k vind het niet zo gemakkelijk je blog te verbeteren k heb nog veel te leren hoor,hopelijk vind ik hoe het moet ,k hang daar in de midden en weet niet hoe t moet maar alles komt on orde,dat voel ik ,als ik al die mooie berichten zie,ben ik nog vere van ,allen de ze stuurden zeg ik bedankt?love roger
Er wordt oveel geschreven over pijn en pijn bestrijding maar; wat doe je als de pijn veroorzaakt wordt door suikerziekte. Voornamelijk de benen en de voeten? voorlopig kan ik mij verhelpen met toevoeging van magnesium en inspuitingen met vitamine b,voor de rest is t wel beter maar weggaan doet het niet. makelijk gezegd maar,voor de rest geloof ik niet dat tussen mijn twee oren zit(makelijker gezegd dan gedaan) mail roge.clement@skynet.be
(1)DE DUITSCHERS NAAR DIKSMUIDE HANDZAME?WERCKEN BEERST,VLADSLOO,ESSEN,WOUMEN
De inwoners van Diksmuide werden wel diep in hun verwachtingen teleurgesteld, toen na dien maandag met het beloofde offensief, op Dinsdagmorgen reeds vroeg granaten in hun stedeke vielen.Officieren waarschuwden de burgerlijke overheden en de inwoners met de weinig geruststellende woorden."Dan men vluchte? De Duitschers zullen de stad aanvallen.ja, het offensief was mislukt en eensklaps lag Diksmuide in den vreeselijken strijd.Maar niemand kon nog vermoeden, hoe het worden zou,en al trokken er wel veel inwoners heen, toch bleven er niet weinigen, in een laatste poging tor bescherming van huis en have en uit aanhankelijkheid aan hun grond. Ja de Duitschers waren in aantocht.Ze teekenden ook in dit gedeelte hun weg met bloed en vuur te Handzame vermoorden ze den burgemeester Ampe, die aan de deur was komen zien en niets misdeed nog geen nijdig woord sprak. Zijn geld zat in den kelder. Nabij het station dreven ze weerlooze mannen en jongelingen voor zich uit. Een officier huilde dat zij Franc-tireurs waren. Dan werden er vier uitgekozen en zoo schandelijk vermoord, dat men later bij het openen der graven,de dorpsgenooten bijna niet meer herkennen konden.De martelaren lagen nog geboeid en zoo had men hen geslagen,gestoken, gebeuld en eindelijk afgemaakt. De woeste benden liepen den hanschen omtrek af.Te Wercken hadden ze tegenstand van Fransche soldaten ondervonden en wreeken ulks ook hier op de bevolking.Dertig huizen ongeveer gingen in de vlammen op. Twee jongelingen van Ardooie bij Roeselare die op hun vlucht niet verder geraakt waren en op een hoeve schuilden, werden met den boer en twee werklieden met bajonetsteken vermoord. Te beerst zaten dertig burgers,mannen,vrouwen en kinderen in een gracht tusschen het dorp en den IJzer,op de wijk Beerst-Bloote.Er was voor hen geen andere dekking in het vuur vanBelgen en Duitschers, det hier elkaar kruiste.Twee sagen schuilden de ongelukkigen daar. Den honger dreef hun naar een hoefje. Hier zou men wat aardappelen koken. De Duitschers zagen de rook uit den schoorsteen komen en slopen naar het gebouw, meenend dat daar spionnage bedreven werd. Teneinde de lieden uit de woning te jagen, staken ze deze in brand. De verschrikte menschen vloden gillend naar buiten, maar de wilde soldaten lagen gereed om op hen te vuren. Schoten knalden en dadelijk daarop klonken doodskreten. Vier vrouwen werden aldus gruwelijk vermoord. Een officier liet toen de moordpartij ophouden en snelde naar de verschrikte groep toe."Gij zijt spionnen, ge helpt de Belgen, daar aan den IJzer" riep hij dreigend. De molenaar Blankaard betoogde, dat zij allen weerlooze vluchtelingen waren, die zich verborgen hadden voor het geschut. ( PUIN DER KERK VAN ESSEN)(wordt vervolgd 2)
DE GRUWELEN IN HET LAND VAN NAMEN ( 28) VERVOLG VAN 27( SLOT)
TE AUVELAIS Op21 Augustus on den vroegen morgen, verschenen de Duitschers uit de richting van Velaine, in de omgeving van Auvelais, een groot nijverheidscentrum, niet ver van Tamines. Het kostte heel veel verliezen om zich van La-Sarthe, een der wijken van Auvelais, meester te maken. De Franschen trokken systematisch terug, daalden van hoogten van La Sarthe naar Auvelais af, en wachtten ten slotte, den vijand op den rechter Samberoever af.Tegen den middag slaagde deze er inAuvelais binnen te dringen.Terwijl de straatgevechten in vollen gang waren, begonnen reeds de gruwelen. Een der eerste slachtoffers was een vrouw van 25 jaar. Zij poogde te ontvluchten met haar 5 jarig kind in de armen? De kogels troffen echter doel en de vrouw viel ten gronde met verbrijzelden schedel. De moordenaars grepen toen het kind, brachten het bij de buren en zegden;"Maman kapout? kind voor u?. De Duitsche geweldenaars vermoorden 52 inwoners, waaronder 6 vrouwen, verscheidene grijsaards en zelfs een kind van 2 jaar; 127 huizen werden verwoest; 200 gijzelaars werden aangehouden en gedurende vier dagen en vier nachten op alle mogelijke wijzen mishandeld. TE SOMME-LEUZE Ook Somme-Leuze,gelegen op de groote baan van Marche op Luik en deze van Barvaux-sur-Ourthe naar Andenne, was het tooneel van Duitsche gruweldaden. Verscheidene inwoners werden gefusilleerd en huizen in brand gestoken, terwijl een aantal gijzelaars- waaronder de pastoor Hacherelle- naar Duitschland werden gevoerd, waar zij maanden lang gevangen werden gehouden. einde van de gruwelen bij Namen.
