De Noordzee bruist een lied dat brandt De zeewind draagt het mede Het zingt van vrijheid over 't land Van vreugd' in dorp en stede De zonne vuurt de blijheid aan Langs velden, weiden, stromen Waar steden met hun torens staan Waar woud en heide dromen Daar is 't waar ik geboren werd Waar moeder mij eens wiegde Mijn land is Vlaand'ren, U mijn liefde, U mijn hart O schone steden, trots en vroom Vol heilige feestvisioenen O stille dorpkens langs de stroom Waar veld en weide groenen Ik min U, stad vol klokgetril En dorp ik min U beide En 't is er, als ik dromen wil Zo vreedzaam in de heide Daar is 't waar ik geboren werd Waar moeder mij eens wiegde Mijn land is Vlaand'ren, U mijn liefde, U mijn hart
Willem Gijssels (1875 - 1945)
SCHOOLPERIKELEN (Vroeger)
Avonturen met schooldirecties, leerkrachten, ouders, leerlingen, clb'ers. Vertellingen over vroeger en nu. En ook nog een beetje actualiteit met een korreltje zout.
08-08-2015
Waarom moeten wij van Migranten houden?
Die vraag kwam in me op toen ik las over een onderzoek naar de houding van de bevolking tegenover migranten. Studiebureau Ipsos hield een enquête in 24 ontwikkelde landen. En toen kwamen ze tot een 'ontstellende' conclusie: "De Belgen staan erg negatief tegenover migratie". De onderzoekers hadden zelfs het lef om de resultaten 'ontluisterend' te noemen, omdat meer dan de helft van de Belgen vindt dat er teveel migranten zijn in ons land, dat immigratie een negatieve invloed heeft op de ontwikkeling van ons land en dat migranten een te grote last leggen op de dienstverlening van de overheid... Wij hebben het recht om die mening te hebben, als we willen overleven en onze eigenheden behouden. Het wordt ons kwalijk genomen als we kiezen voor migranten in plaats van voor ons eigen volk. Waar moet dat heen?...
Daarom kunnen we deze studie al meteen aan de kant zetten bij de waardeloze voorwerpen, of bij klein ongevaarlijk afval. Te verwaarlozen dus. De vooringenomenheid irriteerde me. De studie ging ervan uit dat van ons verwacht werd dat we een gat in de lucht springen van blijdschap omdat we onder de voet gelopen worden door migranten, dat we blij moeten zijn met de invasie van vreemde troepen. Terwijl we onze handen vol hebben met onszelf en onze naaste omgeving, da's al moeilijk genoeg. En spanningen tussen originele bewoners en nieuwkomers lijken me ook heel menselijk en logisch.
België kwam uit het onderzoek als een van de meest migrant-onvriendelijke landen, zegt het onderzoek neerbuigend. Ikzelf vind dat België een pluim verdient, hoewel er nooit genoeg Belgen kunnen zijn die migranten verguizen.
Een 'negatieve' houding heeft altijd een reden, wordt veroorzaakt door iets onaangenaams, door iets negatiefs. En dat zijn de migranten, die zijn per definitie een storend element in het originele landschap van een samenleving. De komst van migranten is gewoon een slechte zaak voor een land, voor de inwoners, voor de tewerkstelling, voor de harmonische samenleving in een land. Migranten zijn gemaakt om alles kapot te krijgen. Daarover valt er niet te discussiëren. De studie lijkt me een krampachtige poging om ons schuldgevoelens aan te praten als we niet van migranten houden.
En dan besluiten de onderzoekers met de partijdige mededeling: "Amper 12 % van de ondervraagde landgenoten denkt dat migranten een positieve invloed hebben op de ontwikkeling van ons land." Amper 12 %?... Dat is 12 % teveel! Wie zijn die 12 %? Zij die zelf niets te bieden hebben? Die zelf niet overeind kunnen blijven zonder de aanwezigheid van migranten? 12% losers dus, zonder enig zelfrespect, zonder weerstand, bereid om zich over te leveren aan de multicultuur, hun reddingsboei!
