Ik ben Wim del Arte
Ik ben een man en woon in een kartonnen doos onder een brug (( in Parijs)) en mijn beroep is Gepensioneerd clochard.
Ik ben geboren op 00/00/0000 en ben nu dus 2024 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: Dat zijn er een pak geweest, te veel om op te noemen.
Het was te koud onder de brug , ben verhuisd, terug naar La Palma.
Schetsblog Niets meer niets minder. Dit blog is een tento met vervolg en bestaat uit een opeenstapeling van stijlen, citaten, beelden, ideeën, motieven en ook soms een fotoke. Voor de bezoeker is het nauwelijks duidelijk waarom dit schetsblog gemaakt is.- Om de invloed van de massamedia op de vorming van het individuele gedrag aan de kaak te stellen, dit door smakeloze, symbolische en tragikomische vervormde schetsen, waarvan de betekenis zelf kan ingevuld worden. - Zo ben ik althans gestart; MAAR EEN BLOG LEEFT EN PAST ZICH AAN... en zo langzamerhand werd het een foto-dagboek van een EILANDER
Na een westerstorm ligt het strand van Tazacorte vol met aangespoeld "vuil". Hoeveel miljoenen kilo's zwerfvuil belanden er niet in de oceaan per jaar. Wat komt aandrijven is meestal rondhout, palettenhout en wortelhout, in ieder geval is het aangespoeld "zouthout". Het strand van Puerto Naos (een toeristen centra) wordt alle dagen netjes opgeruimd maar in Tazacorte laat men het "zeevuil" liggen tot groot jolijt van de strandjutters die het in een mum van tijd reduceren. De rest van de troep wordt dan vóór het zomerseizoen door de gemeente netjes opgeruimd (hopen we althans) . ____________________________________________________________________________ Beeldje van aangespoeld 'zouthout', hoogte 61 cm, breedte 30 cm.
Deze boom een 'Ficus Benjamina' is beeldbepalend voor zijn omgeving, hij krijgt opvallend een eigen gezicht en bij deze een land-mark status. _______________________________________________________________________________
Autobus - guagua. Op La Palma worden er woorden gebruikt die nergens anders in Spanje voorkomen. Zo is er het geheimzinnig klinkende 'guagua', een synoniem voor autobus. Rond 1900 introduceerden de Amerikanen op Cuba een bus, die ze gemakshalve 'wagon' noemden. De uitspraak bleek voor de spaanssprekenden onoverkomelijk te zijn en werd verbasterd to guagua. Het woord kwam met de remigranten van Cuba mee naar La Palma.
Het woord stupa of stoepa komt uit het Sanskriet. Stupa´s waren oorspronkelijk hopen van steen of aarde waarin zich relieken van Boeddha bevonden (bv : een haar of een sleutelbeen). Volgens boeddhistische tradities vermeerdert en stabiliseert een stoepa de positieve krachten, de vrede, liefde en harmonie. Zoals altijd bij de mensen was het in den beginne simpel ... een hoop stenen in vorm gelegd met een nobele gedachte. Nu zijn er 8 soorten stoepa's, met elk zijn ingewikkelde regelgeving en waarheden. er kwamen onderdelen aan te pas met lagen en torentjes en iedere stoepa heeft zijn eigen ingewikkelde relekwie mantra's.
Een zelfportret is een portret dat een kunstenaar (vooral kunstschilders) van zichzelf maakt. Om dit te bereiken wordt traditioneel voor een spiegel geposeerd, maar tegenwoordig, met het vervagen van de grenzen tussen de kunstdisciplines, kan dat ook met een camera. M.a.w. de kunstenaar fotografeert zichzelf, figurerend als grap, als herkenbaar status symbool of als psychologische benadering van zijn eigen persoon al dan niet herkenbaar.
La Palma telt 20 beschermde natuurgebieden, wat ongeveer 35 % van de oppervlakte van het eiland is desondanks zijn er verschillende gebieden van ongekende schoonheid die er geen deel van uitmaken, en door al dan niet duistere redenen buitengesloten zijn van dit ingewikkelde netwerk van beschermde natuurgebieden. Tussen de gemeenten Tijarafe en Puntagorda niet ver van het dorpje Tinizare ligt deze duizelingwekkende kloof 'De Barranco de Garome'. Op de weg naar het mooie noorden staat de kloof aangegeven als 'mirador' (uitkijkpunt). Niet gehaaste reizigers stoppen daar en nemen een kijkje, sommigen zelfs een kiekje zoals ik; Eentje 's morgens met de zon opzij in de rug en eentje tegen de avond met tegenlicht en wolken die van over zee komen aanzetten.
