Een verschijnsel dat ook al een naam heeft gekregen : evidence based medicine.
Of hoe je het geblunder van een zwaargewicht neuropsychiater op een elegante manier slim ogend kan doen schijnen.

Ach, en waarom zouden ze in proefdierenland nou toch zoveel miljoenen ratten voor de menselijke medische wetenschap er door draaien.
Als het, hoewel 't alle twee zoogdieren zijn, toch geen zinnig resultaat kan opleveren, wegens te grote verschillen?
Vreemd dan, al die proeven op ratten.

Verder dacht ik dat het verschil tussen weinig amfetamine en een grote partij hierin verschilt, dat je voor het laatste vrij lang naar de gevangenis moet.
Een verschil tussen amfetamine en amfetamine is me nog nooit opgevallen.

Het verschil tussen winterwortels en amfetamine wel.
De eerste kan je ongebreideld in grote doseringen nemen en er zit ook geen bijsluiter bij.
Van het tweede val je zo dood, in hoge dosering, dat je zelfs niet meer de bijsluiter kan nalezen waarom het fout ging.

Dat is dan een verschil, dat zonder wetenschappelijk onderzoek volkomen duidelijk is.
Truus

In de klassen worden kinderen gedrogeerd met harddrugs omdat ze ziek zouden zijn aan stoffetjestekorten, tekorten die niemand kan aantonen.

De geneeskunde en de industrie misleiden de maatschappij door te stellen dat het harddrugsgebruik in de klassen veilig is omdat niemand weet hoe die stoffen werken.
Maar toen de ziekte (ADHD) werd uitgevonden zijn de symptomen ervan nu net zo opgesteld precies omdat men de werking ervan heel goed kende.
Alleen bleek het werkingsmechanisme niet commercieel bruikbaar om op de bijsluiter af te drukken.
 
Cocaïne- en amfetaminestoffen vernietigen dosis per dosis het zenuwstelsel.
Dat zenuwstelsel is zo vitaal dat elke chemische aanval om de bouwstenen ervan te vernietigen, uitmondt in een gevarenreflex (fight or flight).
Het systeem reageert dan met de gekende adrenalinestoten, waarmee men de dopingeffecten verklaart.

Het zijn nu precies die opstoten van de gevarenreflex die door de wetenschap zo bejubeld en bestudeerd worden in de behandeling van de erge ziekte.
Want met harddrugs behaalt men successen en het publiek is er gelukkig mee.

De oorzaak van die gevarenreflex verzwijgt men wijselijk, niemand vernietigt graag het zenuwstelsel van patiënten voor het pedagogisch comfort van anderen.

Het chronisch vernietigen van neuronen heeft tot gevolg dat een andere perceptie op de realiteit ontstaat (ook therapeutisch handig), maar … dat een controleverlies ontstaat over het gedrag.

Dat laatste was natuurlijk mooi meegenomen voor de uitvinders van de ziekte, want het controleverlies beschouwde men als nog meer symptomen van de ziekte, waardoor nog meer medicatie moest gegeven worden.

Bovendien toont men daarmee ook het bestaan van de aandoening aan.
Een commercieel perpetuum mobile, zeg maar.

Het document van het college ter beoordeling van geneesmiddelen noteert in de laatste herziening (Concerta) van 7 juli 2005(4.4/6.1/6.5) ( goedkeuring van de vergunning 21 november 2002), als bijwerking …”dat behandeling ermee vaak de symptomen van ADHD verergert”.

Bemerk hoe andere cocaïne-en amfetaminestoffen de laatste tijd in de handel komen om ook een controleverlies te doen ontstaan op bijvoorbeeld rookgedrag (Champix, Zyban, Wellbutrin).

Geneeskunde en industrie verzwijgen schroomvol dat onlangs op een week tijd bij FDA maar liefst 55 zelfmoorden werden gemeld bij gebruik van die andere cocaïnestof: Champix.

Rilatine en Concerta zijn ook cocaïnestoffen.

