De Noordzee bruist een lied dat brandt De zeewind draagt het mede Het zingt van vrijheid over 't land Van vreugd' in dorp en stede De zonne vuurt de blijheid aan Langs velden, weiden, stromen Waar steden met hun torens staan Waar woud en heide dromen Daar is 't waar ik geboren werd Waar moeder mij eens wiegde Mijn land is Vlaand'ren, U mijn liefde, U mijn hart O schone steden, trots en vroom Vol heilige feestvisioenen O stille dorpkens langs de stroom Waar veld en weide groenen Ik min U, stad vol klokgetril En dorp ik min U beide En 't is er, als ik dromen wil Zo vreedzaam in de heide Daar is 't waar ik geboren werd Waar moeder mij eens wiegde Mijn land is Vlaand'ren, U mijn liefde, U mijn hart
Willem Gijssels (1875 - 1945)
SCHOOLPERIKELEN (Vroeger)
Avonturen met schooldirecties, leerkrachten, ouders, leerlingen, clb'ers. Vertellingen over vroeger en nu. En ook nog een beetje actualiteit met een korreltje zout.
28-12-2014
Directeur Griezelmans
Wie tijdens zijn aardse leven de boeman en de pestzak uitgehangen heeft, deugt na zijn dood evenmin. Dus denk ik er niet aan om iets goeds te schrijven over dode Griezelmans, de valse snoodaard. Na mijn droom van vorige nacht heb ik beloofd om een nietsontziend vijandig berichtje te schrijven. Hier gaan we dan.
Lyceum Hasselt, jaren 90. Griezelmans als directeur van basisschool 'Tuinwijk' voerde er een griezelbeleid. Geruchten deden de ronde dat hij een indoctrinatiecursus gevolgd had om de machtswellusteling te kunnen uithangen. Dat geloofde ik graag, omdat hij in feite een miezerig prulleventje was, een lugubere kwal en een tiran die geilde op macht en gezag. Je zag ook zó dat hij tegen zijn goesting leefde. Een gewoon gesprek met hem was onmogelijk omdat hij zich telkens als de meerdere manifesteerde, en dat soort arrogantie stond iedere vriendelijke communicatie in de weg. Gemoedsrustverstorende contacten had je met die man. Na elk gesprek bleef er een gevoel hangen van onbehagen, onvrede, onrust. Omdat hij conflicten lange tijd liet aanslepen, om te kwellen, maar ook uit besluiteloosheid, geen knopen kunnen doorhakken en zo. Hij hield van intriges en plagerijen, daaruit putte hij zijn adrenaline. En in de leraarskamer werd er luidop gefantaseerd over allerlei rampen en tegenspoed die hem zouden overkomen.
Toen de eerste islamietertjes zich in school kwamen inschrijven, begon zijn hart sneller te kloppen, geraakte hij zelfs de kluts kwijt toen een verse migrantenfamilie vlakbij school kwam wonen. Hij kreeg zoiets onderwerperigs over zich, ging haast buigen en knielen en kruipen, kon niet meer helder denken, zocht bevend hulp rondom zich, toen familieleden met een uitheemse spruit zich aan zijn bureau aandienden. Ja, allochtone ouders kwamen nooit alleen, die hadden broers, vrienden, nonkels en buren bij. Je wist nooit wie pa of ma was van de kleine. Griezelmans frommelde zich in de gekste bochten om het de nieuwe indringertjes naar hun zin te maken. Hij zocht krampachtig naar extra lesuren om hun taal-en leerachterstand weg te werken. Hij geloofde nog in sinterklaas en de paashaas. Ook de islamleraar die enige tijd later aangesteld werd om islamles te geven, werd uitbundig verwelkomd en in de watten gelegd. Hoe zou het toch komen dat moslims hier zo zelfverzekerd rondtoeren met hun eigen taal, cultuur en godsdienst?!...
Al een paar keren viel het woord 'Nieuwjaarsvakantie' op tv, in plaats van 'Kerstvakantie'. Is dit een nieuwe truc om geen verwijzingen naar kerstmis te maken?
In tegenstelling tot vele anderen kan ik me 's ochtends heel goed mijn dromen van de vorige nacht herinneren. Die herinneringen zijn zó levendig dat ze lijken op waargebeurde belevenissen. Over mijn nachtelijke avonturen zou ik hele verhalen kunnen schrijven en er zelfs een nieuwe blog mee vullen, over 'Dromen en Droomduiding'... Lijkt me een geschikte titel.
Afgelopen nacht zag ik in mijn droom overal boze blikken om me heen. In winkels, op straat, in cafés, bij de kapster, bij de dokter, overal vijanden die me verguisden. Geen mens bekeek me nog, niemand sprak me nog aan, en achter m'n rug hoorde ik alleen maar "zw...zw...zw", en werd ik minachtend nagestaard alsof ik een crimineel was.
Het was een akelige droom waarin blogmaster Redpoppy een hoofdrol speelde. Zij tikte me op de vingers omdat ze het niet eens was met de inhoud van mijn episteltjes. Als strafwerk moest ik mijn hele blog herschrijven, overal wijzigingen aanbrengen in positieve zin, en lovende woorden schrijven over: het CGKR, over de islamleraar, over allochtonen, over concentratiescholen, over asielzoekers... Ik moest het hele uitschot-zootje de hemel inprijzen, anders zou mijn blog moeten verdwijnen.
