De Noordzee bruist een lied dat brandt De zeewind draagt het mede Het zingt van vrijheid over 't land Van vreugd' in dorp en stede De zonne vuurt de blijheid aan Langs velden, weiden, stromen Waar steden met hun torens staan Waar woud en heide dromen Daar is 't waar ik geboren werd Waar moeder mij eens wiegde Mijn land is Vlaand'ren, U mijn liefde, U mijn hart O schone steden, trots en vroom Vol heilige feestvisioenen O stille dorpkens langs de stroom Waar veld en weide groenen Ik min U, stad vol klokgetril En dorp ik min U beide En 't is er, als ik dromen wil Zo vreedzaam in de heide Daar is 't waar ik geboren werd Waar moeder mij eens wiegde Mijn land is Vlaand'ren, U mijn liefde, U mijn hart
Willem Gijssels (1875 - 1945)
SCHOOLPERIKELEN (Vroeger)
Avonturen met schooldirecties, leerkrachten, ouders, leerlingen, clb'ers. Vertellingen over vroeger en nu. En ook nog een beetje actualiteit met een korreltje zout.
22-12-2014
Van Udo Jurgens tot Chonchita Wurst
Zanger en liedjesschrijver Udo Jürgens is op 80-jarige leeftijd overleden aan een hartfalen. In de jaren zestig nam hij meerdere keren deel aan het Eurovisiesongfestival. Hij won het concours in 1966 met “Merci chérie”. Decennialang was hij de laatste Oostenrijkse winnaar, tot Conchita Wurst dit jaar zegevierde.
De verwording van de mens
De VRT noemde het Eurovisie Songfestival het "Feest der Verscheidenheid"... Ik zou het eerder een "Feest van Decadentie" willen noemen. Conchita Wurst is een symbool van de Verwording van de Mens. 'Het' lijkt op een 'tussen-mens', een seksloze tussensoort, noch man, noch vrouw, een kaakslag voor gezonde mannen en gezonde vrouwen, een kaakslag voor de normale mens. Heeft totaal niets te maken met seksuele andersgeaardheid. Op tv noemden ze 'het' onlangs nog: "De zangeres met de baard... iemand die 'anders' is"... Beelden van deze wanstaltige karikatuur van 'de mens' zetten aan tot het tolereren van idioterie. Het lijkt er op dat men via het gedrocht 'Conchita' perversies en afwijkingen wil legaliseren en aanvaardbaar doen lijken...
"Genkse vrouw in cel voor seksueel misbruik van jongens van 12 tot 18 jaar". Dat was een paar weken geleden een ronkende titel in een Limburgse krant. De feiten speelden zich af in de multiculturele Genkse wijk Kolderbos. Onder de Genkse jongeren was het een publiek geheim dat ze hun ontluikende seksleven bij de vrouw konden gaan beproeven. Toen vroeg ik me nog af of stoere 18-jarige jongemannen zich niet konden verzetten tegen een vrouw?... 18-jarige jongens kunnen wel degelijk overweldigd worden door een vrouw! Zij kunnen het slachtoffer worden van vrouwelijke manipulaties. Dat blijkt uit de getuigenis van een inzender. In mijn mailbox lag er onlangs een eigenaardig berichtje met als titel: "Overmeesterd". "Gedreven door een vrouw' zou ook gekund hebben. Zoals kleine jongetjes moedwillig en bewust een volwassene verleiden, instemmen met seksuele betrekkingen, zo zijn vrouwen ook in staat tot het 'overmeesteren' van een man of een jongen, die ze willekeurig uitkiezen en uitroepen tot prooi die ze in hun wurggreep houden, om er hun machtswellust op bot te vieren...
... "Toen ik mijn legerdienst vervulde in Attendorn (Duitsland) was er een dancing waar de soldaten alle dagen zaten. Het was ook de enige in het kleine plaatsje. Ik was zelf al enkele malen mee geweest en had me steeds goed vermaakt. Op een avond kwam er een roodharig meisje naar mij die ik zo een 16 jaar schatte (wat achteraf bleek te kloppen) en ik geraakte er maar niet van af. Ze was zeker niet moeders mooiste, en ik had totaal geen interesse in haar. Er liepen nog wel wat lekkerder meisjes rond. Om toch van haar af te geraken had ik haar een drankje getrakteerd en had ze dan alleen achtergelaten aan de toog. Oef ik was er van af. Enkele van haar vriendinnen troepten rond haar, en er werd hevig in mijn richting gekeken. Maar verder sloeg ik daar geen acht op, waarom? Ik was toch immers 18, groter en sterker. Op een gegeven moment moest ik naar het toilet (dat was de trap af neer de “kelder”), toen ik weer naar boven wou werd ik omsingeld door de roodharige haar vriendinnen en kreeg wat rake klappen. De vraag die steeds gesteld werd (in het Duits) waarom wil jij onze vriendin niet als jouw vriendin? Nog enkele lappen er bovenop. Ik durfde niet terugslaan omdat het jonge meisjes waren. Op dat moment kwamen enkele maten naar beneden die mij verlosten uit mijn benarde situatie. Om kort te gaan, de rest van mijn legerdienst werd de roodharige mijn soldatenlief. En gewillig was ze, zij heeft ooit met haar blote poep in de sneeuw gelegen om..."
Televisie en kranten hebben gezwegen over de advent die vier zondagen geleden begonnen is, een periode die de katholieken voorbereidt op kerstmis, op de geboorte van Christus. Zijn komst (adventus) vieren we op kerstdag.
