k vind het niet zo gemakkelijk je blog te verbeteren k heb nog veel te leren hoor,hopelijk vind ik hoe het moet ,k hang daar in de midden en weet niet hoe t moet maar alles komt on orde,dat voel ik ,als ik al die mooie berichten zie,ben ik nog vere van ,allen de ze stuurden zeg ik bedankt?love roger
Er wordt oveel geschreven over pijn en pijn bestrijding maar; wat doe je als de pijn veroorzaakt wordt door suikerziekte. Voornamelijk de benen en de voeten? voorlopig kan ik mij verhelpen met toevoeging van magnesium en inspuitingen met vitamine b,voor de rest is t wel beter maar weggaan doet het niet. makelijk gezegd maar,voor de rest geloof ik niet dat tussen mijn twee oren zit(makelijker gezegd dan gedaan) mail roge.clement@skynet.be
De gelukkigste mensen hebben niet altijd alles.... gewoon eenvoudig,wat zij ook op hun weg vinden; Het geluk wacht; op zij die wenen, op zij die lijden,op zij die zoeken, op zij die soms verdriet hebben, op degene die lief hebben, terwijl ze de belangrijkste dingen kunnen inschatten, die in 't leven sporen achterlaten. (Met de groetjes van ploef)
Dromen waar men plezier aan heeft, ga waarheen je wilt gaan, zijt, wat je wil zijn, en doe vooral wat je graag wil doen? wat jij ook op je weg mag vinden.... genoeg geluk om rustig te kunnen blijven, genoeg testen om te zien wie je bent, genoeg leed om te weten om menselijk te blijven, genoeg hoop om gelukkig te blijven, genoeg hoop om gelukkig te zijn.
Er zijn momenten in het leven, wanneer men het gevoel van anderen mist, vooral wanneer men het gevoel van anderen tegenkomt, en voelt.... dat zij er nog voor jou zijn.
De liefde begint met een lach, en eindigt met een kus.....
Indien je wil ; doe zoals ik; vertel het aan de mensen,die veel voor je betekenen, die je leven op de een of andere manier gekoestert hebben, aan mensen die je aan 't lachen brachten, wanneer je 't nodig had---- aan mensen die je mooie tijden bezorgd hebben, wanneer je 't niet meer zag zitten. vertel hun hoeveel je hun vriendschap op prijs stelt, en dank hun voor de betere kijk die zij aan je leven, hebben gegeven in deze wereld. (Met de groetjes van ploef)
DE WEG NAAR GOD DIE LOOPT NIET OVER ROZEN MAAR IS TOCH MOOI OM TE BEWANDELEN
God is er voor iedereen,dat staat zo vast als een fundering,open je hart en laat hem binnen Sommige mensen vinden de weg als er het een of ander probleem op komst is,in de meeste gevallen zijn er nog mensen die dan vlug een kaarsje branden;zijn er mensen die om hulp vragen en als 't probleem is opgelost blijf alles weer bij het oude. In wezen is 't leven een aaneenschakeling van goede en kwade dagen, en soms moet men het eens moeilijk hebben om even stil te staan en even tijd maken voor jezelf,om in gedachte bij de Heer te zijn, nochtans zou de Heer een dagelijkse plaats moeten krijgen waarin wij tijd maken om te danken;danken voor de nieuwe dag,voor 't brood op onze tafel;voor het samenzijn met mensen om je geen;de ochtendzon ,het groen, het water om de dorst te lessen,en vooral "het goed gevoel".
Het goed gevoel te voelen dat Hij er is voor mij, dat hij mij wijst de weg om zeer intens te kunnen leven. Soms kan ik rustig zitten dromen in de tuin,en 'k voel zo goed zijn aanwezigheid, dan kijk ik om mij geen en zie de bloemen in het gras,de vogels op de bomen,een zachte bries waait door mijn haren ,alsof wij beiden kunnen praten met elkaar,en dan; dan zeg ik danke Heer dat je er bent voor mij? Een merel in het gras verbreekt mijn droom , Ik voel mij weer goed in mijn vel die dag,en als ik 's avonds slapen ga ;dan zeg ik dank u Heer voor deze mooie dag mij nog gegeven.Een diepe rust valt over mij en zachtjes val ik in slaap,wachtend op de nieuwe dag die als 't God beliefd weer even fijn zal zijn.
