De Noordzee bruist een lied dat brandt De zeewind draagt het mede Het zingt van vrijheid over 't land Van vreugd' in dorp en stede De zonne vuurt de blijheid aan Langs velden, weiden, stromen Waar steden met hun torens staan Waar woud en heide dromen Daar is 't waar ik geboren werd Waar moeder mij eens wiegde Mijn land is Vlaand'ren, U mijn liefde, U mijn hart O schone steden, trots en vroom Vol heilige feestvisioenen O stille dorpkens langs de stroom Waar veld en weide groenen Ik min U, stad vol klokgetril En dorp ik min U beide En 't is er, als ik dromen wil Zo vreedzaam in de heide Daar is 't waar ik geboren werd Waar moeder mij eens wiegde Mijn land is Vlaand'ren, U mijn liefde, U mijn hart
Willem Gijssels (1875 - 1945)
SCHOOLPERIKELEN (Vroeger)
Avonturen met schooldirecties, leerkrachten, ouders, leerlingen, clb'ers. Vertellingen over vroeger en nu. En ook nog een beetje actualiteit met een korreltje zout.
26-05-2015
Kleine Turkjes en de Nederlandse Taal
Concentratieschooltje, begin jaren 90... Toen ik voor het eerst kennismaakte met de bazigheid van Turkse ouders die meer te zeggen hadden dan de directeur zelf. ZIJ vertelden wat leerkrachten moesten doen om hun kindjes iets bij te leren. Zelf vonden ze het niet nodig om thuis Nederlands te spreken of om hun kindjes te stimuleren, of om interesse te tonen in het schoolgebeuren. Vonden ze niet nodig, wél dat de school hun kinderen Nederlands leerde spreken. Eén Turkse vader verlangde zelfs van me dat ik Turks tegen hem sprak. Echt gebeurd.
In de periode 1990-1991-1992 waren er abnormaal veel Turkse kleutertjes die overgingen naar het eerste leerjaar terwijl ze zich niet eens konden uitdrukken in het Nederlands en ook niet bekwaam waren om Nederlandstalige instructies te begrijpen. Ze waren met velen, die vreemde beginnertjes, het leek wel een plaag, of een epidemie, in ieder geval iets besmettelijks met ongunstige vooruitzichten.
De wijk rondom de school straalde verloedering en mistroostigheid uit. Er werd op straat geleefd en op de parking van den Aldi haalden Turkse tieners 'kattenkwaad' uit waar 's anderendaags in de leraarskamer eens hartelijk om gelachen werd. Ja, zo werkte dat in concentratiescholen met het aanbrengen van normbesef.
Als ik boos ben, dwaal ik af. Terug naar de Turkse ouders die zich aanmatigend opstelden in school.
Ze vertoonden allen dezelfde ziektesymptomen:
-Turks als thuistaal en daarvan werd geen centimeter afgeweken - ouders die het niet nodig vonden om hun kinderen te helpen met het Nederlands - Turkjes die na schooltijd 'Turkse lessen' (koranlessen) volgden en die voor geen goud wilden opgeven - ze mochten allen laat opblijven om 's ochtends met slaapogen in school te verschijnen om dan een hele dag te gapen en suffen en niets op te steken van de leerstof - ze bleven allen zo nu en dan eens een dag zomaar thuis als ze geen zin hadden om naar school te komen, en dat vonden de ouders heel vanzelfsprekend...
Migrantenwerksters hebben nooit begrepen dat ze op de eerste plaats aan een mentaliteitswijziging bij migrantenouders moesten werken, en niet om bolvette moslima's in een autootje te proppen en overal naartoe te rijden, of om Turkse gezinnen de weg te wijzen naar waar er geld te rapen viel.
Ik heb eerlijk gezegd leerkrachten opgestookt om Turkse leerlingen links te laten liggen die thuis of op de speelplaats Turks blijven spreken, links te laten liggen die 's ochtends te laat komen of niet uitgeslapen zijn, links te laten liggen die koranlessen blijven volgen, links te laten liggen die hun huiswerk niet maakten om koranles te gaan volgen, links te laten liggen die niet elke dag naar school kwamen.
Ik heb mijn best gedaan om Turkse ouders uit begin jaren 90 te wijzen op het belang van Nederlands als thuistaal, op het belang van een Nederlandstalig thuisklimaat, uit respect voor de inspanningen van de leerkracht . Het heeft niet geholpen. Ze bleven allen koppig vasthouden aan eigen taal en cultuur waarmee ze in koor "NEEN!" riepen tegen alle goedbedoelde inspanningen van de leerkracht... Ze hebben zich echt niet populair bij me gemaakt, die Turken.
Hier zijn ze dan. Ze lachen ons uit. Ze komen net van hun huisarts die op frommelbriefjes met hanenpoten neerpende dat de meisjes voor een heel schooljaar vrijgesteld werden van zwem- en turnlessen. Om religieze en psycho-sociale redenen. Ja, ja... Dokters Louette, Jansen, Claes, Kelchtermans, Demeer... een stelletje integratieboycotters die een loopje namen methun verantwoordelijkheden en met de integratie van de meisjes in het gewone schoolleven. De dubieuze praktijken van de huisartsen werden gesteund en goedgekeurd door de schooldirectie en door de Orde van Geneesheren.