In de media hebben we dus niets mogen vernemen over de adventsperiode. Het is dan ook geen islamitische aangelegenheid, de advent. Als moslims iets te vieren hebben, offerfeest, suikerfeest, of ze beginnen aan de ramadan, dan wordt dat uitgesmeerd besproken en uitgerafeld op tv. In meerdere nieuwsuitzendingen en reportages. Het gebeurt onopvallend en sluipend, maar ónze feesten zijn aan het vervagen, en islamitische zaken komen meer en meer in de schijnwerpers. Zéér verontrustend!
Vandaag, de laatste zondag vóór kerstmis, stond hij daar te pronken, een levensgrote adventskrans naast de open haard in een knus restaurantje. Het vierde kaarsje brandde al. De vier kaarsen op de krans symboliseren de vier zondagen vóór kerstmis.
Terwijl de patron het haardvuur aanwakkerde, vertelde hij over zijn zelfgemaakte adventskrans waaraan hij met hart en ziel gewerkt had: "Deze adventskrans staat er om ons te herinneren aan onze godsdienst en onze gebruiken, om bewust de advent te beleven. De christenen zijn aan het uitsterven, en als we niet oppassen zijn we straks allemaal moslim"...Ik luisterde gespannen naar wat de man allemaal wist te vertellen. Hij is vertrouwd met het moslimwereldje omdat een aantal Arabieren regelmatig bij hem komen eten. De patron had het ook over de dreigende ramp die boven ons hoofd hangt als moslims met hun islamitische geldingsdrang hoe langer hoe meer structuur brengen in hun aanwezigheid hier in ons land en omringende landen, dan stevenen we regelrecht af op onze onderwerping aan een vreemde godsdienst, aan vreemde levensgewoonten, aan vreemde denkwijzen!...
Over protest gesproken, eergisteren was het de internationale dag van de Migrant. Toen werd er in Brussel een sit-in gehouden om te protesteren tegen 'de twijfels van Theo Francken'.
Drie jaar geleden uitte Francken twijfels over de economische meerwaarde van Marokkanen, Congolezen en Algerijnen in België. Het blijft de arme man achtervolgen, zijn uitspraken worden warm en gaar gehouden, in een pannetje op een waakvlammetje. Een mens mag nog eens niet meer twijfelen? We hebben het recht om te twijfelen! En het recht om daar uiting aan te geven!... En welke is dan eigenlijk de meerwaarde van buitenlanders in ons land?????
We hebben een internationale dag van de Migrant. En wanneer is er een Internationale Dag van de Autochtoon?
Het collectief 'Together for Dignity' riep op tot de sit-in tegen de uitspraken van Francken, "om daarmee een dam op te werpen tegen het aanzetten tot xenofobie"... Aanzetten tot xenofobie?! Kan niet! Ware xenofobie (uiterst zeldzaam) ontstaat van binnenuit, is een innerlijke kwestie. "Aanzetten tot xenofobie" is dus onzin, is flauwekul, is prietpraat van de bovenste plank, en moet regelrecht naar het containerpark afgevoerd worden, bij de afdeling 'Klein Gevaarlijk Afval'!...
... tegen de sluitingsweek van mijn stamcafé. Bertie neemt de hele volgende week zomaar vakantie zonder mijn toestemming te vragen, zonder me in te lichten over wat ze zoal een hele week gaat doen zonder café. Klanten zonder inspraak, dat kan toch niet! Vanmiddag heb ik mijn ongenoegen al geuit: volgende week sta ik met spandoek en haardvuur voor de cafédeur om te demonstreren tegen de geplande sluiting. Ik kan evengoed morgen al beginnen met betogen... En als dat allemaal niet helpt ben ik verplicht om weer eens vreemd te gaan. Een hele week vreemdgaan, vermoeiend, het zal een uitputtingsslag worden.
Op de bodem van mijn handtas ligt er een klein rond doosje met twee oordopjes erin. Dat heb ik altijd bij me, ik zeul er overal mee rond, het is één van de vaste attributen van mijn handtas. Die eigenaardigheid is een overblijfsel van een trauma dat ik opliep in het oude PMS-gebouw waar Babette en Barbarella samen een bureel deelden op dezelfde verdieping als waar ik zo nu en dan vertoefde voor administratieve bezigheden, of om na te denken over alle zin en onzin die ik de voorbije dagen gezien en gehoord had.
In mijn bezinning werd ik grondig gestoord door de kakelende koffieslurpers Babette en Barbarella, twee maatschappelijk werksters met de allures van doorgewinterde straathoekwerkers, die geloofden in de almachtige goedheid en de oneindige goede wil van allochtone leerlingen om het op school tot een goed einde te brengen en hun best te doen om een goed voorbeeld te zijn voor hun soortgenoten. Als kind hebben Babette en Barbarella misschien teveel sprookjesboeken en stripverhalen gelezen? Hun uitzichtloze tussenkomsten in de scholen bleken vruchteloos. Maar ze lieten zich niet ontmoedigen. Achter een kopje koffie en met een loeiharde radio Donna, wisselden ze aan hun bureau hun belevenissen uit van de vorige avond, verhalen over hun man, hun kinderen, eindeloos getetter en gekwebbel. Het kwam niet in hen op dat ze door hun kabaal de concentratie van hun collega's verstoorden. Bij tijd en wijle ontaardden hun onderonsjes in decibel-overschrijdend gegil en gekrijs, gelach en geschater.