De reactie van Walter is een gelegenheid om het Vlaams Belang nog eens in het zonnetje te zetten.
08-08-2015
"We werden niet gewaarschuwd"
Beste Lieve, er is een partij die ondertussen al meer dan 30 jaar waarschuwt voor de gevaren van de islam. Namelijk het Vlaams Blok/Belang. U weet zoals velen hoe het de parij vergaan is, proces op proces. Met de regelmaat van een klok het CGKR aan de deur. Want dat was ook de enige reden van de oprichting van die centrummeke. Mandatarissen van de partij die met de dood bedreigd werden. Filip Dewinter die ooit oog in oog stond met een gewapende "gek", onlangs nog een gewapende "gek" voor zijn deur had. De "gek" is nog steeds voortvluchtig. Gerolf Annemans die per post kogels ontving. Er werd wel degelijk gewaarschuwd, maar de boodschapper werd monddood gemaakt door het belgische systeem in samenwerking met de linkse rakkers.
Vroeger, met de komst van islamleraars en islamlessen, werden we plat geïndoctrineerd met nonsens als "de islam is een vredelievende en verzoenende godsdienst die niet wil veroveren". De bedenkers van deze slogan zouden aangeklaagd moeten worden voor bedrog, misleiding en leugens, en... voor het in gevaar brengen van de autochtone bevolking. Ik heb het nu over de tijd vóór de geboorte van het CGKR, de tijd van Paula D'Hondt van het Migrantenbeleid en Welzijnsminister Lenssens, en misschien nog wel een paar andere misdadigers.
Ondertussen kreeg een massa-immigratie met hoge geboortecijfers de kans om sluipend Europa binnen te glijden, om er een machtige multicultuur op te bouwen, om zo Europa te kunnen inpalmen en er de baas te spelen. We werden niet gewaarschuwd, we werden niet bang gemaakt, we werden gesust en gerustgesteld... Nu is het te laat. Men heeft de islam met open armen ontvangen en we hebben moslims zoveel macht gegeven dat we als niet-moslims echt in de verdrukking geraken.
Recent nog bedreigde de moslimgemeenschap minister Ben Weyts (N-VA). Als deze zijn 'onwettige beslissing' op onverdoofd slachten niet intrekt, zullen de moslims 'alle schade' op de minister verhalen. Weyts blijft bij zijn standpunt: "Vlaanderen moet dierenwelzijn ernstig nemen en dierenleed maximaal trachten te voorkomen, zeker wanneer de Europese regelgeving op dat vlak zo klaar is als een klontje."
Moslims willen onverdoofd slachten. Zij zijn dierenbeulen die graag beestjes zien lijden. Voor een Vlaming is zoiets onbegrijpelijk, maar als moslims met geloofsredenen beginnen te zwaaien lijken die achterlijke slachtpartijen toch niet zo wreed voor Jan en Zulma. De bloederige rituelen waarbij dieren onnoemelijk lijden, gefolterd worden en op een dier-onwaardige wijze aan hun levenseinde komen, worden voorgesteld als religieuze praktijken, en daarom protesteren Jan en Zulma niet.
Ik struikelde me te pletter toen ik las dat de moslimgemeenschap voorstelde om het onverdoofd slachten als Vlaamse (?) culturele traditie te laten erkennen, een erkenning waardoor Weyts een uitzondering zou kunnen verkrijgen op de Europese dierenwelzijnsregels... Is dit niet een staaltje van islamitische arrogantie, van onmetelijke veroveringszucht? Een drammerige poging om beslag te leggen op Vlaanderen en Vlamingen? En vóóral eenaanval op onze Vlaamse identiteit? Moslims moeten afblijven van Vlaanderen, van Vlaamse tradities en Vlaamse cultuur. Onverdoofd slachten heeft totaal niets te maken met Vlaamse cultuur.
Weyts laat zich niet intimideren zegt hij, maar als we weten dat moslims hier stilaan machtiger en invloedrijker worden, kunnen we de afloop van het gekibbel al voorspellen.