Het chronisch vernietigen van neuronen heeft natuurlijk een prijs en de hoge doseringen die toegepast worden, veroorzaken het gekende en beoogde (dwangmatig) psychotisch gedrag.
De uiteindelijke bedoeling is om niet alleen maar gewoon te drogeren, men doseert tot de psychotische nevenwerkingen ontstaan.
Vandaar dan in een later stadium het toedienen van antipsychotica als Risperdal of Dipiperon, die men omwille van dit verhaal als ADHD-medicatie voorstelt, zogezegd tegen de karakterstoornissen eigen aan de ziekte.

En weerom: hier verzwijgt men wijselijk dat deze stoffen antipsychotica zijn, omdat men eigenlijk de lucratieve psychotica veel te hoog doseerde om patiënten dwangmatig dociel te kunnen maken.

Hoe komt het anders dat men Strattera in doseringen van 60mg aanbiedt, waar de actieve metaboliet ervan nu net dezelfde is als die van Prozac, terwijl Prozac ‘maar’ in doseringen van 20 mg verkrijgbaar is.

Trouwens, op 5 januari 2005 stuurde Rudy Demotte,Minister van Volksgezondheid, een omzendbrief nr 453 naar alle huisartsen, pediaters, psychiaters en kinderpsychiaters met een waarschuwing in verband met het gebruik van SSRI’s en SNRI’s.

De waarschuwing komt erop neer dat op basis van de beschikbare gegevens, er een signaal is voor een verhoging van zelfmoordgedrag, met inbegrip van zelfmoordpogingen en zelfmoordgedachten en/of hiermee samenhangend gedrag als zelfpijniging, vijandelijkheid en labiliteit in de gemoedstoestand bij kinderen en adolescenten die behandeld worden met SSRI’s en SNRI’s.

Een jaar later liet dezelfde Overheid de Prozacstof Strattera toe om toegediend te worden aan kinderen in veel hogere doseringen dan Prozac zelf.
Het kan verkeren.
Net als Prozac is Strattera een amfetamineachtige, waar men de kleinere affiniteit op de neuronen compenseert door meer milligrammen te geven dan echte amfetamines, die men aan 5 of 10 mg per keer toedient.

Het is schuldig verzuim als geen maatregelen worden genomen om die waanzin in de scholen te stoppen.
Doping in de klassen kan gewoon niet, zelfs niet als dokters legaal (maar dan zonder kennis erover,’evidence based…’) dealen, zelfs niet als ze de kinderen psychotisch dociel maken voor een pedagogisch of welk ander comfort dan ook.

Kinderen die echt ziek zijn en met stoffen onder een opiumwetgeving behandeld worden, moeten van de andere kinderen afgezonderd worden of thuis blijven, want zoals uit de huidige cijfers blijkt, is zoiets heel erg besmettelijk, zelfs epidemisch en kunnen sommige psychiatrische ziekenhuizen de opnamen van verslaafden en karaktergestoorden door het gebruik van die harddrugs amper nog aan.
De laatste 4 jaar is het aantal behandelde ADHD-patiënten die in de psychiatrie werden opgenomen verzesvoudigd.

Ook de centra voor bijzondere jeugdzorg kreunen onder de toevloed maar dokters behandelen psychotisch gemaakte kinderen met nog meer psychotica en vanzelfsprekend ook met heel dure antipsychotica.
En laat ons dan nog zedig zwijgen over het dealen van die stoffen op de speelplaatsen.
Iedereen is daarvan op de hoogte, alleen ... de Overheid niet.

Op welke basis trouwens laat een Overheid toe dat onderwijs wordt gegeven in klassen waar gedrogeerde kinderen samen lessen volgen met niet gedrogeerde kinderen?
Op basis van gelijke kansen?

Net op het moment dat Rilatine in de media komt ....verdwijnt mijn website voor bijna 8 uren.

Big Brother?
Of puur toeval?

Veel erger is dit:

Op 6 december 2007 verklaarde ik ook een en ander op deze blog.
Had men deze moeder uit Nijvel niet behandeld met de noodzakelijke antidepressiva dan had ze misschien al gans Marokko uitgemoord.
Zo redeneren Overheid en geneeskunde momenteel.