Baas Horbert was getuige van het ordinaire hoorspel en was tevreden. Hij vond de goede verstandhouding bij zijn personeel bevorderlijk voor de teamgeest. "Teamgeest'! 'Teamwerking'! Zijn stokpaardje. En of dat team nu presteerde of niet, dat was bijkomstig. Banale groepsgewijze geluidsoverlast stimuleerde hij door de giecheltrienen een schouderklopje te geven voor hun goede samenwerking... in team! Een team heb ik echter nooit behoorlijk weten presteren. Een team werkt niet! De ene maakt fouten en schuilt zich achter de werker.
En zo kwam het dat ik oordopjes ging gebruiken om van de geluidsoverlast verlost te zijn. Ik was niet geïnteresseerd in het wel en wee van de huishoudens van mijn kwakende collega's. Ik hoefde niet te weten hoe ze de avond voordien vreemdgingen, of hoe ze met hun man een of ander seksexperiment uitvoerden. Mijn oordopjes beschermden me tegen hun soapverhalen!
Om OCMW's te willen plunderen moet je toch over een bepaalde mentaliteit beschikken. En vóóral de weg kennen naar de goudmijn.
Het is zo'n beetje als de weg naar het CGKR blindelings kunnen vinden en precies weten waarvoor de letters CGKR staan. Een gave waarmee allochtonen goed begenadigd zijn.
OCMW's in heel Vlaanderen kreunen onder de bijstand die ze moeten leveren voor het betalen van schoolfacturen. Meer en meer ouders stappen naar het OCMW omdat ze geen geld hebben voor de schoolfactuur.
En dan vraag ik me af waarom OCMW's nu wél geld hebben om ouders financieel bij te springen, en nog wel voor schoolfacturen. Ze zouden eens moeten controleren hoe het geld in de huisgezinnen besteed wordt. Mogelijk liggen de schoolfacturen in het envelopje 'niet dringend'?... Ik zie dat wel zitten in allochtone huishoudens.
Nog geen jaar geleden gonsden ronkende titels in de nieuwsberichten zoals: "Dienstverlening OCMW's onder druk door tekorten", "Leeflonen ontoereikend", "OCMW als geldschieter voor leefloners"... De oorzaken van de OCMW-ellende werden o.m. gelegd bij vergrijzing en economische crisis, maar geen woord over vreemde parasieten die massaal een aanslag plegen op onze ziekenkassen, onze pensioenfondsen, onze ocmw's, onze sociale zekerheden... Onze moeizaam opgebouwde rijkdom staat op een helling, en na de helling komt de afgrond!...
Directeur Appelboom zit nu lekker te smullen in de hemel van zijn rijstpap die hij met een zilveren lepeltje uitlepelt. Alle hemelse heerlijkheden heeft hij verdiend omdat hij vreemde indringers wegjoeg uit zijn school.
Het waren toch ook alleen maar Adam en Eva die in de tuin van Eden mochten wandelen, en naar de appelboom mochten kijken? Aankomen mocht niet. Toen hebben ze samen maar een flesje Verboden Vrucht leeggedronken... "God ziet alles", en het vervolg kennen we. Het waren dus enkel Adam en Eva, en geen opdringerige indringers die gulzig mee wilden snoepen van de sappige appels aan de bloeiende appelbomen. De appelgaard was er alléén voor Adam en Eva en hun nakomelingen, voor niémand anders. Vreemde snuiters hoorden er niet thuis.
Omdat directeur Appelboom zo goed zorgde voor de eigenheden van zijn school mocht hij onvoorwaardelijk binnen in het hemelse paradijs, zonder ingangsbewijzen, zonder uitleg, zonder iets, want Sinte Pieter kende hem, wist dat Appelboom het opnam voor zijn eigen volk en hen beschermde. Hen beschermde tegen vreemde invloeden die ons wilden uitroeien, en hier de baas wilden komen spelen.
Dus kreeg Appelboom een ereplaatsje in de hemel naast verleidelijke engeltjes, die niét geslachtsloos zijn zoals ze ons willen wijsmaken, maar het zijn de meest bekoorlijke vrouwtjes vermomd als engel, en daarmee mocht Appelboom zich amuseren in zijn hemelbed, als beloning voor zijn aardse inspanningen voor zijn eigen mensen.
Men wilde ons ook wijsmaken dat er rijstpap geserveerd werd met zilveren bestek. Vergeet het maar. De hemel is in werkelijkheid een oord van zinnelijk genot en wellustigheden waaraan geen einde komt. Eindeloze bacchanalen en uitzinnige orgieën!... Boordevolle bekers met bloedrode wijn en biervaten zonder einde... Waarvan komt anders de uitdrukking 'de zevende hemel'?!... Zo zou ik ook wel in de hemel willen komen, ik zou er haast in willen geloven, in die hemel.
Terwijl de losbandige feestelijkheden aan de gang zijn houdt Sinte Pieter de wacht aan de ingang van de hemelpoort, gewapend met riek en schotkanon om de duivelse rakkers die zich aan de hemelpoort aandienen, terug naar de hel te katapulteren. Sinte Pieter heeft geleerd dat de hemelse grenzen bewaakt moeten worden. Laat het niet gebeuren zoals op de aarde met zijn open grenzen, zo redeneerde hij...
Ik heb vroeger Mark Eyskens gekend als prof economie aan de KUL. Toen ik nog jong was, en onbezonnen, en naïef en zo. Ik herinner me dat wat hij in de les vertelde vaak niet terug te vinden was in zijn cursus. Hij improviseerde er soms zomaar wat op los. Om grappig uit de hoek te komen denk ik... En wat ik vorige zondag las in een interview was navenant: "Ik heb een groot probleem met de harde, weinig hartelijke manier waarop sommige ministers migranten behandelen... Veel migranten komen hier uit noodzaak, niet voor hun plezier, maar worden dan als honden behandeld... Wie in België hardhandig optreedt tegen migranten, stijgt in de opiniepeilingen. Dat duidt op een latent xenofoob gevoel in de samenleving..."... Nogal ene die zijn taalgebruik moet bijschaven. Dat soort mensen hebben we nu echt nodig als we onze samenleving naar de filistijnen en naar de knoppen willen helpen!