Een bejaard koppel is op weg naar een sollicitatiegesprek. Zij willen hun bijdrage leveren aan het welzijn en levensonderhoud van de aanhoudende vloed vluchtelingen. Intrieste tv-beelden hebben hen murw gemaakt. Zij hebben hun vriendin in het rusthuis ook al kunnen overtuigen om centjes te gaan verdienen voor die arme negerkes... Aan alle 50-plussers: DAAROM moeten wij langer werken!
In mijn woonplaats is er een brasserie die een prijs verdient. De eerste prijs voor 'wandiversiteit', voor interculturele ophemeling en voor verguizing van eigen volk. De voorzitter van het CGKR als migranten-fanclub, lijkt me dé aangewezen persoon om de prijs persoonlijk te overhandigen aan de baas van de brasserie.
Laat me toe om even het alternatieve personeel van de brasserie door te lichten : -een Hongaarse kok met Bosnische partner -een Indonesische kokshulp -een Italiaanse garçon -een Spaanse dienster -een homo als 'echtgenoot' van de patron. De mannelijke patron noemt zijn mannelijke partner 'mijn echtgenoot' (hoe bezitterig).
Het personeel, een verzameling van exotische rariteiten, vertegenwoordigt het hele kleurenspectrum en alle rassensoorten. Alhoewel... een neger heb ik er (nog) niet gezien. En een bootvluchteling ook nog niet. Maar die zwarte gevallen zijn wél al zichtbaar in het straatbeeld... Blijkbaar hebben ze van overal in de hele wereld gesolliciteerd naar een job in de brasserie. En systematisch heeft de baas alle solliciterende autochtonen naar huis gestuurd, met de mededeling "we mogen niet discrimineren"... En daar staan wij autochtonen dan weer aan de kant, gediscrimineerd en in de hoek gedreven als minderwaardig volk... De verering van alles wat vreemd is, is onze eigen ondergang.
Het is zo stil geworden rond de beruchte virusziekte ebola. We horen er nog zo weinig over. In de nieuwsberichten gaat het alleen maar over de opvangproblemen van Afrikaanse vluchtelingen en over humanitaire crisissen. Op medelijden en gevoel werken is een manier om de aandacht af te leiden van besmettingsgevaar.
Nu heb ik op de Xanderblog iets merkwaardigs gelezen over ebola. Die ziekte zou volgens het artikel ook kunnen overgedragen worden zonder dat de patiënt ebola-symptomen vertoont. Dat betekent dus dat Europa potentiële ebola-patiënten aan het importeren is en dat er een ebola-dreiging is voor de Europese bevolking.
WHO publiceert onderzoek: Bijna 13% ebola infecties zonder koorts – Ebola uitbraak een hoax om straks mensen zich massaal te laten vaccineren?
In Liberia lijkt ebola langzaam op zijn retour, maar in Sierra Leone stijgt het aantal geïnfecteerden nog steeds (4).
Dr. Beutler, een Amerikaanse researcher die in 2011 de Nobelprijs voor de Geneeskunde en Fysiologie won, schrijft dat het ‘mogelijk niet helemaal waar is dat degenen die geen symptomen vertonen de ziekte (ebola) niet kunnen overdragen'... Het is mogelijk dat mensen aanzienlijke viremia (waar virussen de bloedstroom binnendringen) ontwikkelen en zo in staat zijn de ziekte over te dragen, zelfs zonder dat ze koorts hebben.’
In mijn buurgemeente Helchteren gaan asielzoekers onderdak krijgen in een leegstaande kazerne. Theo Francken, de asiel-en-migratie-man, heeft plannen om de kazerne te heropenen als asielcentrum. Hij zit met 2.200 asielzoekers waarmee hij geen blijf weet. Dan maar tussen de plaatselijke bevolking neerdumpen. In de landelijke dorpjes. Die brave Vlamingen durven toch niet protesteren of klagen.