Ik mocht ook niemand meer door het slijk sleuren, en met niemand mocht ik nog over m'n blog spreken. Reageerders werden gebannen, m'n mailbox werd geblokkeerd. Op een eiland zat ik daar helemaal alleen.
Toen ik ontwaakte besloot ik om een wraakberichtje te schrijven, zo eentje dat net zo vijandig zal zijn als de vijandigheid waarmee ik in mijn dromen geconfronteerd werd!
Terwijl het moslimmeisje op het schoolbord schrijft: "Jullie zijn ezels", en ons uitlacht, zal ik mijn berichtje van gisteren eens afmaken.
In Limburg zijn Genk en Maasmechelen de meest uitverkoren plekjes voor migranten om naar goud en welstand te zoeken. Meer dan de helft van de inwoners is er van vreemde herkomst. Meer dan de helft! Rasechte Genkenaren en Maasmechelaars zijn er dus in de minderheid, en ze hoeven niet te rekenen op hun burgemeesters, want de Genkse burgemeester Dries liet gisteren al horen dat we respect moeten tonen voor anderstaligen en andersgecultureerden. En in Maasmechelen is er de schepen van diversiteit met een afgezaagde uitspraak: "We mogen niet vergeten dat die verschillende culturen ook een rijkdom zijn." Ja, ja...
Wat hebben die vreemdelingen toch dat wij, échte Vlamingen, niét hebben?
1 op 6 'Vlamingen' is van vreemde afkomst, 1 op 6 is het Vlaams gemiddelde. Maar in Limburg is dat 1 op 4, behalve in Genk en Maasmechelen waar ze in de méérderheid zijn. 1 op 4 'Limburgers'... van vreemde afkomst.
De etnische afkomst van 'Vlamingen'... Hoe kan een Vlaming van elders komen dan van Vlaanderen?
De etnische afkomst van 'Limburgers'... Hoe kan een Limburger van elders komen dan van Limburg?
Ze worden allen 'Vlaming' of 'Limburger' genoemd, die vreemde herkomsters, ook al spreken ze een vreemd taaltje, ook al hebben ze andere wortels, andere gebruiken, andere culturen en overtuigingen... En tòch worden ze allen 'Vlaming' of 'Limburger' genoemd.
Zie maar naar onze 'Vlaamse' kleuters waarvan ze zeggen dat "1 op 3 Vlaamse kleuters van vreemde herkomst is". Dus 1 op 3 kleuters komt van ergens anders dan van hier, de nievanhierkleuters die ook 'Vlaams' genoemd worden, nog veel werk aan, een uitdaging voor nieuwe dure projecten, die natuurlijk niets gaan uithalen. Elke nieuwe generatie gelooft er in, in de harmonieuze samensmelting van 'het vreemde' met de originele autochtonen. Zo zag ik een Genkse kleuterjuf op tv, nauwelijks de puberteit ontgroeid, ze sprak euforisch over de integratie van vreemde kleuters in de Genkse samenleving. Het jufje was nog niet geboren toen de eerste integratiemislukkingen in het onderwijs al te zien waren...
Een inzender vraagt me om ons de les van Pim Fortuyn toch nog eens te herinneren. AT YOUR SERVICE, inzender ! om het met PF te zeggen:
Dit moet je eens lezen...er zit een echte levensles in....!! Ik kocht een vogelvoederbakje. Ik hing het op mijn achterbalkon en vulde het met zaad. Wat een mooi vogelvoederbakje was het, toen ik het liefdevol vulde met zaad. Binnen een week hadden we honderden vogels, gebruik makend van de onafgebroken stroom van vrij en gemakkelijk bereikbaar voedsel. Maar toen begonnen de vogels nesten te bouwen in de holtes van het balkon, boven de tafel en naast de barbecue.
Toen kwam de poep. Het is overal: op het tegelterras, de stoelen, de tafel, overal! Toen werden een aantal van de vogels vervelend. Ze maakten duikvluchten en probeerden mij te pikken, zelfs al had ik ze uit mijn eigen zak gevoed. Andere vogels waren onstuimig en luid. Ze zaten op het vogelvoederbakje en krijsten en schreeuwden tegen me. Alle uren van de dag en nacht en eisten ze dat ik het moest vullen als het voedsel bijna op was.
Na een tijdje kon ik zelfs niet meer zitten op mijn eigen balkon achter het huis. Dus ik nam het vogelvoederbakje weg en in drie dagen waren de vogels verdwenen. Ik heb hun rommel schoongemaakt en haalde de vele nesten die ze overal op het balkon hadden gebouwd weg. Al snel, was het achterbalkon weer als vroeger. Stil, rustig.... en geen een kwam nog op voor hun recht op een gratis maaltijd.
Laten we nu eens zien. Onze regering geeft gratis eten, sociale woningbouw, gratis medische zorg en gratis onderwijs, en laat iedereen die hier is geboren automatische bewoner zijn. Toen kwamen de illegalen met tienduizenden. Plotseling gingen onze belastingen omhoog voor gratis diensten; kleine appartementen voor vijf gezinnen; Je moet nu 6 uur wachten voor een spoedeisende hulp arts; Uw kind uit groep 4 is achter met andere scholen, omdat meer dan de helft van de klas geen Nederlands spreekt. Ik moet op 'Druk op één' drukken om mijn bank in het Nederlands tegen me te horen spreken.