Die vraag stel ik me telkens als ik iets zie of hoor over de gruwelen van de IS. Ik zal het nooit te weten komen, hoe de IS tegenwoordig een plaats vindt in de islamlessen. Zelfs toen ik vroeger persoonlijke contacten onderhield met enkele islamleraars was het moeilijk om tot een fatsoenlijke communicatie te komen. De beek was te diep en zo. En zwemmen konden ze ook al niet.
Een islamleraar die nauwelijks de Nederlandse taal beheerst en zelfuitgevonden zinsconstructies in een dialoog dooreen haspelt, hoe is het mogelijk dat die moslims deel mogen uitmaken van een lerarenkorps?! Vreemde eenden in de bijt, maar wel eenden die tijdens de ramadan mochten indutten terwijl de vergadering in volle gang was. Nietwaar directeur Blauwbaard? Waarom had je zoveel respect voor een moslim die tijdens zijn islamlessen mocht verkondigen wat ie wilde, en waarom mocht ik daarover niets vernemen? Waarom liet je hem toe om zijn leerlingen op te hitsen, moslimleerlingen die dan euforisch het klaslokaal verlieten met veel bombarie en ongedisciplineerd gedrag?! Ik BLIJF die vragen stellen, net zolang het me uitkomt en net zolang het me bezighoudt en net zolang ik een verklaring vind!...
...Hoe gaan de islamleraars dus om met de actuele IS-terreur? Wat vertellen ze daarover tijdens hun islamlessen? Ik denk dat ALS ze de IS willen relativeren en willen losmaken van de 'gewone' moslims, dat dat niet zal werken, dat zal geen impact hebben op moslimleerlingen omdat die thuis de nodige indoctrinatie aangeboden krijgen. De invloed van moslimouders mogen we niet onderschatten.
Directe aanleiding voor deze bedenkingen was een nieuwe video van de IS over een onthoofding:
De IS-gruwel kent geen grenzen. Een nieuwe propaganda-video laat zien hoe een Syrische officier op barbaarse wijze wordt vermoord. De man is vastgebonden, IS-leden schoppen op zijn hoofd en binden hem aan een balk. Vervolgens zien we het afgehakte hoofd van de soldaat. Later in de video zijn juichende kinderen aan het spelen met het onthoofde lijk. De gebrainwashte kinderen lachen, juichen en schreeuwen boodschappen uit als "Wraak voor de luchtaanvallen op Assad" en "Het Kalifaat blijft". De weerzinwekkende beelden werden gemaakt in Deir ez Zor in het oosten van Syrië.
En dan maakte ik ook nog de volgende overpeinzingen. Het hele islamgebeuren dat als een kwaadaardige inktvlek zich aan het uitspreiden is over onze eens zo stabiele en vertrouwde samenleving is niets anders dan een primitieve, achterlijke en onbeschaafde levensvorm waarin bijgeloof en massa-indoctrinatie aan de achterlijken een samenhorigheidsgevoel geven. En dan zouden we niet over 'soorten' mogen spreken? Neen, niet iedereen is gelijk! Onze westerse beschaving is ver vooruit op de moslims die ver achter ons blijven bengelen. Ze zullen ons nooit kunnen inhalen, die ontwikkelingsachterstand is onmogelijk in te halen. Ze zijn blijven steken in het stenen tijdperk toen moorden en plunderen en verkrachten en afpakken overlevingsvormen waren.
Gisteren werd er in Brussel een forum gehouden rond 'islamofobie'. Een aantal organisaties namen er aan deel, waaronder het Enar (European Network Against Racism) met Michael Privot die met omhoog geheven vingertje besloot: "Er is dringend nood aan bewustmaking en aanpak van islamofobie".
Het verbod op uitwendige religieuze tekens en op het dragen van sluiers werd zorgwekkend genoemd, en in de media wordt te snel teruggegrepen naar stereotypen als het over moslims gaat. Het onderwijs is te eurocentrisch en moet meer aandacht schenken aan andere religies... Zo, dat was het forum in een notendop.
Op mij kwam het over als een amateuristische poging om nog iets te redden van het imago van de moslims en hun islam. En wat is dan dankbaarder dan niet-moslims aan te vallen op hun onwetendheid, hun onverdraagzaamheid, en hun ongegronde 'angst' voor de islam?
'Islamofobie'! Een taalnieuwigheid die is uitgevonden om de islam te beschermen, om westerlingen te beschuldigen van vijandigheid jegens de islam. En om hen een fobie aan te wrijven waarvan ze zichzelf niet bewust zijn. Een 'fobie', uit de psychiatrische sfeer gehaald en misbruikt om anti-islammers wijs te maken dat ze psychisch gestoord zijn, of dat ze niet goed snik zijn, of dat ze hun hoofd moeten laten nakijken... Ja, dat effect krijg je als je met psychiatrische termen begint te smijten. Islamofobie die kan genezen worden door moslims in ons hart te sluiten en de islam te omhelzen en te knuffelen.