vervolg het tooneel van de strijd in den westhoek van Vlaanderen
DE GRUWELEN IN HET LAND VAN NAMEN ( 27) VERVOLG VAN 26)
Op Zondag 23 Augustus,om 10 uur 's avonds, greep er een treffen tusschen Duitschers en Franschen plaats. Om 2 uur 's ochtends van den 24" moesten de Franschen wijken. De Duitschers wreekten hunne verliezen op de inwoners. Weldra vlamde willerzie langs de vier hoeken.Op twee huizen na, is het geheele dorp verwoest. De burgers werden aangehouden en in een weide gedreven, welke tusschen beide strijdvoerenden lag. Op deze wijze zochten de Duitschers dekking. Onnoodig hier bij te voegen, dat de bevolking het slachtoffer van allerlei mishandelingen en bedreigingen was. Men betreurt twee dooden.Op andere inwoners werd eveneens geschoten, waarbij o.m. de burgemeester en ijn dochter ernstig gekwetst werden en een grijsaard van 72 jaar den buik geopend werd.Fransche soldaten werden op beestachtige wijze gemarteld en gedood; een drietal,op zijn minst,wierp men in de vlammen, waardoor zij levend verbrandden. In de naburige dorpen:Bouseigne-Neuve,LOUETTE_St- Pierre,, Biévre en Gedenne, werd er eveneens geplunderd, gebrand en gemoord. Te Gedenne bood een burger, die op het punt stond met zijn twee zonen gefusilleerd te worden,geheel zijn bezit in bankbriefjes aan, om het leven der zijnen te redden. Met eene hand nam den Duitscher het geld aan, terwijl hij met de andere hand een revolver trok, waarmede hij de ongelukkige doodschoot. TE VELAINE Velaine ligt de grens, tusschen Namen en Henegouwen, op 20 Km , in rechte lijn ten westen van Namen. Vooral het gehucht Prahy had van de Duitsche geweldenaars te lijden. Op de 21°Augustus stooten Duitsche uhlanen, in de nabijheid van Prahy, op een fransche ruiterij-patroelje. Twee Duitschers schieten er het leven bij in.De uhlanen vluchten naat Prahy, waar zij zich bij de intusschen aangekomen troepen aansluiten. Verschillende slachtoffers hebben wij ook hier aan te stippen, terwijl geen enkele woning, van de dertig die Prahy telde, recht is blijven staan. TE ARSIMONT 4 Km, ten oosten van Tamines bevind zich Arsimont. Hier werd verwoed gestreden. Een duizendtal dooden- zooDuitschers en Franschen- bleven tijdens den slag van 22 Augustus op het strijdtooneel liggen. Ook hier moesten de Franschen voor de Duitsche overmacht wijken.Te Arsimont vielen 9 slachtoffers; 130 huizen werden in ach gelegd, een veertigtal waren reeds door de beschieting vernield.Evenals in zooveel andere omstandigheden, moesten burgers als schild dienen. wordt vervolgd op28 van 27 TE AUVELAIS.
God zal niet vragen in welke auto je hebt gereden. Hij zal u vragen hoeveel mensen je vervoerd hebt die geen auto hadden.
God zal niet vragen hoeveel vierkante meter je woning was. Hij zal vragen hoeveel mensen er welkom waren in je huis.
God zal niet vragen naar je hoogste salaris. Hij zal vragen hoever je bent gekomen.
God zal niet vragen hoeveel kleren je in je kast wel hebt. Hij zal vragen hoeveel mensen je hebt geholpen om aan kleren te komen.
God zal niet vragen naar je titel of funktie die je had. Hij zal vragen hoe goed je uw werk hebt gedaan.
God zal niet vragen hoeveel vrienden je wel had. Hij zal vragen voor wie hij een vriend waard.
God zal niet vragen in welke buurt je woonde. Hij zal je vragen hoe je uw buren hebt behandeld.
God zal niet vragen naar je huidskleur. Hij zal je vragen naar je karakter.
God zal je niet vragen waarom 't zo lang duurde voor je bij hem verlossing zocht. Hij zal je liefdevol naar je plaats in den hemel brengen, en niet naar de hellepoort.
