Het romantische Rijndal bij Boppard.

In 1980, nadat Irene was afgestudeerd in Ell Paso Texas, zou ze uitgezonden worden naar Worms in Duitsland naar de Amerikaanse legerbasis om vrouwelijke militairen les te gaan geven. We besloten om met haar mee te gaan omdat we als ouders van Henry die zijn 2e periode van 4 jaar in Duitsland zou gaan ingaan, goedkoop konden meereizen.
Vanwege een erg harde storm konden we niet in New York landen, maar werd het Chicago en de volgende dag konden we pas verder naar New York en dan met een directe vlucht naar Frankfort. Hank had intussen een grotere auto geleend om al onze bagage te kunnen vervoeren. We zagen wat van de omgeving, bewonderden de druivenvelden en bezochten de militaire kapel voor een kerkdienst. Er waren ook veel kinderen want veel militairen hadden hun vrouw en kinderen ook laten overkomen.
Hank liet ons ook een deel van België en Luxemburg zien en door het Rijndal gingen we weer terug naar hun appartement. Hank en Irene waren druk met hun werk en we besloten nu naar Holland te gaan om onze familie op te zoeken. Irene had zelf een auto gekocht en bracht ons naar Holland. Bij de Duits- Nederlandse grens moesten we stoppen en onze paspoorten laten zien en hier wisselden we ons geld in guldens. Bij de grens was ook een soort restaurant waar je wat kon eten en terwijl moeder en Irene al aan een tafeltje zaten en besteld hadden, ging ik ook mijn lunch bestellen. De man vroeg wat ik wilde drinken. Ik bestelde melk. Toen ik betaald had en ging zitten eten bleek de melk lauw te zijn en had een vreemd luchtje. Toen ik de man achter de toonbank vroeg waarom hij zulke lauwe melk serveerde antwoordde hij, dat je er altijd nog goede kaas van kon maken. Niemand bestelde hier melk.
Twee jaar later, terug in Duitsland, ontdekte ik dat de boeren die hun koeien in de stal molken goede koeltanks hadden, maar de boeren die in de wei molken met een kleine melkmachine deden hun melk in melkbussen die ze aan de weg zetten en de melkwagen mengde de warme melk met de andere gekoelde melk.
Ik herinnerde me dat op onze tour door Europa we de matige kwaliteit van de melk opmerkten, maar dat in Engeland goede melk enkele seconden verhit werd en houdbaar verpakt zodat het zonder koeling goed bleef. Deze melk was in verhouding te duur zodat er weinig melk gedronken werd.
Irene had maar één vrije dag en ging weer terug naar Duitsland, maar ze wist goed de weg omdat ze tijdens Henry’s eerste vier jaar vaak bij hem was en vaker naar Holland was gereden.