De alleerste keer dat ik het woord 'fobie' hoorde. was in 1980, toen inspecteur Hazelnoot in school een lezing kwam houden over 'Xenofobie'. Nooit van gehoord. Ik kwam uit de lucht en nog van veel verder gevallen. De man was een marionet van de overheid om de onderwijswereld te wijzen op het gevaar van 'angst voor vreemdelingen'. Toen al vond ik dat onze taal geweld aangedaan werd door de kunstmatige inlassing van 'fobie', in onze relatie tot onze nieuwe vreemde medemensen.
Alle merken van fobieën waren me bekend, maar fobieën gelinkt aan vreemde opdringerige indringers, dat was totaal nieuw! Het deed pijn aan mijn oren, dat gekke woord 'fobie', mijn trommelvliezen daverden, het was alsof 'xenofobie' met criminele feiten te maken had. 'Islamofobie', 'Xenofobie'... terwijl oude vertrouwde woorden geschrapt moeten worden?
Lezer, kijk eens naar de angstige dame op de foto, die angst is oprecht, dàt is fobisch! Dat is een irrationele radeloze angst die niet door rede verklaard kan worden, een angst die nergens op gefundeerd kan worden, gepaard gaande met onbeheersbare angstaanvallen en oncontroleerbare paniek.
Lieve heeft helemaal geen schrik van moslims of andere vreemdelingen. Zij kan haar houding tegenover deze etnische rariteiten goed beredeneren en er een gegronde beschrijving van geven. Met haar volle verstand is ze er zich van bewust dat ze géén onberedeneerbare angst heeft, geen fobie dus, maar wél gevoelens van afkeer, van minachting en geringschatting voor de pathologische islam, voor geforceerde multiculturaliteit, voor de prioritaire behandeling van allochtonen in onze samenleving... Mijn hele aversie heeft niéts met onredelijkheid te maken, en dus ook niéts met een fobie in al zijn onredelijkheid!...
Uit een rapport van de OESO blijkt dat Belgische 15-jarigen gemiddeld 5 uur en 40 minuten per week bezig zijn met huiswerk maken. Dat is een uur minder huiswerk dan 10 jaar geleden. En dat kansarmen nóg minder tijd besteden aan hun huiswerk. De OESO klaagt deze kloof aan en viseert daarom de scholen waar ze huiswerkklassen wel zien zitten om 'kansarmen' aan het werk te krijgen buiten de lesuren. De organisatie waarschuwt voor een groeiende ongelijkheid. "De school heeft een plicht tegenover hen, bv door huiswerkklassen te organiseren."
"De school heeft een plicht..."? De school?... En wat doen we dan met de ouders? Mijn gedacht is dat niet de scholen aangepakt moeten worden, maar wél de ouders van de nalatige leerlingen. Hen moet gewezen worden op hun verantwoordelijkheden. En: "huiswerkklassen", alweer een trucje om allochtone ouders vrij te pleiten van hun nonchalance en minachting voor de inspanningen van leerkrachten.
De verleiding was te groot. De bekoring te sterk. Dus plaats ik hier de reactie van Lucky9 op 'Over mijn CGKR-avontuur'. Ik wil eraan toevoegen dat ik niét de polemiek zoek (voor het geval dat CGKR'ers over mijn schouder zouden meelezen).
Hoezo, "Wat wel verboden is, is het aanzetten tot haat, discriminatie en geweld"?
Dat ze dat daar maar eens beginnen waar maken bij dat cgkr-centrum. De Koran druipt er van over. Van alle drie: aanzetten tot haat jegens allen die niet-moslim zijn, discriminatie van allen die niet-moslim zijn, en geweld tegen allen die niet moslim zijn. En dat is maar het begin van een eindeloze bloemlezing flagrante inbreuken op de vele rechten van de mens vervat in vele verlichte verklaringen, charters en verdragen desbetreffend, gepleegd door islamieten namens de islam, voor eeuwig en altijd onveranderlijk vast gegoten en verankerd in hun koran.
De islam is negationistisch tegen de eindeloze reeks genocides in de geschiedenis uitgevoerd door moslims en aangespoord door de islamitische ideologie en maakt zich vandaag veelal ook schuldig aan negationisme tegenover de holocaust. De islam is antisemitisch, beschouwt de helft van het menselijk ras (vrouwen) als minderwaardig en rechteloze verhandelbare voorwerpen, en is extreem onverdraagzaam.
Islam is als het ware het toppunt van intolerantie, fanatisme en blinde haat aangedreven door het clangevoel van een sekte vanaf hun prille jeugd gehersenspoelden. Elke redelijkheid is hen totaal vreemd en wordt door hen beschouwd als verwerpelijk omdat het tegen de belangen van hun clan en sekte is.
Al eens een moskee weten sluiten door de laffe apparatsjiks van het CGKR? Al eens een mollah of immam weten voor de rechtbank slepen door dat centrum? Ik niet. Hoeveel onder hun leiders en tewerkgestelden zouden er (buiten de moslims onder hen) al eens een koran open geslagen hebben? Hoe veel zouden er zelf een exemplaar van bezitten? Hoeveel van deze bezitters zou hem al eens gelezen hebben? En onder die laatsten, hoeveel onder hen zou de koran al eens hebben bestudeerd?
Ik schat zo ruim gemeten telkens 5 procent van het vorige saldo en waarschijnlijk is dat schromelijk overschat.
Overlopen we de reeks: Hoeveel?
bezitten: 5%
open geslagen: 0,25 of een kwart procent = 1 op 400
gelezen: 0,0125 % of 0,125 pro duizend = 1 op 8000
bestudeerd: 0,000625% of 0,00625 pro duizend = 1 op 160.000.