DE GRUWELEN IN HET LAND VAN NAMEN ( 26) VERVOLG VAN 25
TE ERMETON-SUR-BIERT Ermeton-sur Biert ligt op de spoorlijn van Dinant naar Tamines,20km, ten W, van Dinant en bezit een bevolking van620 zielen. De vreeselijke slagen, die de Duitschers aan de forten van Namen op den 20° en 21° Augustus toebrachten , alsmede de drukking, die zij op het Samber-front van Namen naar Charleroi uit oefenden, deden al spoedig hun invloed op het tusschen Samber-en-Maas gebied gelden. Den 23°Augustus werden de Fransche troepen troepen den terugtocht te aanvaarden. Te Ermeton bleven slechts enkele honderden Belgische soldaten van het 8°, 10° en 18° linie over. ze hadden tot opdracht het te snelle oprukken van den vijand te belemmeren en den aftocht te dekken. Onder den indruk dezer gebeurtenissen, nam het grootste gedeelte der bevolking de vlucht. Te Ermeton bleven nog slechts de gravinnen de Villermont, enkele dorpelingen en den pastoor, die weigerde heen te gaan. Bij den dageraad van den 24° rukten de Duitsche voorhoeden Ermenton binnen. Onmiddelijk ontbrandde den strijd.De onzen gedroegen zich ongemeen dapper en legden het wapen slechts neer, na meer dan zeshonderd vijanden buiten gevecht te hebben gesteld.Ermenton moest voor dezen tegenslag boeten: 83 woningen werden vernield; een inwoner werd te Furnaux, een te Couvin gefusilleerd, terwijl eene geheele familie te Surice als slachtoffer viel. TE METTET Te Mettet, ten westen van Ermenton, werden twee inwoners gefucileerd en 10 woningen verwoest. TE JENEPPE_SUR SAMBRE Op 17 km, ten westen van Namen, op de spoorlijnen van Charleroi naar Namen en Tamines naar Gembloux, ligt Jemeppe -sur-Sambre,een gemeente van3.500 inwoners.Op 21 Augustus, om 1 uur 's namiddags, verschenen er de Duitschers, opgewacht langs den rechteroever der Samber door een handvol Fransche soldaten.De Duitschers begonnen onmiddelijk te plunderen en gijzelaars, gekozen onder de notabelen van het dorp, te nemen.Deze laatsten werden dan als schild voor de Duitsche troepen gebruikt, hetgeen de Franschen verplichtte met schieten op te houden/ 's Avonds trokken de Duitschers zich op de hoogten van Valaine terug en sleepten de gijzelaars met zich mee. Een dezer werd gefusilleerd, de anderen werden zeer slecht behandeld. Ook de twee volgende dagen beschutten de Duitschers zich achter de gijzelaars,waarne ze eindelijk werden losgelaten. Zeven inwoners hebben er het leven bij gelaten. Onder hen bevond zich een arme van geest, die redding in de armen van zijn moeder had gezocht. De Duitsche moordenaars behooren tot het Elisabeth-regiment. TE WILLERZIE Deze plaats maakt deel van het kanton Gedinne uit, bevindt zich op de Fransche grens, ligt op 10 km, in vogelvlucht van den rechter oever der Maas en telt 700 zielen. Op zondeg 23 Augustus, om 10 uur 's avonds, greep er een treffen tusschen Duitschers en Franschen plaats. Om 2 uur 's ochtends van den 24° moesten de Franschen wijken. wordt vervolgd op 27 vervolg van 26
DE GRUWELEN IN HET LAND VAN NAMEN ( 25) VERVOLG VAN 24
"Ja antwoordt de geestelijke," maar nu niet meer? " "So, en waarom niet?" " De dokter heeft het mij verboden." Groote verbazing van de Duitschers,en een hunner vraagt hem; " Waarom dat ?" omdat het mijn keel stukscheurt". luidde het ernstig uitgesproken antwoord. Eerst in den namiddag werd den onderpastoor vrijgelaten. De Duitschers waren intusschen in grooten getale komen opzetten. Des anderendaags wordt hun aandacht getrokken door een kabel, die tusschen den kerketoren en een naburig huis gevestigd is.Zij haasten zich naar boven, meenend op het spoor van een gevaarlijke samenzwering te zijn en wat vonden ze?Een groote voorraad spek, hesp,koffie,en suiker en jeneverflesschen.De vreugde der Duischers is groot, zoo groot, dat een hunner ze niet bedwingen kan en door het dakvenster luid naar zijn kameraden beneden aan den toren roept: "Jambons pastour?"(hespen van den pastoor.) Te Assesse heeft men nog lang daarna over deze "jambons pastour" pret gehad, want het waren natuurlijk niet de hespen van den pastoor, maar wel van enkele kruideniers,die ze in den kerktoren verstopt hadden, hopend ze aldus aan den vraatzucht der Duitschers te onttrekken.Assesse heeft ven deze eerste kennismaking met de Duitschers slechts den grappigen kant meegemaakt. Ook het volgende willen wij nog aan onze lezers vertellen. Op 't kasteel van bareon d' AHérée werd een ezel opgeèischt. Des anderendaags komt echter den ezel geheel alleen terug.De Duitschen officier is verstandig genoeg om er over te lachen, en zegt tegen den baron dat zijn ezel zeer vaderlandslievend is, daar hij voor de Duitschers weigert te werken. Waarop den baron droogweg vraagt, of men langoor daarom niet zou fusilleeren. Wordt vervolgd TE ERMETON-SUR-BIERT OP 26 VAN 25.
Een woord;,een kaart een regel op papier,die zegt ik ben hier, kom maar schuilen, hier mag je huilen, hier mag je zijn. Dat heeft een mens zo nodig, en dat is fijn. Elkaar wat ruimte geven,en altijd duidelijk zijn. Dat is echte vriendschap ,en respect, dat is intens alles samen delen. Liefhebben is niet moeilijk, open je hart en je ogen,dan weet je, dat het leven nooit z'o mooie is geweest, het geeft een goed gevoel om lief te hebben, delen in 't leed van anderen,biedt je schouder aan en laat zien dat je om je vrienden geeft
Het is mooi om lief te hebben,de warmte van je hart te kunnen geven,om ook nog te krijgen, Dit is een heel gevoel apart. Je kunt rijk zijn en en van alles hebben, maar je staat er heel alleen, wanneer je niemand eens kan zeggen, hoeveel je om hem; om haar geeft. 'T is mooi om lief te hebben, laat je hart steeds open staan. Het is mooi om lief te hebben; 'T is een bron om door te gaan.