Daarnaast wapperen mensen met vlaggen, lopen schreeuwend door de straten en eisen meer rechten en gratis vrijheden.
Het gedachtegoed van PIM F. was zijn tijd vooruit...... Het is tijd voor de overheid om de voederbakjes weg te nemen.
Ik ben in mijn recente bloggeschiedenis een uitspraak tegengekomen van de Genkse burgemeester Wim Dries (CD&V), toen hij efkes een linkse bocht nam en daarna op de ingeslagen weg vervolgde: "Goed Nederlands spreken is belangrijk maar we moeten ook respect hebben voor de cultuur en de thuistaal van de kinderen."...Doink!... Respect voor taal en cultuur van vreemdelingen? MIS! Dubbel en dik FOUT! ... Want de énigste en allerénigste voorwaarde tot integratie van vreemdelingen is TOTALE ontkenning en afzwering van afkomst en andere aanhangsels en toevoegsels en bijvoegsels die horen bij het verleden van de migrant. Het klinkt meedogenloos, maar je moet kiezen: ofwel integreren en je verleden verloochenen, ofwel in je thuisland blijven en blijven plakken en kleven aan je verleden en er verslaafd aan blijven . Eén van de twee. Alles tegelijk kan niet. EN hier meester worden, EN zichzelve blijven met behoud van eigen vreemde identiteit, dat is ongerijmd, dat kan niet!!!
Vorig jaar kwam het Genkse stadsbestuur al in het nieuws met een pleidooi voor de thuistaal in het onderwijs. Het zit daar in Genk niet pluis met het koesteren van ònze eigenheden, van ònze Nederlandse taal en cultuur, ònze taal en cultuur die op de voorgrond en in de schijnwerpers horen te staan!
Genk, daar waar migranten zich thuisvoelen in 't bronsgroen eikenhout, daar waar hoge concentraties van vreemdelingen leven, waar alle mogelijke nationaliteiten naast elkaar leven... Op straat eigen volk tegenkomen doet je opgelucht naar adem happen en geeft je een veiligheidsgevoel. Gemaskerde en gecamoufleerde mensen in carnavalskledij wekken afschuw op, ze getuigen van geen greintje respect voor de inboorlingen van het gastland waar hen een waardige plaats in de samenleving geschonken werd...
Nu word ik door slaap overmand. Het zandmannetje heeft me al verleid richting bedstede, dus zal ik maar gewillig ingaan op zijn wenken... Lieve lezer, mijn tekst is echt nog niet af hoor!...
Het valt me op dat er de jongste tijd nogal wat te doen is rond 'Toelatingsproeven Universiteit', en dat er met geen vinger gewezen wordt naar het middelbaar onderwijs. De kwaliteit van het middelbaar onderwijs wordt niet in vraag gesteld. Rik Torfs, rector KUL, zei wel eens dat de bedroevende resultaten van eerstejaars hoger onderwijs deels toe te schrijven zijn aan de kwaliteit van middelbaar onderwijs. Goed nieuws was dat even. Zo komen we tot de ontmaskering van middelbare scholen die niet voldoen. Maar toch blijven ze teveel buiten schot, de middelbare scholen die in alle gulheid en verdraagzaamheid zomaar ASO-diploma's uitdelen.
Nu zal ik eens iets vertellen over mijn ervaringen met vijf laatstejaarsleerlingen van een atheneum waar Turken en Marokkanen evenveel gezag hadden als de directeur.Het verhaal kan één van de zovele verklaringen zijn voor het hoge aantal gebuisden in het eerste jaar universiteit.
Juni 1992, atheneum van directeur Blauwbaard. Zijn school was een bonte verzameling van leerlingen van allerlei slag, ze kleurden de school tot een mooi pittoresk geheel. In het laatste middelbaar zaten 3 Turken, 1 Marokkaan en 1 Italiaan. Geen Vlaamse leerlingen, want die hadden het zinkende schip allang verlaten, richting witte kwaliteitsscholen. De 5 laatstejaars 'kregen' hun ASO-diploma, ze 'verdienden' het niet. De school loodste hen tot in het laatste jaar en zorgde ervoor dat ze zonder struikelen de eindmeet haalden. Niet zo moeilijk met het extreem lage lesniveau. Je moest echt wel debiel zijn om het niet te kunnen halen. Met hun ASO-diploma kregen de 5 laatstejaars in theorie toegang tot de universiteit.
De jarenlange verwennerijen maakten het vijftal verwaand en eigenwijs. Leerkrachten en hulpverleners konden onmogelijk doordringen tot hun persoonlijke leven. De vijf sloten zich angstvallig af voor waarschuwingen die ze spottend wegwuifden. Zij waren ervan overtuigd dat ze probleemloos de universiteit aankonden. Achterlijke tieners met grootheidswaanzin.
Het verziekte vijftal vertoonde nog andere verdachte symptomen, zoals: vijandigheid jegens volwassenen, niet kunnen luisteren en altijd zelf willen spreken, verdraaiingen, enorme zelfoverschatting, zenuwachtigheid, mislukte pogingen om correct Nederlands te spreken... Maar ook onderling was het mis met die vijf: altijd maar ruziën, verwijten, bekritiseren, elkaar op stang jagen en opjutten...
