ChinaIn China op het einde van 2009 was de berengalindustrie nog steeds legaal in 13 van de Chinese vasteland van de 31 provincies,In de gemeenten en autonome regio's, zijn er nog steeds afgeleide galproducten te koop In Chengdu, is er nog gal poeder te verkrijgen voor woekerprijs van 4000 yuan (598 dollar) per kilo.Sommige high-end alcohol en shampoo producten ook een lijst van berengal als ingrediënt.
Superster Karen is een van onze sterkste supporters en nog steeds doet ze alles wat ze kan om een einde te maken aan berengalindustrie. Geraakt door het lot van de beren, was het .Karen haarbedoeling om een korte film te maken voor de openbare distributie over de gruweldaad van galkweek.
Met meerdere projecten en publiciteit voor de Moon Bear Rescue door de jaren heen, heeft Karen onlangs twee opvallende nieuwe aankondigingengefilmd- krachtige uitspraken over de feiten die hard aankomen in het gezicht van de mensen die vinden dat berengal nodig is.
Berengalkweek Korea Na een protest van het publiek over wreedheid ervan, werd berengalkweek verboden door de Koreaanse regering. Deze verklaarde in 1992 dat het illegaal is om gal te trekkenuit levende beren. De voorschriften vereisen dat de roestvrij stalen katheters worden verwijderd, maar volgens TRAFFIC Oost-Azië, duurt de fokkerij nog steeds voor op de boerderijen. Boven de leeftijd van 10 jaar kan een beer legaal worden geslacht en zijn galblaas verkocht. Het verslag van het 3e International Symposium over de handel in delen van beren door TRAFFIC Oost-Azië (gehouden in Zuid-Korea in 1999) vermelde dat meer dan 1.300 beren - voornamelijk Noord-Amerikaanse zwarte beren - nog steeds in het verblijven op 108 boerderijen in Zuid-Korea en dat veel Koreaanse boeren hopen dat de handel zal worden hervat in de toekomst. Aziatische zwarte beren (maanberen) waren vroeger in overvloed aanwezig in Korea, maar als een direct gevolg van de enorme vraag naar hun galblaas, zijn ze opgejaagd en bijna aan het uitsterven. Er wordt gedacht dat er minder dan 30 exemplaren leven in het wild. Koreanen zijn enkele van de grootste afnemers van de berengalblass, berengal en berengalproducten. Er wordt gedacht dat er een lucratieve zwarte markt tussen Korea en China bestaat, met name met de grote berenboerderijen in de provincie Jilin in de buurt van de grens met Noord-Korea. Er zijn minder dan 20 Aziatische zwarte beren in de Koreaanse wildernis aangetroffen. En ze worden bewaakt in een zeer gecontroleerde regio en op de markt gebracht als een toeristische attractie. In tegenstelling tot hun aantal in het wild, leven maar liefst 1600 beren in verschrikkelijke onmenselijke, gevangenschap voor hun gal.
Berengal landbouw Vietnam Sinds 1992, is het illegaal om pocheer, te gebruiken of Aziatische zwarte beren (maan beren) of in de zon beren in Vietnam te gebruiken onder ministerieel besluit 18. Echter op dat moment, waren Aziatische zwarte beren opgenomen in groep II van de wetgeving van Vietnam en een grijs gebied bestaan als "levende dieren uit de tweede generatie kan worden gebruikt voor andere doeleinden". In september 2002, de maan beren werden uiteindelijk verheven tot groep IB, die in feite sloot het gat en maakte berengalindustrie illegaal.Maar de praktijk is nog steeds wijdverbreid. Volgens officiële statistieken waren er ongeveer 4.000 gekweekt beren in Vietnam in 2008 (90% van hen waren maan beren) met nog eens 600 in gevangenschap levende beren gebruikt voor display doeleinden. In tegenstelling tot in China, waar beren zijn "getapt" voor hun gal, beren in Vietnam zijn onderworpen aan een verscheidenheid van andere wrede procedures. Allen zijn gekooid en sommige ondergaan ruwe operatie aan de gal uit de galblaas elke drie maanden. Laat dit kwellende, geïnfecteerde wonden en leidt vaak tot de dood na drie of vier van dergelijke operaties. Vandaag, de beren hebben meestal hun galblaas doorboord met lange naalden, die vervolgens "sifon" uit de gal via een pomp in een glazen fles.Continue het doorprikken van de galblaas leidt vaak tot gallekkage en een langzame en pijnlijke dood van peritonitis (ontsteking van het buikvlies - het membraan dat de lijnen de wand van de buik en de buikorganen covers). Met ingang van 2005, de Vietnamese regering heeft een vaste verbintenis uit te faseren berengalindustrie en op 16 november 2005, Animals Asia een officiële overeenkomst gesloten met de autoriteiten tot 200 gekweekte beren te redden in Hanoi. Na acht jaar werken aan de beer landbouw probleem in Vietnam, we zijn trots te kunnen aankondigen dat de Vietnam Bear Rescue is begonnen!Het heiligdom naast het Tam Dao National Park werd officieel geopend in april 2008 en oktober 2008, 24 beren waren gered en naar het centrum. In China tegen het einde van 2009, berengalindustrie was nog steeds legaal in 13 van de Chinese vasteland van de 31 provincies, gemeenten en autonome regio's, zijn er nog steeds aflijdende galproducten te koop In Chengdu, is er nog gal poeder te verkrijgen voor woekerprijs van 4000 yuan (598 dollar) per kilo.Sommige high-end alcohol en shampoo producten ook een lijst van berengal als ingrediënt.voor meer klikken en video Een schandalig en nutteloos dierenleed
24-02-2010 De voorbije vijf jaar werden 23 mensen strafrechtelijk
veroordeeld voor verwaarlozing van dieren. Vorig jaar welgeteld 1. Dat
deelde minister van Dierenwelzijn Laurette Onkelinx (PS) mee aan senator
Hugo Vandenberghe (CD&V, foto 7
De klachten blijven AANHOUDEN... ondanks ons protest van 2007!
Zoals u kunt lezen is deze mail van 2007, ik heb toen ook aan de
actie deelgenomen. De uitbating is nog altijd in dezelfde handen.