De meisjes lachen ons uit omdat ze hun zin krijgen, omdat iedereen hen gelijk geeft, omdat iedereen buigt en knielt voor hen... Niemand wil toch een racist zijn?!... Lieve wél, want als racist vind ik mezelf belangrijker dan vreemdelingen, wil ik me voor hen niet wegcijferen, wil ik me voor hen niet op de laatste rij zetten, wil ik niet werken aan mijn eigen ondergang als ik hen duld. Mijn eigen taal en mijn eigen medemensen zijn me lief... 'Racisme' als wapen tegen de dreigende overwoekering van ons Vlaamse landschap!
Het aantal geweigerde inschrijvingen is dit schooljaar fors gestegen. Vorig jaar in Antwerpen, nu in Brussel en Oost-Vlaanderen. 'Gebrek aan plaats' klinkt het als oorzaak van de weigering. Weten alle Vlaamse ouders wel dat allochtonen voorrang hebben? Dat allochtonen als eersten door de schoolpoort naar binnen mogen?... Eigen leerlingen laatst. Zo hoort het politiek correct.
Heeft er iemand ooit allochtone ouders zien kamperen aan een schoolpoort? Om er hun serie allochtoontjes te kunnen inschrijven? Heeft iemand dat ooit gezien? Neen! Allochtonen hoéven niet te kamperen, ze worden met open armen ontvangen in de school van hun keuze, zonder tentje, zonder bivakmutsje... En ondertussen verdwijnt de Vlaamse leerling, met een weigering op zak, stilletjes op de achtergrond. Zoals het een echte Vlaming betaamt, bescheiden en nederig, in dienst van zijn vreemde medemens.
Discriminatie van de Vlaamse Leerling
We gaan even terug in de tijd. In 2002 kwam er het GOK-decreet (GOK = Gelijke OnderwijsKansen), een wettelijk verzinsel om allochtone leerlingen te kunnen spreiden over alle scholen. Een totale invasie dus. Geen blanke scholen, geen donkere scholen. Weg met concentratiescholen. "Concentratiescholen moeten gemengde scholen worden", dat was toen de kreet om allochtonen ongezien en onopvallend te laten opgaan in de Vlaamse massa. Mission Impossible. Multi-verval. Hier en daar zagen we het onderwijsniveau al dalen in witte scholen. Het viel niet echt op, het ging als in een slakkengangetje, een slakje komt ook ooit waar het écht zijn wil.
Het nieuwe decreet was gelijker voor allochtonen dan voor onze eigen leerlingen, omdat een kind onder GOK viel als er thuis geen Nederlands gesproken werd of als de moeder geen diploma heeft. M.a.w. alleen allochtone leerlingen komen in aanmerking om van het voorkeursbeleid te genieten. ZIJ zijn de doelgroep als er met fortuinen gesmeten wordt. Dat is altijd al zo geweest.
Het GOK-beleid kwam voort uit overbezorgdheid van de regering voor het groeiend aantal allochtone leerlingen, een soort radeloosheid, een noodgreep, zoals er meerdere maatregelen uit de politiek correcte mouw geschud werden ten koste van onze Vlaamse leerlingen.
Het GOK-beleid faalde omdat er steeds meer allochtoontjes bijkwamen. Vanwaar ze bleven komen wisten we eerst niet, nu wel.
Kansarmoede
In 2012 heeft minister Pascal Smet het oude GOK-decreet opgepoetst, nieuw leven ingeblazen, en hij ging gewoon door met een beleid dat van Vlaamse leerlingen tweederangsleerlingen maakte. Een beleid dat kansarmoede automatisch linkt aan allochtonen. De Voorrangsregels! Wie heeft er voorrang om ingeschreven te worden in een school naar keuze? Pascal Smet heeft er geen doekjes om gewonden, toen hij, in zijn streven naar gemengde scholen, stelde dat vanaf september 2012 de scholen verplicht waren om bij de inschrijving voorrang te verlenen aan 'kansarme' leerlingen. Onder 'kansarm' verstond men een gezin met een moeder zonder diploma en waar de thuistaal niet het Nederlands was. Tja, dan is de doelgroep duidelijk, dan zijn alle allochtone huishoudens kansarm, ondanks een fortuin aan kindergeld. Hiermee discrimineerde de minister de Vlaamse gezinnen met échte kansarmoede, de eenoudergezinnen, pleeggezinnen, nieuw-samengestelde gezinnen, co-ouderschap, emotionele verwaarlozing, incest...
Die Hollanders toch. Nu willen ze ook al in de kinderopvang meertaligheid invoeren. Geïnspireerd door meertaligheid in het onderwijs.
Minister van Sociale Zaken en Werkgelegenheid, Lodewijk Asscher, zit op een plan te broeden om naast het Nederlands als voertaal, ook Engels, Frans of Duits toe te laten. Voor kinderen vanaf 4 jaar. De klein boelekes moeten nog even wachten om Engels, Frans en Duits te spreken in de kinderopvang.
In zijn streven naar meertalige buitenschoolse opvang vergeet de minister welke zware emotionele impact een kinderopvang heeft op het kind, en in het bijzonder de buitenschoolse opvang.
Hoezo, emotionele impact?
Een zuigeling aan de moederborst is zichzelf, voelt zich geborgen en veilig, geniet van de lustige tepel waaruit het lekkere vocht komt... om dan plotseling ontrukt te worden van de gelukzaligheid van de sappige melkborst. Bij het krieken van de dag wordt de zuigeling uit zijn zalige slaap gewekt om naar de opvang gebracht te worden.