Patiënten met harddrugs hoger doseren dan normaal, tot men de “schadelijke” nevenwerkingen bereikt, om de patiënten ermee te kunnen blijven pamperen totterdood.

Het lukt warempel.

Men doseert tot ‘onbehandelbaren’ een psychotisch gedrag vertonen en bijgevolg dwangmatig dociel zijn geworden.
Het dwangmatig dociel maken, is voortaan een nieuwe pedagogische norm.
En die norm bereik je alleen maar door het zenuwstelsel zodanig te verwoesten dat een controleverlies ontstaat over wat men als een onbehandelbaar gedrag beschouwt.

Begin 2005 waarschuwde de Europese gemeenschap en de verschillende regeringen de medische wereld ervoor om geen SSRI’s te gebruiken bij jongeren omwille onder meer van de gekende risico’s op zelfmoorden.
SSRI’s zijn chemisch verwant aan de amfetamines.
Die dringende waarschuwing werd heel snel ingeslikt toen bleek dat de actieve metaboliet van Strattera precies dezelfde is als de actieve metaboliet van Prozac.
In dat geval zou Strattera eigenlijk moeten verboden worden.
Commercieel was zoiets ondenkbaar.

Vandaar …de reactie liet niet lang op zich wachten.
Prompt verklaarden FDA en EMEA dat van alle SSRI’s alleen Prozac niet gevaarlijk zou zijn voor de jeugd.
Terwijl ook Prozac net als de rest even chemisch verwant is aan amfetamine.

Wat meer is: aan de jeugd doseert men in Strattera dezelfde actieve metaboliet als Prozac tot zelfs driekeer zo hoog ineens.
Het gebruik (en misbruik) van Prozac is daar alleen maar klein bier bij.

Nu los van het gevaar op zelfmoordgedrag en echte zelfmoorden, kan men de vraag stellen waarom de Overheid toelaat dat het bedrijf eenzelfde actieve stof tot zeven keer zo duur laat verkopen.
Het gezond verstand is natuurlijk zoek als je ziek zijt, maar hoe ziek is de Overheid dan wel?

Of moet vermeden worden dat bekend raakt dat men bij kinderen harddrugs in zeer hoge doseringen dealt om ze dwangmatig dociel te maken.
Waarom maakte men het werkingsmechanisme van die harddrugs plots onbekend wanneer men ermee het ras van een nieuwe generatie wou veredelen?

Medische wetenschap en Overheden investeren miljarden in pseudowetenschappelijk onderzoek dat zou moeten aantonen hoe heilzaam de ontstane gevarenreflex wel is, die ontstaat wanneer men met massieve doseringen harddrugs het zenuwstelsel gaat verwoesten.
Het is nu net die gevarenreflex (de gekende adrenalinestoten), die zo gegeerd wordt zowel bij de dealers als de gebruikers.
Is er nu waarlijk geen enkele onderzoeker die zich afvraagt waarom het zenuwstelsel zo hevig op gevaar reageert wanneer het fundamenteel wordt aangevallen?
Zijn al die onderzoekers dan verplicht om het werkingsmechanisme van de harddrugs als onbekend te blijven promoten?
Terwijl men dat werkingsmechanisme wel kende, toen voor het gebruik ervan nog geen therapeutische indicaties werden uitgevonden.

Toen ongeveer twintig jaar geleden de regelgeving op het functioneren van FDA werd versoepeld, pleegde de farmaceutische industrie een staatsgreep op dat overheidsorgaan.
Nieuwe ontdekte moleculen kwamen vlotter in de handel, maar vooral… nieuwe stoffen, die bij een vroegere regelgeving onder een opiumwetgeving zouden gerangschikt worden, konden voortaan vlotjes op de markt, zelfs als niet eens giftige producten.
Ik verwijs hierbij naar de nieuwe phenylalkylamines en de piperidinebenzylaatesters die sindsdien als wondermedicatie kleine bedrijfjes omtoverden tot megaindustrieën.

De actieve metaboliet van Trazolan (mCPP) werd in 2006 onder een opiumwetgeving geplaatst, nadat bleek dat het illegale milieu de stof als een cocaïnevervanger beschikbaar stelde.
Maar legaal door dokters gedeald, hoeft de stof niet eens in de vergifkast bewaard te worden.

