Ik ben Wim del Arte
Ik ben een man en woon in een kartonnen doos onder een brug (( in Parijs)) en mijn beroep is Gepensioneerd clochard.
Ik ben geboren op 00/00/0000 en ben nu dus 2024 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: Dat zijn er een pak geweest, te veel om op te noemen.
Het was te koud onder de brug , ben verhuisd, terug naar La Palma.
Schetsblog Niets meer niets minder. Dit blog is een tento met vervolg en bestaat uit een opeenstapeling van stijlen, citaten, beelden, ideeën, motieven en ook soms een fotoke. Voor de bezoeker is het nauwelijks duidelijk waarom dit schetsblog gemaakt is.- Om de invloed van de massamedia op de vorming van het individuele gedrag aan de kaak te stellen, dit door smakeloze, symbolische en tragikomische vervormde schetsen, waarvan de betekenis zelf kan ingevuld worden. - Zo ben ik althans gestart; MAAR EEN BLOG LEEFT EN PAST ZICH AAN... en zo langzamerhand werd het een foto-dagboek van een EILANDER
08-04-2012
ZONSONDERGANG - EL REMO - ISLA LA PALMA
Eten bij ondergaande zon
***
Siepko van 'oceaanzicht' beschrijft het zo mooi in zijn "Reisgids voor La Palma" (Ontdek de verborgen schatten van La Palma)
............ El Remo .......... Je moet er wel wat voor doen maar dat betaald zich absoluut terug in genot............. In El Remo op het einde van de wereld, even zoeken op de kaart aan de kust ten zuiden van Puerto Naos, voorbij vele bananenplantages kun je romantisch tafelen terwijl de zon ondergaat. Direct aan de kust bevinden zich drie restaurantjes. Hier eet je eenvoudig en redelijk voordelig op een plastic stoel maar met het beste "oceaanzicht" ter wereld. Lekker primitief zonder veel pretenties maar wel raak! ................. Kiosko El Calamar is de beste plek voor het eten van alles dat direct uit de frituurpan wordt geschept zoals calamares, de gefrituurde inktvisringen. Zou het eten muziek zijn dan zou het terras vol zitten met liefhebbers van rock ................
Het eten in "Kiosko 7 Islas" waar we verleden week zaten vindt Siepko (als eten met muziek te vergelijken zou zijn) Vivaldi en gelijk heeft hij !
PS: Kritiek op "Kiosko Al Rico Calamar" ( De Rijke Inktvis). Het bord calamares frito dat ik besteld had waren helemaal geen Spaanse gefrituurde inktvis- ringen maar de goedkope ingevroren pijlinktvis uit India. Wat een geluk dat ik maar een halve portie had besteld, het leek wel een hele portie. Verminder de kwaliteit en vermeerder de kwantiteit moet het nieuwe motto zijn van "De Rijke Inktvis". Het zal aan de crisis liggen. Ik heb wel genoten van de zonsondergang
Een typisch schilderachtig en pittoresk stadshoekje in Santa Cruz, de hoofdstad van het eiland.
Montecristo is bekend van het boek "De graaf van Monte-Cristo" (1844) geschreven door Alexandre Dumas.
Montecristo is een klein Italiaans eiland in de Tyrreense Zee. Het ligt voor de kust van Toscane, halverwege het eiland Corsica, en is het meest zuidelijke eiland van de provincie Livorno. De grootste doorsnede bedraagt ruim 4 kilometer.
Montecristo is onderdeel van de Toscaanse Archipel. Het eiland is in 1970 door de Italiaanse regering aangewezen als natuurgebied en mag niet zonder toestemming worden betreden. Het is onbewoond, en de enige bebouwing bestaat uit de ruïne van een 13e-eeuws klooster dat in 1553 door zeerovers werd verwoest.
Een regenboog (gisteren morgen) over het "prestige project" van de haven van Tazacorte. _____________________________________________________________________________
Tal van prestige projecten, die in de jaren voor de financiële crisis uit de grond werden gestampt, blijken nu niet langer rendabel. Over heel Spanje staan als gevolg nutteloze treinstations voor de hogesnelheidslijn (geen passagiers), verlaten theaters (geen bezoekers en geen subsidie), verlaten nieuwbouwwijken (geen kopers), een verlaten luchthaven (geen pasagiers) en een zeehaven in aanbouw (geen schepen).
