k vind het niet zo gemakkelijk je blog te verbeteren k heb nog veel te leren hoor,hopelijk vind ik hoe het moet ,k hang daar in de midden en weet niet hoe t moet maar alles komt on orde,dat voel ik ,als ik al die mooie berichten zie,ben ik nog vere van ,allen de ze stuurden zeg ik bedankt?love roger
Er wordt oveel geschreven over pijn en pijn bestrijding maar; wat doe je als de pijn veroorzaakt wordt door suikerziekte. Voornamelijk de benen en de voeten? voorlopig kan ik mij verhelpen met toevoeging van magnesium en inspuitingen met vitamine b,voor de rest is t wel beter maar weggaan doet het niet. makelijk gezegd maar,voor de rest geloof ik niet dat tussen mijn twee oren zit(makelijker gezegd dan gedaan) mail roge.clement@skynet.be
De bonzai is de boom met eeuwig leven, bij zomer en bij wintertijd, altijd blijft hij zijn blaren houden, zijn levensloop is traag maar zeker, zijn bestaan is eindeloos.
'T En is is niet te geloven dat er zoveel zand ligt in Egypte, met zijn 2000.000 km omtrek is 95 procent zand zegt den reisleider.af en toe vind je er nog een dorpje,maar 't is dan ook alles
Op een reactie over dit onderwerp werd mij gezegd dat de kerk het niet altijd bij de rechterhand heeft,ok'e ieder geloofsstrekking heeft zo zijn regels en zijn wetten maar volgens mij zijn niet de kristelijke evenals andere geloofs gemeenschappen,god zelve.ieder denkt het ware geloof te verkondigen naar eigen denken "MAAR," God is er voor de mensen en als je zoekt dan vind je hem. Geef hem in ruimte in je hart en hij zal in je wonen; je helpen in de nood zo zul je echt jezelf vinden in liefde,en genegenheid,een vredig gevoel zal je sterken om jezelf en ook anderen te laten voelen wat je in je eigenheid meedragen kan. Mijn ziekten en mijn vallen in een zwarte gat,daar vond ik steun bij God en werd er beetje bij beetje onderuit gekomen.Dat ik twijfels heb ontrent die God van mij is zeker juist,zelfs dacht ik bij mezelf is dit nu zo of is het toeval, zelfs nu nog heb ik het er moeilijk mee?stel je eens voor? op goede vrijdag 3 uur is 't muisstil in de kerk,dan wordt de dood van de Heer herdacht,op die moment hoor ik een hemelse muziek en rond het altaar een helle verlichting,ik vat niet goed wat mij daar overkomt,en 't wordt een echt probleem waar ik zelf geen weg meer weet,ik ben niet hek maar ook niet dom maar wat is het nu een droom of is het juist waar?een iets is het,maar wat? Eens in de mis kreeg ik een inval;God als je er nu bent voor mij geef mij een teken, laat eens de lichten branden bij je beeltenis en prompt staat een vrouw in de kerk recht en laat het licht 12 kaarsen branden?gelukkig heb ik nog mijn dagboek bij waar ik altijd op terug kan vallen in geval van twijfels. Ik ben eens naar Lourdes, geweest en midden in de nacht ging ik tot aan de grot,ingetogen,Maria werd omringd met licht en zegt; hij zult nooit meer pijn hebben, dat was mijn wonder die ik meegedragen heb.wat daar van waar is laat ik aan je eigen over want zoiets schrijven is om zeggens o zo vatbaar voor spot of ongeloof dat moet eenieder voor zichzelf uitmaken. Iemand zegde mij eens,ik kan je soms staan bezien en 'k vraag mij af waar haalt die man zijn kracht om zo intens te kunnen leven. Zo maak er je eigen gedachte van ,je mag mij altijd mailen op mijn adress ,je mag mij hek vinden of er om lachen,'t is mij om 't even maar God is er voor iedereen, je moet er juist maar in geloven en hem een plaatsje geven in je hart. De dood wanneer ook hoort bij het leven maar sterven doe je niet ,je gaat alleen zoals men zegt; naar de overkant. 't gevoel in mij dat ken ik zeer goed en draag ik met mij mee , u kan de wijsheid in pakt hebben aan u de keuze mogelijks .schrijf ik verder,Met de groetjes van ploef.