'Asielkazerne', is een mooi nieuw woord dat past in deze tijden van woningnood voor iedereen behalve voor vreemdelingen. Wie had dat vroeger kunnen vermoeden dat oude gebouwen ooit nog gingen volgepropt worden met mensen die hier niet thuishoren, die hier niks te maken hebben met ons dagelijks levensgangetje?
Vanmiddag naar de Hubo geweest voor wat gereedschap, een nieuw boormachientje en schroefjes en nageltjes. Om mijn huisje te beveiligen. Je weet nooit wie er als nieuweling in je buurt komt wonen, en als ze dan nog met z'n honderden afgestormd komen, kan je niet voorzichtig genoeg zijn. Ik ga mijn huisje dus beveiligen tegen de stormloop van honderden vreemde mensen in mijn buurt.
Blognostalgie 2011-2012.
550 asielzoekers kwamen tegelijk de kazerne inpalmen. Die nieuwkomers zullen niet meteen de bloemetjes gaan tellen in de perkjes van het militair domein. Ze zullen ook niet hun vertier gaan zoeken in de velden en de bosjes rondom de kazerne, of krijgertje gaan spelen op de binnenplaats... Ik denk eerder dat ze hun stiekeme roof- en strooptochtjes een eindje verderop, in de buurgemeenten, gaan houden... Aangezien ik niet onvoorwaardelijk geloof in de goedheid van de mens, en iedere vreemdeling wantrouw, en zelfs geloof in hun slechte bedoelingen, ga ik mijn huizeke hermetisch barricaderen, ik maak er een versterkte burcht van, een fort! Overal traliewerk aan de vensters, dubbele sloten op alle deuren, wolfsklemmen in het gazon, hoge poorten met vlijmscherpe piekpunten, hoge omheiningen en afrasteringen overal omheen, en opgerolde prikkeldraad d'er bovenop, eventuele indringers met een geprikkelde poep zullen niet gauw terugkomen...
Het is altijd bang afwachten hoe iemand reageert in een nieuwe omgeving. Als hij van slag of gedesoriënteerd geraakt door de cultuurschok, valt dat niet op in een grote groep. Een asielzoeker verdwijnt als 'ontworteld' individu in de sterkte van de groep, met een zwak of misvormd geweten. Dat zijn dan de gevaarlijke gevolgen van migratie voor geweten, voor normbesef, voor besef van samenlevingswaarden...
Zowat dagelijks reed ik voorbij de Helchterense kazerne waar honderden asielzoekers een leventje leiden als God in Frankrijk. Het straatbeeld rondom de kazerne is niet meer wat het geweest is, soms lijkt het of ze de halve brousse losgelaten hebben op de fietspaden langs weerszijden van de Kazernelaan. Met een overdosis aan nonchalance en hangerigheid slenteren ze totaal ontspannen over ONZE fietspaden. Slenteren en lanterfanten. En dan kruipen ze met z'n allen in ONZE bushokjes. De fietspaden en de bushokjes op de Kazernelaan zijn niet meer van ONS!
Gisteren zat ik zo'n bushokje eens aandachtig te bekijken, vanuit mijn uitkijkpost in een dwarsstraat. Er was geen regen, geen wind, geen koude, en toch kropen ze allemaal dicht bijeen in het hokje. 'Vreemd gepeupel' schoot me te binnen. Ik waande me een eenzame blanke temidden van een vreemde samenleving. Een onbehaaglijk gevoel bekroop me, dat kon niet weggemoffeld worden, dat wás er gewoon. Naast het bushokje stond er een volgepropte vuilnisbak, half voorover gebogen van de depressiviteit, en daarrond lagen op de grond blikjes, plastic zakjes, papieren... De vieze rommel lag er verspreid, en niet één van de mannen stak er een hand naar uit. Die zijn ook niet gewend om te werken, om de handen uit de mouwen te steken, dat wordt van hen niet verlangd. Niets wordt van hen verlangd, die mannen zijn er om te krijgen, om verwend te worden en om te luieriken. Hoor je dat, belastingbetaler?...