Later had ik nieuwe klachten over dat asiel. Ik heb toen contact
opgenomen met Dr. Decraemere (Dierenwelzijn). Die zei me dat het al een
oud geval was en hij verzekerde me dat het daar nu volledig in orde is.
Alleen massaal protest kan iets uithalen, klachten worden doorgaans niet gelezen... laat staan opgevolgd. De dieren zijn de laatste jaren letterlijk in de koude blijven staan.
Ze willen het niet weten wat er hier omgaat!
Laat het hen weten, Dit moet stoppen ,en U kunt daar een einde aan maken!
Mail ook naar
Party de PS info@ps.be; elio@ps.be; info-demotte@gov.wallonie.be; kabinet.peeters@vlaanderen.be
en naarMinister Turtelboom min.annemie.turtelboom@ibz.fgov.be daar wilde ze me toch te woord staan.
Update 31-7: Vanwege de enorme druk van de petitie is het daar momenteel kraaknet en zijn alle zieke dieren ineens 'verdwenen'. Update 2-8: De politie Maasmechelen weigert aangiftes te noteren terwijl dit verpicht is. Doe aangifte in uw eigen gemeente!
Zoals u kunt lezen is deze mail van 2007,ik heb daar toen ook aan
de actie deelgenomen. De uitbating is nog altijd in dezelfde handen.
En later heb ik bij nog klachten over dat asiel,contact opgenomen
met Dr Creameren (Dierenwelzijn) ,en die zegde dat het al een oud geval
was,en het nu volledig in orde is
En wat blijkt er nu!!!!! Het zijn nog steeds dezelfde mensen die daar de touwtjes in handen hebben.
Wat een walgelijk afgrijselijk, maar vooral triest verhaal, en dat
in een beschaafd land, het is niet te geloven, wat een schande !!!!
Volgende mail heb ik enkele dagen geleden ontvangen en met
toelating mag IEDEREEN die het wil weten op de hoogte gebracht worden.
Men zegge het voort! Bijgevoegd vind u het PV wat wij overgedragen hebben naar de politie. Mijn echtgenote heeft 16 jaar als vrijwilligster daar gewerkt en ik de afgelopen 4 jaar. U kan ons steeds contacteren vrijblijvend op het nummer 0498/16.03.80
Deze dobermann heeft dit NIET verdient !!!! Mvg,
Armand Nollen Monique Haenen
Hallo, U heeft van ons alle toelating om dit via alle kanalen bekend te maken Het kan toch niet dat een "dieren"bescherming zulk voorbeeld stelt. Uiteindelijk zijn wij als vrijwilligers de dupe omdat "vast" personeel bepaalde privileges heeft.... Wat een toestand voor de arme dieren....
Maasmechelen, 29 januari 2007. Inzake: klacht Jean Knevels personeelslid Dierenbescherming Limburg VZW Maasmechelen
Mijn echtgenote en ik, te weten Armand (technieker) en Monique
Nollen (juriste), waren als vrijwilligers/afgevaardigden aan
Dierenbescherming Limburg, het dierenasiel in Maasmechelen, reeds
geruime tijd verbonden. Ons werk bestond uit onder
meer: het behandelen van klachten en optreden inzake
dierenmishandeling/verwaarlozing, het uitvoeren van controles van
herplaatste dieren, het uitlaten van honden in de uitloopweide, het
verlenen van medewerking aan juridische procedures die gevoerd werden en
het geven van juridisch advies in gevallen van
dierenmishandeling/verwaarlozing. Op 13 november 2006 deed zich het volgende voor: Rond
17.30u parkeerde ik aan het bovengenoemde dierenasiel, gelegen aan de
Rijksweg 60a te Maasmechelen, mijn auto. Bij het uitstappen hoorde ik
een hond huilen; het gehuil leek eerst vanuit de naastgelegen
uitlaatweide of kattenverblijf te komen. Daar zich op deze plaatsen geen
hond bevond, werd me duidelijk dat het gehuil moest komen vanuit de
ruimte waarin een koelcontainer geïnstalleerd is ter bewaring van
kadavers. Ik ben toen onmiddellijk naar het bureel gestapt
waar mijn echtgenote en Jean Knevels aanwezig waren. Na het mededelen
van deze feiten, zijn mijn echtgenote en ik direct naar de koelcontainer
van de kadavers gelopen. Bij het openen van deze container die volledig
afgesloten was en daarmee van binnen pikkedonker was, troffen we in de
container waarvan de ondergrond nat, koud en spekglad was, een rechtop
zittende, levende dobermann die in volle paniek huilde en zich trachtte
te verzetten tegen zijn opsluiting. Wij openden de koelcontainer en de
hond spoedde zich eruit. De koelcontainer stond (gelukkig) niet aan. Na
deze ontdekking ging ik terug naar het bureel en vroeg aan Jean hoe het
kwam dat deze hond levend in de koelcontainer terecht was gekomen. Hij
antwoordde al glimlachende dat hij het betreffende dier geeuthanaseerd
had door hem een overdosis verdoving toe te dienen. Dat het dier in
volle paniek in de container zat, was volgens hem, ik citeer:geen
probleem en normaal dat de hond zo reageerde, want de hond zat al een
paar uur in de container en omdat het spul langzaam werkte, zou het nog
wel zeker een paar uur kunnen duren. Verslagen van de reactie van Jean
Knevels liep ik terug naar mijn echtgenote en deed bij haar mijn
relaas; zij trachtte de verantwoordelijke van het asiel, mevr Van de
Poel Yvonne, te bereiken, maar noch aan de woning van mevr. Van de Poel,
noch telefonisch was zij bereikbaar. Mijn echtgenote heeft toen de
dochter van mevr. Van de Poel (Anne-Mie Van de Poel) telefonisch
gecontacteerd. Anne-Mie Van de Poel heeft op haar beurt dierenarts
Vynckier (de dierenarts verbonden aan het asiel) verwittigd om de hond
alsnog op een waardige manier te laten inslapen. Het duurde ongeveer een
half uur voordat de dierenarts ter plaatse was. Intussen,
dus wachtende op de dierenarts, hadden wij de hond gekalmeerd; het dier
was toen hij pas uit de container kwam helemaal over zijn toeren,
terwijl hij een doodsstrijd leverde tegen de verdoving die Jean Knevels
hem had gegeven Het dier was de hele tijd volledig bij bewustzijn. Na
een kwartier uit de container te zijn bevrijd, werd de hond kalmer, en
ging hij bij ons op een door ons uitgespreide deken liggen met zijn
hoofd in mijn armen. Op dat moment kwam Jean Knevels bij ons kijken wat
er aan de hand was. Toen ik hem vroeg waarom het dier moest inslapen,
antwoordde hij:oh, die hond moest weg omdat de vrouwen (daarmee
bedoelde hij het overig personeel van het asiel) dat wilden, hetgeen
door navraag bij deze vrouwen een niet waar bleek te zijn; de hond
van 4 jaar, die nog een heel leven voor zich had, hoefde voor niemand
geeuthanaseerd te worden; niemand had Jean Knevels hiertoe de opdracht
gegeven, bleek achteraf. Bovendien heeft Jean Knevels geen veterinaire
achtergrond of dierengenees-kundige studie genoten en mag hij wettelijk
gezien geen euthanasie op dieren plegen. Bovendien liet Jean Knevels ons
weten dat hij al vaak op deze wijze euthanasie gepleegd had in opdracht
van mevr. Van de Poel Yvonne; het feit dat dit een mensonwaardige
manier is om een dier aan zijn einde te laten komen, liet hem volledig
onverschillig; hij grinnikte en lachte ermee. Dierenarts Vynckier heeft bij zijn aankomst onmiddellijk het dier laten inslapen; na een tiental minuten was de Dobermann dood.