't is misschien raar,'t is misschien arrogant en niet geheel zonder pretentie.
Maar't is echt waar, ik vind 't zelfs onbetant en 'k heb zo 'n last van intelligentie.
'k ben zo gevoelig en een beetje slim, dat ik denk 't is veel voor eene mens, in de wereld vol van kommer en kwel, heb ik nog maar die eene wens.
aan allen die dit lezen, trek het je wat minder aan, van al dat menselijke lijden. en probeer jezelf nog even te verblijden. het zijn nu eenmaal zulke moeilijke tijden.
DE GRUWELEN IN HET LAND VAN NAMEN (24)VERVOLF VAN 23 TE ASSESSE
Assesse ligt op 17 km ten Z_ O van Namen, op de lijn Namen-Aarlen, en telt 1300 inwoners. Tot op den15'Augustus herbergt Assesse een detachement soldaten van van het Maamch garnizoen; 50 Fransche dragonders komen dit versterken.De Duitschers wagen dan een overval. Uit het bosch van Florée verschijnen er een veertigtal,die naar het station oprukken. De trein van acht uur is dan juist binnen.Onmiddelijk springen een twaalftal Uhlanen op de spoorbaan. De machinist en de statieoverste worden door doodsbedreigingen in bedwang gehouden . De Duirschers blusschen ondertussen den lokomottief-oven, maken zich met de zak met spoedberichten meester, laten enkele meters spoor voor en achter den trein springen,dringen in het kantoor van den overste,laten de brandkast openen, die leeg is vernielen de telegraaf-en telefooninstellingen en verdwijnen dan galop. Eeen Fransche patroelje wordt:gewaarschuwd. Deze achtervolgd: den vijand,die in de hoeve vanJassogne verscholen zit. Een kort gevecht wordt geleverd. De Duitschers weten echter te ontkomen. Een hunner is gekwetst, maar kan met de zijnen vluchten. Onze lanciers maken een tiental Duitshe paarden buit. Wat later worden uit de richting van Ciney 25 Duitschersgemeld, welke naar assesse oprukken.De lanciers leggen zich in een hinderlaag.Het vijandelijk groepje nadert:"vuur?"En oogeblikkelijk klinken de schoten. Ook ditmaal ontkomt den vijand.Slechts één hunner ,wiens paard gedood is, wordt gevangen genomen. deze is dood-op en vraagt herhaaldelijk te mogen slapen. Onze soldaten achtervolgen de vuchtenden. Onderweg stooten zij op het lijk van den leider van het Duitsche groepje van dit van twee soldaten,waarvan een zich een kogel door het hoofd heeft geschoten,uit vrees gevangen te worden genomen.Tot op den 20'Augustus gebeurden er geen nieuwe incidenten.Dien dag echter branddeSpontin en ontving het kasteel van baron Vermeulen de Mianoye die zich halfwegAssesse en Spontin bevindt,het bezoek van de Duitsche patroelje. Op het kasteel bevonden zich op dat oogenblik den onderpastoor en een inwoner van Assesse.Hoe te ontkomen? Beiden velaten het kasteel, en zullen langs verschillende wegen Assesse veilig pogen te bereiken.Den onderpastoor neemt zijn brevier,gaat, al lezende, kalm op weg, en slaagt er in de posten te passeeren. Eerst dan bemerkt hij,dat hij zijn brivier.... het onderste-boven in de hand houdt?Doch nieuw gevaar dreigt. Twee Uhlanen versperren den weg en houden hem als gijzelaar aan.Den onderpastoor is woedend,maar blijft uiterlijk even kalm.Hij wordt naar het kasteel teruggevoerd. Onderweg beproeven de Duitschers een gesprek met hem aan te knoopen. Hij aantwoorde slechts met een kort"ja" of é neen". Dan vraagt een van zijn geleiders of hij Duitsch spreekt. vervolg op 25 vervolg van 24
IK WOU DAT IK DOM WAS..........DAN ZOU 'T BEETJE MINDER PIJNLIJK ZIJN
Een man wordt neer gestoken op de bus, alleen maar voor de lol,en wij ;wij staan er op te kijken, Waar zijn wij toch mee bezig,hier in dit vredig land, Waar nooit meer oorlog is; alleen maar vrede;
Een jongen neergestoken voor een gsm; vermoord door zinneloos geweld, dat jonge leven;verdwenen als sneeuw voor de zon; waar zijn wij toch mee bezig,hier in dat vredig land, Waar nooit meer oorlog is, alleen maar vrede.
Een jongen schiet twee mensen neer, en ook een kleine kind,haar levenslust ontnomen, je kunt er stil bij zitten dromen, je kunt alleen maar leven,met in je hart "Het stil verdriet" hier in dat vredig land; waar nooit meer oorlog is, Alleen maar vrede in dit land.
