Samen met Wim, Kristof en Jos zal ik deelnemen aan de Oxfam Trailwalk 2010 op 28 en 29 augustus. Meer info vindt u als u op de foto klikt. Onze groepsnaam is "De Genieters" en ons nummer 158.
Normaal gezien dacht ik naar Nederland te trekken voor een Kennedymars, maar wegens werken aan het spoor zaterdag in Nederland was het bijna onmogelijk geweest om terug te keren, als alternatief kies ik voor de 24ste 100km van Binche waar ik ook de laatste twee jaar heb aan deelgenomen. In Brussel-Zuid stappen we met heel wat deelnemers op de trein en een uurtje later zijn we er waar we in groep naar Le Kursaal trekken. In de zaal zitten nog niet te veel deelnemers, maar we zullen uiteindelijk met 184 wandelaars vertrekken. Even voor de klok van negen zijn we weg voor deze mooie tocht, ik heb direct het gezelschap van Katrien en even later komen ook Erna en de gebroeders Gevaert, Jan en Marc, erbij. De avondzon kleurt mooi rood, het is aangenaam weer om te wandelen en volgens het laatste weerbericht zou er de komende 24 uur heel af en toe eens een klein buitje vallen. Na een goed halfuur zijn we in Waudrez voor onze eerste controle waar we een koekje en een cola krijgen. We gaan direct weer verder naar Estinnes au Val, onderweg zien we in de verte een windmolenpark waar er nog enkele molens worden bijgezet. Om twintig voor elf zijn we aan de tweede controleplaats en hebben er reeds elf kilometer opzitten, het gaat goed vooruit. Nu trekken we doorheen de windmolens, ondertussen is het donker aan het worden en wanneer we in Vellereilles le Sec aankomen voor onze derde controle is het pikdonker buiten. Via rustige asfaltwegen gaan we naar Haulchin , waar we op het kleine marktpleintje in café Chez Michel onze vierde controle hebben na 23 kilometer. In het kleine cafeetje krijgen we soep met een boterhammetje en nemen even de tijd om te zitten en wat uit te blazen. In het vijfde gedeelte gaan we via Croix-Les-Rouveroy naar Fauroeulx waar we in het lokale schooltje een potje youghurt en een cola krijgen. Eén van de franstalige wandelaars geeft op wegens ziekte, hij ziet er echt niet te best uit. We gaan verder naar Merbes-Le-Chateau, het parcours blijft over asfalt gaan. Na de controle in dit mooie dorpje gaan we voor de eerste keer over de Samber, we zullen deze rivier de komende uren nog vaak zien. Om tien na vier zijn we in Fontaine-Valmont aanbeland waar we na 45 kilometer een lekker ontbijt krijgen in de vorm van spek met eieren. Ik besluit om mijn jasje in de bagage achter te laten en ook mijn broek kort ik wat in ondanks het vroege uur, het itijdens de hele nacht niet echt koud geweest. Om half vijf laat ik mijn medewandelaars achter die graag nog wat langer blijven rusten en ga alleen verder. Na een stukje naast het treinspoor gewandeld te hebben volg ik de oevers van de Samber, wat verderop gaat het langs het Grignardkasteel en wanneer het licht begint te worden volgen we terug de oevers van de Samber richting Thuin. Het parcours begint te veranderen van golvende asfaltwegen naar heuvelachtige veldwegjes, het wordt stilaan zwaarder. In Thuin moeten we juist voor de controle nog een kort maar zeer krachtig stuk klimmen, wanneer ik in het cultureel centrum binnenstap ben ik blij dat ik even op een stoel kan neerploffen en een banaantje kan eten. Ik verlaat de post en wandel langs het zeer mooie Belfort, via zeer moeilijke kasseiweggetjes gaan we naar beneden en duiken het Lujeubos in. Om tien na zeven ben ik in het dorpje Biesme-sous-Thuin en heb ik een negende controle in een schooltje na zestig kilometer, tijd om tien minuutjes te rusten. Bij het buitenkomen voel ik dat het een beetje miezert, een paar minuutjes later regent het en wanneer ik op een open vlakte ben valt het water met bakken uit de lucht en zoek ik bescherming onder mijn paraplu. Aan de lucht te zien gaat deze halve wolkbreuk nog wel even duren, de weermannen hebben ons weer goed liggen. De wegen veranderen razendsnel van mooie wegjes naar modderpoelen, en wanneer we een bos ingaan stroomt het water langs alle kanten me voorbij. In het bos moet ik een paar keer