Dezelfde avond hebben wij over deze gebeurtenis schriftelijk
klacht ingediend bij mevr Van de Poel Yvonne. Twee dagen later vernamen
we van de net tot voorzitter van Dierenbescherming Limburg bekroonde
schoonzoon van mevr. Van de Poel Yvonne, dhr. Robert Conings, dat het
een spijtig incident was en dat dit niet meer mocht gebeuren. Nadien
werden wij gemeden als de pest omdat we gedurfd hadden een klacht in te
dienen. Omdat wij de aandacht op de gebeurtenis bleven vestigen, werd
een vergadering belegd tussen mevr. Van de Poel Yvonne, de voorzitter,
mijn echtgenote en ik. Tijdens de vergadering werd de gebeurtenis als
een bagatel afgedaan en werden wij aangekeken als een stel leugenachtige
oproerkraaiers. Volgens het dierenasiel: het dier had helemaal niet
geleden, het gehuil kwam door de werking van de spuit die Jean Knevels
had toegediend; dat had de dierenarts achteraf zo uitgelegd. Op mijn
vraag hoe het dan kwam dat het dier niet meer jankte toen we hem uit de
container haalde, terwijl de spuit wel nog volop werkte, kreeg ik geen
antwoord. Op de vergadering werd beslist dat Jean Knevels geen dieren
meer mocht euthanaseren, verdere maatregelen werden en worden niet
genomen. Tot op heden toe is Jean Knevels nog steeds werkzaam in het asiel, alsof er helemaal niets gebeurd is. Zelf
liet ik altijd proces verbaal door de politie opmaken wanneer ik met
een geval van dierenmishandeling/-verwaarlozing geconfronteerd werd. Nu
kwam ik in het dierenasiel, dat als voorbeeld van handelen in het belang
van het dier moet dienen, een sterk staaltje van dierenmishandeling en
onbevoegd handelen (door Jean Knevels die een voorbeeldfunctie geacht
wordt te bekleden) tegen, hetgeen door het dierenasiel, om Jean Knevels
te beschermen, werd beschouwd als een bijkomstig iets waaraan niet zwaar
getild moet worden; om in de woorden van het dierenasiel te treden, ik
citeer:het heeft ons allemaal verschrikkelijk aangegrepen wat er
gebeurd is, maar buiten de maatregel dat Jean Knevels geen dieren meer
mag euthanaseren, wordt er helemaal niets ondernomen. Omdat
wij menen dat er tijdens en na al deze gebeurtenissen, sprake is van
het plegen van feiten die volgens het Strafwetboek en de
Dierenwelzijnswet strafbaar zijn (het onbevoegd uitoefenen van
dierengeneeskundige verrichtingen, en het op een verwijtbare manier
beeindigen van het leven van een dier) zouden wij u graag bij deze
willen verzoeken de bovengenoemde feiten te vervolgen. _________________
EN NU DIT
Mijn naam is Twinkel. Ik ben 4 weken oud, en geboren in de hel. Geboren in de hel, die "Dierenbescherming Limburg" heet.
Een Dierenbescherming,
welk beeld heeft u hiervan? Is dit een veilige haven, een
toevluchtsoord, voor verstoten en achtergelaten dieren? Een plaats waar
ze tot rust kunnen komen, de nodige (medische) zorgen krijgen, waar ze
veilig zijn, waar er intensief gezocht wordt naar een nieuwe, goede
thuis? Wel, zo zou het in elk geval moeten zijn. Maar als je als
hond of kat terecht komt in het dierenasiel van Maasmechelen, heb je
minder geluk. Dit is een plaats waar enkel de sterken overleven. En dan
is het nog maar de vraag in welke mate die "sterken" ongetraumatiseerd
terug buiten komen. De dierenarts spuit sommige dieren bij binnenkomst
al dood, zonder er echt naar te kijken. Of gooit de kadavers in een
plastic zak op de parking. Honden die nooit uitgelaten worden,
sommigen meer dan 1 jaar opgesloten in een hok met tralies, enkel met
water en een kom brokken. Er is geen plaats voor aandacht, voor liefde,
voor verzorging. Onverzorgde vachten, veel te lange nagels, oor- en
oogontstekingen, maag-en darmontstekingen, luchtwegeninfecties...
Chronische stress. Kennelangst. Doodsbange, mishandelde dieren die
liggen weg te kwijnen in een hoek van hun hok, die worden natgespoten
met water als ze niet doen wat van hen verlangd wordt. Honden die
constant rondjes lopen, tegen de muren springen, aanhoudend janken..
Een hond die wordt ingeslapen met de verkeerde dosis en die nog half
levend in de ijskoude "dodencel" gelegd wordt. Lees zijn verhaal HIER.
Katten met niesziekte, wegrottende ogen, die een doodsstrijd liggen te
leveren in een hoekje, snakkend naar adem. Kittens die in hun eigen
braaksel liggen te sterven, hun mamapoes hulpeloos miauwend boven hen.