(Met de groetjes van ploef en voor iedereen wens ik van harte een even mooie de als die van mij)
DE GRUWELEN IN HET LAND VAN NAMEN (23 vervolg van 22 TE GROYNNE
Ook hier hielden hier de Duitschers op hun gewone wije huis:" Man had geschossen" het voorwendsel om brand te stichten en te moorden. Een boer uit Evelette werd te Groyenne aan een lantarnpaal opgehangen. dank ij de tussenkomst van pastoor Donneux welke den Duitsche generaal op de knieén voor de ontschuldigen afsmeekte werd ten slotte,bevolen vandalenwerk te beperken. Kort daarop klonkechter een schot. Officieren liepen opgewonden bij Florent Lambotte. binnen Deze lochende niet dat er geschoten werd, maar toonde hen een Duitsch soldaat ,die ginds een een kogelhuls uit ijn geweer haalde. Hij had een.... kip doodgeschoten?De officieren brachten den soldaat bij den kolonel, welke hem een flinke trap onder ijn broek gaf. TE FALOSSOLE Op vrijdag 21 Augustus stietten de troepen van von Kluck, die den Samber poogden over te steken, op Fransche voorhoede. Schermutselingen grepen plaats, weldra door de eersten in-ze van de Samber-slag gevolgd. Het gevechtsterrein strekte ich hoofdzakelijk over de grondgebieden van Velaine, Auvelais, Tamines en Arsimont uit. Eerst tegen elf uur 's avonds liep de aktie ten einde, om 's anderendaags, tot drie uur, 's morgens,verwoeder nog dan den vorige dag, te hernemen. De Franschen aftocht stelde aan dezen strijd tegen 5 uur 's namiddags een einde. De Duitschers kregen daardoor de rivier- overgangen in handen. ij overstroomden de daaraan palende gemeenten met hunne troepenmassa's en gedroegen er zich met ongekende wreedheid. Wij hebben reeds de gruwelen van Tamines beschreven. Ook Falisolle,dat de voortzetting van Taminnes is ,kreeg er zijn deel van. Eén aantal inwoners werden uit hun kelders gesleurd en naar Taminnes gevoerd, waar een twaalftal- onder wie den burgemeester-doodgeschoten werden .De apotheker Demanet wordt neergeschoten op 't oogenblik dat de woestaards ijn woning poogden binnen te dringen en hij zich aanbood om de gewonden te helpen.Jonet,die een Sransch gekwetste naar den ambulance der zusters voerde, kreeg een kogel in de borst, welke zijn dood ten gevolge had. De verwoede plunderingen en het vuur deden ondertusschen hun werk. Wat niet werd gestolen nog kon worden gebruikt, werd moedwillig beschadigd en voor het gebruik onmogelijk gemaakt. De Zusters hadden van het Duitsch geterg te lijden.Den 26" richten zij een ambulancie-dienst in,waar weldra 145 Franschen liefderijk verorgd werden. Eenigen tijd nadien krijg de inrichting het bezoek van Duitschers,en daar deze er geen gewond Duitshers aantreffen, halen zij hun revolvers te voorschijn, onder het uiten van vreeselijke bedreigingen..Daarbij bleef het,gelukkig: 26 Franschen overleden in deze ambulancie, terwijl een tweehonderdtal op het slagveld tijdens de gevechten van den 21" en 22"Augustus waren gebleven. vordt vervold 24 van 23 TE ASSESSE.
