Onlangs kwam Stijn Baert (foto) in het nieuws ivm de nieuwe Antwerpse praktijktesten op de arbeidsmarkt, praktijktesten die opgehemeld werden tot in alle uithoeken van het hemelse melkwegstelsel.  

Het spelletje met spooksollicitaties om werkgevers te misleiden en te betrappen op etnische discriminatie is dus nog niet afgelopen. Linkse zeveraars blijven leuteren over 'discriminatie' van mensen met buitenlandse roots, terwijl discrimineren - iets verkiezen boven iets anders - een voorkeursuiting is, een fundamenteel recht dat evenwaardig is aan het recht op vrije meningsuiting, en aan het recht op vrije gevoelsuiting.

'Stijn Baert'?... Er ging een belletje rinkelen bij het horen van die naam, en toen herinnerde ik me dat die man een en ander op zijn linkse politiek-correcte kerfstok heeft zitten. Stijn Baert, professor Arbeidseconomie, deed onderzoek naar etnische discriminatie op de arbeidsmarkt. Hij verkende undercover (!) de arbeidsmarkt, stelde fictieve sollicitatiebrieven op - valse brieven dus - en deed mystery sollicitaties. Echt geen prestaties om trots op te zijn, eerder om van in de grond te zinken van schaamte. Hij kon ongestraft misdadige feiten plegen omdat de toepassing van mystery calls in een wetsontwerp gegoten werd. Het laat de arbeidsinspectie toe om op wettige wijze mystery calls uit te voeren, om illegale sollicitaties legaal te maken... Unia zag het, en was tevreden.

Mystery sollicitaties, mystery mails, mystery calls... zijn louche en asociale technieken om argeloze werkgevers te betrappen op zgz discriminatie bij het aanwerven van personeel. Het hele mystery geklooi is er louter om diversiteit in de arbeidsmarkt te brengen, ten koste van kwaliteitswerknemers. Want werkgevers 'discrimineren' alleen maar om het beste werkvolk te laten functioneren in hun zaak, mensen met capaciteiten, verantwoordelijkheidszin en werklust, en we weten dat allochtonen daarin zeker geen uitblinkers zijn.

Anonieme telefoontjes en valse sollicitaties maken kandidaten onzichtbaar, waardoor werkgevers een kat in een zak kopen. Echt niet fraai hoor die achterbakse praktijken. Kandidaten moeten beoordeeld kunnen worden op verbale vaardigheden, lichaamstaal, sociale omgang, uiterlijk voorkomen... terwijl onzichtbare en valse sollicitanten hun onhebbelijkheden en andere gebreken kunnen wegmoffelen achter anonieme telefoontjes of achter verzonnen sollicitatiebrieven.

Vlaams Belang, 11 januari 2018: "Jarenlang heeft N-VA stoer zitten verkondigen dat er met haar géén anonieme praktijktesten bij werkgevers zullen komen in verband met zogenaamde ‘discriminatie’ bij aanwervingen of in de bedrijfsvoering. In De Kamer gaat N-VA dan toch door de knieën en wordt de heksenjacht wel degelijk georganiseerd voor een probleem dat er geen is."

30-12-2018 om 17:43 geschreven door lieve

FOTO(SHOPPER)

Geplaatst door: E.J. Bron (via Twitter; “Beps“) (www.ejbron.wordpress.com)

30-12-2018 om 11:01 geschreven door lieve

Een week geleden is een eerste bus met 50 asielzoekers, onder wie 21 kinderen, aangekomen in het Parelstrand in Lommel. Gezinnen met kinderen en kwetsbare mensen krijgen er een tijdelijke opvang. Er is al een overleg gestart met de Lommelse scholen om na de kerstvakantie onderwijs te organiseren voor deze kinderen.