Poezen met ontstoken buikwonden, veroorzaakt door onhygienisch
uitgevoerde sterilisaties. Katten die ingeent worden met dezelfde,
onsteriele naald. Operaties uitgevoerd op dieren die nog niet volledig
onder verdoving zijn. Helaas is het dagelijkse kost, in het Dierenasiel gelegen aan de Rijksweg 60A, te Maasmechelen.
Klik HIER voor een filmpje van een hond in dit asiel. Lees bovendien HIER de getuignis van een andere ex-vrijwilliger omtrent deze hond.
De FOD ( Federale Overheids Dienst) waar men een officiele klacht kan
indienen, steekt haar kop in het zand: al jaren wordt dit asielbeleid
gedoogd en zij vindt dat er totaal geen sprake is van wanbeleid. Ja, het
is er schoon, omdat de poetsvrouw gewoonweg graag poetst, maar gerust
met de dweil om een stervend dier heen dweilt. Ook de dierenarts wordt door de Orde Dierenartsen niet aan de kaak gesteld.
Dit MOET stoppen! Dit MOET ophouden!
Anno 2010 is het bijna ongelooflijk dat dergelijke praktijken zich nog voordoen in een land als Belgie.
Het is bijna even ongelooflijk dat de gemeentes Maasmechelen, Lanaken en Hoeselt, nog willen samenwerken met dit asiel. Hebt u ook klachten of er weet van laat het ons weten aub
Ik ben gered uit deze hel, maar nu strijd ik voor mijn vrienden daar.
Mensen het is nu of nooit... help mijn vriendjes alsjeblieft.... Teken onze petitie! SLUIT het asiel, er zijn betere alternatieven.
Deze koala heeft een wel erg bijzondere engelbewaarder. Het beest werd in Australië aangereden, maar kwam met de schrik vrij.
Een automobilist raakte het dier aan een snelheid van 50 mijl per
uur. De arme man dacht dat het prachtbeest dood was.Hij gooide zijn
remmen dicht en ging toch een kijkje nemen. Daar vond hij het dier
levend, maar het zat vast in een rooster vooraan de wagen.
De man stapte daarop terug in zijn auto en reed voorzichtig, aan 10
mijl per uur, naar een dierenarts in Portland. Die bevrijdde het dier en
stelde vast dat er helemaal geen verwondingen waren.
De koala werd achteraf weer vrijgelaten. Bron Daily Expres
VN-rapport pleit Shell vrij van olievervuiling in Nigeria
Een
onderzoek van de Verenigde Naties pleit de Brits-Nederlandse
oliemaatschappij Shell vrijwel volledig vrij van olievervuiling in de
Nigeriaanse Nigerdelta in de afgelopen veertig jaar. Dat meldt de Britse
krant The Guardian op zijn website. Het onderzoek werd wel gesponsord
door Shell.
Volgens de krant leidt het rapport, waaraan het Milieuprogramma van
de Verenigde Naties (UNEP) drie jaar heeft gewerkt, tot woede onder de
lokale bevolking. Die voerden lange tijd campagne om de multinational
te dwingen de vervuiling op te ruimen en schadevergoeding te betalen.Diefstal en sabotageUit
het onderzoek blijkt nu dat tien procent van de olievervuiling in
Ogoniland is veroorzaakt door mechanische mankementen of nalatigheid van
het bedrijf. De rest van de vervuiling is te wijten aan diefstal van
olie en sabotage van de pijpleidingen, concludeert het rapport.BendesMike
Cowing, die het UNEP-team van honderd onderzoekers leidt, zei op een
briefing in Wenen dat zeker driehonderd olielekken in Ogoniland
aanzienlijke schade hebben veroorzaakt. Maar hij voegde eraan toe dat 90
procent van deze incidenten zijn veroorzaakt door bendes die olie
proberen te stelen.Nederlandse milieuorganisaties reageren kritisch op
het rapport, omdat Shell voor de studie heeft betaald. Het volledige
rapport zou in december verschijnen. Bron HLN
HSUS onderzoekers stootte onlangs op verschillende plaatsen waar
berengevechten plaatsvonden berengevechten (ook bekend als beer geblaf)
gebeurtenissen in South Carolina. Wat ze daar gezien hebben zal je
schokken
Een beer-in gevangenschap gehouden die ze zijn
klauwen en tanden hebben ingekort of zelfs verwijderd .En vastgebonden
aan een paal in een soort arena.En dan een horde opgehitste honden die
losgelaten worden om de beer te gaan aanvallen deze honden in roedel
zijn natuurlijk vechtlustiger en bijten de beer waar ze maar kunnen.de
angstige beer die zich niet kan verweren moet dit lijdzaam ondergaan
voor uren. Deze gebeurtenissen worden onder het mom als oefeningen voor
honden gehouden, maar het is niets meer dan publiek spektakel.
742.000 dieren gebruikt in Belgische laboratoria in 2009
Vorig jaar zijn er 741.989 dieren gebruikt in Belgische laboratoria.
De meeste dieren werden ingezet voor de ontwikkeling en controle van
medicijnen en vaccins. Vooral ratten en muizen waren populaire
proefdieren. Dat blijkt uit cijfers van de 394 Belgische laboratoria die
dierenproeven mogen uitvoeren. In tien jaar tijd is het aantal
proefdieren overigens gedaald met zes procent. "Een middelmatig
resultaat",
In vergelijking met 2008 werden een derde minder apen (29 versus 41),
een kwart minder honden (584 versus 788) en ongeveer een derde minder
katten (56 versus 78) gebruikt. Het totale aantal dieren ging echter wel
de hoogte in met 16.619 beestjes of 2,29 procent. In 85 procent van de
gevallen worden muizen en ratten gebruikt. Konijnen worden steeds
vaker ingezet, vooral dan bij het onderzoek naar antilichamen voor
behandeling tegen kanker of genetische aandoeningen.
Vissen
Sinds
enkele jaren duiken ook vissen en vissenlarven op in laboratoria.