Zyban is chemisch erg verwant aan wat men pruimt met QAT, maar dezelfde QAT die illegaal uit Jemen wordt ingevoerd valt bij ons onder een opiumwetgeving.
Zyban hoeft natuurlijk niet in de vergifkast bewaard te worden, al zijn het aantal zelfmoorden ermee intussen al legendarisch geworden.
Champix is eveneens een cocaïnevervanger en onlangs kwamen bij FDA op 1 week tijd maar liefst 55 zelfmoordmeldingen ermee binnen.
Ook Champix hoeft helemaal niet in een vergifkast bewaard te worden en hoeft niet eens eigenhandig door de dokter worden voorgeschreven.

De SSRI’s (nieuwe antidepressiva) zijn als phenylpropylamines chemisch erg aan de amfetamines (phenylethylamines) verwant en zouden onder de vroegere FDA –regelgeving onder een opiumwetgeving gekomen zijn.
Nu dus niet, maar de stoffen die theoretisch nog een kleinere affiniteit hebben om de neuronen te verwoesten ( phenylbutylamines- Silomat)), worden een voor een uit de handel gehaald omwille van de dodelijke ongevallen ermee.
De SSRI’s zijn alleen nog veilig omdat er gigantische winsten mee gemaakt worden.

Zie ook :  https://ssristories.org 

Mike Hammer op zijn best : “Trust me, I know what I’m doing”.
Alleen … al die stoffen zijn veilig denken de dokters: het werkingsmechanisme is immers onbekend.
I know what I’m doing.

Maar de show gaat door.
Bij Balans kan men de volgende geruststellende berichten lezen.
Teneur van het verhaal: ‘Vertrouw de nieuwe generatie volledig aan ons toe, wij verzorgen ze totterdood’.

Zou er een andere dan een commerciële reden bestaan, waarom de industrie en de geneeskunde blijven vermijden om Strattera een vermomde Prozac te noemen?

Men heeft de dokters alvast al goed liggen gehad.
Die geloven nu allemaal dat dezelfde phenylpropylamine in een doosje met een etiket Strattera erop een SNRI zou zijn, terwijl dezelfde phenylpropylamine met Prozac erop een SSRI heet te zijn.
Van tovenarij gesproken.
En wat meer is… in het ene geval gaat men selectief noradrenaline vrijmaken en in het andere selectief serotonine (wat een etiket allemaal niet vermag), bij patiënten die aan ADHD lijden en daardoor zogezegd sukkelen met … dopaminetekorten.
En wat nog meer is … inplaats van die patiënten met dopamine te behandelen, verkiest men om ze psychotisch te maken door psychotica (harddrugs) zodanig hoog te doseren tot ze uiteindelijk blijvend onder psychiatrisch toezicht moeten blijven.
De magie van de psychiatrie.
Want om echt zeker te zijn dat de patiënten wel dopaminetekorten hebben, dient men doping toe en kijkt of die doping werkt.
En omdat doping altijd werkt, zijn er ook altijd dopaminetekorten.
Zo simpel is dat.
Vraag is natuurlijk waarom men bij diabetici wel tekorten meet als men insuline wil toedienen.
Terwijl methylphenidaat strenger gereglementeerd en dus gevaarlijker is dan insuline.
Maar zoiets zal dan ook wel weer een van de vele vergissingen van de Overheid zijn, zeker?

Wat meer is…

Als een patiënt een ADHD-diagnose op zak heeft, wordt die dan ook bevestigd door labonderzoeken?
Of meet men concentratiestoornissen met saaier materiaal dan playstations?
Saai materiaal die tekortkomingen bij de omgeving moeten aantonen in plaats van bij de patiënt?

Waarom wordt een ADHD-diagnose niet wetenschappelijk gesteld?
Waarom blijft men wetenschappelijke onderzoeken op lange termijn negeren die uitwijzen dat harddrugs niet helpen?

