k vind het niet zo gemakkelijk je blog te verbeteren k heb nog veel te leren hoor,hopelijk vind ik hoe het moet ,k hang daar in de midden en weet niet hoe t moet maar alles komt on orde,dat voel ik ,als ik al die mooie berichten zie,ben ik nog vere van ,allen de ze stuurden zeg ik bedankt?love roger
Er wordt oveel geschreven over pijn en pijn bestrijding maar; wat doe je als de pijn veroorzaakt wordt door suikerziekte. Voornamelijk de benen en de voeten? voorlopig kan ik mij verhelpen met toevoeging van magnesium en inspuitingen met vitamine b,voor de rest is t wel beter maar weggaan doet het niet. makelijk gezegd maar,voor de rest geloof ik niet dat tussen mijn twee oren zit(makelijker gezegd dan gedaan) mail roge.clement@skynet.be
DE GRUWELEN IN HET LAND VAN NAMEN (19) vervolg van 18 IN (T KANTON WAULSORT
Ook hier werdenwerden de huizen door de veldgrauwen verwoest,de kelders geledigd,gedronken en gebrast en alle kostbaarheden geroofd.Tijdens hun misdadig werk vonden zij in een huis een grijsaard te bed.Ze nemen hem op, dragen hem buiten, plaatsen naast hem een tafel en een kruisbeeld,.Eeen wekker wordt gevonden,en een wat Fransch hakkelend Mof zegt hem lachend:"Horloge voor u.Gij zien uur waarop hij sterft?"De grijsaard bezweek een paar dagen later aan zijn marteling. Het wordt een lange,droeve reeks van dorpen die leden bij den intocht der vandalen:Dilenrieux,Yves- Gomez'ee, Hanzinelle,Hansinne,Somzée branden.De vlammen verwekken uren in het rond angst en woede.Te Somzée was een was een turco van het fransche leger afgedwaald en verschool zich in een met stroo geladen kar, vastbesloten zijn leven duur te verdedigen. Daar verschijnt de vijand, plunderend, eetend zooals alleen Duitschers dat kunnen. Koel mikt den Turco naar Genereaal prins Frederik von Saksen-Meiningen valt uit het zadel. Een stond nadien wordt zijn zoon doodelijk gekwetst van zijn paard geschoten.Razend zoeken de Duitschers de schutter op, vinden hem op een kar en vermoorden dendapperen Torco.
'T En is is niet te geloven dat er zoveel zand ligt in Egypte, met zijn 2000.000 km omtrek is 95 procent zand zegt den reisleider.af en toe vind je er nog een dorpje,maar 't is dan ook alles
Op een reactie over dit onderwerp werd mij gezegd dat de kerk het niet altijd bij de rechterhand heeft,ok'e ieder geloofsstrekking heeft zo zijn regels en zijn wetten maar volgens mij zijn niet de kristelijke evenals andere geloofs gemeenschappen,god zelve.ieder denkt het ware geloof te verkondigen naar eigen denken "MAAR," God is er voor de mensen en als je zoekt dan vind je hem. Geef hem in ruimte in je hart en hij zal in je wonen; je helpen in de nood zo zul je echt jezelf vinden in liefde,en genegenheid,een vredig gevoel zal je sterken om jezelf en ook anderen te laten voelen wat je in je eigenheid meedragen kan. Mijn ziekten en mijn vallen in een zwarte gat,daar vond ik steun bij God en werd er beetje bij beetje onderuit gekomen.Dat ik twijfels heb ontrent die God van mij is zeker juist,zelfs dacht ik bij mezelf is dit nu zo of is het toeval, zelfs nu nog heb ik het er moeilijk mee?stel je eens voor? op goede vrijdag 3 uur is 't muisstil in de kerk,dan wordt de dood van de Heer herdacht,op die moment hoor ik een hemelse muziek en rond het altaar een helle verlichting,ik vat niet goed wat mij daar overkomt,en 't wordt een echt probleem waar ik zelf geen weg meer weet,ik ben niet hek maar ook niet dom maar wat is het nu een droom of is het juist waar?een iets is het,maar wat? Eens in de mis kreeg ik een inval;God als je er nu bent voor mij geef mij een teken, laat eens de lichten branden bij je beeltenis en prompt staat een vrouw in de kerk recht en laat het licht 12 kaarsen branden?gelukkig heb ik nog mijn dagboek bij waar ik altijd op terug kan vallen in geval van twijfels. Ik ben eens naar Lourdes, geweest en midden in de nacht ging ik tot aan de grot,ingetogen,Maria werd omringd met licht en zegt; hij zult nooit meer pijn hebben, dat was mijn wonder die ik meegedragen heb.wat daar van waar is laat ik aan je eigen over want zoiets schrijven is om zeggens o zo vatbaar voor spot of ongeloof dat moet eenieder voor zichzelf uitmaken. Iemand zegde mij eens,ik kan je soms staan bezien en 'k vraag mij af waar haalt die man zijn kracht om zo intens te kunnen leven. Zo maak er je eigen gedachte van ,je mag mij altijd mailen op mijn adress ,je mag mij hek vinden of er om lachen,'t is mij om 't even maar God is er voor iedereen, je moet er juist maar in geloven en hem een plaatsje geven in je hart. De dood wanneer ook hoort bij het leven maar sterven doe je niet ,je gaat alleen zoals men zegt; naar de overkant. 't gevoel in mij dat ken ik zeer goed en draag ik met mij mee , u kan de wijsheid in pakt hebben aan u de keuze mogelijks .schrijf ik verder,Met de groetjes van ploef.