In het vroege ochtendgloren worden kindjes gedumpt in een of ander kinderhotel waar ze opgevangen worden door wildvreemden, omdat pa en ma er geen raad mee weten, omdat de kindjes niet passen in hun dagschema. Een kinderopvang is een weeshuis zonder moederlijke affectie, waar ze verweesd achterblijven zonder te weten wanneer mama hen weer komt halen. De extra psychische belasting voor kleintjes die lange tijd zonder hun moeder de dag moeten doorbrengen op een andere plek dan thuis bij hun moeder, kunnen fysieke en psychische schade lijden. Als zuigelingen 's avonds pas door hun moeder in de armen gesloten worden, maken ze kans om in zichzelf te keren, om traag en futloos te worden.
Vanaf het euforische moment van de verwekking tot aan de bevalling, kijken ouders hunkerend en vol verwachting uit naar hun nieuwe spruit. En als het dan eenmaal zover is, als het wezentje de baarmoeder verlaat en in zijn eentje de uitgang gevonden heeft, willen ze verlost worden van dat schepseltje. Weg ermee. Naar de opvang.
Ook oudere kinderen in de opvang missen het 'thuisgevoel' na schooltijd. Ook zij worden extra belast. Zie maar eens hoe ze soms verloren ronddwalen op de speelplaats.
Genoeg over de miserie en ellende van weeskinderen in de opvang. En dan zouden ze nog eens een vreemde taal moeten leren? Het beetje vertrouwdheid van de eigen taal verliezen ze dan ook nog.
Tenslotte kan er nog een addertje verborgen zitten in de plannen van de Nederlandse minister. Meertaligheid invoeren in kinderopvang? Ik denk dat het een vermomde omweg is om later met 'opvangkinderen' in hun eigen thuistaal te kunnen communiceren...
Lyceum, schooljaar 1997-1998, onder leiding van directeur Wijsneus.
Het lyceum was toen nog een bloeiende witte school... totdat er vreemde eenden in de bijt binnensijpelden. Ik heb het zien gebeuren. Zo van die rare kwasten, verloren gelopen en verzeild geraakt in het eerste middelbaar. Geslaagd in het zesde leerjaar waar een leerkracht niet racistisch wou zijn en de Turkse leerlingen liet slagen. Ja, zo werkte dat.
Ferat was een Turkse leerling in het eerste middelbaar. Zijn klasgenoten waren blank, gemotiveerd en gedisciplineerd, zo van die eigenschappen waar we ver naar moeten zoeken bij migrantenleerlingen.
Ferat viel de eerste week van het schooljaar al uit de toon door ernstige gedragsproblemen, ook door onvoldoende capaciteiten, een onbekwame belhamel dus. Hij was er zo eentje die zich niet wilde integreren in het normale schoolgebeuren. Halsstarrig bleef ie naast de sporen lopen en in de kijker ook nog. Herhaaldelijk werd hij gewaarschuwd, maar toonde geen enkele poging om van goede wil te zijn.
Uiteindelijk organiseerde Wijsneus een speciale vergadering met als onderwerp: Verwijdering uit School. Voor migrantenleerlingen lag dat toen heel erg gevoelig. Niemand wou de onverdraagzame uithangen. Sommige leerkrachten wilden hem zelfs nog een 29ste kans geven... Vlaams Jefke zou allang met klikken en klakken buitengesmeten zijn, zonder poespas errond zoals bij migrantenleerlingen.
Lieve kreeg de ondankbare opdracht om samen met het Integratiecentrum een nieuwe school voor Ferat te zoeken. Ja, dan krijgen die sloebers ook nog eens bijstand plus een paar verlofdagen om een andere school te zoeken. En Wijsneus was verlost van een lastige karwei. Die man verstond de kunst om zich te verstoppen als het heet werd. Achter de coulissen dirigeerde hij intriges rond moeilijke leerlingen. En ondertussen was hij onzichtbaar en ongenaakbaar.
Ik voelde me bedreigd en overgeleverd aan de dames van het Integratiecentrum, aan een stelletje wilde wolvinnen die het niet eens waren met Ferats verwijdering uit school. Een Turkse medewerkster van het Integratiecentrum belde me zelfs thuis op. Het maakte een intimiderende indruk op mij.
Gewapend met een dictafoontje begaf ik me naar mijn gesprekspartners. Toch erg hé als je zulke maatregelen moet nemen om een gesprek zakelijk te houden. Het toestelletje zette de dames aan om voorzichtig te blijven en zeker niet in de aanval te gaan.
Hoe het afgelopen is met Ferat? Ik weet het niet. Dat soort kereltjes verhuist vaak van de ene naar de andere school zonder iets te bereiken, zonder iets te presteren, en dan blijven ze overal zo wat rondhangen en iedereen ambeteren tot ze rijp zijn om te gaan doppen...
Duizenden migranten, en ze noemen het een 'verrijking'.
"Slakkenplaag treft Vlaanderen", stond er gisteren in de krant te lezen.Vlaanderen maakt zich druk om een paar lieve slakjes. En wat doen we dan met de Migrantenplaag die Vlaanderen treft?
We zijn weer een stapje dichter bij de verovering van het westen door de moslims.