Onderwijs voor asielkinderen? Asielkinderen zijn anderstalig, hebben een leerachterstand of hebben helemaal geen onderwijs genoten in hun thuisland. Komt daarbij dat ze getraumatiseerd zijn door oorlog en vlucht; en nu door de nieuwe omgeving waarin ze plotseling verzeild geraakt zijn. Ze kunnen niet tot rust komen en zichzelf niet terugvinden omdat ze al onmiddellijk in schoolbankjes moeten kruipen. 

Ik vind 'schoolgaan' en 'asielzoeken' niet samen kunnen gaan. Er zit iets wringerigs in "schoolgaande asielzoekers". Het is niet vanzelfsprekend dat nieuwe asielzoekertjes onderwijs volgen, dat ze samen met lotgenoten geconfronteerd worden met hun zielige situatie. Neen, les volgen samen met medevluchtgenootjes in één klaslokaal, ik geloof nooit dat hun nieuwe leven structuur zal krijgen.

En in het reguliere onderwijs, samen met eigen Vlaamse leerlingen, kan helemáál niet, hoewel Unia er wel voor zou vechten, en de mix zou verdedigen, ook al gaat die mix ten koste van het welzijn van onze eigen leerlingen. Eigen leerlingen moeten gescheiden blijven van de minderwaardigheid van het nieuwe schoolvolkje!

Dan rest er alleen nog de OKAN-klassen (Onthaalklassen Anderstalige Nieuwkomers), of aparte asielscholen. Maar dat soort onderwijs, aparte asielscholen, kost miljoenen euro's. Euro's voor vreemde kinderen... WIJ zullen wel langer werken en meer belastingen betalen. Het komt allemaal in orde... maar niét voor onszelf!

29-12-2018 om 09:21 geschreven door lieve

Op de foto zien we Tatiana Wielandt, een Vlaamse die in een vlaag van zinsverbijstering besloot om als moslima door het leven te gaan. Zij vertrok samen met bondgenote Bouchra Abouallal en hun mannen naar Syrië. Hun vijf kinderen sleurden ze mee naar de Syrische hel. En toen hun mannen sneuvelden keerde het gezelschap terug naar ons land, maar dan zonder mannen. De twee IS-vrouwen toonden minachting voor het deradicaliseringsbeleid in ons land en vertrokken opnieuw naar Syrië. Niet om stoffelijke resten van hun mannen op te sporen, maar omdat het leven in conflictgebieden te midden van extremisme en gruwelijk geweld hen aantrok, trouw aan de islam en aan Allah. Hun kinderen waren er getuigen van moordzucht, chaos en normloosheid...

Het begon allemaal met een interview van Rudie Vranckx op tv, in maart van dit jaar. Rudie Vranckx, de man die exotische vruchten verkiest boven eigen kweek. Hij interviewde twee terroristenvrouwen die met hun vijf jonge kinderen in een Syrisch vluchtelingenkamp zaten. De vrouwen betuigden hun spijt over hun crimineel verleden. Zij worden in ons land vervolgd voor hun lidmaatschap bij terreurgroep IS. Met krokodillentranen deden ze hun verhaal. Het was een vertederend smartlappenverhaal, om gevoelige snaren te raken en sentimentele tintelingen op te wekken.

Enkele maanden later zaten in een uitzending van Terzake twee dames te zaniken over de vrijlating van jonge kinderen die gevangen zaten in Irak of Syrië. Ik luisterde verbaasd naar de lichtzinnigheid waarmee beide dames leuterden over de terugkeer van potentieel gevaarlijke kinderen, waarmee ze de bezorgdheid van Belgische veiligheidsdiensten wegwuifden, en die van ministers Jambon en Geens eveneens naast zich neerlegden... Ja, in de zomer van 2017 lanceerde Vlaanderen een actieplan voor kinderen van Syriëgangers waarbij begeleiding en integratie centraal stonden: "Moeten deze kinderen geplaatst worden in een pleeggezin of een instelling omdat de ouders strafrechterlijk vervolgd worden?"... Eén van de paneldames had iets te maken met Child Focus.

