Vandaag staat de eerste dag van de Internationale Driedaagse te Ieper op het programma. Na een treinrit van twee uur ben ik om half negen in Ieper, waar ik op het perron Guy zie en samen met hem naar de Felix-hal stap, waar de start gegeven wordt. Juist als ik wil vertrekken kom ik nog Roger en Monique tegen van Boortmeerbeek waar ik nog even een praatje mee maak.
Om negen uur ben ik dan op weg voor de langste afstand van vandaag, de dertig kilometer. Het eerste stukje brengt me door de verdronken weide. Dit gebied is een open landschap van veertig hectaren langs de zuidelijke Ieperse stadsrand. Deze archeologische site bezit een grote historische betekenis. Hier gebeuren opgravingen in verband met de veertiende-eeuwse Sint-Michielsparochie (een middeleeuwse arbeiderswijk). Deze opgravingen zijn te bezichtigen in het ‘Merghelynck Museum’. Ooit was dit een vooruitgeschoven verdedigingswerk, opgetrokken in 1678. Bij oorlogsbedreiging werd dit gebied onder water gezet. Dit gedeelte was in de dertiende eeuw de Sint-Michielsparochie, die met het beruchte beleg van 1383 door de Engelse troepen van de kaart werd geveegd. Vandaag is de Verdronken Weide een wachtbekken voor de Bollaertbeek, de waterloop die vanaf de vestingmuren de Ieperlee wordt. In het wachtbekken is ook een spaarbekken aangelegd voor drinkwater. De overblijvende graslanden worden als natuurterrein beheerd. Er zijn 2 observatiehutten beschikbaar voor optimale observatie van de watervogels. Op de plas en graslanden werden reeds honderdtwintig soorten watervogels waargenomen waarvan een vijftigtal zich hier vestigden als broedvogel. Na dit prachtige stukje natuur krijgen we een lange baan die me naar het natuurgebied De Palingbeek brengt. Aan het bezoekerscentrum hebben we een eerste keer controle en krijgen we een ijsje en water. Tijd om eventjes te zitten, het is al vrij warm.
Na de controle ga ik verder door dit mooie provinciedomein. We komen aan het "Hedge Row Cemetery", een kerkhof van Engelse soldaten van WOI. Voor het kerkhof staan ransels waar je in kan kijken wat de soldaten vroeger zoal bijhadden. We blijven hier in de natuur, dit domein is met zijn 241ha tenslotte het grootste van West-Vlaanderen. Aan de rand van het domein hebben we een tweede keer controle, waar we water en een koek krijgen. Ik zie op het afstandsblaadje dat de volgende post maar twee kilometer verder is en besluit direct verder te gaan. Al vrij snel ben ik in Hollebeke, waar we in het zaaltje "De Welkom" komen voor een derde controle. Buiten staat de barbeque al aan en worden er braadworsten gebakken, maar ik hou het zelf bij een broodje met een cola.
Het volgende gedeelte is een stuk van zo'n dikke elf kilometer. We volgen de spoorlijn en steken zo de provinciegrens over van Henegouwen. We blijven verder de spoorlijn volgen tot in Houthem waar we een lus maken en daarna teruggaan naar West-Vlaanderen. Onderweg is het ondertussen zeer warm geworden en ik ben dan ook blij als ik de volgende controlepost zie, die langs de kant van de weg is en waar ik water en een potje yoghurt krijg.
Het volgende gedeelte brengt ons over "Hill 60". Dit is een kunstmatige heuvel. In 1850 werd het tracé voor een spoorlijn aangelegd en de uitgegraven werd naast de spoorlijn gedropt zodat Hill 60 onstond. De heuvel steekt 60 meter boven de zeespiegel uit. Tijdens de eerste wereldoorlog was deze heuvel het toneel van verwoede gevechten. Dankzij zijn hoogte was de heuvel een uitstekende uitkijkpost op Ieper en zijn omgeving. Op de heuvel houd ik even halt bij de verschillende monumenten ter ere van de gesneuvelde soldaten, zoals het Queen Victoria's Rifles en de Australian  Memorial. We dalen de heuvel af naar Zillebeke waar we in het schooltje een laatste keer controle hebben. Op de speelplaats is het zoeken naar een plaatsje, en aan het frietkraampje is het ook zo druk dat ik er veel tijd verspil, maar de frietjes waren de moeite waard om even te wachten :-D
De laatste drie kilometer brengt ons dan terug naar de startplaats, waar ik nog even de tijd neem om iets fris te drinken. Als ik op het perron aankom zet ik me bij Guy die ook zit te wachten en samen reizen we huiswaarts.
Morgen staat er geen wandeltocht op het programma, alles staat in het teken van de bekerfinale van KV Mechelen!!