E vala se de uitgedaagde liet zich overhalen om , op de kameel te zitten terwijl hij bleef liggen, jammer genoeg stond hij dan toch recht,en ging op stap,Vraag? wie was nu de kemel; de man die er op zat of de kameel er onder. aan u om te oordelen,in ieder geval 'k zatte met de gebakken peren, en een ferm ei op. Zo dat was dan ploef op de kameel.
Ik ben zopas terug uit Egypte,'t is een wonderbaar land vol verassingen, rijk van kultuur en rijk land ,maar de bevolking is er o zo arm,'t is niet te geloven. Overal zijn sodaten met 't geweer in den aanslag aanwezig,en de warmte is ondragelijk. 40 graden in de schaduw op hotel,en in luxor was het nog 5 graden warmer. Zels was het in het dal des konings in luxor 55 gradenn onder een afdak in stro.
Prachtig om te gaan maar zeker niet in de zomer,beste moment is vanaf october tot eind maart,dan haal je 25 a 30 graden. PS; foto's komen nog op mijn blog,geniet er dan maar van. Met de groetjes van ploef allias Roger.
Verzonken in een zwarte gat,'k was toen 42 jaar en aan mijn huis gekluistert,door mijn leukemie,na een kuur van gemo,was ik begonnen schrijven in mijn dagboek,al 't verdriet;al mijn agressie,geen enkele dag was zonder?.Ik had 3 opkomende kinderen en een vrouw die door de strijd van mij ook niet meer wist wat zeggen en als je niet meer weet wat zeggen,dan zwijg je best. Ik had van de dokter nog een paar jaar gekregen,en ik zat er mee? Al mijn toekomst dromen vielen in 't water?,De vraag was ;waar moet dat geen met hen,hoe zullen zij dat moeten verwerken. En ik een hoopken ellende zonder hoop? Op een dag las ik in mijn dagboek en vond een schrijven van mezelf, over mijn vader die mij zo was 't geschreven,hij haf mij mijn geleerdheid,dat mij veilig stelde op mijn werk,als bedrijfs leider zodat ik geen nadelen had voor mijn inkomen in de firma;magere troost dacht ik bij mezelf,maar toch een lichtpunt voor wet ik zou achterlaten. Ik ging ook niet meer naar de mis,omdat ik zelfs niet meer tegen het toen nog draaien van de stoelen in de kerk,'t was alsof ik mensenschuw geworden was. Mijn vrouw wou altijd even weg en af en toe lukte dat nekeer maar met veel tegenzin. Eens op een zonnige zondag waren wij samen met den auto op stap en reden voorbij Sint trudo he slotklooster van zusters in malle bij Brugge. Ik ben door toedoen van mijn vrouw daar naar de mis geweest,De kloosterzusters zongen daar nog de mis zoals vroeger 't was prachtig om horen. Daar herinnerde ik mij wat mijn vader ook gegeven had; Hij schonk mij mijn geloof, door mij te laten dopen,waardoor ik zogezegt een kind van God ben geworden. Ik vroeg in stil gebed eens uit de kelk te mogen drinken en kreeg een zalig gevoel ,alsof ik eventjes de rust vond en een tipje kracht om verder te willen gaan,niet lang maar toch de moeite om om het op te schrijven in mijn dagboek,dat tipje hoop en kracht was den aanzet om terug te gaan, den volgende zondag. Tijdens deze mis beleefde ik zo intens de mis en werd ik ook wat niet gebruikelijk was de kelk aangeboden,twijfels die bestaan om op te lossen en na de mis direct naar huis keek ik in mijn