Het blunderen is voorbij, voortaan dealt men harddrugs bij kinderen en bij volwassenen door ze een aandoening aan te prijzen, die niemand wetenschappelijk kan aantonen.
En omdat men als tovenaar een nepdiagnose in goud kan veranderen speelt ook de Overheid handig mee.

Hoelang nog?

Na een 37 jarige loopbaan als apotheker in psychiatrische ziekenhuizen, leerde ik dat patienten steeds geneesmiddelen voorgeschreven werden nadat een vertegenwoordiger van een farmaceutische firma was langsgekomen.

Over geneesmiddelen kan men psychiaters alles wijsmaken.
Het geneesmiddelengebeuren is vooral een commerieel gegeven: patienten worden niet behandeld, ze zijn er om mee te experimenteren.
Sommige psychiaters kennen wel het verschil tussen neuroleptica en antidepressiva.
Maar geeneen onder hen kent het verschil tussen psychotica en antipsychotica.
Er is niemand die hen dat ooit heeft aangeleerd.
Volgens het krantenartikel dat via een gunstige wind bij mij is terechtgekomen, schakelde de behandelende arts over van een behandeling met antipsychotica naar een behandeling met psychotica.

Ik ken niets van het stellen van diagnoses, maar schijnbaar moet de behandelende arts aanwijzingen hebben gehad dat de client beter af zou zijn als hij wat meer psychotisch gedrag zou vertonen.
Immers cocaïne en amfetaminestoffen maken psychotisch doordat ze het zenuwstelsel verwoesten.
(ADHD-medicatie steunt op een cocaïne en een amfetaminetoxicomanie).

Nu is het zo dat geen enkele arts een aandoening of een ziekte kan noemen waarbij men de zieke kan behandelen of genezen door het zenuwstelsel te verwoesten en dus door de zieke psychotisch te maken, een andere perceptie op de realiteit te verschaffen en een controleverlies over het gedrag te veroorzaken.

In mijn boek leg ik uit waarom en welke vier grote chemische groepen producten door hun chemische structuur psychotisch maken en vandaar psychotica genoemd worden.

Voorbeelden van de effecten die men met deze chemicalien kan tot stand brengen worden gemeld op :

https://ssristories.org

Ik ben echt eens benieuwd naar de uitleg van de behandelaars, nu blijkt dat zij de kans krijgen te reageren op aantijgingen, zonder te moeten afgaan op alles wat in de media is geschreven.

Wat was er mis met de Holocaust? Wat is er mis met rasveredeling of Der Vernichtung Lebensunwertes Lebens? 

Niets eigenlijk, maar waarom verzwijgt men dan het goede ervan? 

E-mail van een dokter, deze morgen (22/01/2008) ontvangen.

Dosis per dosis castreert men neuronen met cocaïne en speedpreparaten (methylphenidaat, amfetamines,SSRI's, trazodone, Champix, Strattera....) op deze manier:

We wíllen immers juist een, liefst blijvende, verandering in de hersenen bewerkstelligen.

Men maakt doelbewust de patienten psychotisch zodat ze levenslang klanten blijven.

Pas na meerdere jaren 'onthouding' herstelt het organisme van een gehandicapt zenuwstelsel, want de neoplasticiteit (figuur rechts) , waarmee een onwetende medische wetenschap zich er vanaf maakt, die neoplasticiteit vervult niet de functie van een volledig gaaf neuron.

Overheid en geneeskunde zijn nu bezig een ras aan het ontwikkelen waar de bevolking die de experimenten overleeft, met een gehandicapt zenuwstelsel dwangmatig dociel is geworden.

De geneeskunde legde dus nu bekentenissen af.
Nu nog de Overheid.

De heisa rond het kapotdrogeren van kinderen in scholen en nu ook al bij de volwassenen wordt door media en Overheid onder (financiele) druk van de industrie en 'andere' machten heel stil gehouden.

Is deze uitspraak van een 'toparts' ook de mening en de politiek van de Overheid?

Even herinneren... dit staat in mijn boek onder het hoofdstuk: "Psychiatrie als een voortrekker bij nieuwe maatschappelijke ontwikkelingen".