Kippen zijn eveneens vaak proefdieren, maar dan vooral voor onderzoek
naar alternatieve methoden om kippen te houden en dus voor hun
welzijn.In tien jaar tijd is het aantal proefdieren gedaald met zes
procent. "Een middelmatig resultaat als je de Europese richtlijn van
1986 erbij neemt die de lidstaten aanspoort tot alternatieve
onderzoeksmethoden", . De volgende regering moet tegen het einde van
de legislatuur werk gemaakt hebben van een daling met twintig procent
van het aantal proefdieren. De nieuwe regering moet ook meer budget
vrijmaken voor alternatieve onderzoeksmethoden. Enkel goede bedoelingen
volstaan niet, Bron HLN
Pitbull 'getuigt' tegen baasje dat hem mishandelde
De gratiecommissie van Alabama, in het zuiden van de
Verenigde Staten, heeft zich negatief uitgesproken over een vrijlating
onder voorwaarden van de 26-jarige Juan Daniels. Die laatste werd in
2007 tot negen jaar cel veroordeeld wegens het in brand steken en slaan
van Louis Vuitton, een zevenjarige pitbull. Dat heeft de commissie
gisteren bekendgemaakt.
Volgens de lokale pers, die heel wat
foto's publiceerde van het dier, moest de hond tijdens de zitting als
'getuige' verschijnen. Daniels kan in juli 2012 opnieuw een aanvraag
indienen voor een vrijlating onder voorwaarden.
De man werd
veroordeeld omdat hij Louis Vuitton afgeranseld had met een spade en
vervolgens met brandspiritus overgoten en in brand gestoken had. Het
dier raakte voor 60 procent verbrand en had maanden nodig om van de
wreedheden ten herstellen. Bron HLN
Louis Vuitton avait été brûlé à à 60 par son maître.
De Britse zanger Paul McCartney is boos op de Amerikaanse
ruimtevaartorganisatie NASA. De voormalige Beatle pikt het niet dat er
nog steeds proeven worden uitgevoerd op levende dieren.
NASA zou volgens enkele media slingerapen radioactief bestralen. De
68-jarige McCartney vindt dat ongehoord. "Ik ben ervan overtuigd dat de
organisatie vindingrijk genoeg is om de gevolgen van ruimtereizen
zonder proefdieren te onderzoeken", zegt hij aan entertainmentzender E!.
De levende legende verwijst naar de oude vriendschapsband tussen de
NASA en de Beatles. In 2005 werd zo het nummer Across the Universe de
ruimte ingestuurd, naar aanleiding van het veertigjarig bestaan van dat
nummer.
"Het zou een enorme teleurstelling zijn als ons enthousiasme om het
universum te ontdekken, begint met een afname van het respect voor de
dieren waarmee we onze planeet delen", aldus de zanger nog scherp
(Novum) - Bij een afslag richting Abcoude zijn woensdagochtend
zes grote dozen met daarin minmiaal 750 dode wasbeerhonden
aangetroffen. De ruggen van de beesten zijn weggesneden, vermoedelijk
om bontkragen van te maken, zegt een woordvoerder van de Stichting Bont
voor Dieren. De politie kan de vondst nog niet bevestigen.
Een voorbijgangster zag de dozen rond 11.30 uur langs de snelweg staan en meldde de vondst bij de stichting.Bron Telegraaf
De enige dierenbescherming in Egypte moet haar deuren sluiten
De bevordering van de rechten van
dieren in Egypte wordt vaak bespot als irrelevant. Niettemin, zijn de
mensen zich bewust van de onmenselijke Airways en schepen waarin de
dieren worden vervoerd naar Egypte - of in de straten van Caïro of in
dierenwinkels 'kleine kooien. Dierenasielen, echter,
spelen een leidende rol in een Helpen dieren van de straat af en in
huizen willen ze wil van Nergens worden verzorgd. De Vereniging voor de Bescherming van de Animal Rights in Egypte,,
vertegenwoordigt de eerste Egyptische organisatie gericht op het
verstrekken van verdwaalde dieren met een veilige onderkomen. "Mensen
kijken neer op ons", zegt oprichter en voorzitter SPARE Amina Abaza.
"Zij denken dat we rijke mensen zijn en besteden onze middagen spelen
met volwassen honden en katten." Maar Abaza haar rol ziet er anders
uit, en legt uit dat haar bestaat in de behandeling van zieke, gewonde
en stervende dieren, Terwijl de meeste mensen denken dat ze haar energie
beter kan inzetten voor mensen helpen, Ze gelooft dat ze al precies
dat doet '. Ik zoek een aantal mensen voor ons dierenasiel," zegt Abaza,
"van dierenartsen en verzorgers die helpen om de dieren te genezen en
het werk op onze boerderij, zoals schoonmaken en verzorging van de
dieren daar." De boerderij Spare,is gelegen nabij het Sakkara piramides
op de rand van Caïro, en is niet de enige locatie van onze organisatie. Afgezien
van het opvangen van zieke dieren uit de straten, we helpen ook boeren
.We sturenook dierenartsen na naburige boerderijen op regelmatige basis
om ook het vee te verzorgen .In de straten van Cairo wemelt het van de
mensen in de dag ,maar willen s nachts niet worden gestoord worden door
zwerfhonden en-katten, gewonde of zieke dieren zijn geen ongewoon
bezienswaardigheden. Hoewel de meeste mensen de neiging om gewoon de
andere kant opkijken, zijn er maar een paar vrijwilligers die een hand
uitsteken om te helpen. Ik weet dat de Egyptische mensen over het
algemeen wel zijn gek op dieren, Helaas, zeer weinigen zijn bereid om
een dier of een vrijwilliger op de boerderij te sponsoren."
"We
zijn begonnen in september 2001 mat buitenlabndse sponsors.De
organisatie is onlangs bekritiseerd voor het aanvaarden van buitenlandse
donaties, maar we hebben geen andere keuze. Trots wijst Abaza erop dat
SPARE "de eerste en enige dieren rechten Egyptische organisatie." Die
het lot van de dieren tracht te verbeteren.
Ze
houden er echter rekening mee, dat ze niet in staat om zelf
financiering van het project kunnen verder zetten.Want op steun in hun
eigen land moeten ze niet rekenen, dat hadden ze nochtans
gehoopt,vermits het ook hun dieren zijn. Vanwege haar moeilijke
financiële situatie, zal Abaza mei haar het asiel moeten sluiten. Ze
heeft daarom in haar media-campagne gericht op de bewustmaking over de
kwestie en anderen aansporen om schuilplaatsen te openen. "Ik kan
gebruik maken van mijn kennis en donaties om zoveel mogelijk mensen aan
te sporen en hen te laten zien hoe deze dieren ook gevoelens hebben en
ook kunnen lijden.De onwetendheid is zeer groot, Uitbaters van Pet
winkels in Caïro behandelen open en ontstoken wonden zout . Dat omvang
van de kooien zijn te klein en een en een compleet gebrek aan hygiëne en
een minimum aan investeringen in de dieren der gezondheid.