Hoe is deze zielige mentaliteit tot stand kunnen komen? Wel, de afgelopen zes jaren waren er verscheidene mensen in school die het vijftal 'bewerkten': de islamleraar die in het Turks mocht zeggen wat ie wilde, linkse leerkrachten met een gefrustreerde geldingsdrang, verpleegsters met leugenachtige verzinsels, migrantenwerksters die de allochtone leerlingen ophemelden en hen uitermate zelfbewust maakten...
En zo staan de poorten van de universiteit open voor iedereen die al struikelend en falend tòch op het laatste nippertje zijn ASO-diploma toegeschoven kreeg.
Gisteren een gesprek afgeluisterd van een jong koppel. Afluisteren mag niet, maar ik deed het toch.
Het jonge koppel had een meningsverschil dat ze ongegeneerd en publiekelijk aan het uitpraten waren. Zij met een schelle stem, hij op een zachte sussende toon. Meteen waren de gezagsverhoudingen in hun huishouden al duidelijk, zij de baas, hij de sloef... Het jonge koppel was nog volop bezig met zich aan te passen aan elkaars aanwezigheid, want het is niet vanzelfsprekend dat je na één jaartje huwelijk elkaars gedachten al kunt lezen, dat komt later wel, met een beetje geduld. Na een uitbundige trouwpartij, als de roes voorbij is, is het een hele klus om ingespeeld te geraken op elkaar, je zou van minder depri worden. Ze zaten er samen wat onwennig en verveeld bij, friemelen en rondkijken en zo. Elkaars grenzen aftastend, met een communicatie zo gebrekkig als een ineengezakte soufflé. Héél anders dan oudere mensen met een halve eeuw trouwervaring, die zijn rijkelijk op elkaar afgestemd, een knikje of een gebaartje of een streeltje volstaan al, en ieder speelt zijn rol met glans, een rol waarin ze doorheen de jaren gedrongen werden, of waarin ze zichzelf geworsteld hebben.
De discussie van het jonge koppel ging over kerstavond.
Hij: "Ik vind dat die mensen niét bij ons thuis moeten komen op kerstavond!" Zij: "Vurwa nie?"... en daarna een hoop argumenten van haar die nergens op sloegen, kletswijfachtig en puberaal onzinnig...
Kijk, de aanzet van de jongeman was al totaal fout, het was een tragisch toonbeeld van mannelijke slaafsheid en onderdanigheid. "IK VIND...". "Ik vind", zo begin je toch geen discussie met een vrouw, een vrouw mag je geen kans geven tot een weerwoord. Twee kapiteins hebben een schip nog nooit naar een veilige haven gevaren.
Later op de avond vroeg ik me af hoe de kerstavond van het ruziënde koppel eruit zou zien. Heel waarschijnlijk zullen de mensen die HIJ op kerstavond niet in huis wou, tóch hartelijk ontvangen worden door HAAR, zij die als charmante gastvrouw zo graag zal willen schitteren. En hij zal er de hele avond berustend bij zitten, te diep in glaasjes kijkend en bodems afzoekend naar druppeltjes troost. En zo zal op kerstavond zijn levenslange lijdensweg beginnen. Hij zou er ook een kruistocht van kunnen maken, maar dan zullen er hele sloten water bij haar wijntjes gegoten moeten worden... Waarom zouden mannen eerder doodgaan dan vrouwen?...
In het Nederlandse Veen houden relschoppers van 'oorlogje voeren', auto's in brand steken en politie belagen. Naar jaarlijkse gewoonte gaan ze er goed tegenaan tijdens de jaarwisseling. Vorig jaar werden een 100-tal oproerkraaiers opgepakt, massaal weggeplukt uit een café waarin ze zich verschansten, nadat ze agenten en hulpdiensten bekogeld hadden met glazen en met vuurwerk. Nu !excuseert! justitie zich voor het onterecht opsluiten van een aantal oproerkraaiers bij de nieuwjaarsrellen van vorig jaar. De relschoppers krijgen voor hun driedaags verblijf in de cel elk een forse schadevergoeding van 600 eurootjes per persoon. Misdaad loont wel degelijk, dit is er een zichtbaar voorbeeld van! De hoofdofficier van justitie zei ook nog dat hij leerde van zijn fouten... Justitie op de vingers getikt door criminelen! Onvoorstelbaar!
Geert Wilders bijt van zich af in de VS
In een ingezonden stuk in de Wall Street Journal wijst Wilders op het gevaar van zijn vervolging in verband met zijn Marokkanen-uitspraken. "Gevaarlijk omdat mensen hun vertrouwen in een democratisch proces beginnen te verliezen. Politieke problemen verdwijnen niet omdat ze in een donker hoekje apart worden gehouden."... Het O.M. heeft dan toch besloten tot vervolging van Wilders, die door zijn uitspraak een hele bevolkingsgroep weggezet zou hebben, zeggen strafrechtdeskundigen. Wilders: "De beslissing om mij te vervolgen voor het beledigen van een etnische groep en het aanzetten tot haat en discriminatie, is belachelijk."... "De wereld op zijn kop. In een tijd dat de wereld in brand staat, en dat het O.M. zich zou moeten richten op al die Nederlandse jihad-gangers, van wie 80% Marokkanen zijn... Nu ben ik de verdachte."... Misschien had Wilders tijdens zijn eerdere ondervraging flinker van leer moeten gaan tegen de islam en de gevaarlijke islamisering van Europa, hoe meer Marokkanen hoe meer kans op moord en doodslag, hoe meer kans om ons, het westen, te vernietigen! Het O.M. had zich nog niet bedreigd gevoeld... Ooit komt dat wel...