DE GRUWELEN IN HET LAND VAN NAMEN (22vervolg van 21) TE YVOIR
Iedereen kent het lieve dorpje Tvoir ( bij Dinant), gelrgen op den rechter oever van de Maas,met zijn zomerhuisjes, bebloemde statie, zijn bootjes,zijn toeristen en steengroeven.Den 28°Augustus werd voor ijn inwoners de martelaarsdag.Hondertwintig duizend Saksers, onder 't bevel van general von Hausen waren dien dag verameld langs de Maas, van Yvoir tot Hastiér. het doel was den linkeroever te bemeesteren, die slechts door de 51°divisie der franschen, onder general Bouttegourd,werd verdedigd. Ondanks de heldenmoed onzer bontgenooten,moesten zij voet voor voet wijken, en des avonds kon den vijand den linkeroever bereiken. De nederlaag der Franschen ware in een katastroof ontaard,zoo de brigade van generaal Mangin niet in allerhaast ware bijgespongen en de Duitschers te Onhaye verschrikkelijke verlieen toegebracht.Genral von Hausen,verrast,onkundig over de troepen die voor hem lagen, was besluiteloos en durvde niet verder te rukken.'t Garnizoen van Namen en het 5°Fransche leger, dat met omsingeling bedreigd was, had zich kunnen loswerken en was gered.Maar den taktiek van generaal Mangin,toen hij in de Maasvallei de Duitschers ter plaatse nagelde,zou aan de arme bevolking der bezette dorpen duur te staan komen.Al de inwoners van Yvoir, die niet gevlucht en ten getale van 800 waren,werden in de kerk opgesloten, waar zij tot den volgende dag bleven.en kregen geen voedsel, werden geslagen en gebrutaliseerd. Den 25° werden zij naar Warnant, Denée en Stave gebracht en moesten een weg van 60 kilometer afleggen.In deze laatste plaats aangekomen,werdenze tegen een muur geplaatst,en egde men hun, dat ij zouden gefusileerd worden.Men kan de droefheid van dee uitgeputte menschen begrijpen. Juist zou men tot een groote slachting overgaan,toen een bode toesnelde en van hoogerhand bevel bracht de moorderij niet uit te voeren. De driehonderd man werden dadelijk in vrijheid gesteld, behalve de pastoor en de burgemeester.Met een zestigtal gevangenen van Spontin werden ze onder vloeken en stampen naar Roly (bij Mariembourg) gejaagd.Pastoor Grégoire was vooral den ondebok. Geen enkele foltering werd hem gespaard? men spuwde in 't gelaat, schold hem voor wijnhond, stampte hem, sloeg met de kolven van geweren op zijn hooft,schouders en rug,priemde de bajonet door zijn huid, sloeg zijn hoed af en drukte een vrouwenhoed op zijn hoofd.Wanneer hij,van vermoeienis en honger, zich wilde neerzetten,werd hij opgeschopt tot hij machteloos neerviel, en voor dood in een put geworpen werd. Daar werd werd hij naderhand door medelijdende handen opgebeurd en gered.De troep Spontinaren werden den volende dag, drie kwart dood van vermoeienis losgelaten. Vervolg,23 van 22 TE GROYNNE.
DE GRUWELEN IN HET LAND VAN NAMEN(21 vervolg van 20)IN In'KANTON VAN WAULSORT
De overste der patroelje eischt een gits op; om hem naar Crupet te brengen.Niemand roert. Op hetzelfde oogenblik komt een jongentje,Jules kinif, aangefietst." dat is juist mijn mannetje, egt de overste.Hé kleine, breng ons eens naar Crupet?". De knaap weigert aanvankelijk, maar eensklaps gaat een licht in zijn oogenop, en toen de overste, woedend geworden; hem te lijve wil, vraagt hij onoozelweg: "Is het naar Crupet dat ik u brengen moet?" "Jawol, nach Croupette?" Kinif spring op zijn fiets, maar inplaats van naar Crupet,rijdt hij Oostwaardts, naar Yvoir, waar hij weet de Franschen te liggen. De ruiters gaan hem achterna.Te Yvoir ratelt geweervuur. De knaap schuift bliksemsnel in een gracht.De Duitschers huilen, willen vluchten, maar het is te laat. Vijf worden er neergelegd, de soldaten steken de handen omhoog,geven zich over.Een enkel geeft ijn paard de sporen en ontvlucht vierklauwens. De ruiter rijdt in de richting eener steengroeve:een groot gat gaapt voor hem, een diepte van dertig meter.Recht in de stijgbeugels slaat een duitscher de armen in de hoogte .Een stond later kletteren paard en ruiter in den afgrond,vormen slechts één bloedklomp.De jonge Kinif loopt naar de roodbroeken, roependéVive la France?" De franschen aanhooren zijn verhaal en de overste kust den braven, dappere jongen op beide wangen. Evrehailles heeft het moeten bezuren. De helft van het dorp werd door de Duitschers in asch gelegd en twee inwoners werden gefusilleerd/ Te Dorinne, zelfde baldadigheid.De Duitschers steken het kasteel van M.Thibaut, voorzitter van den rechtbank van eersten aanleg te Namen,in brand,na het eerst zorgvuldig geplunders en den wijn geroofd te hebben..Een der officieren beschuldigt den eigenaar zelf het vuur te hebben aangestoken."Onmogelijk? antwoorde een der dorpelingen. De heer Thibaut bevindt zich op dit oogenblik te Namen?" "Dan was het zijn zoon?" "Hij heeft geen oon,maar wel een schoonoon,de heer E.de thyselaert." " Die heeft het gedaan?"wedervoert de officier trionfantelijk."Onmogelijk?é klinkt het nogmaals. "Deschoonzoon strijdt in het Belgische leger?" Den officier trekt af. De gemeente wordt gebrandschat.Drie-en-dertig duizend frank moet worden geteld.Daarop werden verscheidene inwoners gemarteld, en bijzonder pastoor Servais, een ouderling van eventig jaren, werd hier tot het mikdoel der Duitsche baldadigheden genomen. Hij werd bond en blauw gestampt en geslagen,en toen hij niet meer kon,wierp men hem op een met wijnen gevulde kar. vervolg 22 van 21 TE YVOIR.