De gelukkigste mensen hebben niet altijd alles.... gewoon eenvoudig,wat zij ook op hun weg vinden; Het geluk wacht; op zij die wenen, op zij die lijden,op zij die zoeken, op zij die soms verdriet hebben, op degene die lief hebben, terwijl ze de belangrijkste dingen kunnen inschatten, die in 't leven sporen achterlaten. (Met de groetjes van ploef)
Dromen waar men plezier aan heeft, ga waarheen je wilt gaan, zijt, wat je wil zijn, en doe vooral wat je graag wil doen? wat jij ook op je weg mag vinden.... genoeg geluk om rustig te kunnen blijven, genoeg testen om te zien wie je bent, genoeg leed om te weten om menselijk te blijven, genoeg hoop om gelukkig te blijven, genoeg hoop om gelukkig te zijn.
Er zijn momenten in het leven, wanneer men het gevoel van anderen mist, vooral wanneer men het gevoel van anderen tegenkomt, en voelt.... dat zij er nog voor jou zijn.
De liefde begint met een lach, en eindigt met een kus.....
Indien je wil ; doe zoals ik; vertel het aan de mensen,die veel voor je betekenen, die je leven op de een of andere manier gekoestert hebben, aan mensen die je aan 't lachen brachten, wanneer je 't nodig had---- aan mensen die je mooie tijden bezorgd hebben, wanneer je 't niet meer zag zitten. vertel hun hoeveel je hun vriendschap op prijs stelt, en dank hun voor de betere kijk die zij aan je leven, hebben gegeven in deze wereld. (Met de groetjes van ploef)
DE WEG NAAR GOD DIE LOOPT NIET OVER ROZEN MAAR IS TOCH MOOI OM TE BEWANDELEN
God is er voor iedereen,dat staat zo vast als een fundering,open je hart en laat hem binnen Sommige mensen vinden de weg als er het een of ander probleem op komst is,in de meeste gevallen zijn er nog mensen die dan vlug een kaarsje branden;zijn er mensen die om hulp vragen en als 't probleem is opgelost blijf alles weer bij het oude. In wezen is 't leven een aaneenschakeling van goede en kwade dagen, en soms moet men het eens moeilijk hebben om even stil te staan en even tijd maken voor jezelf,om in gedachte bij de Heer te zijn, nochtans zou de Heer een dagelijkse plaats moeten krijgen waarin wij tijd maken om te danken;danken voor de nieuwe dag,voor 't brood op onze tafel;voor het samenzijn met mensen om je geen;de ochtendzon ,het groen, het water om de dorst te lessen,en vooral "het goed gevoel".
Het goed gevoel te voelen dat Hij er is voor mij, dat hij mij wijst de weg om zeer intens te kunnen leven. Soms kan ik rustig zitten dromen in de tuin,en 'k voel zo goed zijn aanwezigheid, dan kijk ik om mij geen en zie de bloemen in het gras,de vogels op de bomen,een zachte bries waait door mijn haren ,alsof wij beiden kunnen praten met elkaar,en dan; dan zeg ik danke Heer dat je er bent voor mij? Een merel in het gras verbreekt mijn droom , Ik voel mij weer goed in mijn vel die dag,en als ik 's avonds slapen ga ;dan zeg ik dank u Heer voor deze mooie dag mij nog gegeven.Een diepe rust valt over mij en zachtjes val ik in slaap,wachtend op de nieuwe dag die als 't God beliefd weer even fijn zal zijn.
(Met de groetjes van ploef en voor iedereen wens ik van harte een even mooie de als die van mij)
DE GRUWELEN IN HET LAND VAN NAMEN (23 vervolg van 22 TE GROYNNE
Ook hier hielden hier de Duitschers op hun gewone wije huis:" Man had geschossen" het voorwendsel om brand te stichten en te moorden. Een boer uit Evelette werd te Groyenne aan een lantarnpaal opgehangen. dank ij de tussenkomst van pastoor Donneux welke den Duitsche generaal op de knieén voor de ontschuldigen afsmeekte werd ten slotte,bevolen vandalenwerk te beperken. Kort daarop klonkechter een schot. Officieren liepen opgewonden bij Florent Lambotte. binnen Deze lochende niet dat er geschoten werd, maar toonde hen een Duitsch soldaat ,die ginds een een kogelhuls uit ijn geweer haalde. Hij had een.... kip doodgeschoten?De officieren brachten den soldaat bij den kolonel, welke hem een flinke trap onder ijn broek gaf. TE FALOSSOLE Op vrijdag 21 Augustus stietten de troepen van von Kluck, die den Samber poogden over te steken, op Fransche voorhoede. Schermutselingen grepen plaats, weldra door de eersten in-ze van de Samber-slag gevolgd. Het gevechtsterrein strekte ich hoofdzakelijk over de grondgebieden van Velaine, Auvelais, Tamines en Arsimont uit. Eerst tegen elf uur 's avonds liep de aktie ten einde, om 's anderendaags, tot drie uur, 's morgens,verwoeder nog dan den vorige dag, te hernemen. De Franschen aftocht stelde aan dezen strijd tegen 5 uur 's namiddags een einde. De Duitschers kregen daardoor de rivier- overgangen in handen. ij overstroomden de daaraan palende gemeenten met hunne troepenmassa's en gedroegen er zich met ongekende wreedheid. Wij hebben reeds de gruwelen van Tamines beschreven. Ook Falisolle,dat de voortzetting van Taminnes is ,kreeg er zijn deel van. Eén aantal inwoners werden uit hun kelders gesleurd en naar Taminnes gevoerd, waar een twaalftal- onder wie den burgemeester-doodgeschoten werden .De apotheker Demanet wordt neergeschoten op 't oogenblik dat de woestaards ijn woning poogden binnen te dringen en hij zich aanbood om de gewonden te helpen.Jonet,die een Sransch gekwetste naar den ambulance der zusters voerde, kreeg een kogel in de borst, welke zijn dood ten gevolge had. De verwoede plunderingen en het vuur deden ondertusschen hun werk. Wat niet werd gestolen nog kon worden gebruikt, werd moedwillig beschadigd en voor het gebruik onmogelijk gemaakt. De Zusters hadden van het Duitsch geterg te lijden.Den 26" richten zij een ambulancie-dienst in,waar weldra 145 Franschen liefderijk verorgd werden. Eenigen tijd nadien krijg de inrichting het bezoek van Duitschers,en daar deze er geen gewond Duitshers aantreffen, halen zij hun revolvers te voorschijn, onder het uiten van vreeselijke bedreigingen..Daarbij bleef het,gelukkig: 26 Franschen overleden in deze ambulancie, terwijl een tweehonderdtal op het slagveld tijdens de gevechten van den 21" en 22"Augustus waren gebleven. vordt vervold 24 van 23 TE ASSESSE.