Vanaf volgend academiejaar komt er een nieuw vakkenpakket 'Islamic Worlds' voor geschiedenisstudenten aan de UA. Deze vernieuwing beoogt een minder eurocentrische opleiding van historici. De nieuwe cursussen over de islamitische cultuur wil geschiedenisstudenten minder westers doen denken, en meer globaal hun blik verruimen buiten Europa.
Ook zijn er steeds meer allochtone studenten met een islamitische achtergrond. "Het is niet slecht om ook voor deze groep de opleiding Geschiedenis wat aantrekkelijker te maken", zo zeggen ze aan de UA.
Komen moslimstudenten niet hier studeren om zich te integreren in het westen? Dat moeten we stimuleren en hen weghouden van islam en islamitische aangelegenheden, en niet zoals aan de UA lessen over islamitische cultuur in de opleiding te gaan aanbieden. Het negeren van de islam vind ik trouwens voor het hele onderwijs gelden.
Dus... Islamcultuur aan de Universiteit Antwerpen?
En dan vraag ik me af wat er mis is met eurocentrisch denken, met westerse behoudzucht?! We moeten de rijkdom van het westen koesteren en behoeden voor vernietigende invloeden van buitenaf!
Het vak GESCHIEDENIS moet in ere hersteld worden! Al vanaf de lagere school zouden leerlingen moeten horen over de nefaste gevolgen van volksverhuizingen. Ze moeten horen hoe grote beschavingen en rijke culturen ondermijnd werden door een massale toevloed van vreemdelingen die andere waarden en minderwaardige ethiek meebrachten en deponeerden midden in een rijke cultuur. Leerlingen moeten in geschiedenislessen alles vernemen over het lot van grote beschavingen met vergane culturen!
We hebben er niets meer over vernomen. De ontknoping mochten we niet kennen. De oplichtingspraktijken van een islamleraar werden in een islamitische doofpot gestopt. De ophef rond zijn persoon duurde maar heel even... Helemaal anders dan bij de Vlaamse kleuterjuf die al twee jaar lang op de hielen gezeten wordt door een moslimadvocaat...
Kent er iemand een moslim die door een Vlaamse advocaat zo obsessief achtervolgd wordt? Kent er iemand een Vlaamse advocaat die krampachtig de schuld wilt bewijzen van een moslim? Kent er iemand een Vlaamse advocaat die Vlamingen aanspoort om in beroep te gaan tegen de vrijspraak van een moslim?...??????
Waar gaat het over? Wel, drie jaar geleden kwam Recep Atak, een Genkse islamleraar, in het nieuws nadat hij van tientallen mensen geld afgetroggeld had. Onder valse voorwendsels wist hij een vertrouwensband op te bouwen met heel wat mensen die hem uit medelijden geld leenden. Geld, dat ze natuurlijk nooit terugzagen. Met een blind vertrouwen gaven zijn dorpsgenoten hem het gevraagde geld, in de overtuiging dat ze elkaar moesten helpen.
De 'geleende' sommen varieerden van enkele honderden euro's tot 200.000 euro. Er was zelfs een naiëve mede-Turk, één van de slachtoffers, die een eigen lening aanging om de islamleraar voort te helpen. Andere gedupeerden vertelden dat de islamleraar ook actief was in Hasselt en Luik.
Na klachten van gedupeerden ging het parket de zaak onderzoeken. De Genkse politie verwachtte toen nog meer gevallen van opgelichte mensen die hun geld kwijt waren aan de islamleraar. En toch waren er nog slachtoffers die geen klacht indienden uit angst en schaamte. Later is het aantal klachten tegen de Genkse islamleraar gestegen.
In februari 2012 haalde Recep Atak, de Genkse islamleraar-oplichter, de koppen in HBVL. Ik was onmiddellijk geïnteresseerd omdat mijn ervaringen met islamleraars negatief en deprimerend waren. Die snorremannen waren medeschuldg aan de mislukte integratie van moslimleerlingen in de Vlaamse leerlingenpopulatie.
Het vervolg van de oplichterspraktijken van Recep Atak ken ik niet. Wellicht zal hij nu furore maken met zijn 'schenkingen' en niemand, ook niet het parket, zal hem nog iets in de weg leggen...
"Juridische Jihad", zo noemt het Vlaams Belang de obsessieve islamitische strijd tegen juf Magalie van De Blokkendoos.
Het is nu bijna twee jaar geleden dat de kleuterjuf beschuldigd werd van seksuele intimidatie. Een beschuldiging geuit door moslimouders. Zij eisten haar ontslag en stuurden haar doodsbedreigingen.
Het begon allemaal met het Vertrouwenscentrum Kindermishandeling dat voorstelde om al in de kleuterschool seksuele voorlichting te geven. Het Vertrouwenscentrum stelde een beleid voor rond de psycho-seksuele ontwikkeling van kleuters, een beleid waarbij ouders en school zouden samenwerken.
Toen dacht ik meteen: Oei, kleine allochtoontjes en seksuele voorlichting?... Hier gaan culturen botsen! Het Vertrouwenscentrum onderschatte de allochtone ouders. Achter hun bureau dokterden ze een mooi initiatief uit, maar in de multiculturele realiteit valt alles anders uit, en altijd in het voordeel van allochtonen.