dagboek wat ik had geschreven de vorige zondag, en inderdaad er stond dat ik graag wou drinken uit de kelk tijdens de mis. Dit gebeuren deed mij als maar denken en in plaats van blijheid kreeg ik,angst; angst om het gebeuren; louter toeval dacht ik zelf,maar 't liet mij nooit meer los,ik kon van dan af de mis in malle niet meer missen.Alsof er hoop in mij nog leefde ging ik steeds meer en meer die God van mij gaan zoeken,alsof hij mij groepen had;alsof hij wou helpen, alsof hij mij wou dragen in zijn hand en helpen om weer op te staan?alsof hij had gezegd Ik kom tot u in de Vader zijn naam ,ik kom tot u. Van dan af ben ik gaan leven met de steunende hand van de Heer. Tot in het diepste van mijn gehele wezen ben ik op zoek gegaan,met of zonder twijfels hield ik mij rotsvast aan de Heer zijn voornemen vast,en hand in hand zijn wij gaan bouwen aan een zinvol nieuwe start,met vallen en opstaan?met wonderbare momenten samen met de Heer. (Vervolg.)Na veel 'twijfels van wat er zou gebeuren heb ik er mij nu bij neer gelegd ? voor wat die God nog voor mij in petto had; blijft altijd nog is het nu toeval of is het echt gebeurd.dit is voor als ik nog eens schrijven ga.
DE GRUWELEN IN HET LAND VAN NAMEN(18)VERVOLG VAN 17
De inwoners van Anthée en Maurenne werden anvankelijk allen gevangen genomen. Velen onder hen moesten voor de troepen uit gaan,dienden als schild? De anderen werden geslagen en gefolterd. Eerst werden ze in de kerk gestoken, om ongehinderd te kunnen plunderen.daarna werden ze op een weide gejaagd. De officier, met beestachtig uitzicht , joeg zijn paard onder hen, deed het springen en steigeren,roepend" Gij allen kapout? Mannen kogel,frauén bajonet?:Op deze dreiging schreide iedereen; allen staken de handen wringend naar omhoog,smeekend om genade. Naast hen lag een lijk van een man, een genaamden Hierge,dien de bandieten gedurende gansch den nacht hadden gemarteld.Ze hadden hem tot mikpunt en,het hoofd en hartzorgvuldig sprend, hun kogels door hem gejaagd.Hij was doorspiesd als een zeef.De heer Burton wil in ijn brandend huis nog een kostbaarheid halen. Hij wordt neergeschoten? Elders nog wordtFelicien Baudoin aan een andere man gebonden, en bieden sterven onder den kogel .Vrouw Crepin en haar man worden eveneens gefusilleerd. Verscheidene in vakantie zijnde vreemdelingen worden ook gedood. Na onzeggelijk lijden wordt de bevolking losgelaten ,en de beulen trekken verder, steken Ros'ee in brand en vallen op Hastiére-Lavaux,waar zij rond de brandende huizen dansen. Den maalder wordt gebonden en, en op den stond dat den kogel hem gaat neerleggen zegt hij goede wijn te bezitten. Hij haalt hem uit den schuilhoek.De Duitschers proeven de wijn en zeggen"Vin bon.vous rien?