Wat de ogen zien dringt binnen in het hart, het kan ons blij maken maar ook verdrietig zijn, het kan ons soms zo diep raken dat wij er ziek van worden, ogen zijn de vensters van ons hart wie ze opent voor het licht, voor de zon overdag, voor de mooie dingen, voor de sterren,in de nacht, is een blij en gelukkig mens, je ziet dat licht in iemands blijde ogen, laat wat kleur toe aan een ander zijn grijze leven, positief kijken wil zeggen, kijken naar de goede kant , naar de kant van 't licht, waar alles helder is en waar je vreugde vind,, negatief kijken wil zeggen, kijken naar de donkere kant, waar alles grijs en mistig is, waar men struikelt en valt, waar geen uitzicht meer is, maar angst en vertwijfeling, denkt positief en je ziet alles veel beter, laat warmte toe in je hart, en je ogen gaan stralen van geluk. (Met de groetjes van ploef)
'T is nu wel de tijd om even stil te staan, om even in gedachte weer bij julli te zijn.
Vrienden voor het leven, die kan je niet vergeten, al duurde 't honderd jaar,
Altijd blijven jullie je ons vrienden,jammer dat wij soms veel beloven en weinig stappen zetten voor al was't maar even,een kort bezoek.
Maar vandaag kon ik het nou niet laten om je toch een mailken te sturen, en als 't een beetje lukt jullie even te bezoeken.
In mijn dagboek staat geschreven: dat Romain er 65 wordt op 18 juni, dat denise 65 wordt op 29 juni , EN dat jullie 40 jaar getrouwd zijn op 2 juli 2006.
Dus aan ervaring in 't huwelijk zullen jullie ook wel weten hoe de work aan de steel zit.
Bij ons ging dat z'o mijn vrouw is minister van finanties, mijn schoonmoeder was minister van oorlog, mijn kinders vertegenwoordigen buitenlandse zaken, en ik ben het volk dat de belastingen betaald. Mooi gezien hé
Met deze wens ik je dan ook vele gelukwensen, en nog een echt gelukkig leven samen en met je kinders en kleinkinders. dat wensen je Roger Clement en Henriette Vercoutere uit Ruiselede.
Mijn vrouw denkt dat ze in 't ministerie van financién zit, ze beheerd het geld. Mijn schoonmoeder in t ministerie van oorlog, Ze staat in voor de ruzie's. Mijn dochter denkt dat 'z in buitenlandse zaken zit, ze regeld de vakantie's.
En ik vertegenwoordige 't volk, dat de belastingen betaald.
Dat dorp van mij , 't ligt tussen gent en brugge, daar heb ik ooit mijn hart verloren. Ik heb er mijn hart en mijn ziel aan verpand, dat wondermooie dorp,met al zijn landerijen, zijn kerk, zijn stadhuis en zijn straatjes. De koeien in de wei en vele boerderijen. De bossen en de heide, dat dorp van mij, waar ik zoveel van hou, waar ik mij 't huisvoel bij de mensen. Dat dorp van mij waar 'k mij gelukkig voel.
