|
Tijdens deze tweede Kerstdag ga ik samen met Vic naar Oudenaarde voor de tocht van Hanske de Krijger. We besluiten om met de trein te gaan, maar in Brussel-Zuid ontdekken we waarom de NMBS zoveel tegenwind krijgt. Als we op het perron staan voor de trein richting Poperinge komt deze niet opdagen of wordt er niet afgeroepen dat deze op een ander perron komt en moeten we noodgedwongen een uurtje wachten. Nog een uurtje later zijn we dan eindelijk op onze bestemming. Als we naar de startzaal stappen is het een helderblauwe hemel, maar de temperatuur valt dik tegen. Gelukkig heb ik vanmorgen een extra trui aangetrokken, en ook mijn jeans in plaats van de gebruikelijke trainingsbroek maakt een wereld van verschil :lol:
Na de inschrijving begeven we ons op pad voor het 14km-parcours, dat mooi verdeeld is in twee stukken van zeven. We steken onmiddellijk de Schelde over en gaan door de abdij van Maagdendale met zijn 13e eeuwse gotische kapel. Daarna gaat het door het natuurreservaat "Het Spei" en gaan we naar de hoogvlakte van Edelare, waar we mooie foto's kunnen maken van de omgeving. We dalen via de Tenberge, die ik nog ken van de mega-Sloebertocht, naar Leupegem waar het controle is.
Na de controle begint de eigenlijke stadswandeling. We wandelen langs de jachthaven en de Schelde voorbij het neogotisch gerechtsgebouw, terug over de Schelde naar het Begijnhof. Een beetje verder komen we aan de markt, waar het prachtige stadhuis alle aandacht opeist. Op het plein staat een overdekte ijspiste, blijkbaar zijn deze tijdelijke schaatsbanen enorm populair tijdens deze periode! De parcoursmeester stuur ons ook door het Liedspark met zijn bijhorend kasteel, om daarna in de winkelstraten te belanden. Het is hier een drukte van jewelste, er moeten precies nog een heleboel mensen cadeautjes kopen :-D
Als laatste juweeltje passeren we de Sint-Walburgakerk. Deze kerk is eigenlijk nooit voltooid en bestaat uit twee delen, de toren en het schip zijn opgetrokken in zandsteen, stamt uit de 15e eeuw en is in Brabantse gotiek. Het koorgedeelte is in Doornikse kalksteen en vroeggotisch uit de 13e eeuw. Na een kort bezoekje binnenin gaat het via het centrum van de Ronde van Vlaanderen terug naar de startzaal en komt er een einde aan deze mooie tocht.
|
Ik ben Steven Jaspers