Vandaag is het precies één jaar geleden dat ik een onderhoud had met twee medewerkers van het CGKR, op vrijdag 13 december 2013, naar aanleiding van een dossier dat het Centrum opende over mijn blog. Het was een constructief gesprek.
Mijn zoektocht naar de laffe melders die mijn blog signaleerden bij het Centrum, leidde naar de Lokale Scholenraad Midden-Limburg, een soort jeugdbeweging, of misschien wel een sekte, of een duistere vereniging, of een louche club, wie weet, waarvan een aantal volgelingen zich lieten manipuleren door bendeleider Horbert. Horbert als psychopaat en PMS-directeur.
Begrijpelijk dat ze mijn blog liever zagen verdwijnen na mijn onthullingen van pijnlijke details over Horbert, de Turkse tolk en directrice An Serpent.
Na briefwisseling, telefonische contacten, persoonlijk onderhoud... is er de emotionele uitputting, en wie gaat dat vergoeden? Als ik over de magische krachten van Carrie White zou beschikken, dan zouden de verklikkers hun weg naar het CGKR zich levenslang beklagen!
En toch ben ik het Centrum dankbaar voor de laatste afsluitende brief, waaruit ik 1 passage pik: "Het Centrum vraagt geenszins dat u de gehele blog zou verwijderen, laat staan dat u met het schrijven van artikels zou stoppen. Het recht op vrijheid van meningsuiting is een fundamenteel mensenrecht en u hebt dan ook het recht om bepaalde zaken op een krachtige manier te verwoorden of aan te klagen. Wat wel verboden is, is het aanzetten tot haat, discriminatie en geweld", en om te eindigen: "Een kopie van dit schrijven wordt verzonden naar de verantwoordelijke beheerders van seniorennet.be."
Wat heb ik nu vernomen? Het vervoer van leerlingen naar het medisch onderzoek zal niet langer meer gratis zijn? En dat gezocht moet worden naar oplossingen, zoals het medisch onderzoek in de scholen zelf te laten gebeuren.
De CLB's trekken aan de alarmbel over de opgelegde besparingen: "De enige mogelijkheid om te besparen zit in de organisatie van de opdrachten. Leerlingenvervoer is de belangrijkste post waar nog gesnoeid kan worden. De opdracht 'preventieve gezondheidszorg', het medisch schooltoezicht gratis organiseren is een essentiële opdracht van de CLB's"...
Nu kan Lieve niet meer volgen. Leerlingenvervoer? Ik herinner me dat leerlingen te voet naar het medisch onderzoek gingen, ofwel met de hele klas tegelijk op de gratis bus van Steve Stevaert stapten om zich van het lyceum naar het PMS-centrum te laten rijden. Toen al dacht ik: ze kunnen niet meer stappen, kinderen, jongeren, ze zijn niet meer in staat om een eind te voet af te leggen! Altijd al werden ze op de achterbank gezwierd en zelf hoefden ze geen afstanden af te leggen. Wat wil je dan?...
En ook heb ik geweten dat het medisch onderzoek op school zelf gebeurde, leerlingen hoefden zich helemaal niet te verplaatsen. De schoolarts, dokter Zhivago, verscheen dan opgewonden in school om razendsnel zijn leerlingenonderzoeken af te rammelen, en vervolgens holderdebolder te verdwijnen naar zijn volgende bestemming. Time is money, en zo... geldhonger...
Besparingen zijn er altijd geweest in de PMS-sector. In de jaren 80 was het onderwijsminister Coens, die zei dat er teveel PMS'ers ronddwaalden, en dat het personeel afgeslankt moest worden. Zwangerschapsverloven en ziekteverloven werden niet meer gecompenseerd door vervangers, gepensioneerden werden ook niet vervangen, en overleden collega's evenmin. Ik heb heel wat collega's zien overlijden, vraag het maar aan Horbert die een kei was in het opvoeren van de stress... Hopelijk heb ikzelf er niets aan overgehouden, maar ik ben wel altijd een rare geweest...
Bovenop de besparingen veegde PMS-baas Horbert zijn voeten aan besparingsmaatregelen, integendeel, hij vond allerlei topics uit, computer, informatheek, CLM, research... een overtollige luxe waaronder het échte PMS-werk leed. Hij zadelde er een paar echte werkers mee op. Nietwaar Horbert? Hoeveel scholen en hoeveel leerlingen heb je wel naar mij toegeschoven?! En mijn Sabbatjaar dat je me beloofde? Nooit gekregen!!!
"Ook de dienstverplaatsingen van CLB'ers zullen beperkt moeten worden."... Verplaatsingen? Wat mezelf betreft was het simpel, ik bezocht zoveel mogelijk scholen om van het getater van mijn collega's verlost te zijn, hoe meer scholen hoe beter, en hoe vaker hoe liever. Tot zelfs in Aarlen reed ik om er een Vlaams schooltje te bezoeken waar kinderen van Vlaamse militairen schoolliepen. De meeste van mijn collega's verkozen om gezellig hele dagen achter hun bureautje te zitten van waaruit ze telefonisch gewichtige contacten onderhielden met scholen en ouders. Bezuinigingen op dienstverplaatsingen mag dus geen enkel probleem opleveren voor CLB'ers!
Wind, regen en hagelbuien heb ik vanmiddag getrotseerd om mijn Dagelijkse Zonde te plegen bij Bertie. Nee, nee geen misdaad plegen, ik beperk me enkel tot plezante dagelijkse zondekes in de vorm van heerlijk schuimende kelkjes. Toen Bertie me zag binnenkomen, reikte ze me de krant al aan, alsof ze wist dat er iets instond dat me interesseerde.