DE GRUWELEN IN HET LAND VAN NAMEN(20) VERVOLG VAN 19 IN 'T KANTON VAN WAULSORT
Sorinnes, zes kilometer ten Oosten van Dinant,onderging al de gruwelijkheden der barbaarsche handelwijze.De pastoor Piette verd onderworpen aan de laagste mishandelingen,alsmede verscheidene zijner parochianen.Van de 120 huizen bleven er nog slechts 5 recht. De kerk was in een treurige staat:het tabernakel werd opengebroken en de bandieten vulden het met vuiligheid. Spontin had veel te lijden.Meer dan 50 slachtoffers,de burgemeester aan het hoofd, vielen hier aan de barbaarscheid van de Duitschers ten offer.Een toneel van ongehoorde wreedheid had hierbij plaats. Een officier van 23 jaren onderscheidde zich hierbij. Hij sloeg, stampte, beleedigde de slachtoffers zooveel het in zijn macht was, hitste de soldaten aan,om de ongelukkigen zooveel zij konden te mishandelen. Hij beval deze laatsten zich plat op de grond uit te strekken,tierend:" Gij gaat allen met de bajonet afgemaakt worden?" Iederen stond dachten de slachtoffers den genadesteek te ontvangen.Maar de helsche Mof beval lachend: "Allen het hoofd omhoog? we zullen u maar den kogel geven?" De veroordeelden gehoorzaamden. Ze verkozen den dood door den kogel, liever dan door het koude staal te worden afgemaakt.Men zag hun lijkkleurig gelaat verheffen,den doodsangst in de oogen.Wanneer deze geraffineerde foltering lang genoeg heeft geduurd,zegt den bandiet steeds lachend en hoonend:" Zoo is 't goed? Zet u thans neder. We zullen er nog maar wat mee wachten?"Intusschen geeft hij een wenk aan zijn beulen, die de sukkelaars beginnen te schoppen en met de kolven der geweren te bewerken. De wreedheid der Duitscher heeft niets menselijks meer.'t Zijn echte helhonden, en men gruwt dij de lezing, hoe ongelukkig onze Waalse broeders er aan toe waren. Intusschen donderden van berg tot berg de kanonnen en hooren de bedroefden de kogels boven hun hoofd huilen. De Franschen moesten ook hier wijken en de Duitschers lieten Spontin in bloed en puin achter. In de nabijheid van Spontin ligt Evrehailles. Van den 15é Augustus doet het kanon alle huizen schudden. Den 16é worden de straten doorloopen door Franschen en uhlanen. Den 17é vallen de obussen in het dorp,maar,behoudens eene rechtmatigen schrik, komt men er nogal goedkoop van af. In den namiddag komen uhlanen verkennen"Wij hebben dezen morgen uw dorp beschoten,zeggen zij, uit wraakneming, omdat een vrijschutter een der onzen heeft neergelegd." Er was inderdaad een Duitscher gedood, maar door een Franschen kogel. Vervolg op 21 van 20
God is er voor iedereen,dat staat zo vast als een fundering,open je hart en laat hem binnen
Ook hier hielden hier de Duitschers op hun gewone wije huis:" Man had geschossen" het voorwendsel om brand te stichten en te moorden. Een boer uit Evelette werd te Groyenne aan een lantarnpaal opgehangen. dank ij de tussenkomst van pastoor Donneux welke den Duitsche generaal op de knieén voor de ontschuldigen afsmeekte werd ten slotte,bevolen vandalenwerk te beperken. Kort daarop klonkechter een schot. Officieren liepen opgewonden bij Florent Lambotte. binnen Deze lochende niet dat er geschoten werd, maar toonde hen een Duitsch soldaat ,die ginds een een kogelhuls uit ijn geweer haalde. Hij had een.... kip doodgeschoten?De officieren brachten den soldaat bij den kolonel, welke hem een flinke trap onder ijn broek gaf. 
