k vind het niet zo gemakkelijk je blog te verbeteren k heb nog veel te leren hoor,hopelijk vind ik hoe het moet ,k hang daar in de midden en weet niet hoe t moet maar alles komt on orde,dat voel ik ,als ik al die mooie berichten zie,ben ik nog vere van ,allen de ze stuurden zeg ik bedankt?love roger
Er wordt oveel geschreven over pijn en pijn bestrijding maar; wat doe je als de pijn veroorzaakt wordt door suikerziekte. Voornamelijk de benen en de voeten? voorlopig kan ik mij verhelpen met toevoeging van magnesium en inspuitingen met vitamine b,voor de rest is t wel beter maar weggaan doet het niet. makelijk gezegd maar,voor de rest geloof ik niet dat tussen mijn twee oren zit(makelijker gezegd dan gedaan) mail roge.clement@skynet.be
Mijn vrouw denkt dat ze in 't ministerie van financién zit, ze beheerd het geld. Mijn schoonmoeder in t ministerie van oorlog, Ze staat in voor de ruzie's. Mijn dochter denkt dat 'z in buitenlandse zaken zit, ze regeld de vakantie's.
En ik vertegenwoordige 't volk, dat de belastingen betaald.
Dat dorp van mij , 't ligt tussen gent en brugge, daar heb ik ooit mijn hart verloren. Ik heb er mijn hart en mijn ziel aan verpand, dat wondermooie dorp,met al zijn landerijen, zijn kerk, zijn stadhuis en zijn straatjes. De koeien in de wei en vele boerderijen. De bossen en de heide, dat dorp van mij, waar ik zoveel van hou, waar ik mij 't huisvoel bij de mensen. Dat dorp van mij waar 'k mij gelukkig voel.
DE GRUWELEN IN HET LAND VAN NAMEN(20) VERVOLG VAN 19 IN 'T KANTON VAN WAULSORT
Sorinnes, zes kilometer ten Oosten van Dinant,onderging al de gruwelijkheden der barbaarsche handelwijze.De pastoor Piette verd onderworpen aan de laagste mishandelingen,alsmede verscheidene zijner parochianen.Van de 120 huizen bleven er nog slechts 5 recht. De kerk was in een treurige staat:het tabernakel werd opengebroken en de bandieten vulden het met vuiligheid. Spontin had veel te lijden.Meer dan 50 slachtoffers,de burgemeester aan het hoofd, vielen hier aan de barbaarscheid van de Duitschers ten offer.Een toneel van ongehoorde wreedheid had hierbij plaats. Een officier van 23 jaren onderscheidde zich hierbij. Hij sloeg, stampte, beleedigde de slachtoffers zooveel het in zijn macht was, hitste de soldaten aan,om de ongelukkigen zooveel zij konden te mishandelen. Hij beval deze laatsten zich plat op de grond uit te strekken,tierend:" Gij gaat allen met de bajonet afgemaakt worden?" Iederen stond dachten de slachtoffers den genadesteek te ontvangen.Maar de helsche Mof beval lachend: "Allen het hoofd omhoog? we zullen u maar den kogel geven?" De veroordeelden gehoorzaamden. Ze verkozen den dood door den kogel, liever dan door het koude staal te worden afgemaakt.Men zag hun lijkkleurig gelaat verheffen,den doodsangst in de oogen.Wanneer deze geraffineerde foltering lang genoeg heeft geduurd,zegt den bandiet steeds lachend en hoonend:" Zoo is 't goed? Zet u thans neder. We zullen er nog maar wat mee wachten?"Intusschen geeft hij een wenk aan zijn beulen, die de sukkelaars beginnen te schoppen en met de kolven der geweren te bewerken. De wreedheid der Duitscher heeft niets menselijks meer.'t Zijn echte helhonden, en men gruwt dij de lezing, hoe ongelukkig onze Waalse broeders er aan toe waren. Intusschen donderden van berg tot berg de kanonnen en hooren de bedroefden de kogels boven hun hoofd huilen. De Franschen moesten ook hier wijken en de Duitschers lieten Spontin in bloed en puin achter. In de nabijheid van Spontin ligt Evrehailles. Van den 15é Augustus doet het kanon alle huizen schudden. Den 16é worden de straten doorloopen door Franschen en uhlanen. Den 17é vallen de obussen in het dorp,maar,behoudens eene rechtmatigen schrik, komt men er nogal goedkoop van af. In den namiddag komen uhlanen verkennen"Wij hebben dezen morgen uw dorp beschoten,zeggen zij, uit wraakneming, omdat een vrijschutter een der onzen heeft neergelegd." Er was inderdaad een Duitscher gedood, maar door een Franschen kogel. Vervolg op 21 van 20
De bonzai is de boom met eeuwig leven, bij zomer en bij wintertijd, altijd blijft hij zijn blaren houden, zijn levensloop is traag maar zeker, zijn bestaan is eindeloos.
