Samen met Wim, Kristof en Jos zal ik deelnemen aan de Oxfam Trailwalk 2010 op 28 en 29 augustus. Meer info vindt u als u op de foto klikt. Onze groepsnaam is "De Genieters" en ons nummer 158.
Eindelijk heb ik nog eens tijd om naar Nederland te rijden en deel te nemen aan een Kennedymars. Na een rit van een uurtje parkeer ik me op exact dezelfde plaats als vorig jaar in een zijstraatje van de markt in Etten-Leur. In café Marktzicht schrijf ik me in, ik heb nummer 58, en zet me bij aan een tafeltje bij enkele andere deelnemers. Het zaaltje achteraan is niet vrij, er is blijkbaar een feestje, en in het cafeetje is het al snel bijzonder druk. Aan het tafeltje maak ik kennis met Jacques, een ex-marathonloper die vandaag zijn eerste Kennedymars zal wandelen. Als hij hoort dat ik van Mechelen in België ben vraagt hij me dat ik Jean ken, een oud lid van onze club die ik zeer goed ken, de wereld is eigenlijk klein :-) Ook Chris is er weer bij, vorig jaar is hij meer dan zestig kilometer bij mij gebleven. Samen ontvluchten we de drukte en gaan buiten zitten, en even voor twaalf uur staan we recht voor de start. Om twaalf uur 's avonds wordt de start gegeven, met 72 wandelaars duiken we de nacht in. Dit jaar moeten we 2 lussen van veertig kilometer doen, de eerste lus is ongeveer dezelfde van vorig jaar. We verlaten Etten-Leur via het lange fietspad naast de spoorweg naar Prinsenbeek. Op ons papiertje staat nergens wanneer we controle hebben, wel een beetje vervelend want ik weet alles graag op voorhand :-) Na elf kilometer zien we een eerste keer een tentje, hier krijgen we zeer hete bouillon. De tocht gaat verder, we hebben ondertussen een groepje van zes gevormd en zien niemand meer voor of achter ons, het resultaat van een snelle start en het kleine deelnemersaantal. We gaan onderdoor de A58 en komen in Breda, daarna krijgen we een lang recht stuk tot in Rijsbergen, waar we aan de bowling aan de controle vijf minuutjes gaan zitten na 22 kilometer. De bevoorrading is net zoals vorig jaar zeer goed, er ligt zoveel eten dat je niet weet wat eerst te eten. Het parcours loopt verder langs Rucphen en Sprundel weer terug naar Etten-Leur. Wanneer het de laatste kilometers weer licht aan het worden is begint ons groepje stilaan uit elkaar te vallen, ieder zoekt zijn eigen tempo. Om half zeven ben ik weer in het café, achteraan in de zaal staat het ontbijt klaar. Er staan broodjes op de tafel, je kan ook warme dranken en soep krijgen. Chris komt bij me zitten, wat later komen ook Jacques en mijn andere nachtgenoten toe. Ik besluit er om een korte broek aan te trekken, volgens de mensen hier zou het dan toch niet regenen en ook tijdens de nacht heb ik zeker geen kou geleden. Om zeven uur ben ik klaar voor het tweede deel van de tocht, ook nu een lus van veertig kilometer, iets heel anders dan de vier lusjes van tien kilometer vorig jaar. Samen met Jacques verlaten we het cafeetje, Chris blijft wat langer rusten. We verlaten Etten-Leur en gaan over de A58 richting Rucphen, stukken die we vannacht gedaan hebben doen we nu in omgekeerde richting. Met Jacques gaat het beter dan vannacht, hij is dan ook heel tevreden met het verloop van zijn eerste Kennedy. De bevoorradingsposten volgen elkaar om de zes à zeven kilometer op, het aantal gehaktballetjes dat ik eet is niet meer te tellen :-) Het weer is erg mistig, al is het niet koud en is er bijna geen wind. We blijven over asfalt wandelen, geen centimeter onverhard krijgen we hier. Samen met Jacques vliegen de kilometers voorbij, we onderhouden nog steeds hetzelfde strakke tempo en lachen samen wat af. Op het eind hebben we eindelijk een stukje natuur met het Liesbos, maar ook hier ligt een asfaltweg waar we op blijven. Daarna maken we nog een ommetje naar Prinsenhoek waar we onze laatste bevoorrading krijgen, nog zes kilometer te gaan. We komen nog voorbij het haventje en gaan achterdoor een groot stuk grond waar alles in gereedheid gebracht wordt om een nieuwe woonwijk op te bouwen, het zal er hier volgend jaar al heel anders uitzien. De laatste kilometer gaat nog door het industriegebied en zo weer naar het centrum. Op de markt is er een meeting van oldtimer-wagens bezig, ik neem snel nog even wat foto's en ben om 13u35 binnen in het cafeetje, mijn eerste Kennedymars van dit jaar zit erop. Ik feliciteer Jacques met zijn knappe prestatie en ontvang van twee sympathieke dames mijn medaille en oorkonde. Daarna moeten we spijtig genoeg nog wel meer dan een half uur wachten op de bagage, de camionette was nog onderweg. Net zoals vorig jaar ben ik blij dat ik erbij was, het parcours was dan wel minder (altijd asfalt), de bevoorrading was dik in orde en ook de medewerkers zijn bijzonder sympathiek, en tot slot heb ik Jacques leren kennen, een wandelaar die aan het begin van een mooie wandelcarriere staat na een palmares van 422 marathons! Tot (hopelijk) volgend jaar!
Reacties op bericht (0)
Over mijzelf
Ik ben Steven Jaspers
Ik ben een man en woon in Mechelen (België) en mijn beroep is Arbeider.
Ik ben geboren op 26/02/1973 en ben nu dus 51 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: Wandelen, Voetbal.
Ik ben Steven Jaspers