Child Focus heeft zich suf geijverd om IS-kinderen terug naar ons land te brengen. Een overwinning voor Child Focus is dat een rechter besliste dat "de Belgische Staat er alles aan moet doen om de twee IS-vrouwen Tatiana en Bouchra samen met hun zes (?) kinderen terug te halen uit Syrië, op straffe van een dwangsom." Child Focus wil het hele IS-zootje naar hier halen?...

Ik ga het nóg eens allemaal opnieuw vertellen. Kinderen van Syriëstrijders zijn verknoeid voor onze samenleving, verloren voor een nieuw leven in ons land. Syriëkinderen zijn tikkende tijdbommetjes. In Syrië zijn kiemen van radicale ideeën en terreur ingeplant in hun hersentjes. Extremistisch gedachtegoed komt tot volle bloei naarmate de volwassenheid nadert. Het zwelt alleen maar aan en een vonkje volstaat om tot een explosie te komen. Zo worden onschuldige kinderen volwassen killers. Zij zijn de toekomstige terroristen! Potentiële terroristjes zijn getraumatiseerd voor hun hele leven, met littekens op hun ziel voor altijd. Een gewoon schoolleven is voor hen kansloos, en geen enkele vorm van begeleiding zal werken.

IS-kinderen zouden nauwlettend en levenslang op de voet gevolgd moeten worden.

27-12-2018 om 21:19 geschreven door lieve

Een dakloze jongeman mocht tijdens de kerstdagen in een Gronings hotel kosteloos overnachten en aanschuiven bij het ontbijt en het avondbuffet. Nu blijkt dat hij nog tot na de jaarwisseling kosteloos in hotel mag verblijven.

Wow! Gratis overnachten, gratis ontbijten en gratis avondeten in een hotel, dagenlang... De jongeman, in de kracht van zijn leven, was niet in staat om de handen uit de mouwen te steken om alzo in zijn eigen eigen levensonderhoud te voorzien.

Het hotel pronkt met de gulle giften aan dak- en thuislozen. 30 daklozen kregen al een gratis lunch in het restaurant. Het hotel engageert zich enorm met 'naar elkaar omzien' en lijkt wel geobsedeerd door het probleem van dak- en thuislozen.

Misschien krijgen ze wel een of andere prijs voor menslievendheid en naastenliefde? Of een ere-doctoraat zoals Merkel kreeg voor haar 'Wir shaffen das'? Of het hotel wordt als voorbeeld gesteld voor de hele horeca om de vluchtelingencrisis op te lossen...

26-12-2018 om 23:20 geschreven door lieve

Ik vind het jammer dat wenskaarten met 'zalig kerstfeest' zeldzaam worden. Nog erger: kerstkaarten met de afbeelding van kerststal, kribbe en het kindje Jezus zijn nauwelijks nog te vinden. Er is een onrustbarende 'verontchristelijking' aan de gang, een sluipend proces van 'weg-met-ons' en 'weg-met-onze-cultuur'. De religieuze aura van het kerstfeest verdwijnt stilaan om plaats te maken voor een neutraal feestgedruis vol wereldse gezelligheid en heidense genoegens.         

De linkse politiekcorrecte media willen dat wij elkaar geen 'zalig kerstfeest' meer wensen, omdat die wens christelijk getint is. Vreemde nieuwkomers zouden er aanstoot aan kunnen nemen. Niet te geloven! Dit is natuurlijk belachelijke waanzin. Wij zijn trots op onszelf en onze christelijke cultuur. De politiekcorrecte capriolen sterken ons om onze cultuur te verdedigen... ZALIG KERSTFEEST!

25-12-2018 om 22:30 geschreven door lieve

Vroeger, ergens in de jaren 70 van de vorige eeuw, ging ik op zekere dag eens op verkenning in de buurt van een klein schooltje met nogal wat kleine Turkjes. Al wandelend en dwalend zoog ik de eerste indrukken in me op, ik liet ze beklijven, ik liet ze sudderen.

