k vind het niet zo gemakkelijk je blog te verbeteren k heb nog veel te leren hoor,hopelijk vind ik hoe het moet ,k hang daar in de midden en weet niet hoe t moet maar alles komt on orde,dat voel ik ,als ik al die mooie berichten zie,ben ik nog vere van ,allen de ze stuurden zeg ik bedankt?love roger
Er wordt oveel geschreven over pijn en pijn bestrijding maar; wat doe je als de pijn veroorzaakt wordt door suikerziekte. Voornamelijk de benen en de voeten? voorlopig kan ik mij verhelpen met toevoeging van magnesium en inspuitingen met vitamine b,voor de rest is t wel beter maar weggaan doet het niet. makelijk gezegd maar,voor de rest geloof ik niet dat tussen mijn twee oren zit(makelijker gezegd dan gedaan) mail roge.clement@skynet.be
T zondag ,een dag als een ander zou je zeggen maar niets is minder waar, zit mijn dasje goed zit mijn jasje goed want vader gaat op stap. t is feest voor de 70 jarigen en moeder mag eens mee,nekeer gaan zien hoe w allemaal veranderd zijn vanbuiten maar ja t is den binnekant die telt,diep in t hart is er het mooi verhaal wij zijn er nog gelukkig maar want ten is niet voor iedereen weggelegt ik hoop dat er nog vreugde is om t wederzien,en dat wij nog eens kunnen zingen van lang zullen ze leven.
K heb een oud vrouwken in het rustoord gaan bezoeken,het was zeer blij mij eens te zien ,en praten dat het deed t was precies alsof ze nooit meer zou stoppen,vooral haar kinders en kleinkinders,waren t onderwerp van de dag alsof ze nooit meer stoppen wou.Weet je zie ze;Vroeger é ze kwamen als maar af, de kleinkinders waren toen nog klein en pepe en meme voelden zich geroepen om de zorg van die lieve mooie kleintjes. Peter was zo fier als ne pauw en liep ermee op straat opdat eenieder zou zien hoe mooi ze waren. En meter al wat lekker was hadden ze gekregen,het kon niet op. maar als ze groter werden kwamen de kinders minder en minder nog naar huis,ze hadden doordeweeks geen tijd, het vele werk,die pa en ma te verwerken hadden,zelfs hadden ze o zo weinig tijd no voor hun eigen kinders. Dat was het dan oma en opa alsmaar op den uitkijk zonder resultaat.behalve als er ne verjaardag was van de kinders of de kleinkinders,maar ja meschien was het normaal,zo zegde men. Opa stierf ,er was zeer veel verdriet,en ome werd verwend tot na de begrafenis, ze was er 76 en een van de kinders zij plots oma ware het niet beter da je naar het rusthuis gaat,je wordt daar goed verzorgd en wij ,wij zullen u we komen halen af en toe. en oma ging, maar haar halen moet nog komen zegde ze.en weet je wat, t huis werd verkocht en er was geld, tot t was verdeeld was er bezoek, daarna werd alles stil zeer stil en t blijft nog altijd stil. ze zijn zo lief meneer zo lief,ze boog haar hoofd en op haar wang liep er een traan langzaam naar beneden. Ik werd er stil van,streelde haar grijze haren en ging geen;t werd mij te machtig.