Iedereen kent het lieve dorpje Tvoir ( bij Dinant), gelrgen op den rechter oever van de Maas,met zijn zomerhuisjes, bebloemde statie, zijn bootjes,zijn toeristen en steengroeven.Den 28°Augustus werd voor ijn inwoners de martelaarsdag.Hondertwintig duizend Saksers, onder 't bevel van general von Hausen waren dien dag verameld langs de Maas, van Yvoir tot Hastiér. het doel was den linkeroever te bemeesteren, die slechts door de 51°divisie der franschen, onder general Bouttegourd,werd verdedigd. Ondanks de heldenmoed onzer bontgenooten,moesten zij voet voor voet wijken, en des avonds kon den vijand den linkeroever bereiken. De nederlaag der Franschen ware in een katastroof ontaard,zoo de brigade van generaal Mangin niet in allerhaast ware bijgespongen en de Duitschers te Onhaye verschrikkelijke verlieen toegebracht.Genral von Hausen,verrast,onkundig over de troepen die voor hem lagen, was besluiteloos en durvde niet verder te rukken.'t Garnizoen van Namen en het 5°Fransche leger, dat met omsingeling bedreigd was, had zich kunnen loswerken en was gered.Maar den taktiek van generaal Mangin,toen hij in de Maasvallei de Duitschers ter plaatse nagelde,zou aan de arme bevolking der bezette dorpen duur te staan komen.Al de inwoners van Yvoir, die niet gevlucht en ten getale van 800 waren,werden in de kerk opgesloten, waar zij tot den volgende dag bleven.en kregen geen voedsel, werden geslagen en gebrutaliseerd. Den 25° werden zij naar Warnant, Denée en Stave gebracht en moesten een weg van 60 kilometer afleggen.In deze laatste plaats aangekomen,werdenze tegen een muur geplaatst,en egde men hun, dat ij zouden gefusileerd worden.Men kan de droefheid van dee uitgeputte menschen begrijpen. Juist zou men tot een groote slachting overgaan,toen een bode toesnelde en van hoogerhand bevel bracht de moorderij niet uit te voeren. De driehonderd man werden dadelijk in vrijheid gesteld, behalve de pastoor en de burgemeester.Met een zestigtal gevangenen van Spontin werden ze onder vloeken en stampen naar Roly (bij Mariembourg) gejaagd.Pastoor Grégoire was vooral den ondebok. Geen enkele foltering werd hem gespaard? men spuwde in 't gelaat, schold hem voor wijnhond, stampte hem, sloeg met de kolven van geweren op zijn hooft,schouders en rug,priemde de bajonet door zijn huid, sloeg zijn hoed af en drukte een vrouwenhoed op zijn hoofd.Wanneer hij,van vermoeienis en honger, zich wilde neerzetten,werd hij opgeschopt tot hij machteloos neerviel, en voor dood in een put geworpen werd. Daar werd werd hij naderhand door medelijdende handen opgebeurd en gered.De troep Spontinaren werden den volende dag, drie kwart dood van vermoeienis losgelaten.
De overste der patroelje eischt een gits op; om hem naar Crupet te brengen.Niemand roert. Op hetzelfde oogenblik komt een jongentje,Jules kinif, aangefietst." dat is juist mijn mannetje, egt de overste.Hé kleine, breng ons eens naar Crupet?". De knaap weigert aanvankelijk, maar eensklaps gaat een licht in zijn oogenop, en toen de overste, woedend geworden; hem te lijve wil, vraagt hij onoozelweg: "Is het naar Crupet dat ik u brengen moet?" "Jawol, nach Croupette?" Kinif spring op zijn fiets, maar inplaats van naar Crupet,rijdt hij Oostwaardts, naar Yvoir, waar hij weet de Franschen te liggen. De ruiters gaan hem achterna.Te Yvoir ratelt geweervuur. De knaap schuift bliksemsnel in een gracht.De Duitschers huilen, willen vluchten, maar het is te laat. Vijf worden er neergelegd, de soldaten steken de handen omhoog,geven zich over.Een enkel geeft ijn paard de sporen en ontvlucht vierklauwens. De ruiter rijdt in de richting eener steengroeve:een groot gat gaapt voor hem, een diepte van dertig meter.Recht in de stijgbeugels slaat een duitscher de armen in de hoogte .Een stond later kletteren paard en ruiter in den afgrond,vormen slechts één bloedklomp.De jonge Kinif loopt naar de roodbroeken, roependéVive la France?" De franschen aanhooren zijn verhaal en de overste kust den braven, dappere jongen op beide wangen. Evrehailles heeft het moeten bezuren. De helft van het dorp werd door de Duitschers in asch gelegd en twee inwoners werden gefusilleerd/ Te Dorinne, zelfde baldadigheid.De Duitschers steken het kasteel van M.Thibaut, voorzitter van den rechtbank van eersten aanleg te Namen,in brand,na het eerst zorgvuldig geplunders en den wijn geroofd te hebben..Een der officieren beschuldigt den eigenaar zelf het vuur te hebben aangestoken."Onmogelijk? antwoorde een der dorpelingen. De heer Thibaut bevindt zich op dit oogenblik te Namen?" "Dan was het zijn zoon?" "Hij heeft geen oon,maar wel een schoonoon,de heer E.de thyselaert." " Die heeft het gedaan?"wedervoert de officier trionfantelijk."Onmogelijk?é klinkt het nogmaals. "Deschoonzoon strijdt in het Belgische leger?" Den officier trekt af. De gemeente wordt gebrandschat.Drie-en-dertig duizend frank moet worden geteld.Daarop werden verscheidene inwoners gemarteld, en bijzonder pastoor Servais, een ouderling van eventig jaren, werd hier tot het mikdoel der Duitsche baldadigheden genomen. Hij werd bond en blauw gestampt en geslagen,en toen hij niet meer kon,wierp men hem op een met wijnen gevulde kar.