Omwonenden hadden het moeilijk met de komst van de asielzoekers. Ik vraag me af hoe die er nu over denken... Stel nu dat buurtbewoners ook de bus willen nemen en in het bushokje willen wachten, ik denk niet dat die geneigd zijn om zich tussen de gekleurde medemensen te friemelen, that's the picture van een multicultureel bushokje. De eenzame blanke man náást het bushokje...
Hier en daar staat er in de wijk al een leegstaand pand, alsof er alle leven uitgeblazen is. De verloedering valt niet echt op, omdat het langzaam gebeurt. Een vertrouwd dorpje op weg naar zijn vernietiging...
Toen de militairen nog in de kazerne huisden, was alles versleten: onbruikbaar sanitair, defecte verwarming, slechte isolatie, antieke keuken... en wegens te dure verbouwingskosten moesten de militairen toen vertrekken. Nu de asielzoekers er zitten is er plotseling niets meer verouderd in de gebouwen. Er zijn nu nieuwe tegelvloeren, dubbele beglazing, moderne keukens en overal verwarming. Raar hé?
Aanvankelijk was het verblijf van de 550 asielzoekers in Helchteren beperkt tot einde november 2011. De termijn werd toen verlengd tot 21 mei 2012. En wat na 21 mei? Gaan ze die 550 zoekenden onderbrengen bij particulieren? Of in een kerk? Of in een oud schoolgebouw, dat dan ook nog eens duur gerenoveerd kan worden... Mijn zolderkamertje zit onder het stof, daarin kan ik geen asielzoeker meer opbergen, die mannen zijn nu teveel luxe en overvloed gewend...
Deze boekentas is van Ozgül Ö., leerlinge aan het atheneum van den Bullebak.
In de school van directeur Bullebak waren allochtone leerlingen in de minderheid. Zij waren dus nog kneedbaar en handelbaar. En toch deed de school geen enkele poging om hen 'op te voeden', om hen onze taal en gebruiken bij te brengen. Dat gebeurde niet. De allochtoontjes werden verwend en tolerant benaderd. Omdat ze niet zo talrijk waren was die discriminerende behandeling makkelijk en iedereen was het ermee eens, uit medelijden met hun afkomst uit een ver thuisland, uit medelijden met hun aanpassingsproblemen.
Deze milde houding van het onderwijs was één grote blunder van reusachtig formaat.
Er waren vele verschillen tussen Vlaamse en allochtone leerlingen. Vandaag gaat het over de inhoud van hun boekentassen. De Boekentas!
Als ik bij allochtonen naar hun klasagenda vroeg, openden ze hun boekentas en soms zag ik dan een fles wijn rechtop staan naast de boeken en de mappen... Het was verboden om in boekentassen te snuffelen, maar ik kon m'n nieuwsgierigheid niet bedwingen. Toen ik op een dag mijn stoute schoenen aantrok heb ik de boekentas van Ozgül doorsnuffeld. Eigenlijk mocht dat niet, en toch deed ik het. Gewoon omdat geruchten de ronde deden dat het meisje goede rapportcijfers afkocht van haar leerkrachten, ook om strafstudies kwijtgescholden te krijgen, en berispende nota's in haar agenda te vermijden.
Haar vriendinnetje vertelde me in een flapuit-bui dat een fles wijn bedoeld was als cadeautje voor een leerkracht of voor directeur Bullebak, om hen te paaien, in ruil voor kwijtschelding van slechte punten of van sancties voor kleine vergrijpen... Wijn werkt benevelend, doet door de vingers zien, doet vergeten en vergeven.
Directeur Bullebak was niet opgetogen met mijn ontdekking, hij noemde het zinsbegoochelingen, die flessen in de boekentassen, dat ik hallucineerde en spoken zag, dat ik het flessenincident moest vergeten, en dat er helemaal niets gebeurd was. Zijn naam was dan ook Bullebak. Achter zijn bureau stond er een grote doofpot... De school van Bullebak moedigde corrupt gedrag bij allochtonen aan!