Elke bezoeker van  Puerto Naos, het toeristenoord aan de westkant van het eiland, kent de lelijke
weg doorheen de bananenplantages naar "Playa de Los Guirres". Om deze weg een beetje
aantrekkelijker te maken is men begonnen met de toegangspoortjes tot de bananen finca's te
schilderen in felle kleuren. Het zal wel niet de bedoeling  geweest zijn, maar met een beetje
fantasie rijdt men doorheen een expositie van 'Colorfield Paintings'. 

Colorfield Painting is een variant binnen de abstract expressionistische schilderkunst in de
Verenigde Staten. Er wordt gewerkt met kleurvlakken of kleurvelden om een meditatieve
stemming te wekken bij de kijker. De nadruk wordt gelegd op grote eenkleurige vlakken, om op
die wijze aan het fenomeen kleur een zo groot mogelijke uitdrukkingskracht te geven. Mark
Rothko ontwikkelt al in 1947 deze formule, waarbij hij verklaart "Ik streef ernaar ingewikkelde
gedachten eenvoudig weer te geven." Vierkante of rechthoekige vlakken, in egale kleuren en
onderling verschillend in hoogte of breedte, worden zodanig op doek gebracht, dat ze in
eindeloosheid lijken te zweven en de indruk wekken niet te worden beperkt door de begrenzing
van het doek.
 
 



Een van de bekenste Colorfield meesters is : http://nl.wikipedia.org/wiki/Mark_Rothko




























Naast abstract expressionistische schilders als Clyfford Still, Rothko en Barnett Newman worden
ook kunstenaars die gerelateerd zijn aan de post-painterly abstraction tot de kleurvlakschilders
gerekend. Tot de belangrijkste behoren Morris Louis, Kenneth Noland, en Jules Olitski.

Een verwant kunstenaar is Josef Albers, die uit het Bauhaus kwam, en vanaf 1950 een reeks
Hommage aan het vierkant creëerde.

Andere colorfield-meesters zijn Edward Avedisian, Richard Diebenkorn, Sam Francis, Helen
Frankenthaler, Al Held, Hans Hofmann, Ellsworth Kelly, Robert Motherwell, Larry Poons, Ad
Reinhardt, Frank Stella, Larry Zox.

Bijlagen:
http://nl.wikipedia.org/wiki/Colorfield_Painting