Reactie van Walter op 'De Adventskrans': "Dat de islam zich meer en meer manifesteert is al enkele jaren duidelijk zichtbaar. Slechts 1 partij zet zich daar tegen af. Voor de islamieten is niets goed aan het westen, behalve ons geld en onze technologie. Gisteren namen wij de tram naar het centum van Anwerpen voor de kerstmarkt. In het terugkomen met de tram kwamen naast mij 2 meisjes met hoofddoek zitten (ik had een 1 pers. plaats) Samen haalden zij hun tablet boven en begonnen lekker spelletjes te spelen. Ik vraag mij af of een tablet ook niet haram is voor moslims Zij leggen ons hun "normen en waarden" op, aan die van ons vegen ze hun voeten, maar als het hen goed uitkomt kan er altijd een uitzondering gemaakt worden." 22-12-2014 om 16:11 geschreven door Walter F
Wel Walter, in die stijl heb ik ook wat islamitische stunten en stoten weten uithalen door moslimmeisjes op school, en ook buiten school. Ik heb er al eens over verteld, maar hier zet ik nu een een paar incidentjes in de schijnwerper die de hypocritische islam typeren.
Zonder hoofddoek in 't café
Een groep pubermeisjes kwam een café binnen. Eentje van hen droeg een hoofddoek, goed omzwachteld rond het koppeke. Haar vriendinnetjes lieten hun haren vrolijk wapperen zoals het betaamt voor gezonde jonge meisjes. Frivool en verleidelijk. Het hoofddoekengeval begon me te intrigeren toen ze haar kopvoddeke afnam, het ding verfrommelde en in een oogwenk liet verdwijnen in haar handtas, waarna ze een sigaretje opstak en een biertje bestelde. Blijkbaar kon ze niet weerstaan aan de zondige geneugten die ze om zich heen zag gebeuren... Allah moest het weten... Ze inhaleerde stevig, en dan kwam er een heuse rookpluim uit haar grote mond, de bolle lippen wijd opengesperd, met daarboven enorme neusgaten om alle westerse weelde op te snuiven. Met opgeheven hoofd stuurde ze de rookpluim doelgericht naar het plafond. Onbenullige volzinnen vuurde ze af op haar gezelschap dat eerbiedig en instemmend knikte, de schapen!...
"Veel te westers!"
Atheneum in een migrantenwijk, 1988. De meisjes van het vierde beroepsjaar mochten een daguitstap maken naar Hasselt. Ze zouden er de Generale Bank bezoeken om alles te vernemen over het bankwezen. De bankdirecteur had voorbereidingen getroffen om hen hartelijk te verwelkomen en om de dag gesmeerd te laten verlopen. "Hoera, geen les!". Zo jubelden de meisjes. Maar... Meryem en Ayse mochten van hun ouders niet deelnemen aan de daguitstap. Hun arrogante moslimvaders kwamen naar school om te protesteren tegen het bankbezoek, dat volgens hen "veel te westers" was. En dat zo'n uitstap niet bij hun godsdienst paste, omdat een bank een westers symbool is, en meer van die zever. De directeur was diep beledigd, maar hij wilde geen discussie aangaan met deze achterlijke mensen. Hij wees hen beleefd de deur en ging niet in op hun aantijgingen van westerse zedeloosheid. "Veel te westers"?... En de dop, ziekenkas, OCMW, en kindergeld dan? Zijn die niet westers? Ik heb nog niet één moslimvader hiertegen horen protesteren, tegen kindergeld, werklozensteun, ziektevergoedingen, sociale voorzieningen, leeflonen en meer van die luxe dingen die hen hier zomaar in de schoot geworpen worden, terwijl ze er zelf niets voor gepresteerd hebben!
“Wij zijn niet voorbereid. Ik zeg u al maanden dat we schrik moeten hebben. Ik ben bezorgd. Ze zullen komen. Als een eenzame wolf of in een roedel. Maar ze zullen komen.
Dit zijn geen amateurs, ze zijn experten in het doden, in het vermoorden op de meest gruwelijke wijze. Ze zijn gelovers van het kwaad. In naam van hun god. Ze kennen onze zwakheden en onze kracht. Ze weten dat onze grenzen niet alleen open zijn, maar ook dat we hen verwelkomen – zelfs zonder papieren.
Herinner u 9/11. Herinner u hoe u zich toen voelde.
Niemand neemt deze dreiging ernstig genoeg. Anders zou onze regering de grenzen sluiten. Wees gewaarschuwd en wees voorbereid.”
Zanger en liedjesschrijver Udo Jürgens is op 80-jarige leeftijd overleden aan een hartfalen. In de jaren zestig nam hij meerdere keren deel aan het Eurovisiesongfestival. Hij won het concours in 1966 met “Merci chérie”. Decennialang was hij de laatste Oostenrijkse winnaar, tot Conchita Wurst dit jaar zegevierde.