We kregen jungle-achtige beelden op tv te zien, waar aan de schoolpoort boze allochtone ouders met verhitte gemoederen samentroepten om luidkeels te protesteren tegen juf Magalie. Een hysterische opgewondenheid zoals we die alleen maar kennen in een hutjeswijk in de brousse, of in een prehistorisch woestijndorp. Collectief kabaal maken, tieren en roepen aan een schoolpoort... Hebben wij nooit gekend, bestond hier vroeger nooit. Maar met de komst van allochtonen raakten die onderontwikkelde uitspattingen hier helaas meer en meer ingeburgerd... Primitief, achterlijk en barbaars... Een school verdient meer respect!
Waarom werden er geen waterkanonnen ingezet aan de schoolpoort, om de kudde woestijngekken uiteen te drijven? Dan kon De Blokkendoos rustig haar schooljaar afmaken. Neen, men liet de woestijnbewoners betijen in plaats van er abrupt een einde aan te maken. Zulke minderwaardige toestanden mogen we niet tolereren! Ik had toen de indruk dat de allochtone ouders zich gesterkt voelden in hun protesten... Spijtig voor Magalie die toen compleet in de klauwen van de moslims dreigde verslonden te worden. Dat had voorkomen worden, directie Blokkendoos!!!
Vlaamse ouders reageren beschaafder. Bij meningsverschillen of klachten vragen Vlaamse ouders rustig en beleefd een gesprek aan met de schooldirectie of met de betrokken leerkracht. Individueel, en zeker niet in groepsverband, zoals allochtonen naar school komen met in hun achterban een hele horde familieleden en kennissen. Individueel zijn die allochtonen tot niets in staat, dat is de enige uitleg die ik kan geven aan hun ijzersterke groepsgevoel.
Enkele dagen na de massahysterische taferelen aan de schoolpoort, raakte bekend dat de moeder die de kleuterjuf beschuldigde, zélf in opspraak kwam. Haar 4-jarige zoontje, slachtoffer van vermeend misbruik, werd net als zijn 2-jarige zusje al twee jaar gevolgd door Bijzondere Jeugdzorg. Bijzondere Jeugdzorg, een instantie die gerechtelijke stappen kan ondernemen bij bedreiging van kinderwelzijn. Bovendien was er voorheen een vonnis tegen de vrouw en haar gezin uitgesproken. De moeder met de Nederlandse nationaliteit is in 2011 met het Nederlandse vonnis naar de politie in ons land gestapt, met de vraag om het te laten wijzigen. Mogelijk was de inhoud van het vonnis de reden om haar dossier door te spelen aan Bijzondere Jeugdzorg. En om iets door te spelen aan Bijzondere Jeugdzorg moet het toch een bezwarend dossier geweest zijn...
Recent werd juf Magalie door het gerecht buiten vervolging gesteld. De beschuldigingen van aanranding van kleuters bleken uit de lucht gegrepen en konden nergens een grond raken. Ja, haatdragende moslims kunnen heel wat geestelijke ravage aanrichten.
Kleuterjuf Magalie zal blijvende psychische letsels overhouden aan het gebeuren in haar school. Na twee slopende jaren is zij een geestelijk wrak. Zij gaat klacht indienen tegen moslimouders wegens laster. Ik hoopte twee jaar geleden al dat ze onmiddellijk gerechtelijke stappen zou ondernemen tegen de moslimmoeder die de aanstookster was van het tumult rondom De Blokkendoos.
Het einde van de tunnel is nog niet in zicht. Moslimadvocaat Abderrahim Lahlali heeft een aantal moslimouders aangezet om in beroep te gaan. En zo gaat de islamitische strijd tegen een Vlaamse juf gewoon voort... Vlaams Belang: "Een Juridische Jihad"!
Zeg eens, moslimadvocaat Lalaliere, waarom pak je niet eens een paar islamleerkrachten aan? Dié zijn pas niet zuiver op de graat.
Vandaag stonden de circustenten opgesteld in Brussel. De pride parade waarmee holebi's en transgenders aandacht vragen voor hun rechten trok door de Brusselse binnenstad.
En morgen, 17 mei, is er de Internationale Dag tegen Homofobie en Transfobie (IDAHOTF). Nou, nou, wat wordt er toch allemaal verzonnen om die kleine minderheden aan hun trekken te laten komen, om hen te pushen en te promoten.
Het lijkt wel of hetero's zich moeten gaan schamen tot in het diepst van hun ziel, omdat ze 'anders' zijn, omdat ze normaal zijn.
Genetisch bepaalde homoseksuelen - de echten - hebben zo'n circus helemaal niet nodig, die houden zich stilletjes op de achtergrond en beleven hun anders-zijn op een waardige ingetogen wijze. De geboren homoseksueel lijdt niet onder zijn aanleg. Hij geniet in stilte achter de coulissen. Geen aanstellerij, geen geprovoceer, geen opzichtig vertoon rond seksuele geaardheid.
Alle anderen, de komedianten en toneelspelers, de selfmade homo's, die er een minderwaardige kermis van maken, wees maar zeker, zij zijn niet ECHT! Zij zijn namaak, zij zijn vals, zij zijn gefrustreerde hetero's die zich op een belachelijke wijze in de schijnwerpers verdringen.
Ja, een rasechte hetero kán in staat zijn om zijn omgeving en iedereen te misleiden met zijn anders-zijn. Zij zijn kunstenaars in het vermommen van zichzelf, van hun gedachten en omgangsvormen, zij 'spelen' een homo. Voor hen is homo-zijn een spel, een tijdverdrijf. En daarin is de meerderheid van de holebi's erg bedreven in.