DE GRUWELEN IN HET LAND VAN NAMEN (19) vervolg van 18 IN (T KANTON WAULSORT
Ook hier werdenwerden de huizen door de veldgrauwen verwoest,de kelders geledigd,gedronken en gebrast en alle kostbaarheden geroofd.Tijdens hun misdadig werk vonden zij in een huis een grijsaard te bed.Ze nemen hem op, dragen hem buiten, plaatsen naast hem een tafel en een kruisbeeld,.Eeen wekker wordt gevonden,en een wat Fransch hakkelend Mof zegt hem lachend:"Horloge voor u.Gij zien uur waarop hij sterft?"De grijsaard bezweek een paar dagen later aan zijn marteling. Het wordt een lange,droeve reeks van dorpen die leden bij den intocht der vandalen:Dilenrieux,Yves- Gomez'ee, Hanzinelle,Hansinne,Somzée branden.De vlammen verwekken uren in het rond angst en woede.Te Somzée was een was een turco van het fransche leger afgedwaald en verschool zich in een met stroo geladen kar, vastbesloten zijn leven duur te verdedigen. Daar verschijnt de vijand, plunderend, eetend zooals alleen Duitschers dat kunnen. Koel mikt den Turco naar Genereaal prins Frederik von Saksen-Meiningen valt uit het zadel. Een stond nadien wordt zijn zoon doodelijk gekwetst van zijn paard geschoten.Razend zoeken de Duitschers de schutter op, vinden hem op een kar en vermoorden dendapperen Torco.
'T En is is niet te geloven dat er zoveel zand ligt in Egypte, met zijn 2000.000 km omtrek is 95 procent zand zegt den reisleider.af en toe vind je er nog een dorpje,maar 't is dan ook alles
Op een reactie over dit onderwerp werd mij gezegd dat de kerk het niet altijd bij de rechterhand heeft,ok'e ieder geloofsstrekking heeft zo zijn regels en zijn wetten maar volgens mij zijn niet de kristelijke evenals andere geloofs gemeenschappen,god zelve.ieder denkt het ware geloof te verkondigen naar eigen denken "MAAR," God is er voor de mensen en als je zoekt dan vind je hem. Geef hem in ruimte in je hart en hij zal in je wonen; je helpen in de nood zo zul je echt jezelf vinden in liefde,en genegenheid,een vredig gevoel zal je sterken om jezelf en ook anderen te laten voelen wat je in je eigenheid meedragen kan. Mijn ziekten en mijn vallen in een zwarte gat,daar vond ik steun bij God en werd er beetje bij beetje onderuit gekomen.Dat ik twijfels heb ontrent die God van mij is zeker juist,zelfs dacht ik bij mezelf is dit nu zo of is het toeval, zelfs nu nog heb ik het er moeilijk mee?stel je eens voor? op goede vrijdag 3 uur is 't muisstil in de kerk,dan wordt de dood van de Heer herdacht,op die moment hoor ik een hemelse muziek en rond het altaar een helle verlichting,ik vat niet goed wat mij daar overkomt,en 't wordt een echt probleem waar ik zelf geen weg meer weet,ik ben niet hek maar ook niet dom maar wat is het nu een droom of is het juist waar?een iets is het,maar wat? Eens in de mis kreeg ik een inval;God als je er nu bent voor mij geef mij een teken, laat eens de lichten branden bij je beeltenis en prompt staat een vrouw in de kerk recht en laat het licht 12 kaarsen branden?gelukkig heb ik nog mijn dagboek bij waar ik altijd op terug kan vallen in geval van twijfels. Ik ben eens naar Lourdes, geweest en midden in de nacht ging ik tot aan de grot,ingetogen,Maria werd omringd met licht en zegt; hij zult nooit meer pijn hebben, dat was mijn wonder die ik meegedragen heb.wat daar van waar is laat ik aan je eigen over want zoiets schrijven is om zeggens o zo vatbaar voor spot of ongeloof dat moet eenieder voor zichzelf uitmaken. Iemand zegde mij eens,ik kan je soms staan bezien en 'k vraag mij af waar haalt die man zijn kracht om zo intens te kunnen leven. Zo maak er je eigen gedachte van ,je mag mij altijd mailen op mijn adress ,je mag mij hek vinden of er om lachen,'t is mij om 't even maar God is er voor iedereen, je moet er juist maar in geloven en hem een plaatsje geven in je hart. De dood wanneer ook hoort bij het leven maar sterven doe je niet ,je gaat alleen zoals men zegt; naar de overkant. 't gevoel in mij dat ken ik zeer goed en draag ik met mij mee , u kan de wijsheid in pakt hebben aan u de keuze mogelijks .schrijf ik verder,Met de groetjes van ploef.