De verwording van de mens
De VRT noemde het Eurovisie Songfestival het "Feest der Verscheidenheid"... Ik zou het eerder een "Feest van Decadentie" willen noemen. Conchita Wurst is een symbool van de Verwording van de Mens. 'Het' lijkt op een 'tussen-mens', een seksloze tussensoort, noch man, noch vrouw, een kaakslag voor gezonde mannen en gezonde vrouwen, een kaakslag voor de normale mens. Heeft totaal niets te maken met seksuele andersgeaardheid. Op tv noemden ze 'het' onlangs nog: "De zangeres met de baard... iemand die 'anders' is"... Beelden van deze wanstaltige karikatuur van 'de mens' zetten aan tot het tolereren van idioterie. Het lijkt er op dat men via het gedrocht 'Conchita' perversies en afwijkingen wil legaliseren en aanvaardbaar doen lijken...
"Genkse vrouw in cel voor seksueel misbruik van jongens van 12 tot 18 jaar". Dat was een paar weken geleden een ronkende titel in een Limburgse krant. De feiten speelden zich af in de multiculturele Genkse wijk Kolderbos. Onder de Genkse jongeren was het een publiek geheim dat ze hun ontluikende seksleven bij de vrouw konden gaan beproeven. Toen vroeg ik me nog af of stoere 18-jarige jongemannen zich niet konden verzetten tegen een vrouw?... 18-jarige jongens kunnen wel degelijk overweldigd worden door een vrouw! Zij kunnen het slachtoffer worden van vrouwelijke manipulaties. Dat blijkt uit de getuigenis van een inzender. In mijn mailbox lag er onlangs een eigenaardig berichtje met als titel: "Overmeesterd". "Gedreven door een vrouw' zou ook gekund hebben. Zoals kleine jongetjes moedwillig en bewust een volwassene verleiden, instemmen met seksuele betrekkingen, zo zijn vrouwen ook in staat tot het 'overmeesteren' van een man of een jongen, die ze willekeurig uitkiezen en uitroepen tot prooi die ze in hun wurggreep houden, om er hun machtswellust op bot te vieren...
... "Toen ik mijn legerdienst vervulde in Attendorn (Duitsland) was er een dancing waar de soldaten alle dagen zaten. Het was ook de enige in het kleine plaatsje. Ik was zelf al enkele malen mee geweest en had me steeds goed vermaakt. Op een avond kwam er een roodharig meisje naar mij die ik zo een 16 jaar schatte (wat achteraf bleek te kloppen) en ik geraakte er maar niet van af. Ze was zeker niet moeders mooiste, en ik had totaal geen interesse in haar. Er liepen nog wel wat lekkerder meisjes rond. Om toch van haar af te geraken had ik haar een drankje getrakteerd en had ze dan alleen achtergelaten aan de toog. Oef ik was er van af. Enkele van haar vriendinnen troepten rond haar, en er werd hevig in mijn richting gekeken. Maar verder sloeg ik daar geen acht op, waarom? Ik was toch immers 18, groter en sterker. Op een gegeven moment moest ik naar het toilet (dat was de trap af neer de “kelder”), toen ik weer naar boven wou werd ik omsingeld door de roodharige haar vriendinnen en kreeg wat rake klappen. De vraag die steeds gesteld werd (in het Duits) waarom wil jij onze vriendin niet als jouw vriendin? Nog enkele lappen er bovenop. Ik durfde niet terugslaan omdat het jonge meisjes waren. Op dat moment kwamen enkele maten naar beneden die mij verlosten uit mijn benarde situatie. Om kort te gaan, de rest van mijn legerdienst werd de roodharige mijn soldatenlief. En gewillig was ze, zij heeft ooit met haar blote poep in de sneeuw gelegen om..."
Televisie en kranten hebben gezwegen over de advent die vier zondagen geleden begonnen is, een periode die de katholieken voorbereidt op kerstmis, op de geboorte van Christus. Zijn komst (adventus) vieren we op kerstdag.
In de media hebben we dus niets mogen vernemen over de adventsperiode. Het is dan ook geen islamitische aangelegenheid, de advent. Als moslims iets te vieren hebben, offerfeest, suikerfeest, of ze beginnen aan de ramadan, dan wordt dat uitgesmeerd besproken en uitgerafeld op tv. In meerdere nieuwsuitzendingen en reportages. Het gebeurt onopvallend en sluipend, maar ónze feesten zijn aan het vervagen, en islamitische zaken komen meer en meer in de schijnwerpers. Zéér verontrustend!
Vandaag, de laatste zondag vóór kerstmis, stond hij daar te pronken, een levensgrote adventskrans naast de open haard in een knus restaurantje. Het vierde kaarsje brandde al. De vier kaarsen op de krans symboliseren de vier zondagen vóór kerstmis.
Terwijl de patron het haardvuur aanwakkerde, vertelde hij over zijn zelfgemaakte adventskrans waaraan hij met hart en ziel gewerkt had: "Deze adventskrans staat er om ons te herinneren aan onze godsdienst en onze gebruiken, om bewust de advent te beleven. De christenen zijn aan het uitsterven, en als we niet oppassen zijn we straks allemaal moslim"...Ik luisterde gespannen naar wat de man allemaal wist te vertellen. Hij is vertrouwd met het moslimwereldje omdat een aantal Arabieren regelmatig bij hem komen eten. De patron had het ook over de dreigende ramp die boven ons hoofd hangt als moslims met hun islamitische geldingsdrang hoe langer hoe meer structuur brengen in hun aanwezigheid hier in ons land en omringende landen, dan stevenen we regelrecht af op onze onderwerping aan een vreemde godsdienst, aan vreemde levensgewoonten, aan vreemde denkwijzen!...