E vala se de uitgedaagde liet zich overhalen om , op de kameel te zitten terwijl hij bleef liggen, jammer genoeg stond hij dan toch recht,en ging op stap,Vraag? wie was nu de kemel; de man die er op zat of de kameel er onder. aan u om te oordelen,in ieder geval 'k zatte met de gebakken peren, en een ferm ei op. Zo dat was dan ploef op de kameel.
Ik ben zopas terug uit Egypte,'t is een wonderbaar land vol verassingen, rijk van kultuur en rijk land ,maar de bevolking is er o zo arm,'t is niet te geloven. Overal zijn sodaten met 't geweer in den aanslag aanwezig,en de warmte is ondragelijk. 40 graden in de schaduw op hotel,en in luxor was het nog 5 graden warmer. Zels was het in het dal des konings in luxor 55 gradenn onder een afdak in stro.
Prachtig om te gaan maar zeker niet in de zomer,beste moment is vanaf october tot eind maart,dan haal je 25 a 30 graden. PS; foto's komen nog op mijn blog,geniet er dan maar van. Met de groetjes van ploef allias Roger.
Verzonken in een zwarte gat,'k was toen 42 jaar en aan mijn huis gekluistert,door mijn leukemie,na een kuur van gemo,was ik begonnen schrijven in mijn dagboek,al 't verdriet;al mijn agressie,geen enkele dag was zonder?.Ik had 3 opkomende kinderen en een vrouw die door de strijd van mij ook niet meer wist wat zeggen en als je niet meer weet wat zeggen,dan zwijg je best. Ik had van de dokter nog een paar jaar gekregen,en ik zat er mee? Al mijn toekomst dromen vielen in 't water?,De vraag was ;waar moet dat geen met hen,hoe zullen zij dat moeten verwerken. En ik een hoopken ellende zonder hoop? Op een dag las ik in mijn dagboek en vond een schrijven van mezelf, over mijn vader die mij zo was 't geschreven,hij haf mij mijn geleerdheid,dat mij veilig stelde op mijn werk,als bedrijfs leider zodat ik geen nadelen had voor mijn inkomen in de firma;magere troost dacht ik bij mezelf,maar toch een lichtpunt voor wet ik zou achterlaten. Ik ging ook niet meer naar de mis,omdat ik zelfs niet meer tegen het toen nog draaien van de stoelen in de kerk,'t was alsof ik mensenschuw geworden was. Mijn vrouw wou altijd even weg en af en toe lukte dat nekeer maar met veel tegenzin. Eens op een zonnige zondag waren wij samen met den auto op stap en reden voorbij Sint trudo he slotklooster van zusters in malle bij Brugge. Ik ben door toedoen van mijn vrouw daar naar de mis geweest,De kloosterzusters zongen daar nog de mis zoals vroeger 't was prachtig om horen. Daar herinnerde ik mij wat mijn vader ook gegeven had; Hij schonk mij mijn geloof, door mij te laten dopen,waardoor ik zogezegt een kind van God ben geworden. Ik vroeg in stil gebed eens uit de kelk te mogen drinken en kreeg een zalig gevoel ,alsof ik eventjes de rust vond en een tipje kracht om verder te willen gaan,niet lang maar toch de moeite om om het op te schrijven in mijn dagboek,dat tipje hoop en kracht was den aanzet om terug te gaan, den volgende zondag. Tijdens deze mis beleefde ik zo intens de mis en werd ik ook wat niet gebruikelijk was de kelk aangeboden,twijfels die bestaan om op te lossen en na de mis direct naar huis keek ik in mijn dagboek wat ik had geschreven de vorige zondag, en inderdaad er stond dat ik graag wou drinken uit de kelk tijdens de mis. Dit gebeuren deed mij als maar denken en in plaats van blijheid kreeg ik,angst; angst om het gebeuren; louter toeval dacht ik zelf,maar 't liet mij nooit meer los,ik kon van dan af de mis in malle niet meer missen.Alsof er hoop in mij nog leefde ging ik steeds meer en meer die God van mij gaan zoeken,alsof hij mij groepen had;alsof hij wou helpen, alsof hij mij wou dragen in zijn hand en helpen om weer op te staan?alsof hij had gezegd Ik kom tot u in de Vader zijn naam ,ik kom tot u. Van dan af ben ik gaan leven met de steunende hand van de Heer. Tot in het diepste van mijn gehele wezen ben ik op zoek gegaan,met of zonder twijfels hield ik mij rotsvast aan de Heer zijn voornemen vast,en hand in hand zijn wij gaan bouwen aan een zinvol nieuwe start,met vallen en opstaan?met wonderbare momenten samen met de Heer. (Vervolg.)Na veel 'twijfels van wat er zou gebeuren heb ik er mij nu bij neer gelegd ? voor wat die God nog voor mij in petto had; blijft altijd nog is het nu toeval of is het echt gebeurd.dit is voor als ik nog eens schrijven ga.
