Farmers... Kate with her dogs.... en Wim in de rij voor de fish and chips. Hij valt daar ook helemaal niet op hè?

Wat je niet moet doen in Wales is het kiezen van een boerencamping aan de voet van de Cader Idris. Nadat we Berend en Rick op het vliegtuig hadden gezet gingen we nl door naar het noorden van Wales. Ook het midden is prachtig en we besloten daar eerst een paar dagen te blijven. We keken wat rond… zagen op een mooi plekje aan de voet van de Cader Idris  wat caravans staan bij een boerderij en parkeerden even op een parkeerplaats aan de kant van de weg om poolshoogte te nemen. Daar kwam een wat oudere boer op een trekkertje aan in de stromende regen en lokte ons de camping op. De volgende morgen regende het nog en we gingen die dag naar de National Sheepdogtrial, van Wales dan hè, die daar in de buurt aan het Bala Lake gehouden werd. Ja… ook de Welsh people zijn trots op hun land en taal. Hier krijgen ze ook  tweetalig onderwijs net als bij ons in Friesland.
We waren nog geen km van de camping of de zon begon te schijnen. De hele dag genoten we van de honden,de bazen en alle gedoe er om heen. We zijn amper de camping genaderd of daar stroomt de regen weer. De volgende dag verliep net zo. Regen bij het opstaan… en je bent  2 km verderop voor een geweldige wandeling bij Dolgellau of het weer is helemaal opgeknapt. We probeerden het ‘s middags nog een keer en gingen nu naar de kust.
Drie maal is scheepsrecht. Opnieuw een prachtige kustwandeling in de zon…. En regen bij thuiskomst. Nee….die Cader Idris…… moet je vooral mijden.