Aan allen die mij bezoeken wens ik je een gezellige zondag
Wat de ogen zien dringt binnen in het hart,
Mijn huwelijk is een echte republiek.
Een roos voor jou.
Sorinnes, zes kilometer ten Oosten van Dinant,onderging al de gruwelijkheden der barbaarsche handelwijze.De pastoor Piette verd onderworpen aan de laagste mishandelingen,alsmede verscheidene zijner parochianen.Van de 120 huizen bleven er nog slechts 5 recht. De kerk was in een treurige staat:het tabernakel werd opengebroken en de bandieten vulden het met vuiligheid. Spontin had veel te lijden.Meer dan 50 slachtoffers,de burgemeester aan het hoofd, vielen hier aan de barbaarscheid van de Duitschers ten offer.Een toneel van ongehoorde wreedheid had hierbij plaats. Een officier van 23 jaren onderscheidde zich hierbij. Hij sloeg, stampte, beleedigde de slachtoffers zooveel het in zijn macht was, hitste de soldaten aan,om de ongelukkigen zooveel zij konden te mishandelen. Hij beval deze laatsten zich plat op de grond uit te strekken,tierend:" Gij gaat allen met de bajonet afgemaakt worden?" Iederen stond dachten de slachtoffers den genadesteek te ontvangen.Maar de helsche Mof beval lachend: "Allen het hoofd omhoog? we zullen u maar den kogel geven?" De veroordeelden gehoorzaamden. Ze verkozen den dood door den kogel, liever dan door het koude staal te worden afgemaakt.Men zag hun lijkkleurig gelaat verheffen,den doodsangst in de oogen.Wanneer deze geraffineerde foltering lang genoeg heeft geduurd,zegt den bandiet steeds lachend en hoonend:" Zoo is 't goed? Zet u thans neder. We zullen er nog maar wat mee wachten?"Intusschen geeft hij een wenk aan zijn beulen, die de sukkelaars beginnen te schoppen en met de kolven der geweren te bewerken. De wreedheid der Duitscher heeft niets menselijks meer.'t Zijn echte helhonden, en men gruwt dij de lezing, hoe ongelukkig onze Waalse broeders er aan toe waren. Intusschen donderden van berg tot berg de kanonnen en hooren de bedroefden de kogels boven hun hoofd huilen. De Franschen moesten ook hier wijken en de Duitschers lieten Spontin in bloed en puin achter. In de nabijheid van Spontin ligt Evrehailles. Van den 15é Augustus doet het kanon alle huizen schudden. Den 16é worden de straten doorloopen door Franschen en uhlanen. Den 17é vallen de obussen in het dorp,maar,behoudens eene rechtmatigen schrik, komt men er nogal goedkoop van af. In den namiddag komen uhlanen verkennen"Wij hebben dezen morgen uw dorp beschoten,zeggen zij, uit wraakneming, omdat een vrijschutter een der onzen heeft neergelegd." Er was inderdaad een Duitscher gedood, maar door een Franschen kogel. Vervolg op 21 van 20
Als mijn hand kon schrijven,