En ja, het ging over de verdeeldheid die er heerste binnen de moskeevereniging omtrent de opnames die VTM in de Fatih-moskee wilde maken. Gisteren schreef ik nog dat de opnames geweigerd werden, en nu stelt de moskee tóch haar poorten wijd open voor de filmmakers. Morgen krabbelen ze misschien weer terug, je weet maar nooit met die moslims... Tot nu toe is VTM dus welkom in de moskee en hebben ze toestemming om er te filmen... Hoewel... wat maakt òns dat wijzer?
Toen ik thuiskwam zag ik eerst aan de reactie van Jean dat de moskee van gedachten veranderd was. En iets later las ik bijHouzee van de Rechts blog : 'Toch filmen in de moskee'. Vanochtend schreef ook de Nageltjesblog over 'In de Limburgse moskee'. Echt fijn hoor, die linkjes naar mijn blog.
Graag wil ik nog iets vertellen over de wijze waarop ik een krant doorneem. Steevast begin ik met de overlijdensberichten - die liegen niet - om te weten welke van mijn vijanden de pijp aan maarten gegeven hebben. Een soort leedvermaak waarvan ik echt kan genieten!... Na de overlijdensberichten is het de beurt aan de weersvoorspellingen. En daarna laat ik mijn blik dwalen over de krantenkoppen, als een diagonale kijk op het regionaal en op het wereldgebeuren, de zoutpot met de korreltjes zout bij de hand. Vandaag heb ik onthouden:
-Aantal tbc-besmettingen in Genk stijgt naar twaalf.
-Meest beruchte gevangene loopt vrij rond. Farid le Fou, met een zwaar gerechtelijk verleden, paste het trucje van de hongerstaking toe en simuleerde een psychische en fysieke aftakeling, waarna hij wonderbaarlijk vlug genas en ontslagen werd en in de vrije wereld gestuurd.
-Genkse vrouw misbruikt jongens van 12 tot 18 jaar. In de migrantenwijk Kolderbos was het een publiek geheim dat jongeren bij haar terecht konden voor seks. Een vrouwelijke pedofiel? Een primeur voor Limburg? En hebben ze de 'slachtoffers' ook ondervraagd? Ik kan me niet voorstellen dat een stoere 18-jarige overmeesterd wordt door een vrouw...
-De Islamitische Staat leurt met het lijk van de onthoofde James Foley. Jihadisten vragen een miljoen dollar voor zijn lijk, al dan niet inclusief zijn afgehakte hoofd... Lugubere 'mensen', die moslims...
Een gemiste kans voor moslima's om fimster te worden! Om zich te bewegen in het mondaine wereldje van glitter en glamour. Om zich ver weg van hun gekke religie in de schijnwerpers te laten bewonderen. Om hun welvingen, heuveltjes en glooiingen tentoon te spreiden. Wie weet welke talenten er nu voorgoed verborgen zullen blijven? Talenten die verspild worden en geen kans krijgen om zich te ontwikkelen...
Wat is er gebeurd? De Turkse Fatih-moskee in Beringen weigerde de tv-ploeg van de VTM-soap 'Familie' te ontvangen in de moskee waar opnames gepland waren. De moskeevoorzitter wilde geen moslima's als figuranten. OCMW-raadslid Meral Özcan: "‘Dit was een kans om de islamcultuur te introduceren in een populaire Vlaamse serie. Het was een positief verhaal: een Marokkaanse jongen wil zijn Vlaamse vriendin tonen hoe het er in de moskee aan toe gaat."
Was het nu Geert Bourgeois of Marino Keulen die de Beringse moskee erkende? Ik weet het niet meer. Als ik hoor dat een of andere minister moskeeën erkent, dan denk ik impusief: "Verraders!"... Nu is het mogelijk dat die mannen niets kwalijk genomen kan worden, wanneer ze in een vlaag van zinsverbijstering overgingen tot de erkenning van nieuwe islamitische gemeenschappen. Misschien droomden ze wel van een islamitische heerschappij in Limburg in hun nachtelijke dromen bij vernauwd bewustzijn, of, erger nog, wanneer ze overdag bij hun volle verstand waren.
Van een minister wordt verwacht dat hij redelijke en verantwoorde beslissingen neemt. Los van tijdelijke storingen in het vertroebelde logisch denken, los van acute opstoten die het verstand benevelen.
Is het daarom niet noodzakelijk dat ministers zich regelmatig eens zouden laten controleren op hun verstand, alvorens zij ingrijpende beslissingen nemen? Het menselijk verstand kan verschralen zonder dat we er erg in hebben, kan verschrompelen. En beslissingen nemen voor een hele bevolking, daarvoor moet je brein toch tiptop in orde zijn?! Moet dat nooit eens gecheckt worden bij alle gezagdragers die verantwoordelijk zijn voor hun volk? Het is zo vlug gebeurd, een kortsluiting in de hersenen...
Ik kom even terug op de moskee in Beringen die VTM de toegang verbood om er opnames te maken. Terwijl diezelfde moskee gesubsidieerd wordt door Vlaams belastinggeld... Er klopt hier iets niet!
Dat zegt Jos Van Der Hoeven, topman van de christelijke onderwijsvakbond COC. Hij vraagt zich af of kleine klassen in het secundair onderwijs nog wel te verantwoorden zijn. De wildgroei aan studierichtingen heeft als gevolg dat er aan kleine groepjes les gegeven wordt, er moeten minimumnormen komen voor het aantal leerlingen per klas, zegt hij, waarmee hij de autonomie van de scholen om hun middelen te besteden in vraag stelt. Daarmee raakt hij aan de vrijheid van onderwijs die grondwettelijk vastgelegd is.