Verheugend vind ik het initiatief van Ludo Vets om een gedicht te maken rondom mijn werk als assemblagekunstenaar. http://blog.seniorennet.be/ludovets ____________________________________________________________________________ De assemblagekunstenaar voor Wim D.
Hij meet de schoolslag van de zee, waarmee ze het lavazand overwint. Ik zie het op de foto.
Hij leest de aarde, altijd opnieuw, vindt wat anderen nooit zien. De zee en hij, ze delen hetzelfde wrakhout. Daarmee bouwen ze tegen beter weten in, een vreemde eend in de bijt of aalscholver, en ook wel eens een strandtuig.
Soms hoort hij geschreeuw dat er niet is. Dat is de branding die losscheurt van de kiezels en het strand verlaat. Van hoeveel moet je houden, voor drijfhout begint te leven?
Geschreven door Ludo Vets 26-02-2009. ____________________________________________________________________________ Tittel van het beeld : Een boom ergens in "Out of Africa". Hoogte 63 cm, breedte 55 cm. Drijfhout.
In de geschriften van de Griekse wijsgeer Plato (430 - 348) werd Atlantis (lees La Palma) bij de verdeling van de aarde toegewezen aan de zeegod Poseidon. Om zijn huis beter te kunnen beschermen liet Poseidon de heuvelhellingen afhakken. Zo zou je de kusten van het noorden van La Palma kunnen omschrijven. Op de meeste plaatsen dalen de bergen met steile rotswanden recht de oceaan in. hier en daar is echter wel een strandje van korrelig zwarte lava, meestal alleen bereikbaar langsheen de kust per bootje.
Hoe maak ik een 'steenvrouw'. Zoek een aantal vrouwelijke stenen uit en rangschik ze zodat je een mooi overzicht hebt. Vrouwelijke stenen hebben een linksdraaiend energieveld en mannelijke een rechtsdraaiend. Indien ze als paar gebruikt worden ontladen ze zich en valt de 'steenvrouw' om. Hou er rekening mee dat vrouwelijke stenen ronder zijn een een gladder oppervlakte structuur hebben. Telkens je een steen stapelt vraag je 'haar' of zij goed ligt, indien niet, leg 'haar' dan zo dat er een harmonieuze rangschikking ontstaat. Ten laatste, vraag aan de 'steenvrouw' of zij gelukkig is, indien niet valt zij om. Herbegin ... ;-)
De geschiedenis van het fokken van geiten begon lang voor de Spaanse verovering van de eilanden. Genetische studies hebben het bewijs geleverd dat de "Palmese geit" pre-Spaans is. De geiten zijn waarschijnlijk meegekomen met de eerste kolonisten, hoogstwaarschijnlijk Berbers van noord-west Afrika. De dieren hebben zich goed aangepast aan het eiland en werden een endemische soort. Voor de oorspronkelijke bevolking, de Benahoaritas was de geit onmisbaar voor hun overleving. Alles van de geit werd gebruikt in het dagelijkse leven. De "wilde" geit verdween ongeveer 50 jaar geleden. Zoals ge kunt zien op de foto's, hebben ze nu allemaal een rijbewijs.
Op het Canarisch eiland La Palma vindt je nog van die immense oeroude bossen. Het zijn nevelwouden met vele wandelpaden vol met grillige betoverende en knoestige oude bomen. Wij dus op zoek naar een plaats waar de heksen dansen...... ritselde daar nu een konijn in het struikgewas of was het toch een heks die voorbij vloog en neerstreek. La Palma, een elfeneiland met edelstenenkracht en heksen. Niet zo eng dan in "The Blair Witch Project". In La Palma zijn alleen goede heksen. ____________________________________________________________________________ Twee assemblage beeldjes met allerlei materialen, 55 en 60 cm groot.
In de gemeente FUENCALIENTE helemaal in de zuidpunt van het eiland, op de flanken van de "Cumbre Vieja" (het ruggengraat gebergte van La Palma) ligt het dorpje LAS INDIAS (de Indiën). Het intrigeerde mij, waarom een dorpje op een eiland midden in de Atlantische Oceaan ver weg van Indië deze naam droeg.