Bij een spiegelreflexcamera kijk je door 't kijkgaatje via de spiegel naar het onderwerp. Het thema "kiekeboe" past perfect bij deze foto's, ik moest wel eerst plat op m'n buik. Met de nieuwe Nikon D 5100 is dat niet meer nodig
Er zijn vele verschillende soorten glas maar het meeste verpakkingsglas is overwegend gemaakt van Siliciumdioxide (kiezelzuur) uit zand en enkele andere elementen om het vervaardigen makkelijker te maken. Het meeste glas gevonden op (mijn) strand is wit en groen, in het zeeglas- jagers-jargon bekend als zeeschuim. De minder voorkomende kleuren zijn rood en blauw die verzamelaars zeer op prijs stellen. Naast het glas van flesen en potten worden knikkers en kralen ook verzameld. De knikkers hebben dan dat typische bevroren (frosted) uiterlijk. Zeer oude rumflessen werden gemaakt van donkergroen glas (bijna zwart). Zeeglas afkomstig van deze flessen laat je fantasie op hol slaan en doet je denken aan dronken zeerovers die hun lege flessen over boord gooien ;-)
Wat een arrogantie om afval zomaar op het strand achter te laten, alsof het strand onze persoonlijke achtertuin is ! Nu we weten dat ons afval de ecosystemen van onze oceanen kapot maakt. Wij mensen zijn slechts een onderdeel van het leven hier op aarde, maar anders dan de planten en de koralen, de vissen en de zoogdieren, hebben wij het vermogen om te overzien wat wij aanrichten en daardoor dragen we een verantwoordelijkheid ten opzichte van de rest van het leven op deze aarde.
Of ik door het bezweren met voodoo en een toverspreuk, het afval op het strand onder controle weet te brengen is nog maar de vraag ;-)
Genieten van een zonsondergang op het terras van restaurant 7 Islas is de moeite waard. Je moet er wel een eindje voor rijden (5 a 10 min. vanaf Puerto Naos). Een schijnbaar lange en eentonige rit langsheen overdekte bananenplantages, een saaie doodlopende weg met aan het eind een favela-achtig gehucht en drie restaurantjes met terrasjes direct aan de oceaan waar men kan tafelen terwijl de zon ondergaat. Romantischer kan het niet. In de winter als de zon onder de horizon is verdwenen wordt het fris (pullover meenemen).
Met Palmzondag begint op het eiland "La Semana Santa". La Palma is een levend museum van tradities. De week voor Pasen wordt uitgebreid gevierd op het eiland. Elk dorp heeft zijn eigen processie met boetedoening, blote voeten en kettingen. In de lage landen staat deze week bekend als de goede week maar openbaar wordt er eigenlijk weinig aandacht aan besteed. Hier op het eiland staat vanaf Palmzondag (Domingo de Ramos) tot Pasen elk dorp in het teken van verschillende processies.
" I like living, breathing, better than working ... My art [is] that of living : Each second, each breath is a work wich is inscribed nowhere, wich is neither visual nor cerebral, it's a sort of constant Euphoria" - Marcel Duchamp
"Ik leef en adem liever dan dat ik werk ... Mijn kunst is dat van het leven: Elke seconde elke ademhaling is een werk dat nergens staat ingeschreven, dat noch visueel noch cerebraal is, het is een constante soort euforie" - Marcel Duchamp _____________________________________________________________________________
Vandaag donderdag 29 maart vindt een nationale staking plaats in Spanje. De Spaanse luchtvaartautoriteiten hebben echter verzekerd dat de vluchten van Jetairfly naar en uit Spanje kunnen worden uitgevoerd, weliswaar met mogelijke vertragingen.
Vandaag 29 maart 2012 is er voor de gehele dag een algemene staking in Spanje aangekondigd. Op het moment van dit schrijven is nog niet duidelijk welke gevolgen deze staking heeft voor het vliegverkeer van en naar Spanje. Onderstaande website houdt u op de hoogte. Tevens kunt u voor meer informatie ook terecht op de website van transavia.com. Als u via een reisorganisatie geboekt heeft, dient u contact op te nemen met uw reisorganisatie. Ook het openbaar vervoer in Spanje gaat vandaag staken. Dit betekent dat de Spaanse luchthavens moeilijk bereikbaar zullen zijn. Houdt u hier rekening mee als u van of naar de luchthaven reist.