(uw wijn is goed? u zal niets geschieden?)Maar den mulder betrouwde de kerels niet goed en bij de eerste gelegenheid ging hij op de vlucht. Te Hermeton-op-Maas, op vier kilometer van Gastiére vewoesten de bandieten van von Hausen ,bevelhebber van het 8é leger, 71 huizen en schoten er negen mannen neer.De pastoor van Weillen kon op het laatste oogenblik zich als kn echt verkleeden , en zich op 't kasteel van Falaén verbergen. Daar moest hij de Duitschers aan tafel bedienen,maar doet het zoo onhandig, dat zijn onbeleefde gasten hem bedreigen.Hij verontschuldigde zich, dat hij slechts enkele dagen in dienst was en nog niet op de hoogte. Zekere dag,dat hij den prins van Reuss bediende ,voer deze tegen hem uit en maakte hem uit voor smerigen zwijnhond".Een andere maal heette hij hem "grooten luiaard", omdat hij vergeten had het bed van zijn Doorluchtigheid op te makenTe Waulsort ,het lieve Maasdorpje met zijn bloeiende tuinen, cermoorden de beruchte Saksers 18 personen en vernielden twaalf huizen. Dij den doortocht der Duitschers te Stave werd de bevolking uit haar huizen gejaagd. Allen moesten knielen en de armen in de lucht steken.de officier kondigde aan, dat ze zouden gefusilleerd worden;85 huizen werden de prooi der vlammen. Op een paar na, werden hier geen inwoners vermoord,maar wel gemarteld en van alles beroofd.Te oret, zeven kilometer ten Noorden van Florennes, werd den 23°Augustus een hevig gevecht tusschen Franschen en Duitschers geleverd.Meer dan1200 lijken lagen in een groote zandgroeve.De bevolking moest gedurende twee maanden aarde voeren om dit reuzengraf te vullen en de lijken te dekken.Ten einde zich over de nederlaag te wreken, staken de barbaren 67 huizen in brand en fusilleerden zij eenige inwoners. Vervolg op 19 van18 (In 'T KANTON WAULSORT.
VOOR WIE NOG TWIJFEL HEEFT IN HET BESTAAN VAN GOD ZAL NIET DE ZIN VAN ZIJN LEVEN? BEGRIJPEN. IK ZELF HEB MEER DEN EENS DIE KRACHT MOGEN ONTVANGEN. DIKWIJLS LEEFDE IK IN TWIJFELS,DACHT 'T IS LOUTER TOEVAL,MAAR BEWIJZEN KON IK NIET? IK LEEFDE MET EEN ZWARE ZIEKTE,VIEL IN EEN ZWART GAT,MAAR DOOR HET DIEP GELOOF IN GOD KON IK WEER OPSTAAN EN GELUKKIG ZIJN, HESTELLEN KAN IK NIET,MAAR DOOR DE KRACHT VAN MIJN GELOOF WERD IK EEN ANDER MENS, ONTDEKTE IK EEN NIEUWE WERELD VAN RUST EN VAN GELUK. GOD HEEFT MIJ GEZEGT ,HIJ ZULT NOOIT MEER PIJN HEBBEN, EN IK VOELDE ZIJN WARME GLOED IN MIJ? SINDS DIEN LEEF IK ONDER ZIJN ERBARMING, SOMS NOG MET TWIJFELS MAAR DAT KAN NIET MEER. IK HEB TEVEEL GEVOELD,GEZIEN EN MEEGEMAAKT.
GELOOF IN HEM EN ZAL JE OMARMEN. OOIT ZAL IK EENS VERTELLEN OP WELKE MOMENTEN IK MET GOD ALS VRIEND BEN OPGESTAAN EN BLIJVEN LEVEN? 'TEN IS NIET ZO GEMAKKELIJK,MAAR HET BEHEERST MIJN LEVEN EN IK WIL HET OOK AAN ANDERE MENSEN AANBIEDEN. STEL JE EENS VOOR? JE STELT EEN VRAAG EN JE KRIJGT HET ANTWOORD. DAN HEB JE EEN PROBLEEM,JE EIGEN TWIJFELS ONTREND WAT JE VOELT,OM WAT JE HEBT ONTVANGEN.
OOIT ZAL IK DE MOED HEBBEN MIJN VERHAAL, TE SCHRIJVEN AL BEN IK NU NOG BANG OM NIET TE WORDEN BEGREPEN?
Aan allen die mijn blog bezoeken wens ik nog veel bog genot,ik zelf vertrekke woensdag nacht naar Egypte voor nen dag of 10.
Ik hoop er veel rust en een aangename vakantie te hebben, veel rust en lekker eten en vooral veel zon. foto's neem ik wel en laat ze dan op de site plaatsen, dan kan je 'r ook nog van genieten.
Ik zal je wel een beetje missen,en vooral mijn hondje ploef , hij gaat opgehokt worden in ne kennel. och arme dat beestje,maar 't is niets aan te doen.