Vietnam sluit 60 hondenvleesrestaurants en slachthuizen na vondst cholera bacterie in enkele
Dinsdag, 20 juli 2010 18:32
Hondenvlees werd verkocht op openluchtmarkt in Hanoi
De zaken zullen weer open mogen over twee weken op
voorwaarde dat ze kunnen bewijzen dat ze cholera-vrij zijn en dat het
vlees van hygiënische bronnen komt, aldus Le Anh Tuan, directeur van het
gezondheidsdepartement in Hanoi.
De
sluiting vond plaats in twee dorpen waar de bacterie gevonden werden in
stalen hondenvlees. Het slachthuis had ook geen aankoopbewijzen voor
het vlees.Hondenvlees is voor veel Vietnamezen een delicatesse en, zo
gelooft men, brengt geluk.Hondenvlees eten kwam voor het eerst voor
tijdens grote hongersnoden, veroorzaakt door oorlogen, en werd steeds
populairder, ook in goede tijden.
Planten
zijn in staat om te reageren op informatie die in licht zit
opgeslagen. Ook kunnen ze zich zon interactie heel goed herinneren.
Dat beweren Poolse wetenschappers. Planten geven informatie over
lichtintensiteit en -kwaliteit via een soort zenuwstelsel van blad naar
blad door.Wanneer licht op één blad valt, reageert de hele plant, zo
ontdekten de wetenschappers tijdens een experiment. Die reactie bleek
ook in het donker dus wanneer de gebeurtenis die de reactie op gang
had gebracht al verdwenen was nog door te gaan. Dat wijst erop dat de
plant zich dingen kan herinneren. We lieten licht vallen op de
onderste delen van de plant en we zagen veranderingen in het bovenste
deel optreden, vertelt onderzoeker Stanislaw Karpinski. En de
veranderingen gingen door. Ook toen het licht al uit was. Dat was een
grote verrassing.
Verandering Karpinski toonde tijdens eerder onderzoek al
aan dat planten chemische signalen door hun hele lichaam kunnen
doorgeven. Zo kunnen ze reageren op veranderingen en dat vergroot hun
overlevingskansen.
Beschermen Uit dit nieuwe onderzoek blijkt echter dat
planten verschillend kunnen reageren. Ze passen hun reactie aan op de
kleur van het licht dat op de bladeren valt. Dat bewijst dat planten
denken. De onderzoekers vermoeden dat de planten de informatie die
in het licht zit opgeslagen, gebruiken om zichzelf te beschermen.
Ziekte Als we een uur lang licht op de plant lieten
schijnen en deze 24 uur later infecteerden met een virus of bacterie
dan kon het deze weerstaan. Maar wanneer we de plant voor het licht
infecteerden dan kon deze geen weerstand opbouwen. Dus de plant heeft
een specifiek geheugen voor het licht dat meebouwt aan het
immuunsysteem en kan zich aanpassen aan de omstandigheden dankzij
verschillende soorten licht. En dat is handig. Elke dag van de week
en elk seizoen heeft een eigen karakteristieke kwaliteit van licht. Dus
de planten maken op basis van de informatie die in het licht zit
opgeslagen een soort berekening om zichzelf tegen ziektes die tijdens
zon seizoen veel voorkomen te beschermen.
Zo kan de plant aan het licht zien of een seizoen droog, koud of
juist warm en vochtig is. En op basis daarvan kunnen dan maatregelen
genomen worden. Dat vereist een inschatting van de situatie en een
passende reactie. En dat is een vorm van intelligentie, zo concluderen
de onderzoekers.
In de Palestijnse gebieden zijn 2 dierentuinen bekend. Op de
Westerlijke Jordaanoever is er de Qalqilya Zoo, en nog een in Zeitoun,
de Gaza Zoo, beter bekend als de Marah Land Zoo. Deze laatste zoo is een
kleine particuliere dierentuin, geopend in 2005 met veel geld van
International Niet Gouvermentele Organisaties( NGO's). Er waren toen
faciliteiten voor 40 soorten dieren, een jeugdbibliotheek, een speeltuin
en een culureel centrum.De dierentuin heeft erg geleden als gevolg van
de oorlogssituatie in de Gazastrook.
"Een
van de meest bekende verhalen die de internationale media haalden was
toen enkele ezels werden beschilderd zodat ze op zebra's zouden lijken.
Verder heeft de zoo 2 leeuwen, meerdere arenden, duiven, vossen, een
onbekende aantal katten, pony's wolven, ganzen, schildpadden, herten,
apen, kippen, fazanten, pauwen en een kameel. ( zie foto hierboven met
de beschilderde muur, dat is de kameel!! Schrijnende beelden)."
Honden die grommen, blaffen en bijten zijn niet per se agressief van aard, ze lijden wellicht gewoon aan een depressie.
We
kennen ze allemaal, mensen die stemmingswisselingen hebben, het glas
zonder uitzondering altijd half leeg zien en nergens energie voor
hebben. Depressie, luidt vaak de diagnose. Nieuw is dat honden er ook
last van kunnen hebben.Een studie onder honden toont aan dat exemplaren
die veel grommen en bijten meestal lagere niveaus van de feel-good
stof serotonine in de hersenen hebben dan rustigere, gelukkige
huisdieren. Bij de mens leidt een laag serotonineniveau tot depressie,
angst en stemmingswisselingen. De ontdekkers van deze
dierendepressies, een onderzoeksteam van de universiteit van Zaragoza in
Spanje, denken dat huisdieren vaker prozac voorgeschreven moeten
krijgen. Daarmee zouden gedragsproblemen bij honden voorkomen kunnen
worden. In Nederland zijn 150.000 bijtincidenten per jaar. Rond de
12.000 moeten zich in het ziekenhuis laten behandelen voor een
hondenbeet. Wellicht zouden deze aantallen flink naar beneden kunnen
door pilletjes. In 2007 is het farmaceutische bedrijf Eli Lilly
gestart met een vorm van Prozac gericht op honden die lijden aan
verlatingsangst. De pillen hebben een rundvlees smaak. De studie
verschijnt deze maand in het tijdschrift Applied Animal Behaviour
Science. Bron Faot
ROTTERDAM - Deze ezel zal het warm hebben. En dit langharige
exemplaar is niet zo maar een ezel, maar een zeldzame Baudet de Poitou
ezel.
