJFELS MAAR DAT KAN NIET MEER. IK HEB TEVEEL GEVOELD,GEZIEN EN MEEGEMAAKT.
GELOOF IN HEM EN ZAL JE OMARMEN. OOIT ZAL IK EENS VERTELLEN OP WELKE MOMENTEN IK MET GOD ALS VRIEND BEN OPGESTAAN EN BLIJVEN LEVEN? 'TEN IS NIET ZO GEMAKKELIJK,MAAR HET BEHEERST MIJN LEVEN EN IK WIL HET OOK AAN ANDERE MENSEN AANBIEDEN. STEL JE EENS VOOR? JE STELT EEN VRAAG EN JE KRIJGT HET ANTWOORD. DAN HEB JE EEN PROBLEEM,JE EIGEN TWIJFELS ONTREND WAT JE VOELT,OM WAT JE HEBT ONTVANGEN.
OOIT ZAL IK DE MOED HEBBEN MIJN VERHAAL, TE SCHRIJVEN AL BEN IK NU NOG BANG OM NIET TE WORDEN BEGREPEN?
Aan allen die mijn blog bezoeken wens ik nog veel bog genot,ik zelf vertrekke woensdag nacht naar Egypte voor nen dag of 10.
Ik hoop er veel rust en een aangename vakantie te hebben, veel rust en lekker eten en vooral veel zon. foto's neem ik wel en laat ze dan op de site plaatsen, dan kan je 'r ook nog van genieten.
Ik zal je wel een beetje missen,en vooral mijn hondje ploef , hij gaat opgehokt worden in ne kennel. och arme dat beestje,maar 't is niets aan te doen.
Geboren en getogen in Ruiselede, Gehuwd met mijne zoon Lieven, zij is het die de 't huiszorg winkel open houd in Oostkamp bij brugge, ze heeft nog werk met drie opkomende dochters en de zorg voor de man 't huis. naarstige vrouw al zeg ik 't zelve.
Zo dit is de foto van mijne zoon, zelfstandig verpleger en,houder van in 't huiszorgwinkel in Meulebeke, van werken dus niet bang, en pinten drinken kan hij al heel lang.
MOOI EN ZIELS GELUKKIG IS DE GROOTMOEDER? MET EEN VAN HAAR KLEINKINDERS. DE VIERDE IN DE RIJ VAN ZEVEN. ZE IS DE TWEEDE DOCHTER VAN DE DRIE, VAN MIJN ZOON LIEVEN EN SCHOONDOCHTER GREET.
DE GRUWELEN IN HET LAND VAN NAMEN(17) VERVOLG VAN 16 TE GERIN
Gelegen op 2 kilometer van Ohaye, ontving deze gemeente, op 24 Aogustus,het bezoek der Saksers van het 178° regiment, die aan de vernieling van Dinant hadden deelgenomen."Man had geschossen?De pastoor heeft tegen ons gepredikt?"huilden ze,terwijl de deuren onder hun bijlen bezweken,en alles geroofd werd wat niet te heet was of te zwaar.Een vrouw , zonder vreeze,trad trad op de officier toe en sprak hem onvervaard aan?Meneer, zeide ze,men heeft niet geschoten en de pastoor heeft geen woord van opruiling gesproken." "Men heeft wel geschoten?" raasde den officier." Waneer dan.?" "Gisteren om negen uur in den avond?En het dorp zal daarom plat gelegd worden?" "Dat kan niet,antwoorde het meisje koelbloedig.Gisteren avond,om negen uur,zaten er twintig Duitschers in mijn huis en niemand heeft geroerd.""Waar zijn die soldaten.zoudt gij hun erkennen?é "Ja" antwoorde zij.Hij wandelde met haar door het dorp.De ongelukkige begon te wanhopen toen zij al met eens uitriep:"Daar is er een?"Deze bevestigde de verklaring van de vrouw, en aldus werd het dorp gered. TE ANTHEE Dit dorpje is thans een puinhoop.Voorden oorlog stonden er 76 huizen.Te Maurenne, dat van Anthée afgankelijk is,werden er 41 op 54. verbrand De kerk heeft slechts haar behoud aan haar sterke muren te danken. De bandieten hadden er de stoelen torenhoog in opgestapeld,het vuur er aan gestoken,maar 't mislukte? Vescheidene inwoners hadden hun heil te Surice gezocht, maar liepen,helaas?den wolf in de muil. Velen hebben daar hun dood gevonden,onder wie de pastoor Piret,dokter Jacques en zijn oom.Deze laatste was pas zestien jaren oud,zeer tenger en bleek, nog een kind. De heulen aarzelden een oogenblik:dit ziende,wilde de moeder alg gauw haar haar jongetje naar zich toe halen, maar den officier vestond het aldus niet"Ik wil niet sterven? zie de kleine Jacques schreiend. Ik ben te jong?" De officier stak den arm vooruit, het lot