VOOR WIE NOG TWIJFEL HEEFT IN HET BESTAAN VAN GOD ZAL NIET DE ZIN VAN ZIJN LEVEN? BEGRIJPEN. IK ZELF HEB MEER DEN EENS DIE KRACHT MOGEN ONTVANGEN. DIKWIJLS LEEFDE IK IN TWIJFELS,DACHT 'T IS LOUTER TOEVAL,MAAR BEWIJZEN KON IK NIET? IK LEEFDE MET EEN ZWARE ZIEKTE,VIEL IN EEN ZWART GAT,MAAR DOOR HET DIEP GELOOF IN GOD KON IK WEER OPSTAAN EN GELUKKIG ZIJN, HESTELLEN KAN IK NIET,MAAR DOOR DE KRACHT VAN MIJN GELOOF WERD IK EEN ANDER MENS, ONTDEKTE IK EEN NIEUWE WERELD VAN RUST EN VAN GELUK. GOD HEEFT MIJ GEZEGT ,HIJ ZULT NOOIT MEER PIJN HEBBEN, EN IK VOELDE ZIJN WARME GLOED IN MIJ? SINDS DIEN LEEF IK ONDER ZIJN ERBARMING, SOMS NOG MET TWIJFELS MAAR DAT KAN NIET MEER. IK HEB TEVEEL GEVOELD,GEZIEN EN MEEGEMAAKT.
GELOOF IN HEM EN ZAL JE OMARMEN. OOIT ZAL IK EENS VERTELLEN OP WELKE MOMENTEN IK MET GOD ALS VRIEND BEN OPGESTAAN EN BLIJVEN LEVEN? 'TEN IS NIET ZO GEMAKKELIJK,MAAR HET BEHEERST MIJN LEVEN EN IK WIL HET OOK AAN ANDERE MENSEN AANBIEDEN. STEL JE EENS VOOR? JE STELT EEN VRAAG EN JE KRIJGT HET ANTWOORD. DAN HEB JE EEN PROBLEEM,JE EIGEN TWIJFELS ONTREND WAT JE VOELT,OM WAT JE HEBT ONTVANGEN.
OOIT ZAL IK DE MOED HEBBEN MIJN VERHAAL, TE SCHRIJVEN AL BEN IK NU NOG BANG OM NIET TE WORDEN BEGREPEN?
Aan allen die mijn blog bezoeken wens ik nog veel bog genot,ik zelf vertrekke woensdag nacht naar Egypte voor nen dag of 10.
Ik hoop er veel rust en een aangename vakantie te hebben, veel rust en lekker eten en vooral veel zon. foto's neem ik wel en laat ze dan op de site plaatsen, dan kan je 'r ook nog van genieten.
Ik zal je wel een beetje missen,en vooral mijn hondje ploef , hij gaat opgehokt worden in ne kennel. och arme dat beestje,maar 't is niets aan te doen.
Geboren en getogen in Ruiselede, Gehuwd met mijne zoon Lieven, zij is het die de 't huiszorg winkel open houd in Oostkamp bij brugge, ze heeft nog werk met drie opkomende dochters en de zorg voor de man 't huis. naarstige vrouw al zeg ik 't zelve.
Zo dit is de foto van mijne zoon, zelfstandig verpleger en,houder van in 't huiszorgwinkel in Meulebeke, van werken dus niet bang, en pinten drinken kan hij al heel lang.
MOOI EN ZIELS GELUKKIG IS DE GROOTMOEDER? MET EEN VAN HAAR KLEINKINDERS. DE VIERDE IN DE RIJ VAN ZEVEN. ZE IS DE TWEEDE DOCHTER VAN DE DRIE, VAN MIJN ZOON LIEVEN EN SCHOONDOCHTER GREET.
Om paters blijvend te herinneren aan hun belofte,van kuisheid, werden zelfs de plasbakken aangepast,zodat ze overal en in elke plaats,herinnerd worden,hun belofte,voor altijd te gedenken.