De Baudet de Poitou ezel is
een zeer zeldzame ezel, zelfs nog zeldzamer dan een panda of de witte
neushoorn. Momenteel lopen er zo'n 600 exemplaren rond, vooral in
Frankrijk. De ezel zou zeer vriendelijk van karakter zijn en uiterst
gemakkelijk in de omgang. Bron AD voor meer foto's klikken Wat een rare ezel
Konijnen liggen dood in hok, hond en schapen zonder eten of water, lammetjes komen om vlak na geboorte
Buurman Frans Teugels zag hoe de dieren aan hun lot werden overgelaten. ego
OPWIJK - In de Hofweg in Nijverseel stuitte de lokale politie op
een geval van ernstige dierenverwaarlozing. Konijnen lagen dood in hun
hok. De hond en de schapen kregen geen eten of drinken.Buren konden de
dierenverwaarlozing in de Hofweg in Nijverseel niet meer aanzien en
verwittigden de lokale politie. Toen die arriveerde, gaven de bewoners
niet thuis.De politie stelde vast dat de woning erg onderkomen is. De
buren klaagden trouwens ook over de distels in de tuin aan de straat.
Het gaat om de 47-jarige GuidoV. en de 44-jarige IngridM., een
marginaal gezin', zegt politiewoordvoerder Daniël Noens. Aan de dieren
die ze hadden, schonken ze wellicht even weinig aandacht als aan de
huishoudelijke hygiëne. Enkele konijnen lagen dood in hun hok, de hond
liep tussen zijn eigen uitwerpselen. Hij had geen eten of drinken. Ook
de schapen werden aan hun lot overgelaten. De dieren werden weggehaald
en toevertrouwd aan de Dierenbescherming in Zemst. Er loopt een
procedure om het gezin met twee kinderen uit de woning te zetten.'
Pakjesbedrijf
Buur Frans Teugels, een 70-jarige gepensioneerde verhuizer, weet er
alles van. Het gezin met twee jonge kinderen woont hier sinds een jaar
of vier', vertelt hij. Zij is een Opwijkse, hij is afkomstig uit
Turnhout. Een nieuw samengesteld gezin, dat vaak ruzie maakt. Het zijn
zelfstandigen die een pakjesbedrijf hebben of hadden. In het begin van
hun activiteiten stonden soms drie tot vier bestelwagens voor de deur.
In hun afwezigheid moest ik vaak pakjes aannemen. Maar toen er eens
discussie ontstond - ik zou een pakje gekregen hebben, terwijl het niet
zo was - heb ik er brui aan gegeven.'
Lammetjes stierven
Ze hebben vier schapen', vervolgt hij zijn verhaal, maar die kregen
geen eten of drinken. In de lente kregen de schapen lammeren, maar die
stierven vrij snel bij gebrek aan verzorging. Hun tuin lieten ze
verkommeren. De distels steken door het hekken. Het onkruid op het
voetpad voor de woning laten ze welig tieren. De laatste dagen zag ik ze
niet meer. Wel zag ik de man 's avonds een paar keer zijn doberman wat
eten en drinken geven, maar dat is nu ook al een poos gelegen. Ze
hadden ook een rosse kat. Mogelijk zijn ze naar een nieuwe woning die ze
zouden hebben gekocht. Hoe dan ook, ze moesten hier weg. Ze hadden een
huurachterstand van zeven maanden en hun huisbaas besliste om hen uit
het huis te zetten. Ik vernam dat zijn zoon mijn nieuwe buur wordt. Hij
is gisteren in de tuin geweest, samen met de politie. In de woning nog
niet. Wat ga ik daar allemaal vinden, vroeg hij mij.' Bron Nieuwsblad
Stichting AAP wil dat vakantiegangers in Marokko stoppen met het kopen en naar Nederland meenemen van berberaapjes.
Foto: Ronald Troostwijk
Ieder voorjaar worden er op Marokkaanse markten honderden baby-berberaapjes verkocht aan Europese Marokkanen op vakantie.
Veel van de beestjes worden vervolgens met de auto mee naar huis
genomen. Mensen vinden de aapjes vaak zielig en denken dat ze in
Nederland een beter leven kunnen leiden. Vaak maken de aapjes de boel
thuis echter kapot en worden ze gedumpt bij AAP. De stichting laat aan
AT5 weten dat het in Amsterdam om een paar berberaapjes per jaar
gaat."In combinatie met het verlies aan leefgebied is het aantal
berberapen in de afgelopen dertig jaar dramatisch teruggelopen tot een
schrikbarend laag aantal van slechts drieduizend dieren", aldus een
woordvoerder.AAP is een voorlichtingscampagne begonnen in Zuid-Spanje,
op een aantal parkeerplekken waarvandaan veel veerboten naar Marokko
vertrekken.
Onderzoekers van het Netherlands Toxicogenomics Centre (NTC), een
consortium onder aanvoering van de vakgroep Gezondheidsrisico-Analyse
en Toxicologie (GRAT) van het Maastricht UMC+, zijn vergevorderd in het
ontwikkelen van drie proefdiervrije testmethodes voor het bepalen van
chemische veiligheid.
Het
gaat om een testmodel om te bepalen of een stof bijtend danwel
irriterend is voor de huid, een model waarmee toxiciteit op de ongeboren
vrucht wordt getest, en een proef waarmee wordt vastgesteld of een
bepaalde (nieuwe) stof kankerverwekkend is.
