Vers 29. Zij, die de hoedanigheden der materiële natuur niet begrijpen zijn slechts geïnteresseerd in de daad en raken gehecht. Maar toch moet de wijze die de waarheid kent hen niet in de war brengen.

De wijze, die de waarheid kent moet de onwetende niet ontmoedigen maar, als hij hier voor open staat, aanmoedigen door hem te onderrichten in de ware kennis. Zij, die volharden in het plukken van de vruchten van hun activiteiten zijn in dit stadium van hun ontwikkeling voorlopig niet te helpen. Hun ideeën dienen echter niet te worden verstoord want de Allerhoogste heeft eenieder vrijheid van denken en handelen geschonken.

Vers 30. O Arjuna, wijd al je activiteiten aan Mij, je aandacht enkel gericht op Mij, zonder te verlangen naar enige beloning, terwijl alle opwinding uit je geest is verdwenen.

Al naargelang zijn positie in de wereld heeft ieder zijn specifieke plicht te vervullen. Vervul deze zonder enige gehechtheid aan resultaat en draag deze met liefdevolle toewijding op aan de Allerhoogste. Succes of nederlaag, het maakt geen verschil. Zo gaat de wijze zijn weg door het materiële woud van illusie, volledig onthecht; enkel mediterend op de Allerhoogste, de Geliefde, die verblijft als Overziel (Paramatma) in het sanctum van zijn hart.