Geboren en getogen in Ruiselede, Gehuwd met mijne zoon Lieven, zij is het die de 't huiszorg winkel open houd in Oostkamp bij brugge, ze heeft nog werk met drie opkomende dochters en de zorg voor de man 't huis. naarstige vrouw al zeg ik 't zelve.
Zo dit is de foto van mijne zoon, zelfstandig verpleger en,houder van in 't huiszorgwinkel in Meulebeke, van werken dus niet bang, en pinten drinken kan hij al heel lang.
MOOI EN ZIELS GELUKKIG IS DE GROOTMOEDER? MET EEN VAN HAAR KLEINKINDERS. DE VIERDE IN DE RIJ VAN ZEVEN. ZE IS DE TWEEDE DOCHTER VAN DE DRIE, VAN MIJN ZOON LIEVEN EN SCHOONDOCHTER GREET.
DE GRUWELEN IN HET LAND VAN NAMEN(17) VERVOLG VAN 16 TE GERIN
Gelegen op 2 kilometer van Ohaye, ontving deze gemeente, op 24 Aogustus,het bezoek der Saksers van het 178° regiment, die aan de vernieling van Dinant hadden deelgenomen."Man had geschossen?De pastoor heeft tegen ons gepredikt?"huilden ze,terwijl de deuren onder hun bijlen bezweken,en alles geroofd werd wat niet te heet was of te zwaar.Een vrouw , zonder vreeze,trad trad op de officier toe en sprak hem onvervaard aan?Meneer, zeide ze,men heeft niet geschoten en de pastoor heeft geen woord van opruiling gesproken." "Men heeft wel geschoten?" raasde den officier." Waneer dan.?" "Gisteren om negen uur in den avond?En het dorp zal daarom plat gelegd worden?" "Dat kan niet,antwoorde het meisje koelbloedig.Gisteren avond,om negen uur,zaten er twintig Duitschers in mijn huis en niemand heeft geroerd.""Waar zijn die soldaten.zoudt gij hun erkennen?é "Ja" antwoorde zij.Hij wandelde met haar door het dorp.De ongelukkige begon te wanhopen toen zij al met eens uitriep:"Daar is er een?"Deze bevestigde de verklaring van de vrouw, en aldus werd het dorp gered. TE ANTHEE Dit dorpje is thans een puinhoop.Voorden oorlog stonden er 76 huizen.Te Maurenne, dat van Anthée afgankelijk is,werden er 41 op 54. verbrand De kerk heeft slechts haar behoud aan haar sterke muren te danken. De bandieten hadden er de stoelen torenhoog in opgestapeld,het vuur er aan gestoken,maar 't mislukte? Vescheidene inwoners hadden hun heil te Surice gezocht, maar liepen,helaas?den wolf in de muil. Velen hebben daar hun dood gevonden,onder wie de pastoor Piret,dokter Jacques en zijn oom.Deze laatste was pas zestien jaren oud,zeer tenger en bleek, nog een kind. De heulen aarzelden een oogenblik:dit ziende,wilde de moeder alg gauw haar haar jongetje naar zich toe halen, maar den officier vestond het aldus niet"Ik wil niet sterven? zie de kleine Jacques schreiend. Ik ben te jong?" De officier stak den arm vooruit, het lot van den knaap was beklonken. De kogel.?Jos Lambert, en Maurenne,was ook naar Surisse gevlucht,met zijn dochter Marie en anderen.Daar werd hij,naast zoovele inwoners van zijn dorp,omgebracht. Zijn dochter vluchtte . Een kogelregen werd haar achterna gezonden; beide armen werden doorboord Zij zonk neer.Een der beulen naderde het slachtoffer en kwetste haar vreeselijk met de bajonet in de borst.Gansch haar kleed lag rood onder den bloedgulp en zij viel machteloos. Naast haar schreeuwde haar tweeling van zes jaren. Een soldaat naderde en vroeg;" Wilt gij dat ik u de genadeslag en uw twee kinderen dood?"Ze smeekte om erbarmen, en hij ging heen. De vrouw viel voor de tweede maal in onmacht.toen zij tot het bewustzijn terugkeerde, bevond ze zich in het roode kruis van Waulsort. wordt vervolgd op 18 vervolg van 17
Om paters blijvend te herinneren aan hun belofte,van kuisheid, werden zelfs de plasbakken aangepast,zodat ze overal en in elke plaats,herinnerd worden,hun belofte,voor altijd te gedenken.