Huidcellen Om
te testen of een stof irriterend of bijtend is, worden in het nieuwe
testmodel menselijke huidcellen gebruikt, afkomstig van huid die
overblijft na cosmetische chirurgie. Deze menselijke restcellen komen in
de plaats van levende proefdieren. Bovendien levert dit
testmodel een veel betere voorspelling op. Ook voor het testen van
mogelijke allergische reacties is een alternatief voor dierproeven op
komst. De onderzoekers zijn er namelijk in geslaagd op moleculair niveau
de processen te ontrafelen die in de huid het onderscheid maken tussen
allergene stoffen en irriterende of bijtende stoffen. Ze hopen nu een
zogenoemde biomarker te vinden voor het optreden van allergische
reacties. Bijvoorbeeld een bepaald eiwit dat altijd vrijkomt als een
allergische stof in aanraking komt met de huid.
Hartspiercellen Een
tweede dierproefvrije test is ontwikkeld voor het bepalen van het
risico dat een stof schadelijk is voor de ongeboren vrucht. Juist voor
dit soort testen zijn veel proefdieren nodig, omdat de toxiciteit in
meerdere generaties dieren onderzocht moet worden. In het kader van het
NTC-programma wordt er gewerkt aan een test waarbij de proefdieren
vervangen worden door embryonale stamcellen. Het gaat in het bijzonder
om een test waarbij het effect van een bepaalde stof op de ontwikkeling
van het hart wordt getest. De cellen die daarvoor worden gebruikt, zijn
stamcellen die doorlopend gekweekt kunnen worden. Embryonale
stamcellen kunnen zich nog ontwikkelen tot ieder type cel in het
lichaam en bootsen dus heel goed de ontwikkeling van een levend
embryo/foetus gedurende de zwangerschap na. Deze stamcellen kunnen
bijvoorbeeld in tien dagen worden gekweekt tot kloppende
hartspiercellen.
Levercellen Bij de derde
dierproefvrije testmethode die recent is ontwikkeld, worden levercellen
van mens en muis gebruikt om te onderzoeken of een bepaalde nieuwe
stof kankerverwekkend is. Dat vergt enige uitleg. Om te testen of
een stof kankerverwekkend is, wordt er eerst gekeken of de stof in
cellen van bacteriën en van zoogdieren (in vitro) leidt tot schadelijke
veranderingen in het genetisch materiaal van de cel. Als dit het geval
is, worden vervolgens levende knaagdieren ingespoten met de
betreffende stof. Dit wordt de in vivo genotox-test genoemd. Nu is het
zo dat de in vitro-testen op de cellen, die dus bepalen of er op
proefdieren (in vivo) wordt getest, veel valse resultaten te zien geven.
Om dit nu te voorkomen worden genotoxische stoffen op de levercellen
losgelaten om te kijken welke genen door de stof aan of uit worden
gezet. Met behulp van wiskundige modellen wordt vervolgens voorspeld of
een stof daadwerkelijk zal leiden tot genetische veranderingen. De
resultaten van dit onderzoek zijn veelbelovend. In 90 procent van de
gevallen konden de effecten correct voorspeld worden. Dit betekent
minder testen op proefdieren en in de toekomst misschien helemaal geen
dierproeven meer voor dit doel.
Brede steun Het streven naar minder dierproeven wordt breed gesteund in de maatschappij.
Zeker als het gaat om het bepalen van de veiligheid van chemische
verbindingen voor toepassing in bijvoorbeeld cosmetica en
schoonmaakmiddelen is het gebruik van dierproeven omstreden. Hierbij
spelen in toenemende mate ook economische en technisch-inhoudelijke
overwegingen een rol. Dierproeven zijn namelijk tijdrovend en
arbeidsintensief, wat ze zeer kostbaar maakt. Bovendien is de
voorspellende waarde van een dierproef beperkt.
Er moet snel hulp komen voor de orang-oetans
op Borneo. Dat zegt de Nederlander Willie Smits. Hij werkt al jaren op
dat Indonesische eiland en heeft in de afgelopen maand twaalf
orang-oetans gered. Maar volgens hem zijn er nog veel meer apen die
hulp nodig hebben.
De geredde dieren zitten nu in een
opvangcentrum van Willie. Jarenlang zaten ze bij verschillende mensen
thuis. Meestal diep in de jungle. Willie heeft uren moeten reizen om de
dieren te kunnen redden. Mensen die in de jungle wonen hebben vaak
een orang-oetan als huisdier of ze eten ze op.
Door goed met de eigenaren van de dieren te praten, lukt het Willie
vaak om ze mee te krijgen. De orang-oetans komen dan in de opvang
terecht en worden goed onderzocht. Ze leren er klimmen en eten zoeken,
want dat zijn ze verleerd als ze lang gevangen hebben gezeten. Als ze
weer helemaal opgeknapt zijn, worden ze in een beschermd stuk oerwoud
vrijgelaten. Klik op de foto voor de video
U kunt ook hun leefgebied redden koop geen producten waar palmolie in verwerkt is.
Van zoetwaren tot zeep en olieproducten.Nestle is geen afnemet van palmolie
oensdagochtend
zes grote dozen met daarin minmiaal 750 dode wasbeerhonden
aangetroffen. De ruggen van de beesten zijn weggesneden, vermoedelijk
om bontkragen van te maken, zegt een woordvoerder van de Stichting Bont
voor Dieren. De politie kan de vondst nog niet bevestigen.
an
dieren in Egypte wordt vaak bespot als irrelevant. Niettemin, zijn de
mensen zich bewust van de onmenselijke Airways en schepen waarin de
dieren worden vervoerd naar Egypte - of in de straten van Caïro of in
dierenwinkels 'kleine kooien. 
Planten
zijn in staat om te reageren op informatie die in licht zit
opgeslagen. Ook kunnen ze zich zon interactie heel goed herinneren.
Dat beweren Poolse wetenschappers. Planten geven informatie over
lichtintensiteit en -kwaliteit via een soort zenuwstelsel van blad naar
blad door.Wanneer licht op één blad valt, reageert de hele plant, zo
ontdekten de wetenschappers tijdens een experiment. Die reactie bleek
ook in het donker dus wanneer de gebeurtenis die de reactie op gang
had gebracht al verdwenen was nog door te gaan. Dat wijst erop dat de
plant zich dingen kan herinneren. We lieten licht vallen op de
onderste delen van de plant en we zagen veranderingen in het bovenste
deel optreden, vertelt onderzoeker Stanislaw Karpinski. En de
veranderingen gingen door. Ook toen het licht al uit was. Dat was een
grote verrassing.
en, blaffen en bijten zijn niet per se agressief van aard, ze lijden wellicht gewoon aan een depressie.