Mijn Open Brief aan de Minister van Onderwijs op 14 september 2007 werd nog steeds niet beantwoord.
http://blog.seniorennet.be/rilatine/archief.php?ID=443

Bij deze dan een heel dringende vraag in naam van een voorlopig nog gezonde bevolking in dit land :  WIE VAN DE VERANTWOORDELIJKEN VOOR VOLKSGEZONDHEID ANTWOORDT ?

Waarom subsidieert de Overheid een holocaust bij de jeugd, een rasveredeling onder de bevolking en zelfs ... DER VERNICHTUNG LEBENSUNWERTES LEBENS?

Wie ... en waarom ?

Tien jaar Ritalin geen reden voor een feestje

Door: Ivan Wolffers
Gepubliceerd: donderdag 26 juli 2007 21:32

Hoogleraar zaait paniek over ADHD-medicijn Ritalin

30 Juli 2007 09:12: Sonja Crielaard

De schrijvende arts en bijzonder hoogleraar Ivan Wolffers heeft voor onrust gezorgd met zijn conclusie dat het slikken van Ritalin ernstige risico's zou hebben voor kinderen met ADHD.

Hij bleek het Amerikaanse onderzoek waarop hij zich baseerde, verkeerd te hebben gelezen. "Goed dat dit wordt rechtgezet", aldus Wolffers die hiermee werd geconfronteerd.

Kinderen met ADHD die Ritalin slikken, lopen een verhoogd risico om met alcohol en drugs te experimenteren, berichtte Wolffers. Ook zouden ze vaker met de politie in aanraking komen.

Dat dacht Wolffers te lezen in het Journal of the American Academy of Child and Adolescent Psychiatry. Hij waarschuwde voor de gevolgen in verschillende media.

Arga Paternotte van patiëntenvereniging Balans reageerde geschrokken op Wolffers waarschuwing. "Is het dan echt waar? Ik ga gelijk onze deskundige bellen", zei ze. Maar de paniek bleek overbodig. Wolffers bleek de onderzoeksresultaten niet goed te hebben gelezen.

Kinderpsychiater Robert Ferdinand: "Ouders kunnen hun kinderen met een gerust hart Ritalin blijven geven. Er is geen verband tussen Ritalin en verslaving."

Bron: BN/De Steml

VS WETENSCHAPPERS VERANDEREN RADICAAL VAN MENING.

ADHD-MEDICATIE WERKT NIET

“Dat zij en haar vriend - met wie ze negentien jaar iets had - flink aan de drugs hebben gezeten. Ze kregen een kindje, hadden moeite met opvoeden. In 2004 bleek dat het jochie ADHD heeft. Een jeugdpsychiater schreef ritalin voor. Hij sprak veel met de ouders. ,,Hij zei dat mijn vriend ook ADHD had. Zonder echt een diagnose te stellen, schreef hij hem ook ritalin voor. Na een tijdje stapte hij over op dextro-amfetamine, een soort speed. Dat kreeg ik toen ook voorgeschreven. Ik vond het vreemd dat er ook bij mij geen diagnose was gesteld, maar dacht dat het wel zou helpen, dat het goed voor me was.’’

Staat te lezen in AD : http://www.ad.nl/rotterdam/oost/article1983382.ece

http://www.mednet.nl   is een Nederlandse site voor medische beroepen.

Al zou de geneeskunde niet verbaasd moeten zijn, immers ....

