Vandaag trekken Vic en ikzelf naar de Limburg, in het dorpje Bolderberg bij Zolder organiseren De Rakkers uit Hasselt hun maandagtocht. Het vertrek is in het parochiezaaltje, en van hieruit kan je drie verschillende lussen bewandelen, eentje van 9 kilometer, eentje van zes en eentje van drie. We besluiten om ze van groot naar klein te doen, en even na negen uur kunnen we op pad voor de grootste lus. Even na de splitsing komen we voorbij hostellerie De Kluis, aan het gebouw te zien wanen we ons even in Oostenrijk of Zwitserland. Van hieruit kan je verscheidene natuurwandelingen maken, elk parcours heeft er zijn eigen kleur. We trekken de natuur in en beklimmen de Galgeberg, al is dit meer een klein heuveltje dan een berg. De grond is er vrij drassig, zeker na de voorbije regenachtige dagen, en overal staan er paddestoelen, soms alleen maar soms ook met grote trossen samen, een prachtig beeld. Als we uit het bos komen kunnen we een glimp zien van de omloop van Terlamen, oftewel het circuit van Zolder, met zijn vier kilometer doorheen de bossen zeer gekend bij de autosportliefhebbers. We laten het asfalt voor wat het is en trekken terug het groen in langs de Bolderbergse heide en de Koeweide, en na een bezoek aan domein Bovy gaat het naar het parochiezaaltje. Tijd voor een broodje en een soep, de helft zit er reeds op met deze eerste lus. De tweede lus van vandaag, zes kilometer, leidt ons de andere kant uit. We gaan de Bolderberg zelf op en komen boven aan de Kluis, een gebouw uit het jaar 1673 met een hele geschiedenis. Tot 1880 woonden er twaalf kluizenaars, ondertussen is het sinds 1996 een beschermd monument en sinds de restauratie word het sinds 2006 terug bewoond. Het gebouw bestaat uit een woonhuis en een kapel die je kan bezoeken. Naast het gebouw staat een pelgrimskruis waar je symbolisch een steen kan een steen kan neerleggen, letterlijk je steentje bijdragen tot een mensvriendelijke samenleving. We dalen terug af tot aan de rand van de Grote Vijver en keren zo weer terug naar het zaaltje. De derde lus is een kort lusje dat ons langs de ingang van het racecircuit brengt en zo naar de vijver van Terlamen. Onderweg blijven we maar paddestoelen zien, enkel van de kabouters ontbreekt elk spoor :-) Na een half uurtje zijn we weer terug en zit deze prachtige natuurwandeling erop. Na een broodje als middagmaal kunnen we tevreden huiswaarts keren, de werkweek kan beginnen :-(
|