van den knaap was beklonken. De kogel.?Jos Lambert, en Maurenne,was ook naar Surisse gevlucht,met zijn dochter Marie en anderen.Daar werd hij,naast zoovele inwoners van zijn dorp,omgebracht. Zijn dochter vluchtte . Een kogelregen werd haar achterna gezonden; beide armen werden doorboord Zij zonk neer.Een der beulen naderde het slachtoffer en kwetste haar vreeselijk met de bajonet in de borst.Gansch haar kleed lag rood onder den bloedgulp en zij viel machteloos. Naast haar schreeuwde haar tweeling van zes jaren. Een soldaat naderde en vroeg;" Wilt gij dat ik u de genadeslag en uw twee kinderen dood?"Ze smeekte om erbarmen, en hij ging heen. De vrouw viel voor de tweede maal in onmacht.toen zij tot het bewustzijn terugkeerde, bevond ze zich in het roode kruis van Waulsort. wordt vervolgd op 18 vervolg van 17
Om paters blijvend te herinneren aan hun belofte,van kuisheid, werden zelfs de plasbakken aangepast,zodat ze overal en in elke plaats,herinnerd worden,hun belofte,voor altijd te gedenken.
DE GRUWELEN IN HET LAND VAN NAMEN(16) VERVOLG VAN 15 TE HASTIERE_PAR_DELA
Terwijl Dinant den 23' Augustus brandde, kwamen de Duitschers om drie uur in den namiddag te Hastiere-par dela. Het dorpje dat slechts 350 inwoners telt,lag daar zoo schoon op de' rechteroever van de Maas.Lieve ville's,lusttuinen,zomerverblijven,waren er verscholen in het groen,dat hooge heuvels dekt. De strijd tusschen beide legers wordt hartnekkig voortgezet. Stap voor stap dringen de overmachtige Duitschers de moedige Franschen achteruit. Er werd soms uren en uren gevochten voor het bezit van één plekje, en het kostte de Duitschers veel volk. Vandaar hun woede.Hun moordzucht, eenmaal ontketend,kende geen grenzen meer.Na het gevecht,dat 16 uren duurde,konden de Saksers den anderen oever bereiken.De bewoners waren allen in hun kelder gevlucht.Velen bevonden zich in de woning van dokter Halloy. onder genade werden achtien inwoners, met den dokter aan het hooft neergeschoten. Van de 120 huizen en villa's bleven er,na den overtocht der barbaren,slechts 16 meer recht. TE ONHAYE Sinds 10 Aogustus lagen de Franschen hier.Den 15°leverden zij de Duitschers een verwoed gevecht, dat hen belette Dinant te vermeesteren. Den 23° kwam de vijand met sterke machten terug,en te Ohaye had een verschrikkelijk gevecht met de bajonet plaats. Het duurde gansch de nacht.In den morgen van den 24°waren de Duitschers meester van de plaats.Hier en daar staken ze de huizen in brand, en dwongen aldus de Franschen, die zich daarin verschanst hadden,ze te ontruimen.Met de bajonet baanden deze zich een weg door de Duitschers,welke als wilde dieren scheeuwden. Stijf van schrik hoorde de in de bosschen gevluchte bevolking dit ijselijk rumoer aan.Het eerste werk der Duitschers,toen de Franschen verdwenen waren,was plunderen,brandstichten, de inwoners laf vermoorden.In een serre vonden zij vrouwen en kinderen opeengepakt;zij vermaakten zich ,lafaards, met in de hoop te schieten.Hier zooals elders, de gewone gruwelen.Grijsaards werden voor de Duitschers uitgedreven en dienden hun tot schild. De Franschen durfden niet schieten: maar de ouderlingen lieten zich van een helling glijden, en toen was het uur voor de ellendelingen geslagen.Ze werden afgemaakt als honden.Honderdveertig huizen werden de prooi der vlammen; behoudens de kerk en een twaalftal woningen,die in de diepte stonden,bleef er niets meer over van Onhaye. ( wordt vervolgd van 17 van 16 TE GERIN EN TE ANTHEE
Elke dag brengt ons een nieuwe wereld, iedere morgen,het wonder van het licht. Als de dauw op alle planten glinstert, het restje van het duister verdwijnt.