Zij vrágen erom om verafschuwd en verguisd te worden. Ze moesten vervolgd worden om anderen te beschuldigen van 'homofobe' reacties. Aangeklaagd en beschuldigd, want 'homofobie' bestaat niet! Dat idiote begrip is uitgevonden om hun verworven (!) seksuele geaardheid te beschermen en te behoeden voor tegenstand. Ik zeg 'verworven', en daarmee bedoel ik 'niet-aangeboren'. Zij zouden ook moeten vervolgd worden omdat ze seksuele geaardheden ridiculiseren.
Homoseksualiteit, vroeger een seksuele perversie, nu een kleurrijk spektakel dat verbazende aandacht van de media krijgt, ook de samenleving toont een onbegrijpelijke interesse en verdraagzaamheid... Hetero's komen in de verdrukking!
Atheneum in een migrantenwijk, begin jaren negentig. Directeur Blauwbaard vertrouwde de leiding van zijn school toe aan schoolbegeleiders en opvoeders, aan studiemeesters en leerkrachten. Zelf trok hij zich terug in zijn burcht, een kantoor voorzien van alle mogelijke snufjes en snuisterijtjes om een hele dag zoet mee te zijn en om zich te amuseren met dure apparatuur die hem geschonken werd. Een concentratieschool krijgt natuurlijk veel meer geld en middelen dan een Vlaamse school. Het kantoor van Blauwbaard, zijn burcht, was hermetisch afgesloten van de rest van de school. Leerlingen mochten er niet passeren en moesten verplicht een omweg maken. Blauwbaard wenste niet gestoord te worden in de 'onderhandelingen' met zijn leraresjes. Hij was gepassioneerd door hen en testte zijn verleidingstechnieken uit in de ontoegankelijkheid van zijn kantoor. Er waren weinigen die niet bezweken voor zijn charmes. Deze man was geen schooldirecteur, maar een regelrechte vrouwenverslinder en rokkenjager. Op zijn palmares stonden meerdere slachtoffers. Ofwel werden ze bedrogen, ofwel brutaal opgelicht, ofwel gewoon aan de kant gezet. Elk slachtoffer dat hij maakte, hield er trauma's aan over... En toch begon Blauwbaard ooit beloftevol aan een huwelijk met zijn knappe madam. Te fel getrouwd. Nu wacht er in huize Blauwbaard geen half trouwboekje meer met de hete patatjes... Wordt vervolgd.
Onlangs vroeg Erdogan aan de Turken in de Ethias Arena in Hasselt om Turks als eerste taal te beschouwen en dan pas de taal van het land waar ze wonen.
22 jaar geleden verkondigde volksverrader en linguïst Koen Jaspaert hetzelfde toen hij vanuit zijn Steunpunt in Leuven het NT2-project verzon om allochtone leerlingen op hun eigen wijze te kunnen benaderen in de klas (NT2 = Nederlands Tweede Taal).
Ik heb toen niemand horen protesteren. Zover ik weet zweeg het Vlaams Blok toen ook. Mijn collega's in de refter lieten me protesteren tegen NT2. Ze luisterden en knikten instemmend, maar ondertussen slurpten ze voort aan hun verslenste koffie. Dat was alles. En daar zat ik dan in m'n eentje te mopperen...
Potverdrie, waar heb ik me toen toch druk om gemaakt! En waaróm? Ze hebben allemáál toegelaten dat de Nederlands taal in het migrantenonderwijs een tweederangstaal werd... En dan mag Turk Erdogan hier dezelfde nonsens komen uitkramen?! Nonsens waartegen we 22 jaar geleden al hadden kunnen protesteren. Die kansen hebben we allemaal laten liggen. Indien TOEN het protest algemeen was, een solidair protest, ik denk niet dat Erdogan hier nog kansen maakte met zijn fabeltjes!!!... Nu ben ik boos!
De meest politiek correcte verkeerslichten ter wereld staan in de Oostenrijkse hoofdstad Wenen. Behalve het klassieke mannetje staan op sommige voetgangerslichten 2 mannen of 2 vrouwen die elkaars handen vasthouden of elkaar omhelzen. De biseksuele pictogrammen op de voetgangerslichten zijn er in de aanloop naar het Eurovisiesongfestival dat er volgende week plaatsvindt.
Walter F heeft overschot van gelijk. Waar het mij om gaat; dat 16 jarig meisje mag van hilde crevits als nuttig idiootje optreden om te vertolken wat crevits en die bouvier zinnens zijn met ons onderwijs. Nog maar eens een trapje naar beneden halen opdat " de achtergestelden" toch nog enigszins zouden kunnen volgen en zo aan een 'getuigschrift' geraken. Verbeter mij als ik het verkeerd zie.
14-05-2015 om 17:12 geschreven door jos
Beste Lieve
Ik kijk niet naar de BRT en zeker naar niets waar die Cools bij betrokken wordt, die linkse griet veroorzaakt bloeddrukstoornissen, het is al jammer genoeg dat die met ons belastinggeld betaald wordt.
Betreffende dat kind, heeft ze soms gesolliciteerd voor een politiek postje bij retteketet Crevits.
14-05-2015 om 17:06 geschreven door Jean
Een 16 jarige...