In Antwerpen hebben ze het MAS (Museum aan de Stroom), wij hier hebben het MAB (Museo Arqueológico Benahoare). Er is natuurlijk geen vergelijk mogelijk maar elke stad moet toch een museum hebben om trots op te zijn. Bijna elke bezoeker van het MAS maakt foto's van binnen naar buiten doorheen het gebogen glas. Toen ik hier in het MAB de foto maakte doorheen het getinte glas moest ik onwillekeurig denken aan het MAS in mijn geboortestad Antwerpen.
De reden waarom de scholen massaal ons museum bezoeken is omdat er een nieuw stuk van grote waarde te zien is, namelijk een brok lava ingelegd met menselijke resten. De koolstof-14 datering van de botten in de lava steen geven een geschatte ouderdom van 1090 jaar. In het lava brok ziet men fragmenten van een kaak en andere menselijke resten.
I just made another whimsical scrapbook masterpiece .... Vrij vertaald : Ik heb zojuist weer een willekeurig, onvoorspelbaar, grillig, wispelturig, onberekenbaar, nukkig, arrogant, verwaand, neerbuigend, zelfingenomen, hautain, lukraak, in het wilde weg, apart, bijzonder, vreemd, ongewoon, bizar, humeurig "scrapbook" meesterwek gemaakt
De Steen der Wijzen is een legendarische alchemistische substantie die in staat zou zijn om gewone metalen in goud te veranderen. Soms wordt het ook als levenselixer voorgesteld waaraan verjongende en levensverlengende eigenschappen worden toegekend. Lange tijd was het vervaardigen van de Steen der Wijzen het voornaamste doel van de westerse alchemie. Latere alchemisten zoals Isaac Newton en Nicola Flamel stelden dat het doel van het 'Grote Werk' zou neerkomen op het verlichten van de filosoof zelf. Iemand die zich ook intensief met alchemie heeft beziggehouden was de Zwitserse psycholoog Carl Gustav Jung, die de symbolen van de alchemie en de beschreven processen in dieptepsychologische zin interpreteerde als manifestaties van het onbewuste. http://nl.wikipedia.org/wiki/Steen_der_wijzen _____________________________________________________________________________
Assemblage van gelast staal met lavasteen. Hoogte 30 cm. Breedte 22 cm. Diepte 15 cm.
Roque de Santo Domingo is een klein rotseilandje voor de kust van de gemeente Garafia in het noorden van La Palma. De foto's zijn genomen vanaf drie verschillende kliffen: Punta del Puerto Viejo, Punto de Charcolino en Punta de Santo Domingo.
Vroeg in de ochtend zitten de bewoners van het gehucht El Remo reeds hun vismaaltje te vangen. Het kan twee of drie uur duren want de laatste nieuwtjes worden ook uitgewisseld, al dan niet in't visserslatijn. In dit kleine lieflijke baaitje wordt er met enige regelmaat wat gevangen, zoniet smaken de sardientjes uit blik ook lekker ;-)
Er zijn mensen die uilen verzamelen. Schildpadden zijn ook een gewild verzamelobject. Op een gegeven moment krijgen zij het door ... Het wordt een nooit eindigende odyssee langs vlooienmarkten en rommelwinkels. Het werkt subversief, ontwrichtend en 'niet vol te houden' en ze geven er dan op een bepaald moment de brui aan. Zo komen de uilen en de olifantjes terug in de kringloopwinkels en op de rommelmarkten terecht.
Zo'n dertig, misschien wel veertig jaar geleden ben ik bij toeval begonnen met het verzamelen van "bizons". Een verzamelwoede is het nooit geworden, simpelweg omdat de bizon niet populair is onder de verzamelaars en dus economisch gezien geen gat in de markt is. De laatste 20 jaar hier op het eiland ben ik er maar eentje tegengekomen op de rastro van Argual, een afgedankte Playmobil buffel met een gebroken hoorn. Wel heb ik tijdens wandelingen in de bergen en op het strand enkele stenen gevonden die met behulp van enkele krassen verbluffend goed gelijken op mijn verzamelobject.