Iedere dag is 't morgenrood weer nieuw, Verse , geurige koffie op tafel, Nieuw is de vrome morgengroet en de lach, aan de medemens aan onze zij.
Aan al wie 't leven ernstig neemt, brengt de dag weer nieuwe verwachtingen. Voor de meesten komt het wat vreemd over... omdat wij iedere dag weer beginnelingen zijn.
Zo is de dag weer nieuw? een waardevol geschenk, Wanneer je omhoog kijkt met een dankbare wenk? op deze nieuwe wondermooie dag. (Met de groetjes van ploef)
DE GRUWELEN IN HET LAND VAN NAMEN (15 VERVOLG VAN 14
Vijf priesters bevinden zich tusschen de slachtoffers.Daar bevind zich ook een lichtgeloovige dokter Jacquesonder, die op de Duitsche eerlijkheid betrouwde.Naast hem zijn zoon,een kind nog.Eeen pas van hem liggen M Schmidt. toezichter van het lager onderwijs. en Auguste Durdu,schepen van de gemeente, en ijn schoonvader.Tesamen een afschuwelijke hoop van een zestigtal dooden.En wijl dit bloedig drama op deze plaats wordt afgespeeld,geschieden er langs alle kanten van de gemeente gemeene slachtpartijen.Overalwordt er gefusilleerd al de wegen zijn rood van 't bloed. Hartverscheurende tooneelen hebben plaats,door geen mond te vertellen,door geen pen te beschrijven.Een moeder dtoot dolle kreten uit. In een geweldige poging van de hoogste ontroering schijnt zij haar hart in de lucht te slingeren.God en de menschen haar wanhoop uit te schreeuwen.Van haar vier kinderen bleef de arme moeder Burniaux nog een zoon over,haar lieveling,haar Gaston,21 jaren oud.Als een leeuwin vliegt ze naar hem toe,valt hem om den hals,schreeuwend:"neen,neen, deze zult gij niet hebben? Achteruit,judassen,beulen?Achteruit?" Maar lachend slingeren de woestaards de wanhopige moeder weg.Een stond later,en ook Gaston gaat zijn drie broeders in den dood volgen.De zon van dezen heerlijke zomerdag zit achter zware brandwolken. Er hangt een geur van bloed en dood in de lucht.Alles is rood:de vlammen,de straten, de wegen. De aarde drinkt bloed.Een negentigjarige grijsaard,Charles Colot, staat op den dorpel, wordt aangeschoten en zijn lichaam wordt door de vlammen verteerd.Elie Pierrot vlucht met zijn vrouw en lamme schoonmoeder. Het oudje rust op een fauteuil.. Een groep bandieten versperren hem de weg. Eenige stonden later is hij een lijk.Een oude vrouw, Adéle Soumoy, ligt ziek te bed.Men steekt de vlammen aan haar huis;zij komt ellendig om.Zoo bloed ganch het dorp uit. De lijken worden van al hun geld beroofd.De toezichter Schmidt ontsteelt men drieduizend frank. DokterJacques een even groote som. Na de slachtingen worden de vrouwen bijeengetrost en naar een naburig dorp gedreven. Men verbiedt hen terug te keeren .En, terwijl zij gaan,de droeven,brand achter hun rug hun lief dorpje af. Dit is gebeurd op die droeve dagen van 25 en 26 augustus1914.De apachen voltrekken hun werk. wat nog rechtstaat fakkelen ze neer..Den 26'Augustus,om 8 uur 's morgens, trekken de 104" en 107" Saksische regimenten voetvolk af.De eenmaal zoo lachende gemeente is niets anders meer dan een puinhoop,waarover de stilte des doods hangt.