... die iest te zeggen heeft (ongenoegen uiten) over het onderwijs komt zonder slag of stoot op TV. Een democratisch verkozen parlementslid van het Vlaams Belang daarentegen is een zeldzaamheid. Indien het dan toch lukt, kunnen ze niet uitspreken of worden door de mod(d)erator het zwijgen opgelegd. De wereld op zijn kop.
14-05-2015 om 09:26 geschreven door Walter F
15-05-2015
Onderwijs of manipulatie?
Een katholieke school in Gent met overwegend vreemdelingen in haar klas.
Toen mijn kleindochter van 14 jaar in haar klas antwoordde op de vraag van de leerkracht "noem eens een politieke partij" waarbij ze antwoordde Het Vlaams Belang, kreeg ze een negatieve bemerking van "ken je niets beters?". Waarmee beiden toch wilden duidelijk maken hoe hun ideeën of voorkeuren zijn.
Kritiek van scholiere Alice (16) op ons onderwijs: "We krijgen te veel huiswerk en toch heb ik niet het gevoel dat ik veel bijleer." Het meisje volgt het vijfde jaar Latijn-Moderne Talen. De manier van lesgeven trekt ze in twijfel. Ze leert veel van buiten om goede punten te halen, maar daarna stroomt alle informatie weer uit haar geheugen, zegt ze. Elke dag een vak herhalen vindt ze beter dan twee keer per jaar wanhopig leerstof naar binnen proppen vlak voor het examen.
Tot daar de verzuchtingen van een kritische leerling over ons middelbaar onderwijs. Interessant.
Haar mening trok de aandacht van onderwijsminister Crevits. In 'Reyers Laat' gingen de minister en leerlinge Alice in gesprek met elkaar. Toen was er al een lichte nuancering te horen in Alices bedenkingen over het schoolsysteem. Het accent verschoof zich naar het beroepsleven. Alice vroeg de minister om meer lessen te krijgen 'waar ze later in het beroepsleven ook nog iets mee kan doen'. Praktijktoepassingen dus, en klaarstomen voor het beroepsleven, daarop kwam het neer.
Toch denk ik niet dat het de oorspronkelijke bedoeling was van Alice om al meteen aan een beroep te denken, of aan toepassingen in de praktijk.
Volgens mij zijn de bedenkingen van het tienermeisje aangegrepen om het beroepsleven in nauwer contact te brengen met het secundair onderwijs. Dat is toch de trend tegenwoordig...
...De bedoeling van het secundair onderwijs is de scholieren voorbereiden op het hoger onderwijs, op hogere opleidingen, op universiteit, daar waar theorie en examens een nóg grotere rol spelen dan in het middelbaar. En dan zal Alice nóg veel meer moeten studeren en "leerstof naar binnen proppen" en vrije tijd opofferen. Misschien staat ze daar niet bij stil en focust ze zich te veel op het lesgeven in haar middelbare school? Ja, daar lijkt het wel op.
Ik kan Alice niet goed volgen als ze het heeft over 'lessen in het middelbaar waar ze later iets aan zal hebben in het beroepsleven'. Alice slaat een treetje over! Of wil ze meteen na haar studies Latijn-Moderne Talen de beroepenwereld instappen? Ik denk het niet. Daarom is het eigenaardig dat ze zo vroeg al aan praktijktoepassingen denkt. Een 16-jarige mag zich gerust een beetje vergalopperen tijdens een tv-uitzending... En zeker onder de manipulerende regie van Kathleen Cools.
Mijn inspiratiebron van gisteravond was JOS... En toen had ik zin in een slaapmutske. Zo eentje met schuim d'r bovenop.
Een verloren liefde kwam teruggewandeld in mijn leven. Door het verlichte raam herkende ik zijn vertrouwde silhouet. Ik maakte me op om hem te verwelkomen. Mijn geluk was overrompelend. Ik sidderde over mijn hele lichaam. Toen werd ik wakker. Ontgoocheld. Onbeschrijflijk ontgoocheld. Ik wou vlug weer inslapen om de droom te hervatten. Maar dat lukte niet. Natuurlijk niet. Mijn verdriet heb ik weggedronken en daarna terug naar bed. In mijn volgende droom hoorde ik zijn stem. "Witte, zou je nu wel opnieuw gaan slapen? Kijk, de zon is al opgestaan. Sta ook op, dan kunnen we samen genieten van deze mooie dag." Bij het ontwaken was zijn stem verdwenen. Weg... En nu maar zien hoe ik de nieuwe dag weer kan overleven. Zonder hem. Dag na dag.
Wij zijn veel te bescheiden. We moeten niet rond de pot draaien of extra voorzichtigheid aan de dag leggen als het gaat om jongeren-met-een-migratieachtergrond. ZIJ zijn disproportioneel aanwezig bij de groep leefloners. Zonder hen zou het beroep van leefloner misschien wel niet bestaan.
Vorige week las ik dat OCMW's 22,6 miljoen euro krijgen om leefloners op te vangen, leefloners die zich uitgesloofd hebben om werk te vinden, alle werkgevers lastigvallen hebben en gesmeekt hebben om een job. En nog altijd niets gevonden. Wie zoekt die vindt niets...
Het zit niet langer mee voor schoolverlaters die thuis zitten te wachten op een job, of in het park op een hangbank, of in café of moskee waar hun eeuwig-werkloze pa hele dagen slijt met collega-moslims. Nee, het valt niet mee.
