|
Reeds voor het tweede jaar organiseert Luc zijn "100 van Beerse", een tocht van 100 kilometer in groep aan een tempo van zes kilometer per uur door de omgeving van Beerse. Om half acht arriveer ik aan het parochiezaaltje De Schrans, waar er al enkele wandelaars aanwezig zijn. De anderen komen één voor één binnen, sommigen ken ik al vrij goed, anderen heb ik nog nooit gezien maar zal ik wel in de loop van de tocht wat beter leren kennen. Het parcours bestaat uit vier lussen, telkens van 25 km, we zullen dus driemaal over onze bagage kunnen beschikken :-D De bevoorrading onderweg zal gebeuren door de leden van het oxfam-trailwalk team van Luc, met name Patrick, Marc en Danny.
Stipt om negen uur kunnen we de baan op voor de eerste lus richting Turnhout. De eerste kilometers lopen naast het kanaal en wandel ik naast Guy. Overal hoor je gepraat, de sfeer zit er al direct goed in. Even voorbij Vosselaar staat onze bevoorradingspost voor de eerste keer uitgestald. De keuze voor te eten en te drinken is zeer ruim, hier kunnen veel grote organisaties iets van leren. Luc leidt ons verder de mooie nacht in, het is zeker niet te koud en de maan geeft veel licht, hopelijk blijft het zo. Onderweg loop ik nu even bij Jan die hier uit de streek is. Ik heb hem al een paar keer gezien tijdens andere grote tochten maar nu leer ik hem beter kennen, hij leert me ook wat bij over de streek. We passeren Cartamundi, het grote speelkaartenfabriek van Turnhout en gaan verder naar Gierle door het Grotenhoutbos, waar onze drie bevoorraders hun standje hebben opgesteld aan een kappelletje. Hier nemen we ook afscheid van de schoonbroer van Luc die er de brui aan geeft, hij is niet gewent om aan deze snelheid te wandelen. Met vijftien trekken we verder, terug de E34 over naar Beerse waar we rond half twee aankomen en de eerste lus erop zit. Binnen in het zaaltje krijgen we eerst tomatensoep en daarna spaghetti, de innerlijke mens wordt serieus versterkt :-)
Om kwart na twee vertrekken we voor onze tweede lus langs Wechelderzande en Vosselaar. Deze keer wandel ik een stukje naast René en Jef, zo kom je met iedereen eens in contact en weet je altijd wel wat te vertellen. Juist voor Wechelderzande staat onze bevoorrading in een klein houten plaatsje waar je aardbeien kan kopen in automaten waar je bij mij in de buurt enkel brood in kan vinden :shock: In het volgend stukje loopt het even mis, Luc is in het bos de weg kwijt en moet even zoeken naar het juiste pad, zeer begrijpelijk hier in dit bos want alle wegjes lijken heel erg op elkaar en het is pikdonker. Onderweg hangt er nog een verloren pijltje van de plaatselijke wandelclub en even later hebben we weer onze bevoorrading. Het laatste gedeelte van lus twee brengt ons door domein Epelaar en tevens door het Echelpoelpark in Beerse zelf. Even voor zeven zijn we weer in het parochiezaaltje en zit de helft er reeds op. We krijgen ons ontbijt voorgeschoteld, boterhammetjes met beleg naar keuze met een yoghurtje als dessert. Ik doe mijn lange broek uit en trek een korte aan, ook mijn trainingsvestje gaat de zak in, mijn trui houd ik wel aan want ze geven stevige wind en dat houd de gevoelstemperatuur toch wel aan de lage kant.
