Dit is dus de Achterhoek... en niet Twente.

Op de Achterhoekse Spreukenkalender ontdekte ik op de achterkant van 1 november het volgende. Ik kan er wel om lachen. Maar of iedereen dezelfde humor heeft? Ooit waren we hier in Emmen in de Muzeval bij een toneelstuk van het Aole Volk. Het was in echt onvervalst Drents. Ik bescheurde me van het lachen. Naast me zat iemand die het rustig zat te bekijken en aan te horen. Hij keek wat verbaasd opzij.  "Vind je het erg leuk?", vroeg de man die een recensent bleek te zijn. "Ik wel", zei ik, "het is zo herkenbaar". Ik vertelde hem waar het om ging, want hij verstond er de helft nog niet van. Laat staan dat hij de humor er van zag!

Achterhooksen humor

“Zol ik met mien dochter van achttiene al können praoten aover allerhande intieme problemen?”, vroog moder an d’n dokter.
Daor zo-k neet te lange met wachten”, antwoordden de  pille.
“Tien tegen ene da-j d’r nog wat van leren könt!”

 Jan en zien schoonmoder, dat was neet zuk heel groot wark. Veur eur verjeurdag brach e ’n knieptange met.
“’n Knieptange?, vroog ’t mense verwonderd. Wat mo-k daor dan met?”
“Dat mo-j zelf wetten”, zae Jan. “I-j ruilt ’t jao toch altied!”

“Zo Bets”, begon de buurman. “He-j noe weer  ’n auto den i-j schakelen mot? He-j d’n automaat vot edaone?”
“Jao”, antwoordden Bets, “d’n dokter hef mien meer bewaeging veur eschreven.”

“Ik wet neet hoo dat kump”, zae Gait, “maor a-k volle drinke he-k altied las van ’n bloodneuze.”
“Ik kenne dat”, zae Hendrik, “bi-j mien löp ’t zoepen ok altied op houwen uut.”

“n Keerl leep ’t belastingkantoor binnen.
“Waarmee kunnen we u van dienst zijn?”vroog ’n deerntje an de balie.
“O, niks”, zae te. “Ik wol allene dat volk ’s bekieken, waor-k hele dage veur in de weer bunne.”