E vala se de uitgedaagde liet zich overhalen om , op de kameel te zitten terwijl hij bleef liggen, jammer genoeg stond hij dan toch recht,en ging op stap,Vraag? wie was nu de kemel; de man die er op zat of de kameel er onder. aan u om te oordelen,in ieder geval 'k zatte met de gebakken peren, en een ferm ei op. Zo dat was dan ploef op de kameel.
Ik ben zopas terug uit Egypte,'t is een wonderbaar land vol verassingen, rijk van kultuur en rijk land ,maar de bevolking is er o zo arm,'t is niet te geloven. Overal zijn sodaten met 't geweer in den aanslag aanwezig,en de warmte is ondragelijk. 40 graden in de schaduw op hotel,en in luxor was het nog 5 graden warmer. Zels was het in het dal des konings in luxor 55 gradenn onder een afdak in stro.
Prachtig om te gaan maar zeker niet in de zomer,beste moment is vanaf october tot eind maart,dan haal je 25 a 30 graden. PS; foto's komen nog op mijn blog,geniet er dan maar van. Met de groetjes van ploef allias Roger.
Verzonken in een zwarte gat,'k was toen 42 jaar en aan mijn huis gekluistert,door mijn leukemie,na een kuur van gemo,was ik begonnen schrijven in mijn dagboek,al 't verdriet;al mijn agressie,geen enkele dag was zonder?.Ik had 3 opkomende kinderen en een vrouw die door de strijd van mij ook niet meer wist wat zeggen en als je niet meer weet wat zeggen,dan zwijg je best. Ik had van de dokter nog een paar jaar gekregen,en ik zat er mee? Al mijn toekomst dromen vielen in 't water?,De vraag was ;waar moet dat geen met hen,hoe zullen zij dat moeten verwerken. En ik een hoopken ellende zonder hoop? Op een dag las ik in mijn dagboek en vond een schrijven van mezelf, over mijn vader die mij zo was 't geschreven,hij haf mij mijn geleerdheid,dat mij veilig stelde op mijn werk,als bedrijfs leider zodat ik geen nadelen had voor mijn inkomen in de firma;magere troost dacht ik bij mezelf,maar toch een lichtpunt voor wet ik zou achterlaten. Ik ging ook niet meer naar de mis,omdat ik zelfs niet meer tegen het toen nog draaien van de stoelen in de kerk,'t was alsof ik mensenschuw geworden was. Mijn vrouw wou altijd even weg en af en toe lukte dat nekeer maar met veel tegenzin. Eens op een zonnige zondag waren wij samen met den auto op stap en reden voorbij Sint trudo he slotklooster van zusters in malle bij Brugge. Ik ben door toedoen van mijn vrouw daar naar de mis geweest,De kloosterzusters zongen daar nog de mis zoals vroeger 't was prachtig om horen. Daar herinnerde ik mij wat mijn vader ook gegeven had; Hij schonk mij mijn geloof, door mij te laten dopen,waardoor ik zogezegt een kind van God ben geworden. Ik vroeg in stil gebed eens uit de kelk te mogen drinken en kreeg een zalig gevoel ,alsof ik eventjes de rust vond en een tipje kracht om verder te willen gaan,niet lang maar toch de moeite om om het op te schrijven in mijn dagboek,dat tipje hoop en kracht was den aanzet om terug te gaan, den volgende zondag. Tijdens deze mis beleefde ik zo intens de mis en werd ik ook wat niet gebruikelijk was de kelk aangeboden,twijfels die bestaan om op te lossen en na de mis direct naar huis keek ik in mijn dagboek wat ik had geschreven de vorige zondag, en inderdaad er stond dat ik graag wou drinken uit de kelk tijdens de mis. Dit gebeuren deed mij als maar denken en in plaats van blijheid kreeg ik,angst; angst om het gebeuren; louter toeval dacht ik zelf,maar 't liet mij nooit meer los,ik kon van dan af de mis in malle niet meer missen.Alsof er hoop in mij nog leefde ging ik steeds meer en meer die God van mij gaan zoeken,alsof hij mij groepen had;alsof hij wou helpen, alsof hij mij wou dragen in zijn hand en helpen om weer op te staan?alsof hij had gezegd Ik kom tot u in de Vader zijn naam ,ik kom tot u. Van dan af ben ik gaan leven met de steunende hand van de Heer. Tot in het diepste van mijn gehele wezen ben ik op zoek gegaan,met of zonder twijfels hield ik mij rotsvast aan de Heer zijn voornemen vast,en hand in hand zijn wij gaan bouwen aan een zinvol nieuwe start,met vallen en opstaan?met wonderbare momenten samen met de Heer. (Vervolg.)Na veel 'twijfels van wat er zou gebeuren heb ik er mij nu bij neer gelegd ? voor wat die God nog voor mij in petto had; blijft altijd nog is het nu toeval of is het echt gebeurd.dit is voor als ik nog eens schrijven ga.