Om half acht beginnen we aan de derde lus, ondertussen is het buiten licht geworden en kunnen we beginnen genieten van het mooie Kempense uitzicht hier. Via natuurgebied Blackheide gaat het naar Sint-Jozef, waar we weer bevoorrading hebben. In deze lus zal het om de zes kilometer bevoorrading zijn, ideaal na deze afstand voor mezelf! Even rusten en weer weg, het begint al wat moeizamer te gaan bij sommigen, inclusief mezelf. We gaan door het domein Hoge Bergen-Ekstergoor, waar er hard wordt gewerkt aan wandelpaden en hutten en dergelijke. Hier krijgen we een bijzonder lastig stuk waar we bijna letterlijk over het houtafval moeten, toen Luc hier zijn voorbereidend werk kwam doen was er nog een padje, en voel ik aan mijn voetzolen dat we reeds een heel eind weg zijn. In Oostmalle staat onze post er weer, ik plof me even neer op een bankje en geniet van deze vijf wandelvrije minuten :-) Het volgende stuk gaat over veld-en bosweggetjes naar Vlimmeren, en na onze post in het centrum gaat het weer richting Beerse, maar niet zonder eerst een grote zandstrook te moeten doorstaan. Ik raak stilaan meer achterop, gelukkig komen Jef of Hervé me regelmatig ophalen en brengen me weer bij de groep, zo'n beetje zoals in de koers. Achteraan mijn rechterhiel voel ik een branderige plek, en ook al wandel ik veel een blaar kan je altijd wel eens krijgen :-? Even na twaalf zijn we weer in zaal De Schrans waar het middagmaal op ons staat te wachten, broodjes met kaas, hesp of salami. Bart deelt mee dat hij er mee stopt, na een zeer lange inactiviteit was dit zijn eerste deelname terug aan een lange-afstandstocht en heeft hij toch wel 75 kilometer op zijn teller vandaag, knap! Na lang twijfelen besluit ik om voor de laatste lus mijn paraplu mee te nemen, de wolken wordn dreigender en ook de wind neemt fors toe!
Om kwart voor één is het tijd voor de vierde en laatste lus, deze keer gaan we in noordelijke richting naar Merksplas. Na een bezoekje aan de kermis, alles was nog dicht, krijgen we aan het kerkhof bevoorrading. Het begint te miezeren en ik open even mijn paraplu, niet voor lang want het water dat valt is de moeite niet en de wind zorgt ervoor dat het bijna onmogelijk is om met mijn paraplu verder te gaan. Vanaf hier volgen we een afgepijld parcours van zo'n twaalf kilometer, Luc maakt van de gelegenheid gebruik om zich eens wat meer tussen ons te voegen en anderen het kopwerk te laten doen. Na een zeer dringende sanitaire stop (teveel fruit:lol:) heb ik een paar honderd meter achterstand op de groep die ik al joggend probeer te overbruggen, Jef heeft zich wat laten afzakken en samen halen we de rest weer in. Juist op tijd want nu moeten we over een lange zandweg in een open vlakte waar de wind vrij spel heeft. Mijn laatste energie gaat naar het opboksen tegen de wind, de laatste loodjes wegen het zwaarst zeggen ze altijd. Op de zandweg hebben we een laatste keer bevoorrading, de tocht loopt op zijn einde. De laatste kilometers loop ik weer achteraan ons groepje samen met Jan en Noël, een wandelaar uit Holsbeek die ik vandaag heb leren kennen. Even na vijf uur zit mijn laatste honderd kilometertocht van het jaar erop, binnen krijgen we nog een mooi diploma als aandenken. Om half zes rijd ik samen met Hervé naar Mechelen, met de trein vanuit Mechelen is hij sneller thuis en ik heb iemand als gezelschap voor de lastige terugrit, allebei tevreden dus :-)
Deze tocht doorheen de Kempen was zeer geslaagd, Luc heeft voor een mooi gevarieerd parcours gezorgd en zijn drie makkers zorgden ervoor dat we onderweg nooit honger of dorst hadden, mijn dank daarvoor, het was echt top! Verder wil ik ook mijn medewandelaars bedanken voor de fijne twintig uur die ik met hen mocht doorbrengen, het was een fantastische afsluiter van mijn lange-afstandsjaar:!:
|
Ik ben Steven Jaspers