Lang geleden werd ik ziek,ik heb geleden en gebeden ,gehoopt dat alles nog zou beter worden, en t is mij pot verdorie nog gelukt ook,
met de hulp van vele mensen ,dokters en verzorgers,vrienden die mij hielpen met raad en daad,en vooral de hulp van mijn geloof, de inzet van mijn vrouw en kinders ben ik opgestaan uit t zwarte gat en leren leven met de mooie dingen die het leven mij noch geven. De bloemen in het gras ,de sterren en de zon,mijn vrienden die mij zijn gebleven en al met al Maria waar ik mijn verdriet nog kan vertellen,die mij hoort en die mij nog vervult van moed,zij geeft mij rust en blijdschap,heel veel moed,zo blijf ik verder door het leven gaan en heb ik er nog veel vreugde aan. Een vriend die mensen moed wil geven in dit leven.Roger
Veel mensen zeggen altijd Heb je t al gehoord,den een dit den ander dat maar weinig mensen weten te vertellen over goede dingen,altijd kijkt men naar de slechte dingen bij iedereen ,nooit eens iets van t goede is t er bij,en toch de meeste mensen hebben zoveel moois vanbinnen ,het ligt er aan hoe je t allemaal bekijkt wij hebben allen onze mooie en ons mindermooie kanten,maar diep in t hart daar dragen wij de liefde,voor elkaar, voor God en alle mensen,dus zeg ik graag aan wie dit leest ik hou van jullie en wens jullie een goed gevoel toe vanbinnen.
Gevonden,scherpe toren van oud-stuivekenskerke. kort stukje uit steenkerke enz? bixschote was geen vreemde naam meer.Eertijds lag het dorp daar vreedzaam tusschen langemark en steenstrate In 1914 had de bevolking westwaarts moeten vluchten en vochten franschen en duitschersin haar tuinen en huizen, Het plaatsje ging verscheidene malen van hand tot hand,doch bleef ten slotte aan de keizerlijken. in1915 was er een geweldige worsteling geweest in steenstrate en pilkem en wij herinneren,h hoe de belgen er ophet hachelijkst oogenblik den toestand redden,andere namen,van boesinge over ,verlorenhoek voor ieper wieltje,naar zillebeke, oost taverne,gapaard en naar de leie? Ik zoek verder groetjes
Mooi en zonnig lekker warm ,k zat te genieten van de zon,in gedachte verzonken dacht ik aan een paar zeer onaangename verwoordingen bij mensen in nood. Meer dan ooit moet je nen houten kop hebben als je luistert naar de problemen die er leven bij de mensen,jammer genoeg tilt men te veel aan problemen die niet het noemen waard zijn ,omdat alles wel weer op zijn poten terecht komt. K heb een kaarsje bijgezet bij de kapel en hoop dat Maria zich ontfermt over hun problemen.
Op onze wijk hebben wij een goede en veilige methode aangebracht ter beveiliging van onze wijk,7 personen stellen zich te dienste tijdens de nacht voor er ingeval verdachte geluiden en of bewegingen optreden. Bij onraad verwittigen deze mensen elkaar per telefoon en komen buiten de wijk gezammelijk bekijken, als alles oké is gaat iedereen terug naar huis. ps; aan de ingang van de wijk staat een bord waarop te lezen staat (BEWAAKTE WIJK) eenvoudig maar t werkt goed.
Telkens als ik naar de sterren kijk, telkens als ik rusten ga in t duister van de nacht, telkens als de maan verschijnt, geniet ik van de stilte van de nacht.
en als de morgen komt, voel ik mij goed,kan ik weer alles aan, ik voel de zon ,de dauw op t gras, het fluiten van de vogels, het kabbelende water van de visvijver, geniet ik van het leven ,om de dag,
telkens als ik opsta dank ik God, voor al dat moois,hier te beleven, voor al die jaren mij gegeven.
De foto van mijn bed overgroot moeder knappe vrouw ze ligt aan de bassis van mijn staamboom waarvan reeds 800 mensen afstammen,zelfs tot in amerika shy is born 17 feb 1844-zwevegem died 13 jan 1927-zwevegem
Gesneuveld in Reigersvliet, begraven in Steenbeke,.kben op zoek in mijn verzameling naar deze plaats, k heb gezocht weer Steenbeke en Reigersvliet ligt mogelijks kan je mij wat uitleg bijgeven. wil je mij even berichten in welke omgeving t ligt. beste dank hiervoor,een vriend Roger Clement uit Ruiselede.