Wordt vervolgd 16 vervolg van 15Te Hastiere-Par-Dela
DE GRUWELEN IN HET LAND VAN NAMEN (14)VERVOLG VAN 13 TE SURISE
En op een paar uitzonderingen na,bleef men.Het vertrouwen in de Duitsche moordenaars zou ellendig beschaamd worden.De 25éOgustus brak aan. De Franschen trokken om 8 uur af. Een weinig daarna werd het dorp door de Duitschers bezet. De bewoners zaten in hun kelders verscholen. De kogels knetterden tegende muren daar het gevecht hernomen werd. Plots klonken op de deuren de zware slagen van de Duitsche kolven. De huizen worden geplunders en in brand gestoken. Het dorp is weldra één vuurzee.Den 26é komen er nog meer Duitschers.Het kasteel Diericx staat nog recht. Daar bevinden zich, naast de bewoners,drie priesters, die er een veilig schuiloord waren komen zoeken;de pastoors vanAnthée.Onhaye en priester Gaspard.Hun gezicht werkt op de Teutonen als het roode doek op een stier.Zij worden gevat,gebonden,naar buiten gestampt,gebracht naar een plaats die men"Aux Fosses"noemt. De groep werd onderwege nog aangedikt door gevangenen,die men links en rechts gevat heeft.Ook de pastoor van Surise, priester Poskin, word vooruitgeduwd. Hij wilde de generaal te voet gaan vallen,hem smeeken zijn parochianen te beschermen. men jouwde hem uit,deed de karwats om zijn ooren bloeden. Zijn oude moeder van 80 jaren werd uit de pastorij gehaald,alsook zijn zuster.De oprichter Schmidt, zijn zwager,diens vrouw en vier zonen werden bij de groep gedreven.De gevangenen komen ter plaatse,waar hooge officieren luidruchtig redetwisten. Plots nadert een officier,het hooft met doeken omwonden; valscheid ligt in zijn blikken. Hij neemt deel aan de bespreking.Een officier nadert de gevangenen en zegt hun,dat een meisje van 14 jaren een Duitsche kolonel gedood heeft,dat er verschrikkelijk wraak zal genomen worden, maar alleen de mannen zullen gefusilleerd worden. Een luide kreet van verzet stijgt op. Vermits de mannen zullen sterven,eischen de vrouwen hetzelfde lot.Het oogenblik is tragisch.De mannen worden van de vrouwen en de kinderen gescheiden. Het wee is overgroot.Onverbiddelijk gaan de Duitschers met hun beulenwerk voort. Degenen die de dood ingaan, biechten aan den aanwezig zijnde priester.De laatste apsolutie werd hun gegeven.Zij zijn thans bereid.Allen zijn kalm en zullen als mannen weten te sterven. Een bevel weerklinkt. Schoten scheuren de stilte,weerhalmen langs bergen en dalen. Men gaat van man tot man en lost een schot in het hoofd, dat de hersenen doet opspatten.Wie nog roert wordt verder het hoofd met revolverstampen in spijs geslagen. (wordt vervolgd met 15 vervolg van 14)
Als ik even zit te denken,over mijn leven, met zijn goede en zijn slechte dagen, had dit wel zin? zou het anders geworden zijn, als ik uit een nest zou komen,met alleen maar geld en wijn, zou ik wel zo nog zijn,gewoon tevreden met een blik, blij met mensen met een zelfde visie net als ik? want 't is toch bewezen,als je geld hebt met de vleet, je geen echte vrienden hebt in wezen, en alleen blijft na een feest, ik ben gelukkig met mijn vrienden, al zijn ze ook maar heel gewoon,met ook geen mooie dingen, maar met gevoel......puur en schoon, en daardoor ben ik rijker dan de rijktste miljonair, met zijn bad met gouden kranen, maar niemand heeft die 't met hem deelt.
Ik schenk aan ieder van u een mooie bloem uit dank voor je bezoek op mijn blog, ,aangezien 't moelijk is vandaag om op ieders persoonlijk blog binnen te kunnen ,wens ik jullie een goede dag, gezondheid en een dag met veel vreugde.
Voor.Friese wouden,'t kruidenhoekje;'t pen,engeltje; Hanne,Sjoeke,Ria fedde 2000,en Annemarie; Virginia 64;Arthostaert;Elianne;Lisboa;Erik 1968; Omaatje;Alpha;Floeren muts; en manna. . (Met de beste groetjes van ploef)
Als liefde spreken kon,dan was er altijd vreugde, dan was het hart nooit zonder liefde.
Aan allen die mijn blog bezoeken wens ik