Bij de ontdekking, kolonisatie en emigratie van het Nieuwe Continent "Amerika" speelden de Canarische Eilanden een belangrijke rol. Columbus die op zijn vier reizen naar "Amerika" steeds bunkerde op de eilanden dacht in Indië te zijn beland langs een westelijke route. Het nieuwe ontdekte gebied werd aanvankelijk aangeduid als "De Nieuwe Canarische Eilanden van Indiën". Tienduizenden Palmeros hebben bijgedragen aan de kolonisatie van Amerika, voorheen Las Indias of De Indiën. Het drama van de emigratie (toendertijd) was dat zonen en dochters meestal voor het leven hun geboortegrond verlieten en gescheiden werden van geliefde familieleden die achterbleven. Daarom heet het dorpje Las Indias, het kijkt uit over de oceaan naar het land waar hun geliefden verbleven De Indiën.
De hoofdstad van La Palma heeft een winkelwandelstraat, zoals de Kalverstraat in Amsterdam, de Meir in Antwerpen of de Rue Neuve - Nieuwstraat in Brussel - Bruxelles. Palmeros hebben minstens twee achternamen, zo ook onze hoofdstraat in Santa Cruz, CALLE REAL of CALLE O' DALY. Wat opvalt is dat Palmeros ook behoudsgezind zijn. De apotheek O' Daly straalt nog een 19de eeuwse sfeer uit.
Omdat de meeste hotels een internationale keuken hebben, is het aan te raden B & B (bed and breakfast) te nemen of nog beter een huisje te huren (www.oceaanzicht.nl), dan heb je iedere dag de gelegenheid om met de echte Palmese keuken kennis te maken. Er zijn immers genoeg kleine en typische eethuisjes, vooral de vis restaurantjes. Vis maakt fundamenteel deel uit van het dagelijks voedsel van de Palmeros. Zoals het ook niet anders kan op een eiland midden in de oceaan. In de restaurantjes is de vis nog steeds ruimschoots gevarieerd en kun je, je verhemelte verwennen met smakelijke bereide visgerechten. _____________________________________________________________________________
Beeldje, hoogte 44 cm. breedte 24 cm. bewerkte lava steen met aaneen gelaste stukjes schrootijzer.
OVERPEINZING TIJDENS DE OCHTENDWANDELING ___________________________________________________ Gevonden voorwerpen tijdens het strandjutten. De restanten van een vuurtje waar een visser zijn vers gevangen visje heeft geroosterd, een gewoonte bij vele Palmeros. Minder goede gewoonten is lege batterijen in zee gooien. Een stuk plastiek, ondefinieerbaar, doet mij denken aan de vlucht van Jonathan Livingstone Seagull. Het verhaal gaat over een zeemeeuw, Jonathan. Hij kwam erachter dat je eigenlijk veel meer kan dan wat je ziet als je door je ogen naar de wereld kijkt. Een gevoel dat in ons allemaal leeft ... Het verlangen naar de onbegrensde vrijheid ...
Sinds ik deze blog ben begonnen hebben vele mensen mij gemaild en gevraagd hoe ik er toegekomen ben op een eiland te gaan wonen. Eerst was er het voorrecht de Canarische Eilanden te ontdekken als vakantiebestemming en een passie te ontwikkelen voor de eilanden die mij ook inspiratie gaven in mijn werk. Nadat ik in mijn jonge jaren een liefde ontwikkelde voor de archipel die niet meer overging realiseerde ik mij dat wonen op La Palma binnen mijn bereik lag. Ik ging mij dus voor 100% concentreren op mijn doel. Het mentale aspect bij het emigreren speelt een belangrijke rol. Verder is het belangrijk in de beginjaren om alles wat tegenzit te kunnen loslaten. Zelfkennis is een belangrijk aspect bij het wonen op een eiland ergens in de oceaan. Om te beginnen moet je eerlijk naar jezelf kijken en je afvragen, "Zou ik dat kunnen?" Na een tiental jaren kun je dan naar de horizon over de oceaan kijken en denken; "Ik ben een eilander".
DRIJFHOUT KUNST MET ZEEIJZER EN STRANDALUMINIUM ___________________________________________________________ Ik vind het leuk om mijn denkwereld te vertalen in beelden van drijfhout met zeeijzer. Tijdens mijn ochtendwandelingen aan de kusten van La Palma raap ik op wat de zee heeft aangespoeld. Algauw heb ik tientallen kartonnen dozen vol met drijfhout, zeeijzer, strandaluminium en vanalles wat in het water terechtkomt en op het strand blijft liggen.
Beeldje "PAPILLON" hoogte 57 cm breedte 40 cm. Drijfhout, zeeijzer, strandaluminium, bewerkte lavastrandkei, industrieel vervaardigd zeeglas (ogen).