Vroeger konden Turkse en Marokkaanse schoolverlaters direct terugvallen op een sociale zekerheid, opgebouwd door hun werklustige autochtone medeburgers. Autochtonen als verdraagzame en genereuze werkwilligen die met een eindeloze zin voor liefdadigheid hun vreemde medemensen helpen om te overleven... typisch Vlaams, onderdanig en behulpzaam. Ik zal 't zelf maar schrijven want in geen 1 krant staat te lezen over de edelmoedigheid van ons eigen soort.
Woorden van De Wever: "In geen enkel ander land kunnen mensen al gebruik maken van de sociale zekerheid vooraleer ze er geld in gestopt hebben."
Vroeger hadden allochtone schoolverlaters geluk toen ze ongestoord van de schoolbanken konden verhuizen naar het stempellokaal. Deliberaties in scholen pasten hun beslissingen aan aan deze gulle maatregel. Hopeloze gevallen, 20 jaar, laatste beroepsjaar, en nog altijd gebuisd. Dat was vroeger heel simpel, de school stuurde alle gebuisde allochtonen door naar 'den dop'. Gelukkig kan dit nu niet meer... Ik weet niet hoe ze dit nu klaarspelen tijdens de deliberaties. Een hele herziening zal nodig zijn. Maar zoals het onderwijs verzot is op allochtonen zal dat wel lukken.
En dan denk ik met weemoed terug aan de tijd dat allochtone leerlingen onbevangen en zonder schroom hun vinger opstaken in de klas om te vragen: "Wat moet ik doen om te kunnen gaan doppen?"... Dat ontroerende vragenuurtje zal ik niet gauw vergeten, een vragenuurtje na de uiteenzetting over 'Studie- en Beroepsmogelijkheden na het Secundair Onderwijs'. Ik heb nog nooit zo'n hoop streberige en ambitieuze leerlingen bijeen gezien!... Voor hen kon de hele beroepenwereld de boom in, en de studiekeuzemogelijkheden eveneens.
Jos wees me op een nieuwtje vanuit Nederland. Toch fijn dat ik af en toe eens wakker geschud word om de actualiteit te volgen in plaats van me in het verleden te wentelen.
Waar gaat het over? In de Nederlandse Telegraaf was de stelling van vandaag: "Eindexamen is niet meer van deze tijd.Vandaag beginnen de eindexamens in het voortgezet onderwijs. Prima dat leerlingen op enig moment getoetst worden op hun kennis, of is het niet meer van deze tijd?"... Lezers konden hun mening geven door deel te nemen aan de lezers-enquête.
Waar wil men eigenlijk naartoe met het in vraag stellen van examens? Er bekruipt me een onbehaaglijk gevoel. Het doet me denken aan Philippe Muyters die vorig jaar meedeelde dat de Vlaamse overheid sinds 2006 al 5.551 ervaringsbewijzen uitgedeeld heeft. Een ervaringsbewijs is een officieel document dat bevestigt dat iemand over de vaardigheden beschikt om een beroep uit te oefenen zónder dat hij daar een diploma voor heeft. Het aantal werknemers zonder diploma kent daardoor een stijging. Het concept 'ervaringsbewijs' leek me een krampachtige noodgreep van de overheid om schoolonwilligen/onbekwamen toch aan het werk te krijgen. Een labiele constructie die regulier onderwijs bespot. Misschien hoeven allochtonen en anderstaligen binnenkort helemáál niet meer naar school of opleidingen te volgen? Ik vrees dat het aantal beroepen waarvoor geen diploma vereist is, in de toekomst nog zal stijgen. En allochtonen zullen de eerste sollicitanten zijn...
Terug naar de examens die in het voortgezet onderwijs in Nederland in het gedrang komen.
Examens, als objectieve metingen, zijn onvervangbaar. Ze moéten blijven. Hun belang is onbetwistbaar. Gestandaardiseerde toetsafnames in uniforme omstandigheden van een grote groep studenten, zijn de enige middelen om studenten te evalueren op hun kennis, op hun bekwaamheden, en om hen te kunnen vergelijken met hun medestudenten.
Ik begrijp heel goed de nieuwe trend om examens te vervangen door subjectieve beoordelingen. Het is een soort radeloosheid, een onwennigheid met het hoge aantal allochtonen in het onderwijs. Men weet geen raad meer met allochtone leerlingen die machteloos staan tegenover schriftelijke proeven.Men moét wel iets verzinnen om de allochtone overrompeling in het onderwijs aan te kunnen. Naarmate de allochtone studentenbevolking toeneemt, vrees ik dat in de toekomst examens en diploma's stilaan gaan verdwijnen. Helaas. En subjectieve beoordelingen gaan meer ingeburgerd geraken, ten koste van... de bekwame autochtoon!
Ik ben vanmiddag gaan winkelen in de Gamma. Om laddertjes en bootjes te kopen. Zo kunnen mijn bloglezers makkelijker op mijn blog geraken. Eens zien of dat gaat helpen, want sinds de overstromingen en winden en stormen schrijf ik alleen nog maar voor een handjevol lezers. Die willen natuurlijk niet in hun zwembroek tot bij mij komen... Het water vloeit altijd naar de zee zeggen ze, maar dat gezegde zal toch eens grondig moeten herzien worden... Nu is het ook mogelijk dat boze geesten mijn blog boycotten, geesten die mij vijandig gezind zijn. 't Zou me niet verwonderen...