Mijn oncologe vroeg me ,: "Eet ge goed?". "Dat proberen we toch althans", dacht ik zo. Bij de strijd tegen
kanker behoort ook 'eten zonder honger!', en dat is soms moeilijk. De tumor in mijn long eet namelijk mee en
als je niet eet, vermager je zienderogen. Dat is niet goed. Eten waar je zin in hebt en voldoende energie
opnemen is voor mij op dit moment de boodschap. Dus wanneer ik trek krijg in iets dan doen we dat. Gisteren
zijn we gaan lunchen en heb ik "drie heerlijkheden" - "Tres delices" wezen eten in restaurant San Petronio. Dit
gerecht bestaat uit drie verschillende pasta's, een specialiteit van het huis. Het restaurant is een van de oudste
gekende restaurants op het eiland. Toen wij hier in 1990 voet an wal zetten, bestond het al vele jaren en was
gelegen op een prachtige locatie, hoog in de bergen midden in het groen. Nu is er natuurlijk veel bijgebouwd in
de omgeving. De eigenaars van het restaurant waren een Belg samen met zijn Italiaanse vrouw. De man heette
Van Oostende, kwam uit Ostende of allebei (ik ben het vergeten). Het restaurant is nu in handen van
Spanjaarden die de lat even hoog leggen als de vroegere eigenaars.
De drie Heerlijkheden - The three Delights - Los tres delices.
***
Het restaurant was leeg, maar wij waren de eerste klanten. Een uurtje later zat het vol.
***
Mijn "Wanenonlie" Pinchos de Cerdo con Championes. Zo mals als boter.
***
|