over boomstronken klimmen, niet zo eenvoudig met een paraplu, en over beekjes springen, mijn schoenen zien eruit als slijkmonsters en mijn voeten worden langzaam maar zeker kletsnat. Ondanks mijn paraplu word ook mijn t-shirt vanachter nat en komt even de gedachte in mijn hoofd om op te geven moest het zo blijven regenen. Ondanks de zeer slechte weersomstandigheden probeer ik toch nog te genieten van mijn omgeving wanneer ik de ruïnes van de abdij van Aulne passeer, die volgens de plaatselijke legende reeds werd gesticht in 637! Na het oversteken van een sluis kom ik in de Sant Exupery school aan voor de tiende controle na 68 kilometer, ik eet er een broodje en kijk naar mijn medewandelaars waarvan de meesten geen paraplu bij hebben en eruit zien alsof ze in de Samber gaan zwemmen zijn met hun kleren aan. Na de controle volgen we terug de oevers van de Samber. Ik besluit om eens te bellen naar Fernad en Chantale die in Zingem aan de Sloebertocht begonnen zijn, blijkbaar is het daar zeer mooi weer, wat een verschil tussen Vlaanderen en Wallonië :-) In de gietende regen tsjok ik verder, wanneer ik het Waibesbos doorkruis begint het stilletjesaan zachter te regenen, gelukkig maar. Op onze elfde controle in een schooltje in Les Waibes eet ik weer een broodje en rust even uit, wanneer ik rechtsta voel ik de spieren opstijven en mijn voeten voelen slecht aan ten gevolge van mijn natte schoenen en kousen. In het volgende lange gedeelte van bijna negen kilometer bezoeken we het dorpje Lobbes, onderweg krijg ik telefoon van mijn makker Gaston die ook in Zingem in de zon wandelt. Wat later kan ik zelf mijn paraplu eindelijk wegsteken, het is gestopt met regenen :-) Aan de rand van het Howisbos word ik teruggeroepen door twee anderen, blijkbaar heb ik niet goed gezien en ben verkeerd gelopen. Na dit mooie stukje natuur zitten we in Monte Saint-Geneviève waar we in een schooltje onze twaalfde controle hebben, tijd voor een chocoladepuddinkje. Bij het buitengaan bots ik op Katrien die blijkbaar een heel stuk gelopen heeft. Nu krijgen we een kort stukje doorheen het Comte-bos en na negentig kilometer ben ik in Buvrinnes voor mijn voorlaatste controle. Ook nu komt Katrien binnen wanneer ik juist wil vertrekken, ze zal me waarschijnlijk voor het einde wel inhalen. De laatste tien kilometer brengen ons naar de Abbaye de Bonne Esperance waar we getrakteerd worden op het lekkere biertje dat hier gebrouwen wordt. Het is kwart na twee wanneer ik hier vertrek voor de laatste kilometers van deze tocht. In Binche zelf slaag ik er nog in om verkeerd te lopen en zit ik op het marktplein, dankzij een paar behulpzame mensen geraak ik toch terug in de juiste straat en word ik in de laatste meters bijgehaald door Katrien. Juist om drie uur komen we samen de zaal binnen onder het gerinkel van de bel, als beloning krijgen we een zeer mooi diploma en dito t-shirt, ik feliciteer anderen en word zelf gefeliciteerd. Na mijn benen gewassen te hebben zie ik dat mijn voetzolen zwaar te lijden gehad hebben van het slechte weer (had het al gevoeld onderweg), hier en daar heb ik een paar zeer kleine blaartjes. Om iets na vier vertrekken we met een hele bende naar het station en op de trein wordt er nog druk nagepraat over deze editie. In Brussel neem ik afscheid van enkelen en ook in Mechelen een half uurtje later neem ik afscheid van de overigen en zit mijn uitstap erop. Morgen gaan we met de hele familie naar Vosselaar om de Fairfoxes te steunen.
Reacties op bericht (1)
14-06-2010
Proficiat
Proficiat, weer een tocht op je palmares. En niet zomaar een tocht. Een tocht in Thudinie. Extra moeilijk door die hoosbui die zo wat 3 uur duurde.
Maar daarna is het des te bevredigender dat de tocht uitgestapt is. Wie zei ook al weer: "Voor degenen die willen is niets onmogelijk" ?
14-06-2010 om 00:10
geschreven door G.U.Y.
Over mijzelf
Ik ben Steven Jaspers
Ik ben een man en woon in Mechelen (België) en mijn beroep is Arbeider.
Ik ben geboren op 26/02/1973 en ben nu dus 51 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: Wandelen, Voetbal.
Ik ben Steven Jaspers