Reacties op dit bericht       Niet abnormaal Gereageerd op: 05-01-2008 om 08:30 | door: F Haesbrouck Die stijging volgt de stijging van het gebruik van psychotica. Stoffen die psychotisch maken verwoesten het zenuwstelsel, waarop het organisme dan reageert met een gevarenreflex. Het induceren van die gevarenreflex wordt door de industrie gebruikt om antidepressiva en gedragsmedicatie op de markt te brengen. Chemisch worden die stoffen in vier grote groepen ondergebracht: de indolen(LSD,pado's), cannabinoiden, piperidylbenzylaatesters (cocaïne,Ritalin,Champix, Trazodone), en de phenylalkylamines. Bij die laatste groep zijn de amfetamines als phenylethylamines gekend en de SSRI's als phenylpropylamines. Onlangs nog werd Silomat (een phenylbutylamine) omwille van te gevaarlijk uit de handel genomen. De tendens bestaat om nieuwe stoffen die tot die vier groepen behoren en die het zenuwstelsel verwoesten, om die nieuwe stoffen omwille van commerciele redenen niet meer onder een opiumwetgeving onder te brengen. Het chronisch chemisch castreren van neuronen heeft dus niet alleen een schijnbaar therapeutisch effect door de veroorzaakte gevarenreflex, maar op termijn ontstaat ook een psychotisch gedrag. Het is nu precies dat dwangmatig psychotisch gedrag dat men wil bereiken door ADHD-kinderen chronisch en hoog met cocaïne (Ritalin) of phenylpropylamine (Strattera) te doseren. Die kinderen lijken dan kalmer en het dopingeffect is natuurlijk mooi meegenomen. Vandaar dat uiteindelijk dan met Risperdal of Dipiperon moet 'gecorrigeerd' worden. Het chronisch verwoesten van neuronen veroorzaakt natuurlijk ook een controleverlies op gedrag, vandaar de nieuwe toepassing om met die middelen een rookgedrag proberen te onderdrukken. Ik denk aan Champix (chemisch aan cocaïne verwant) en aan Zyban, Wellbutrin ( chemisch aan amfetamine verwant). Of ... hoe men heel lucratief gezonde patienten minder ziek maakt om ze dan van het minder ziek zijn te genezen met weer andere maar duurdere middeltjes.

Hoe zou het 'establishment' of de witte boorden reageren als een bepaalde maffia met dat soort stoffen kinderen in de scholen zou drogeren?
Zodat kinderen dan het pedagogisch comfort van de leerkrachten kunnen verzekeren?
Terwijl die maffia hen wijsmaakt dat als de ouders die harddrugs zouden weigeren zoiets zou gelijkstaan met het weigeren van insuline aan suikerzieken?

Hoe kan een politiek 'establishment' zich verantwoorden als men door die dingen van Overheidswege te subsidieren men eigenlijk een rasveredeling aan het uitvoeren is terwijl men daarbij aan ouders en familie aangeeft dat die kindertjes eigenlijk gewoon maar proefdieren zijn in een wereldwijd project waarbij  Hitler en Mengele eigenlijk nooit in geslaagd zijn?

Waarom verzwijgen  Overheid en geneeskunde aan ouders en patiënten dat men sterke stimulantia zo hoog doseert tot men een dwangmatig psychotisch gedrag als nevenwerking bereikt, omdat het organisme reageert met een 'fight or flight' reactie op het kapotmaken van een gezond zenuwstelsel.?

Waarom blijft het nu stil rond deze materie, nu in de VS bekend werd gemaakt dat ADHD-medicatie eigenlijk niet geneest, maar alleen maar schadelijke nevenwerkingen veroorzaakt.
En daarbij spreekt men dan nog maar alleen over de onschuldig lijkende groeistoornissen, maar over de hersenletsels en de botontkalking wordt zedig gezwegen.

Immers , de studies daarover, worden vakkundig wereldwijd verborgen gehouden.
Omdat kinderen en volwassen de harddrugs zo nodig hebben?
Omdat ze een industrie en de voorschrijvende dokters alleen maar heel rijk maken.
Rijk maken via groeistoornissen bij kinderen en volwassenen, die ook hersenletsels veroorzaken en voortijdige botbreuken.
Maar die hersenletsels en die botbreuken zijn natuurlijk kolfjes ( of vette 'kluiven' ?) naar de hand van andere dokters, van andere en heel dure medicatie.
Ze houden allemaal een lucratieve industrie in stand, alleen omdat het gepeupel nu eenmaal smeekt om diagnoses.

Blijft intussen die stomme bedenking... men zou op de dansvloer eens die levensreddende medicatie moeten aanbieden.
Ook als harddrugs,ook als veilig, ook als vitaal voor de toekomst van de dancinggangers of dancingangertjes.
Zijn dokters slimmer als ze niet (willen) weten hoe dezelfde harddrugs werken, dan de maffiabazen die hetzelfde illegaal dealen en wel weten hoe ze de gebruikers ermee om zeep helpen en er ook rijk mee worden?
Wie bepaalt hier het verschil in geloofwaardigheid?