Uiteindelijk vond ik het verontrustend hoe een kleine Turkse gemeenschap op korte tijd in omvang kon toenemen. Er liepen teveel moslims rond in de migrantenwijken rondom de schooltjes. Ik kon er met niemand over praten, het viel blijkbaar niemand op, omdat iedereen erover zweeg, niemand struikelde over de ontembare voortplantingsdrang van de Turkse inwoners. En tegen Turkse nieuwkomers met een kant-en-klaar gezin had ook al niemand bezwaar.              

Het was de tijd dat we met z'n allen stilletjes zwegen over de aangroei van de moslims en de 'islamisering' tolereerden. 'Islamisering'... dat woord kenden we vroeger niet, maar we zagen wel dat er iets goed aan 't misgaan was. Het was toen ook zo'n beetje oppassen om niet de racist uit te hangen. Het linkse toverwoord 'racisme' was er om de binnendringers alle kansen te geven om zich hier rustig een plaatsje te kunnen veroveren, en om de vreemdelingeninvasie zonder horten of stoten te kunnen laten doorgaan.

Religieuze symbolen, katholieke feestdagen, tradities en geplogenheden, al onze eigenheden dreigden stilaan aangepast te moeten worden om moslims niet te 'kwetsen'. Er was een tijd dat we alles goed vonden, dat islam-gedoe was toch maar iets van tijdelijke aard, dachten we. En daarom zwegen we en waren we verdraagzaam.

Ondertussen werden moskeeën aan den lopenden band erkend en gesubsidieerd (nietwaar N-VA?), en ze gingen onopvallend op in het nieuws van ons alledaagse Vlaamse gebeuren. Ik hoorde niemand protesteren, niemand klagen over overlast van islam en moslims. Neen, toen hielden moslims zich nog gedeisd omdat ze in de minderheid waren. In gedachten dreven ze hier voort op de golven des tijds, in ons vrije westen, geduldzaam wachtend op de komst van nog meer troepen moslims.

En nog altijd zwegen we... De moslimgemeenschap kreeg inmiddels alle kansen om in stilte en sluipend uit te groeien tot een machtige gemeenschap die het hier ooit voor het zeggen gaat hebben. Die kansen hebben we hen zelf gegeven door te zwijgen, door niet te pruttelen, door verdraagzaam en vredelievend toe te kijken op het groeiende aantal moslims om ons heen, en lijdzaam toe te zien hoe we naar onze eigen ondergang afstevenen.

Als we nog langer gaan zwijgen, zullen we ons laten verpulveren. Ik denk dat het van bovenaf geregisseerd is, die islamitische veroveringstocht.

Wij roepen: "Wij zijn het volk!", maar we kunnen niet eens onszelf vermenigvuldigen en in stand houden. Vlaamse vrouwen willen twee kindjes, meer niet. Met die mentaliteit zullen we overschaduwd en gedomineerd worden... En als we dan uiteindelijk - maar veel te laat - willen manifesteren tegen de oprukkende islamisering in Vlaanderen, zijn er altijd politiek-correcte idioten die daar iets op tegen hebben.

Het Vlaamse Volk is véél te laat in actie geschoten!

24-12-2018 om 22:51 geschreven door lieve

Alvorens mij in de badkamer een beetje toonbaar te maken voor de nieuwe dag, wil ik eerst mijn ongenoegen uiten over de goedkope en platvloerse talkshow met Sven de Leijer gisteravond op vrt. Het beeld van de vier deelnemers was propaganda voor rassenmix, want negerin Kanko zat erbij.

Het lullige mannetje op de foto is Wim Lybaert. Hij vond het nodig om allerlei denigrerende verhalen te vertellen over Trump. Zijn panelleden Frank Raes en Sven de Leijer brulden schaapachtig mee, maar grepen niet in... Vroeger was vrt een waardige zender.

24-12-2018 om 10:56 geschreven door lieve