Als ik al die mooie blogs zie vraag ik mij af ,hoe speel ik her klaar om zoveel te bereiken maar ja,de wereld is niet in een dag gemaakt en toch is ij wonderbaar om zien. vove roger
Naar mate je aan bezinning doet ontdek je weer het leven om je geen,indat zwarte gat van mij was ik zelfs voor een stuk vergeten dat er nog mijn vrouw en kinders waren. Mijn dokter in t uz hij deed zijn best en ik ,ik ging mij meer en meer bezinnen in de stilte van gods kerk, t is net alsof je wordt gevoed mat de gave gods ,je vind je zelf terug, je leert er meer en meer begrijpen dat vrouw en kinders zonder het te zeggen nog veel moeilijker hebben om je problemen te helpen dragen,je staat op die moment niet meer als t ware alleen,of je t wil of niet je wordt er naar getrokken en gaat meer als t moeilijk wordt terug. je ontdekt weer de natuur de bomen en het gras ,de mensen om je geen ,je bent een mens in wording,er is iets in je die je drijven zal naar god en al zijn goedheid ,je dank hem en maria voor die rust Een vriend gaf mij een reis naar lourdes mee met ziekenzorg,het was mijn dag ik wou gaan,Maria vragen om genezing en k ben geweest. benieuwd hoe ik mij daar zou voelen,Een onverklaardare gevoel ging over mij geen en k wist nie wa te vragen,als ik al die zieken daar zo godvruchtig zag bidden vroeg ik mij af;wat kan ik nu nog vragen,k kan gaan k kan staan,ik kan die reis nog aan,ik heb gezegt tegen mijn vrouw alé t is precies een mirakel te beseffen dat je nog zoveel kunt beleven. Meer en meer ging ik mij verdiepen in die GODvan mij en in Maria zo diep zelfs dat ik er op de duur problemen ging bij krijgen, k stelde als maar vragen. Eens was ik in malle dij brugge waar ik reeds geruime tijd naar de mis ging de zondag en vroeg de heer of k even uit zijn kelk mocht drinken,de volgende zondag boodt een zuster mij de kelk aan,eens vroeg ik in de kerk alé als je er bent laat even die kaarsen branden bij t mariabeeld t was toen al halverwege de mis en prompt stond iemand uit de kerk op en stak alle kaarsen aan.Een nieuw probleem kwam op mij af ,ik kon er geene weg meer mee;dagen nachten lag ik waker k zei zelfs bij mezelf k heb het gedroomd maar als je alles dagelijks opschrijft kan dat ook al niet?mijn ergste pijn ,mijn grootste verdriet ,maar ook mijn echte gelukkige momenten staan er in beschreven. Een godsgeleerde waar ik toevallig heb verteld zei zelfs,bewijs mij een dat het niet waar is. Het fijt dat je er nog bent,dat je als t ware bent herboren door je geloof, hoe verklaar je zoiets dan. volgende keer ik weet nu nooit zal ik nog pijn dragen.
Af en toe kon ik nog korte tijd mijn werk opnemen maar t alles overviel mij telkens en soms liep ik weer naar huis ,verzonken in de stilte,de pijn die mij telken overviel leerde mij te schrijven,zo is voor mij een uitlaatklep ontstaan waar waar alle pijn ,waar al t verdriet maar ook de mooie kanten die je leven toch nog zinvol maken op te schrijven K hield mij vast aan mijn geloof en telkens als het mij teveel werd ging ik naar de kerk ,ik voelde daar die intense sfeer van stilte over mij geen stromen en ontdekte op de lange duur waneer ik de kerk verliet een hele hoop inergie had opgedaan,mijn hartepijn verdween ,het was alsof er een opening,een plaatsje in mijn hart vrijkwam van intense rust,daar werd mijn nieuwe wereldje herboren achteaf bezien was dat de plaats waar alles is begonnen,een nieuwe dag, een week,uiteindelijk het ander leven. Volgende keer (de weg naar overleven ligt voor de hand