Over protest gesproken, eergisteren was het de internationale dag van de Migrant. Toen werd er in Brussel een sit-in gehouden om te protesteren tegen 'de twijfels van Theo Francken'.
Drie jaar geleden uitte Francken twijfels over de economische meerwaarde van Marokkanen, Congolezen en Algerijnen in België. Het blijft de arme man achtervolgen, zijn uitspraken worden warm en gaar gehouden, in een pannetje op een waakvlammetje. Een mens mag nog eens niet meer twijfelen? We hebben het recht om te twijfelen! En het recht om daar uiting aan te geven!... En welke is dan eigenlijk de meerwaarde van buitenlanders in ons land?????
We hebben een internationale dag van de Migrant. En wanneer is er een Internationale Dag van de Autochtoon?
Het collectief 'Together for Dignity' riep op tot de sit-in tegen de uitspraken van Francken, "om daarmee een dam op te werpen tegen het aanzetten tot xenofobie"... Aanzetten tot xenofobie?! Kan niet! Ware xenofobie (uiterst zeldzaam) ontstaat van binnenuit, is een innerlijke kwestie. "Aanzetten tot xenofobie" is dus onzin, is flauwekul, is prietpraat van de bovenste plank, en moet regelrecht naar het containerpark afgevoerd worden, bij de afdeling 'Klein Gevaarlijk Afval'!...
... tegen de sluitingsweek van mijn stamcafé. Bertie neemt de hele volgende week zomaar vakantie zonder mijn toestemming te vragen, zonder me in te lichten over wat ze zoal een hele week gaat doen zonder café. Klanten zonder inspraak, dat kan toch niet! Vanmiddag heb ik mijn ongenoegen al geuit: volgende week sta ik met spandoek en haardvuur voor de cafédeur om te demonstreren tegen de geplande sluiting. Ik kan evengoed morgen al beginnen met betogen... En als dat allemaal niet helpt ben ik verplicht om weer eens vreemd te gaan. Een hele week vreemdgaan, vermoeiend, het zal een uitputtingsslag worden.
Op de bodem van mijn handtas ligt er een klein rond doosje met twee oordopjes erin. Dat heb ik altijd bij me, ik zeul er overal mee rond, het is één van de vaste attributen van mijn handtas. Die eigenaardigheid is een overblijfsel van een trauma dat ik opliep in het oude PMS-gebouw waar Babette en Barbarella samen een bureel deelden op dezelfde verdieping als waar ik zo nu en dan vertoefde voor administratieve bezigheden, of om na te denken over alle zin en onzin die ik de voorbije dagen gezien en gehoord had.
In mijn bezinning werd ik grondig gestoord door de kakelende koffieslurpers Babette en Barbarella, twee maatschappelijk werksters met de allures van doorgewinterde straathoekwerkers, die geloofden in de almachtige goedheid en de oneindige goede wil van allochtone leerlingen om het op school tot een goed einde te brengen en hun best te doen om een goed voorbeeld te zijn voor hun soortgenoten. Als kind hebben Babette en Barbarella misschien teveel sprookjesboeken en stripverhalen gelezen? Hun uitzichtloze tussenkomsten in de scholen bleken vruchteloos. Maar ze lieten zich niet ontmoedigen. Achter een kopje koffie en met een loeiharde radio Donna, wisselden ze aan hun bureau hun belevenissen uit van de vorige avond, verhalen over hun man, hun kinderen, eindeloos getetter en gekwebbel. Het kwam niet in hen op dat ze door hun kabaal de concentratie van hun collega's verstoorden. Bij tijd en wijle ontaardden hun onderonsjes in decibel-overschrijdend gegil en gekrijs, gelach en geschater.
Baas Horbert was getuige van het ordinaire hoorspel en was tevreden. Hij vond de goede verstandhouding bij zijn personeel bevorderlijk voor de teamgeest. "Teamgeest'! 'Teamwerking'! Zijn stokpaardje. En of dat team nu presteerde of niet, dat was bijkomstig. Banale groepsgewijze geluidsoverlast stimuleerde hij door de giecheltrienen een schouderklopje te geven voor hun goede samenwerking... in team! Een team heb ik echter nooit behoorlijk weten presteren. Een team werkt niet! De ene maakt fouten en schuilt zich achter de werker.
En zo kwam het dat ik oordopjes ging gebruiken om van de geluidsoverlast verlost te zijn. Ik was niet geïnteresseerd in het wel en wee van de huishoudens van mijn kwakende collega's. Ik hoefde niet te weten hoe ze de avond voordien vreemdgingen, of hoe ze met hun man een of ander seksexperiment uitvoerden. Mijn oordopjes beschermden me tegen hun soapverhalen!
Om OCMW's te willen plunderen moet je toch over een bepaalde mentaliteit beschikken. En vóóral de weg kennen naar de goudmijn.