Voilà, dit bericht is alweer één van de signalen in de richting van pleidooi voor grotere klassen, meer en meer leerlingen moeten in 1 klas. Dat is de trend tegenwoordig. Helemaal tegengesteld aan het streven van de jaren 70 en 80 toen individueel onderwijs betracht werd, toen de aandacht ging naar 'het individu' in de klas.
De tijd is nu aangebroken om met alle mogelijke middelen en verklaringen voor de dag te komen, zolang het maar niet gaat over het onbeheerste seksgedrag in de allochtone bedden en over het niet in te tomen beest dat in de moslim naar boven komt van zodra zijn moslima al haar textiel netjes op haar nachtkastje gestapeld heeft. Van studies wordt nu verwacht dat ze uitleggen waarom klassen te klein zijn, als ze maar zwijgen over de wildgroei in de uitheemse huishoudens.
"Wildgroei aan studierichtingen? Kleine klassen niet te verantwoorden"?... Ik denk dat Jos Van Der Hoeven nooit de tijd gekend heeft toen men streefde naar individu-gericht onderwijs en individuele aanpak... onderwijsvernieuwing waarbij het individu centraal stond, kleine groepjes dus, en ook kleinere klasjes.
"Wildgroei aan studierichtingen"?... Als oorzaak van het lesgeven aan kleine groepjes?... Het schoentje knelt ergens anders, op een gevoelig plekje waarover niet luidop gesproken mag worden. Het probleem is dat er teveel leerlingen zijn, teveel leerlingen om onder te brengen in te kleine ruimtes. Ruimtes die altijd al voldoende waren in een tijd van verantwoorde gezinsplanning, toen onze maatschappij nog stabiel en de toekomst te voorspellen was, ruimtes die nu onverwacht te klein en te eng geworden zijn voor de massale toestroom van verse leerlingen, hun aantallen zijn niet meer bij te benen, vanwaar komen ze eigenlijk? Nee, nee, niet uit de lucht, wél van een ongebreidelde voortplantingsdrift van onze nieuwe medemensen. Vroeger ongekend, onbestaand, ongeweten. Schoolgebouwen werden vroeger op maat gemaakt van de te verwachten populatie, dat kon perfect, dat kwam altijd uit. Nu is niets meer te plannen, niets meer te voorzien, niets meer te voorspellen... Plotseling zijn er scholen met plaatstekort, anderen moeten kinderen bijeen zetten, veel te dicht bijeen, misschien wel een opeenstapeling in de hoogte?... Waar gaat het heen?... Ik ben benieuwd hoe ze het Capaciteitsprobleem gaan aanpakken als de centjes op zijn?... Ze kunnen toch niet éindeloos scholen bijbouwen?!... Of ze moesten onbeschaamd alle rusthuizen gaan inpalmen? Of alle kerken? Of voetbalcantines? Of leegstaande huizen?...
Hamont, een rustig dorpje bovenaan in Limburg. Het dorpspleintje kende geen afgebakende parkeerplaatsen, geen parkeerautomaten, geen parkeerschijven nodig, geen verkeersdrempels, geen regeltjes, niets, en toch bolde de hele samenleving daar als vanzelf. De dorpelingen keken wel even verwonderd naar enkele zeldzame hoofddoekgevallen, als bezienswaardigheden, als vergissingen van de natuur, als uitlopers van een of ander mensenras, als verschoppelingen van de maatschappij... De verwondering van de dorpelingen was kortstondig en daarna ging iedereen weer zijn eigen weg.
Het dorpspleintje telde wel vier verschillende banken, en zelfs twee apothekers. Een opticien, een kapper en een bakker verdienden er ook hun brood. En natuurlijk was er de kerk en zijn kerktoren waaronder heel wat meningsverschillen en andere onenigheden opgelost werden. En na de misviering waren er maar twee stappen nodig naar taverne 'Forum', het centrale pronkstuk van het hele marktplein.
Jarenlang, dag in dag uit, kwam er een groepje asielzoekers genieten van een kopje koffie in 'Forum', waar cafébazin Nicole even haar voorhoofd fronste wanneer de vreemde mannen binnenkwamen. Maar voor de rest bediende ze hen even keurig als de trouwe klanten aan de toog en aan de tafeltjes. Het was de tijd dat een tas koffie 45 frank kostte, en een Westmalletripel 65 frank.
De klanten van taverne Forum luisterden met verbazing naar het vreemde taaltje van de mannen, iets Oost-Europeesachtigs of zo. Verbazing omdat ze in hun vertrouwde omgeving geen 'indringers' gewend waren... Bij het binnenkomen gingen de vreemde mannen regelrecht naar een tafeltje in de hoek, zonder iemand te groeten. Ze gedroegen zich opvallend, maar niet luidruchtig, en waren altijd druk bezig met uitvoerige telefoongesprekken. Atijd een gsm tegen hun oor, alsof ze zo geboren waren. Een louche aangelegenheid! Zeker wanneer ze buiten op het marktplein aan het onderhandelen waren met chauffeurs van Franse auto's, je kon niet naast de opzichtige Franse nummerplaten kijken. En wanneer ze daarmee klaar waren, nog even een gsm-pje naar wie weet, en dan in een slentergangetje naar hun volgende bestemming. Zo ging dat haast elke dag. Activiteiten die tijd én geld kostten, een doorsnee werkman zou dit niet kunnen betalen, en ook niet de tijd voor hebben...