Dokters die niets schijnen te weten over harddrugs na jarenlange studies, en alleen maar weet hebben van de vele Euro's die het voorschrijven ervan kan opbrengen.
En omdat harddrugs vele Euro's opbrengen zijn ze veilig terwijl ze gevaarlijk zijn als ze op straat en in dancings worden verdeeld door lui die meer weten over die stoffen dan de dokters zelf.
Zijn die dokters dan zo super dat ze niet eens weten dat ze kinderen zo hoog met sterke stimulantia intoxiceren tot ze dwangmatig dociel en zelfs psychotisch moeten gemaakt  worden om die verdomde aandoening aan te pakken die alleen maar werd uitgevonden om een megaindustrie op poten te zetten en te houden?

Onkunde? Hypocrisie? Geldzucht?
Eens benieuwd hoe lang het nu nog zal duren eer de maatschappij zichzelf zal beschermen tegen deze onkunde, hypocrisie en geldzucht.

Of houdt men van de hand waar men slaag van krijgt?
Een gegeven waar al boeken vol over werden geschreven.

Geneeskunde en Overheid weten intussen dat de chemische stoffen die het zenuwstelsel verwoesten en daardoor een gegeerd maar misdadig tijdelijk therapeutisch effect bereiken, een industrie en domgehouden dokters gemakkelijk heel rijk kunnen maken.

Men weet dit intussen al echt wel.
Men weet intussen ook al dat men daardoor in de ogen van een niets vermoedende maatschappij zwaar heeft geblunderd.

En wat men ook weet is dat die maatschappij eigenlijk niets liever verlangt om door die geneeskunde en door die Overheid tegelijk gezalfd te worden maar ook en vooral gekastijd te worden.

Want het kastijden door Overheid en geneeskunde ervaart de maatschappij als het gewiegd worden in de dekens van de veiligheid.
Overheid en geneeskunde zorgen voor ons, zelfs al verwoest men ons organisme onder de vlag van het dwangmatig dociele.
Overheid en geneeskunde weten ook wel hoe therapeutisch het comazuipen kan zijn.
Overheid en geneeskunde weten ook wel hoe therapeutisch elektroshocks het zenuwstelsel kunnen om zeep helpen.
Overheid en geneeskunde weten ook hoe men voortaan met pado’s , hash , crack en speed therapeutisch een ziek gewaande maatschappij kan helpen door ze ervoor heel gul te laten betalen.
Overheid en geneeskunde weten ook wel hoe men uiteindelijk tot de strop veroordeelden ultiem hun ganse zenuwstelsel in een moment suprème kan vernielen en ze daardoor therapeutisch een kanjer van een erectie kan bezorgen waarmee ze dan letterlijk en figuurlijk in de zevende hemel terecht zijn gekomen.

Overheid en geneeskunde weten dus dat men gepeupel aan zich kan binden door hun zenuwstelsel al dan niet drastisch te gaan om zeep helpen.
Ultiem bestaan daarvoor de galg en de guillotine.
Maar om er blijvend aan te kunnen verdienen zijn er de vier grote chemische groepen van stoffen, die het comazuipen evenaren, maar dan als een geneesmiddel kunnen voorschreven worden ter gelegenheid van ziektes die men omwille van het verhaal speciaal daarvoor heeft uitgevonden.

Het gepeupel weet natuurlijk van niets en is al blij dat men ziek kan zijn en door een Overheid kan gepamperd worden en het eigen onvermogen kan gaan afwentelen op het onafwendbare van ziekten, die handig door Overheid en geneeskunde werden uitgevonden om te kunnen ‘trekken’.

Een win win situatie.

Toch tijdelijk.
Want men weet ... en toch ...

Toch wordt ooit een verklaring gegeven.
Of blijven Overheid en geneeskunde levens verwoesten?
Of blijven Overheid en geneeskunde belangrijke media censureren?
Voor het geld en voor de macht?