De mens verzamelt, conserveert, archiveert, presenteert en extermineert. De bizon staat symbool voor uitroeiing. De Amerikaanse bizon is bijna systematisch uitgeroeid. In de pre-Europese tijd leefden er enorme kudden van naar schatting zestig miljoen bizons op de vlakten en bossen van Noord-Amerika. Jaarlijks trokken ze in het voorjaar naar het noorden, in het najaar naar het warmere zuiden. De jacht door de indianen betekende geen enkele bedreiging. Maar in de 19e eeuw begon de grote slachting. De jagers organiseerden speciale bizon-jacht treinen, van waaruit er dan op de kuddes geschoten kon worden. Het gevolg was dat de bizon bijna werd uitgeroeid en zo werd de inheemse bevolking hun basisvoedsel ontnomen.
PS: De twee bizons in speksteen zijn gesneden door mijn "Wanenonlie".
Van bovenaf gezien vind ik Puerto Naos geen aantrekkelijk dorpje. Tussen de bananenplantages heeft men een poging gedaan voor méér toerisme maar het massatoerisme is er nooit van de grond gekomen. Geen keiharde muziek, geen friet (patat) kramen en geen uitbundig nachtleven. Langsheen de gezellige promenade zijn er enkele restaurantjes, terrasjes en souvenirwinkeltjes. Alleen in de maanden juli en augustus kan het er wel eens wat drukker worden met de Span- jaarden van het vasteland die op vakantie komen. Op 1 september, dag op dag keert de rust weer.
Gisteren lag het strand van Tazacorte vol met Portugese oorlogsschepen. M'n klikvingertje heeft niet stil gestaan
Update: Deze morgen vroeg dezelfde route gewandeld en al de Portugese oorlogsschepen waren verdwenen, er zaten wel meeuwen, misschien eiwitten voor deze vogels, ik heb ze wel niet zien eten.
Het Portugees oorlogsschip is een kwal die voorkomt in de warmere zeeën. Het is geen echte kwal, maar een complexe kolonie van vier soorten poliepen. De naam is afkomstig van de ontdekkingsreizigers uit de 16e eeuw, toen Portugal op zee machtiger was dan Engeland en Spanje en de Portugese oorlogsschepen iedereen angst inboezemden, net als dit dier.
Het Portugees oorlogsschip kan tot 50 meter lange tentakels ontwikkelen. Naast het lichaam, dat gemiddeld 9 tot 35 cm groot is, heeft het een gasblaas, dat als "zeil" dienstdoet. Dit zeil, dat in feite een poliep is, kan met lucht gevuld worden als het dier aan de oppervlakte moet blijven, en kan bij gevaar leeglopen waardoor het dier onderduikt. Ook kan dit zeil in een bepaalde hoek gedraaid worden, zodat het organisme invloed kan uitoefenen op de richting waarin het zich beweegt. Zelfs schuin tegen de wind in laveren is mogelijk.
Elk Portugees oorlogsschip kent twee stadia: dat van een drijvende groep poliepen en dat van een kleine, rondzwemmende meduse, die lijkt op een kwal. Dit is het geslachtsrijpe stadium, waarin het dier zowel eitjes als sperma maakt. Het ontwikkelt zich als een kleine bult op één van de voortplantingspoliepen die aan de blaas hangen, tot het losbreekt om een drijvende larve te worden. Dit begint als één poliep, maakt er meer en wordt zo een volledige kolonie.
De natuurlijke vijanden van het Portugees oorlogsschip zijn de lederschildpad en de verschillende soorten zeeslakken, die immuun zijn voor het gif en de dieren op hun menu hebben staan.
Het Portugees oorlogsschip, dat sporadisch in de Noordzee gesignaleerd wordt, wordt vaak ten onrechte als kwal aangeduid. Dit kan tot een verkeerde behandeling van de beten leiden, aangezien het gif van poliepen van een andere samenstelling is dan dat van een kwal. Het gif doodt meestal niet, maar veroorzaakt wel veel pijn, en eventueel koorts, een shock, en ademhalingsproblemen. Toch overleven sommige mensen een ontmoeting met het Portugees oorlogsschip niet, niet in de laatste plaats door het gevaar in het water in de tentakels verstrikt te raken, verlamd te raken en te verdrinken. Een tweede kennismaking kan bovendien resulteren in een allergische reactie op het gif.
De reactie, een anafylactische shock, is een acute en in principe levensbedreigende allergische reactie op een lichaamsvreemde stof. Hierdoor wordt een hevige immuunreactie van het lichaam op gang gebracht.
Ik ben Wim del Arte