DE GRUWELEN IN HET LAND VAN NAMEN(16) VERVOLG VAN 15 TE HASTIERE_PAR_DELA
Terwijl Dinant den 23' Augustus brandde, kwamen de Duitschers om drie uur in den namiddag te Hastiere-par dela. Het dorpje dat slechts 350 inwoners telt,lag daar zoo schoon op de' rechteroever van de Maas.Lieve ville's,lusttuinen,zomerverblijven,waren er verscholen in het groen,dat hooge heuvels dekt. De strijd tusschen beide legers wordt hartnekkig voortgezet. Stap voor stap dringen de overmachtige Duitschers de moedige Franschen achteruit. Er werd soms uren en uren gevochten voor het bezit van één plekje, en het kostte de Duitschers veel volk. Vandaar hun woede.Hun moordzucht, eenmaal ontketend,kende geen grenzen meer.Na het gevecht,dat 16 uren duurde,konden de Saksers den anderen oever bereiken.De bewoners waren allen in hun kelder gevlucht.Velen bevonden zich in de woning van dokter Halloy. onder genade werden achtien inwoners, met den dokter aan het hooft neergeschoten. Van de 120 huizen en villa's bleven er,na den overtocht der barbaren,slechts 16 meer recht. TE ONHAYE Sinds 10 Aogustus lagen de Franschen hier.Den 15°leverden zij de Duitschers een verwoed gevecht, dat hen belette Dinant te vermeesteren. Den 23° kwam de vijand met sterke machten terug,en te Ohaye had een verschrikkelijk gevecht met de bajonet plaats. Het duurde gansch de nacht.In den morgen van den 24°waren de Duitschers meester van de plaats.Hier en daar staken ze de huizen in brand, en dwongen aldus de Franschen, die zich daarin verschanst hadden,ze te ontruimen.Met de bajonet baanden deze zich een weg door de Duitschers,welke als wilde dieren scheeuwden. Stijf van schrik hoorde de in de bosschen gevluchte bevolking dit ijselijk rumoer aan.Het eerste werk der Duitschers,toen de Franschen verdwenen waren,was plunderen,brandstichten, de inwoners laf vermoorden.In een serre vonden zij vrouwen en kinderen opeengepakt;zij vermaakten zich ,lafaards, met in de hoop te schieten.Hier zooals elders, de gewone gruwelen.Grijsaards werden voor de Duitschers uitgedreven en dienden hun tot schild. De Franschen durfden niet schieten: maar de ouderlingen lieten zich van een helling glijden, en toen was het uur voor de ellendelingen geslagen.Ze werden afgemaakt als honden.Honderdveertig huizen werden de prooi der vlammen; behoudens de kerk en een twaalftal woningen,die in de diepte stonden,bleef er niets meer over van Onhaye. ( wordt vervolgd van 17 van 16 TE GERIN EN TE ANTHEE
Elke dag brengt ons een nieuwe wereld, iedere morgen,het wonder van het licht. Als de dauw op alle planten glinstert, het restje van het duister verdwijnt.
Iedere dag is 't morgenrood weer nieuw, Verse , geurige koffie op tafel, Nieuw is de vrome morgengroet en de lach, aan de medemens aan onze zij.
Aan al wie 't leven ernstig neemt, brengt de dag weer nieuwe verwachtingen. Voor de meesten komt het wat vreemd over... omdat wij iedere dag weer beginnelingen zijn.
Zo is de dag weer nieuw? een waardevol geschenk, Wanneer je omhoog kijkt met een dankbare wenk? op deze nieuwe wondermooie dag. (Met de groetjes van ploef)
Op een reactie over dit onderwerp werd mij gezegd dat de kerk het niet altijd bij de rechterhand heeft,ok'e ieder geloofsstrekking heeft zo zijn regels en zijn wetten maar volgens mij zijn niet de kristelijke evenals andere geloofs gemeenschappen,god zelve.ieder denkt het ware geloof te verkondigen naar eigen denken "MAAR," God is er voor de mensen en als je zoekt dan vind je hem.
Aan allen die mijn blog bezoeken wens ik
