Dit was onze tweede volkswagen, wat jaren later.Ja...inderdaad Wim nog zonder baard. Ook leuk! Die oranje trui was favoriet.
[b]Toen we nog in Hattem woonden ging ik op rijles. We hadden wel geen auto, maar Wim vond het belangrijk dat ik dat papiertje haalde. En zo kreeg ik de eerste beginselen van het rijden onder de knie. Collega Bart Dekker was mijn rij- instructeur. Hij prees me de hemel in. We lachten wat af! Ik kon nog net examen doen in Zwolle voordat we verhuisden. Ik zakte jammerlijk. Dat was me wat....voor het eerst in m'n leven gezakt! Ze zeggen wel eens dat je alles in je leven een keer moet meemaken, maar dit voelde als een geweldige afgang! In Aalten pakte ik de draad weer op...ging weer op rijles ...en slaagde. Toevallig kregen we toen net ons eerste volkswagentje omdat Wim bij Stork in Hengelo zou gaan werken. En ik ging het dorp in om boodschappen te doen. Ik had m'n kevertje keurig geparkeerd tussen een paar andere auto's, maar toen ik weer weg wilde kon ik er niet tussen uit komen zonder een auto te raken. Ik draaide maar aan het stuur...wat ik nu juist niet had moeten doen. Nee...niet lachen! Gevolg: een deukje in een andere auto. De paniek sloeg toe. Ik zag geen eigenaar en dacht maar één ding: naar Wim toe. Ik op huis aan, maar gelijk met mij was ook de eigenaar van die auto meegereden. Hij was gelukkig niet boos en alles is toen ter plekke geregeld. Autorijden is nooit mijn ding geworden![/b]
|