DE GRUWELEN IN HET LAND VAN NAMEN (22vervolg van 21) TE YVOIR
Iedereen kent het lieve dorpje Tvoir ( bij Dinant), gelrgen op den rechter oever van de Maas,met zijn zomerhuisjes, bebloemde statie, zijn bootjes,zijn toeristen en steengroeven.Den 28°Augustus werd voor ijn inwoners de martelaarsdag.Hondertwintig duizend Saksers, onder 't bevel van general von Hausen waren dien dag verameld langs de Maas, van Yvoir tot Hastiér. het doel was den linkeroever te bemeesteren, die slechts door de 51°divisie der franschen, onder general Bouttegourd,werd verdedigd. Ondanks de heldenmoed onzer bontgenooten,moesten zij voet voor voet wijken, en des avonds kon den vijand den linkeroever bereiken. De nederlaag der Franschen ware in een katastroof ontaard,zoo de brigade van generaal Mangin niet in allerhaast ware bijgespongen en de Duitschers te Onhaye verschrikkelijke verlieen toegebracht.Genral von Hausen,verrast,onkundig over de troepen die voor hem lagen, was besluiteloos en durvde niet verder te rukken.'t Garnizoen van Namen en het 5°Fransche leger, dat met omsingeling bedreigd was, had zich kunnen loswerken en was gered.Maar den taktiek van generaal Mangin,toen hij in de Maasvallei de Duitschers ter plaatse nagelde,zou aan de arme bevolking der bezette dorpen duur te staan komen.Al de inwoners van Yvoir, die niet gevlucht en ten getale van 800 waren,werden in de kerk opgesloten, waar zij tot den volgende dag bleven.en kregen geen voedsel, werden geslagen en gebrutaliseerd. Den 25° werden zij naar Warnant, Denée en Stave gebracht en moesten een weg van 60 kilometer afleggen.In deze laatste plaats aangekomen,werdenze tegen een muur geplaatst,en egde men hun, dat ij zouden gefusileerd worden.Men kan de droefheid van dee uitgeputte menschen begrijpen. Juist zou men tot een groote slachting overgaan,toen een bode toesnelde en van hoogerhand bevel bracht de moorderij niet uit te voeren. De driehonderd man werden dadelijk in vrijheid gesteld, behalve de pastoor en de burgemeester.Met een zestigtal gevangenen van Spontin werden ze onder vloeken en stampen naar Roly (bij Mariembourg) gejaagd.Pastoor Grégoire was vooral den ondebok. Geen enkele foltering werd hem gespaard? men spuwde in 't gelaat, schold hem voor wijnhond, stampte hem, sloeg met de kolven van geweren op zijn hooft,schouders en rug,priemde de bajonet door zijn huid, sloeg zijn hoed af en drukte een vrouwenhoed op zijn hoofd.Wanneer hij,van vermoeienis en honger, zich wilde neerzetten,werd hij opgeschopt tot hij machteloos neerviel, en voor dood in een put geworpen werd. Daar werd werd hij naderhand door medelijdende handen opgebeurd en gered.De troep Spontinaren werden den volende dag, drie kwart dood van vermoeienis losgelaten. Vervolg,23 van 22 TE GROYNNE.
