Er is een tijd geweest dat de boeren in deze contreien blij waren met iedere drup water uit de hemel. De

landbouw was afhankelijk van de schaarse en onregelmatige regenbuien. In de jaren zestig van verleden

eeuw heeft de landbouw door emigratie naar Zuid-Amerika een volledige verwaarlozing meegemaakt. De

laatste decenia heeft de landbouw zich hersteld door toevoer van water naar een groot spaarbekken. Door de

regelmaat van water worden veel verlaten gronden veranderd in geïrrigeerde velden voor het verbouwen van

bananen, avocado's, groeten, aardappelen en bloemen. In deze huidige tijden is Puntagorda een welvarend

dorp geworden. Het water heeft wonderen verricht. De lanbouw is nu niet meer afhankelijk van de schaarse

regenval. Het water uit putten en watermijnen in de bergen verbeterde enorm de levenscondities van de bewoners.

***

***

***

***

***

***

Naast het Balsa de Agua (waterbekken) is het kerkhof van Puntagorda gelegen. De rechterdeur stond open en

ik maakte van de gelegenheid gebruik om even binnen te wippen en enkele foto's te maken. Alle kerkhoven

op La Palma lijken op mekaar. Rondom witgekalkte muren waar je in een gat wordt geschoven dat dicht

gemetseld wordt. Gans anders dan in Vlaanderen waar je meestal in een gat in de grond wordt gestopt en

een blauwe steen op je buik krijgt. En indien je de steen niet kunt betalen laten ze gras op je buik groeien.

***

***

***

***