Het is zo'n beetje als de weg naar het CGKR blindelings kunnen vinden en precies weten waarvoor de letters CGKR staan. Een gave waarmee allochtonen goed begenadigd zijn.
OCMW's in heel Vlaanderen kreunen onder de bijstand die ze moeten leveren voor het betalen van schoolfacturen. Meer en meer ouders stappen naar het OCMW omdat ze geen geld hebben voor de schoolfactuur.
En dan vraag ik me af waarom OCMW's nu wél geld hebben om ouders financieel bij te springen, en nog wel voor schoolfacturen. Ze zouden eens moeten controleren hoe het geld in de huisgezinnen besteed wordt. Mogelijk liggen de schoolfacturen in het envelopje 'niet dringend'?... Ik zie dat wel zitten in allochtone huishoudens.
Nog geen jaar geleden gonsden ronkende titels in de nieuwsberichten zoals: "Dienstverlening OCMW's onder druk door tekorten", "Leeflonen ontoereikend", "OCMW als geldschieter voor leefloners"... De oorzaken van de OCMW-ellende werden o.m. gelegd bij vergrijzing en economische crisis, maar geen woord over vreemde parasieten die massaal een aanslag plegen op onze ziekenkassen, onze pensioenfondsen, onze ocmw's, onze sociale zekerheden... Onze moeizaam opgebouwde rijkdom staat op een helling, en na de helling komt de afgrond!...
Directeur Appelboom zit nu lekker te smullen in de hemel van zijn rijstpap die hij met een zilveren lepeltje uitlepelt. Alle hemelse heerlijkheden heeft hij verdiend omdat hij vreemde indringers wegjoeg uit zijn school.
Het waren toch ook alleen maar Adam en Eva die in de tuin van Eden mochten wandelen, en naar de appelboom mochten kijken? Aankomen mocht niet. Toen hebben ze samen maar een flesje Verboden Vrucht leeggedronken... "God ziet alles", en het vervolg kennen we. Het waren dus enkel Adam en Eva, en geen opdringerige indringers die gulzig mee wilden snoepen van de sappige appels aan de bloeiende appelbomen. De appelgaard was er alléén voor Adam en Eva en hun nakomelingen, voor niémand anders. Vreemde snuiters hoorden er niet thuis.
Omdat directeur Appelboom zo goed zorgde voor de eigenheden van zijn school mocht hij onvoorwaardelijk binnen in het hemelse paradijs, zonder ingangsbewijzen, zonder uitleg, zonder iets, want Sinte Pieter kende hem, wist dat Appelboom het opnam voor zijn eigen volk en hen beschermde. Hen beschermde tegen vreemde invloeden die ons wilden uitroeien, en hier de baas wilden komen spelen.
Dus kreeg Appelboom een ereplaatsje in de hemel naast verleidelijke engeltjes, die niét geslachtsloos zijn zoals ze ons willen wijsmaken, maar het zijn de meest bekoorlijke vrouwtjes vermomd als engel, en daarmee mocht Appelboom zich amuseren in zijn hemelbed, als beloning voor zijn aardse inspanningen voor zijn eigen mensen.
Men wilde ons ook wijsmaken dat er rijstpap geserveerd werd met zilveren bestek. Vergeet het maar. De hemel is in werkelijkheid een oord van zinnelijk genot en wellustigheden waaraan geen einde komt. Eindeloze bacchanalen en uitzinnige orgieën!... Boordevolle bekers met bloedrode wijn en biervaten zonder einde... Waarvan komt anders de uitdrukking 'de zevende hemel'?!... Zo zou ik ook wel in de hemel willen komen, ik zou er haast in willen geloven, in die hemel.
Terwijl de losbandige feestelijkheden aan de gang zijn houdt Sinte Pieter de wacht aan de ingang van de hemelpoort, gewapend met riek en schotkanon om de duivelse rakkers die zich aan de hemelpoort aandienen, terug naar de hel te katapulteren. Sinte Pieter heeft geleerd dat de hemelse grenzen bewaakt moeten worden. Laat het niet gebeuren zoals op de aarde met zijn open grenzen, zo redeneerde hij...
Ik heb vroeger Mark Eyskens gekend als prof economie aan de KUL. Toen ik nog jong was, en onbezonnen, en naïef en zo. Ik herinner me dat wat hij in de les vertelde vaak niet terug te vinden was in zijn cursus. Hij improviseerde er soms zomaar wat op los. Om grappig uit de hoek te komen denk ik... En wat ik vorige zondag las in een interview was navenant: "Ik heb een groot probleem met de harde, weinig hartelijke manier waarop sommige ministers migranten behandelen... Veel migranten komen hier uit noodzaak, niet voor hun plezier, maar worden dan als honden behandeld... Wie in België hardhandig optreedt tegen migranten, stijgt in de opiniepeilingen. Dat duidt op een latent xenofoob gevoel in de samenleving..."... Nogal ene die zijn taalgebruik moet bijschaven. Dat soort mensen hebben we nu echt nodig als we onze samenleving naar de filistijnen en naar de knoppen willen helpen!
Zij leggen ons hun "normen en waarden" op, aan die van ons vegen ze hun voeten, maar als het hen goed uitkomt kan er altijd een uitzondering gemaakt worden." 22-12-2014 om 16:11 geschreven door Walter F