De inwoners van Diksmuide werden wel diep in hun verwachtingen teleurgesteld, toen na dien maandag met het beloofde offensief, op Dinsdagmorgen reeds vroeg granaten in hun stedeke vielen.Officieren waarschuwden de burgerlijke overheden en de inwoners met de weinig geruststellende woorden."Dan men vluchte? De Duitschers zullen de stad aanvallen.ja, het offensief was mislukt en eensklaps lag Diksmuide in den vreeselijken strijd.Maar niemand kon nog vermoeden, hoe het worden zou,en al trokken er wel veel inwoners heen, toch bleven er niet weinigen, in een laatste poging tor bescherming van huis en have en uit aanhankelijkheid aan hun grond. Ja de Duitschers waren in aantocht.Ze teekenden ook in dit gedeelte hun weg met bloed en vuur te Handzame vermoorden ze den burgemeester Ampe, die aan de deur was komen zien en niets misdeed nog geen nijdig woord sprak. Zijn geld zat in den kelder. Nabij het station dreven ze weerlooze mannen en jongelingen voor zich uit. Een officier huilde dat zij Franc-tireurs waren. Dan werden er vier uitgekozen en zoo schandelijk vermoord, dat men later bij het openen der graven,de dorpsgenooten bijna niet meer herkennen konden.De martelaren lagen nog geboeid en zoo had men hen geslagen,gestoken, gebeuld en eindelijk afgemaakt. De woeste benden liepen den hanschen omtrek af.Te Wercken hadden ze tegenstand van Fransche soldaten ondervonden en wreeken ulks ook hier op de bevolking.Dertig huizen ongeveer gingen in de vlammen op. Twee jongelingen van Ardooie bij Roeselare die op hun vlucht niet verder geraakt waren en op een hoeve schuilden, werden met den boer en twee werklieden met bajonetsteken vermoord. Te beerst zaten dertig burgers,mannen,vrouwen en kinderen in een gracht tusschen het dorp en den IJzer,op de wijk Beerst-Bloote.Er was voor hen geen andere dekking in het vuur vanBelgen en Duitschers, det hier elkaar kruiste.Twee sagen schuilden de ongelukkigen daar. Den honger dreef hun naar een hoefje. Hier zou men wat aardappelen koken. De Duitschers zagen de rook uit den schoorsteen komen en slopen naar het gebouw, meenend dat daar spionnage bedreven werd. Teneinde de lieden uit de woning te jagen, staken ze deze in brand. De verschrikte menschen vloden gillend naar buiten, maar de wilde soldaten lagen gereed om op hen te vuren. Schoten knalden en dadelijk daarop klonken doodskreten. Vier vrouwen werden aldus gruwelijk vermoord. Een officier liet toen de moordpartij ophouden en snelde naar de verschrikte groep toe."Gij zijt spionnen, ge helpt de Belgen, daar aan den IJzer" riep hij dreigend. De molenaar Blankaard betoogde, dat zij allen weerlooze vluchtelingen waren, die zich verborgen hadden voor het geschut. ( PUIN DER KERK VAN ESSEN)(wordt vervolgd 2)
Op Zondag 23 Augustus,om 10 uur 's avonds, greep er een treffen tusschen Duitschers en Franschen plaats. Om 2 uur 's ochtends van den 24" moesten de Franschen wijken. De Duitschers wreekten hunne verliezen op de inwoners. Weldra vlamde willerzie langs de vier hoeken.Op twee huizen na, is het geheele dorp verwoest. De burgers werden aangehouden en in een weide gedreven, welke tusschen beide strijdvoerenden lag. Op deze wijze zochten de Duitschers dekking. Onnoodig hier bij te voegen, dat de bevolking het slachtoffer van allerlei mishandelingen en bedreigingen was. Men betreurt twee dooden.Op andere inwoners werd eveneens geschoten, waarbij o.m. de burgemeester en ijn dochter ernstig gekwetst werden en een grijsaard van 72 jaar den buik geopend werd.Fransche soldaten werden op beestachtige wijze gemarteld en gedood; een drietal,op zijn minst,wierp men in de vlammen, waardoor zij levend verbrandden. In de naburige dorpen:Bouseigne-Neuve,LOUETTE_St- Pierre,, Biévre en Gedenne, werd er eveneens geplunderd, gebrand en gemoord. Te Gedenne bood een burger, die op het punt stond met zijn twee zonen gefusilleerd te worden,geheel zijn bezit in bankbriefjes aan, om het leven der zijnen te redden. Met eene hand nam den Duitscher het geld aan, terwijl hij met de andere hand een revolver trok, waarmede hij de ongelukkige doodschoot.
God zal niet vragen in welke auto je hebt gereden.
TE ERMETON-SUR-BIERT
Wie staat er altijd klaar,
Het is niet moeilijk ,om lief te hebben.
't is misschien raar,'t is misschien arrogant
Assesse ligt op 17 km ten Z_ O van Namen, op de lijn Namen-Aarlen, en telt 1300 inwoners. Tot op den15'Augustus herbergt Assesse een detachement soldaten van van het Maamch garnizoen; 50 Fransche dragonders komen dit versterken.De Duitschers wagen dan een overval. Uit het bosch van Florée verschijnen er een veertigtal,die naar het station oprukken. De trein van acht uur is dan juist binnen.Onmiddelijk springen een twaalftal Uhlanen op de spoorbaan. De machinist en de statieoverste worden door doodsbedreigingen in bedwang gehouden . De Duirschers blusschen ondertussen den lokomottief-oven, maken zich met de zak met spoedberichten meester, laten enkele meters spoor voor en achter den trein springen,dringen in het kantoor van den overste,laten de brandkast openen, die leeg is vernielen de telegraaf-en telefooninstellingen en verdwijnen dan galop. Eeen Fransche patroelje wordt:gewaarschuwd. Deze achtervolgd: den vijand,die in de hoeve vanJassogne verscholen zit. Een kort gevecht wordt geleverd. De Duitschers weten echter te ontkomen. Een hunner is gekwetst, maar kan met de zijnen vluchten. Onze lanciers maken een tiental Duitshe paarden buit. Wat later worden uit de richting van Ciney 25 Duitschersgemeld, welke naar assesse oprukken.De lanciers leggen zich in een hinderlaag.Het vijandelijk groepje nadert:"vuur?"En oogeblikkelijk klinken de schoten. Ook ditmaal ontkomt den vijand.Slechts één hunner ,wiens paard gedood is, wordt gevangen genomen. deze is dood-op en vraagt herhaaldelijk te mogen slapen. Onze soldaten achtervolgen de vuchtenden. Onderweg stooten zij op het lijk van den leider van het Duitsche groepje van dit van twee soldaten,waarvan een zich een kogel door het hoofd heeft geschoten,uit vrees gevangen te worden genomen.Tot op den 20'Augustus gebeurden er geen nieuwe incidenten.Dien dag echter branddeSpontin en ontving het kasteel van baron Vermeulen de Mianoye die zich halfwegAssesse en Spontin bevindt,het bezoek van de Duitsche patroelje. Op het kasteel bevonden zich op dat oogenblik den onderpastoor en een inwoner van Assesse.Hoe te ontkomen? Beiden velaten het kasteel, en zullen langs verschillende wegen Assesse veilig pogen te bereiken.Den onderpastoor neemt zijn brevier,gaat, al lezende, kalm op weg, en slaagt er in de posten te passeeren. Eerst dan bemerkt hij,dat hij zijn brivier.... het onderste-boven in de hand houdt?Doch nieuw gevaar dreigt. Twee Uhlanen versperren den weg en houden hem als gijzelaar aan.Den onderpastoor is woedend,maar blijft uiterlijk even kalm.Hij wordt naar het kasteel teruggevoerd. Onderweg beproeven de Duitschers een gesprek met hem aan te knoopen. Hij aantwoorde slechts met een kort"ja" of é neen". Dan vraagt een van zijn geleiders of hij Duitsch spreekt.