De nieuwe luchthaven werd in 1970 in gebruik genomen. Sinds 1987 is dit het zesde internationale vliegveld van de Canarische Eilanden. Alle dagen landen hier meerdere Europese chartervluchten en uiteraard zijn er lijnverbindingen met de buureilanden en Madrid. Anekdote : Op de Canarische Eilanden mag men bijna alle geneesmiddelen kopen zonder doktersvoorschrift (uitgezonderd antibiotica). De geneesmiddelen zijn ook goedkoper dan in de meeste andere Europese landen, daardoor kunnen de reizigers net voor vertrek nog even hun medicijnkastje aanvullen.
La Palma Airport verwerkt jaarlijks ongeveer een miljoen reizigers, de komende jaren worden er meer verwacht. Daarom wordt er gewerkt aan de uitbreiding van de luchthaven. De huidige terminal met prachtig houten plafond wordt afgebroken en er komt een nieuwe voor in de plaats. De start en landingsbaan wordt gerenoveerd en er komt ook een nieuwe verkeerstoren. Als de werkzaamheden afgerond zijn heeft de luchthaven een capaciteit van 3 miljoen reizigers per jaar. La Palma zal dan wegzinken in de oceaan, dank zij de krediet crises zal het blijven drijven ;-)
THE MAKING OF "EEN AALSCHOLVER" ______________________________________ Een alledaagse, onalledaagse hobby. Vanzelfsprekend ben ik niet op zoek naar materieel gewin, maar naar vondsten die mijn nieuwsgierigheid prikkelen. Zo vind ik driftwood, zeeijzer, zeeglas of strandglas (zeemeermintranen) en stukjes aluminium. De vondsten zijn aanleiding voor allerlei assemblages. Jutten is een deel van de creatie, het is wandelen en oprapen op het strand van voorwerpen niet altijd wetend vanwaar ze komen. Voorwerpen die van zeevarenden op vissersboten of oceaanschepen afkomstig zijn, soms ook achtergelaten door strandbezoekers.
Op La Palma heeft niet alleen de mens maar ook de landbouw (bananen) veel water nodig. Het water komt uit de Caldera en wordt ook opgepompt uit onderaardse bronnen en meren, holen en grotten waarin fossiele water miljoenen jaren oud kan zijn. Op het eiland bestaan er 150 bronnen waarvan vele weinig en minder en minder water leveren, bijgevolg ook nog afhankelijk zijn van de regenval. Gemetselde kanaaltjes, allerlei buizen en aquaducten vervoeren het water naar grote ronde betonnen of vierkant opgebouwde reservoirs van waaruit de bananen plantages hun water krijgen.
PORRIDGE _________________ Voor een oud paard als ik is het wenselijk alvorens de ochtendwandeling aan te vangen een stevige "porridge" maaltijd te nuttigen. Gedurende een tijdje heb ik de gele plastiek deksels van de haver bussen verzameld. Doe daar iets mee, dacht ik... _____________________________________________________________________________ MINIMAL LAND-ART _________________________ Het kernpunt van het minimalisme is het terugbrengen van vorm en inhoud tot een minimum, een poging om dingen tot hun eenvoudigste vorm, karakter of functie te herleiden. Minimalisme is een stroming in de beeldende kunst die vanaf de jaren '60 vanuit de U.S. naar Europa kwam. Belangrijk is om met zo eenvoudig mogelijke middelen een relatie aan te gaan met de omgeving. De spanning, die ontstaat door het creëren van een tegenstelling met de omgeving is daarbij van belang.
621 meter verder dan het bushokje staat hij; Een eeuwenoud exemplaar, " De Koning van de Palmese Flora ". De schuine drakeboom van Puntagorda staat nog steeds overeind. De drakeboom is een "magische" boom die uitsluitend op de archipels van Macaronesië voorkomt. (Macaronesië is een aanduiding voor eilanden van vulkanische oorsprong in de oostelijke Atlantische Oceaan ten westen van West Afrika) Het "drakenbloed" (dat in het verleden uit deze boom werd gewonnen) werd allerlei magische eigenschappen toegeschreven. De Guanchen gebruikten het donkerrode sap bij het balsemen van hun doden. De Foeneciërs noemden de Canarische Eilanden de Purpereilanden", De oudste zeevaarders dreven handel in de kleurstof. Het drakenbloed bracht zijn gewicht in goud op. Genezers gebruikten het ter bestrijding van ziektes en alchemisten experimenteerden ermee. De magie die op deze plaats in de lucht hangt laat verliefden hun beloften bestendigen door ze te kerven op de nabij groeiende cactussen.
Ik ben Wim del Arte