Mijn huwelijk is een echte republiek.
Een roos voor jou.
Sorinnes, zes kilometer ten Oosten van Dinant,onderging al de gruwelijkheden der barbaarsche handelwijze.De pastoor Piette verd onderworpen aan de laagste mishandelingen,alsmede verscheidene zijner parochianen.Van de 120 huizen bleven er nog slechts 5 recht. De kerk was in een treurige staat:het tabernakel werd opengebroken en de bandieten vulden het met vuiligheid. Spontin had veel te lijden.Meer dan 50 slachtoffers,de burgemeester aan het hoofd, vielen hier aan de barbaarscheid van de Duitschers ten offer.Een toneel van ongehoorde wreedheid had hierbij plaats. Een officier van 23 jaren onderscheidde zich hierbij. Hij sloeg, stampte, beleedigde de slachtoffers zooveel het in zijn macht was, hitste de soldaten aan,om de ongelukkigen zooveel zij konden te mishandelen. Hij beval deze laatsten zich plat op de grond uit te strekken,tierend:" Gij gaat allen met de bajonet afgemaakt worden?" Iederen stond dachten de slachtoffers den genadesteek te ontvangen.Maar de helsche Mof beval lachend: "Allen het hoofd omhoog? we zullen u maar den kogel geven?" De veroordeelden gehoorzaamden. Ze verkozen den dood door den kogel, liever dan door het koude staal te worden afgemaakt.Men zag hun lijkkleurig gelaat verheffen,den doodsangst in de oogen.Wanneer deze geraffineerde foltering lang genoeg heeft geduurd,zegt den bandiet steeds lachend en hoonend:" Zoo is 't goed? Zet u thans neder. We zullen er nog maar wat mee wachten?"Intusschen geeft hij een wenk aan zijn beulen, die de sukkelaars beginnen te schoppen en met de kolven der geweren te bewerken. De wreedheid der Duitscher heeft niets menselijks meer.'t Zijn echte helhonden, en men gruwt dij de lezing, hoe ongelukkig onze Waalse broeders er aan toe waren. Intusschen donderden van berg tot berg de kanonnen en hooren de bedroefden de kogels boven hun hoofd huilen. De Franschen moesten ook hier wijken en de Duitschers lieten Spontin in bloed en puin achter. In de nabijheid van Spontin ligt Evrehailles. Van den 15é Augustus doet het kanon alle huizen schudden. Den 16é worden de straten doorloopen door Franschen en uhlanen. Den 17é vallen de obussen in het dorp,maar,behoudens eene rechtmatigen schrik, komt men er nogal goedkoop van af. In den namiddag komen uhlanen verkennen"Wij hebben dezen morgen uw dorp beschoten,zeggen zij, uit wraakneming, omdat een vrijschutter een der onzen heeft neergelegd." Er was inderdaad een Duitscher gedood, maar door een Franschen kogel. Vervolg op 21 van 20
Als mijn hand kon schrijven,
Op een reactie over dit onderwerp werd mij gezegd dat de kerk het niet altijd bij de rechterhand heeft,ok'e ieder geloofsstrekking heeft zo zijn regels en zijn wetten maar volgens mij zijn niet de kristelijke evenals andere geloofs gemeenschappen,god zelve.ieder denkt het ware geloof te verkondigen naar eigen denken "MAAR," God is er voor de mensen en als je zoekt dan vind je hem.