Een man wordt neer gestoken op de bus,
11 Juli 't feest van de vlaamse gemeenschap,
God is er voor iedereen,dat staat zo vast als een fundering,open je hart en laat hem binnen
Ook hier hielden hier de Duitschers op hun gewone wije huis:" Man had geschossen" het voorwendsel om brand te stichten en te moorden. Een boer uit Evelette werd te Groyenne aan een lantarnpaal opgehangen. dank ij de tussenkomst van pastoor Donneux welke den Duitsche generaal op de knieén voor de ontschuldigen afsmeekte werd ten slotte,bevolen vandalenwerk te beperken. Kort daarop klonkechter een schot. Officieren liepen opgewonden bij Florent Lambotte. binnen Deze lochende niet dat er geschoten werd, maar toonde hen een Duitsch soldaat ,die ginds een een kogelhuls uit ijn geweer haalde. Hij had een.... kip doodgeschoten?De officieren brachten den soldaat bij den kolonel, welke hem een flinke trap onder ijn broek gaf. 
Iedereen kent het lieve dorpje Tvoir ( bij Dinant), gelrgen op den rechter oever van de Maas,met zijn zomerhuisjes, bebloemde statie, zijn bootjes,zijn toeristen en steengroeven.Den 28°Augustus werd voor ijn inwoners de martelaarsdag.Hondertwintig duizend Saksers, onder 't bevel van general von Hausen waren dien dag verameld langs de Maas, van Yvoir tot Hastiér. het doel was den linkeroever te bemeesteren, die slechts door de 51°divisie der franschen, onder general Bouttegourd,werd verdedigd. Ondanks de heldenmoed onzer bontgenooten,moesten zij voet voor voet wijken, en des avonds kon den vijand den linkeroever bereiken. De nederlaag der Franschen ware in een katastroof ontaard,zoo de brigade van generaal Mangin niet in allerhaast ware bijgespongen en de Duitschers te Onhaye verschrikkelijke verlieen toegebracht.Genral von Hausen,verrast,onkundig over de troepen die voor hem lagen, was besluiteloos en durvde niet verder te rukken.'t Garnizoen van Namen en het 5°Fransche leger, dat met omsingeling bedreigd was, had zich kunnen loswerken en was gered.Maar den taktiek van generaal Mangin,toen hij in de Maasvallei de Duitschers ter plaatse nagelde,zou aan de arme bevolking der bezette dorpen duur te staan komen.Al de inwoners van Yvoir, die niet gevlucht en ten getale van 800 waren,werden in de kerk opgesloten, waar zij tot den volgende dag bleven.en kregen geen voedsel, werden geslagen en gebrutaliseerd. Den 25° werden zij naar Warnant, Denée en Stave gebracht en moesten een weg van 60 kilometer afleggen.In deze laatste plaats aangekomen,werdenze tegen een muur geplaatst,en egde men hun, dat ij zouden gefusileerd worden.Men kan de droefheid van dee uitgeputte menschen begrijpen. Juist zou men tot een groote slachting overgaan,toen een bode toesnelde en van hoogerhand bevel bracht de moorderij niet uit te voeren. De driehonderd man werden dadelijk in vrijheid gesteld, behalve de pastoor en de burgemeester.Met een zestigtal gevangenen van Spontin werden ze onder vloeken en stampen naar Roly (bij Mariembourg) gejaagd.Pastoor Grégoire was vooral den ondebok. Geen enkele foltering werd hem gespaard? men spuwde in 't gelaat, schold hem voor wijnhond, stampte hem, sloeg met de kolven van geweren op zijn hooft,schouders en rug,priemde de bajonet door zijn huid, sloeg zijn hoed af en drukte een vrouwenhoed op zijn hoofd.Wanneer hij,van vermoeienis en honger, zich wilde neerzetten,werd hij opgeschopt tot hij machteloos neerviel, en voor dood in een put geworpen werd. Daar werd werd hij naderhand door medelijdende handen opgebeurd en gered.De troep Spontinaren werden den volende dag, drie kwart dood van vermoeienis losgelaten.
