En van het één komt het ander. Ik herinnerde me de foto nog van het trouwen van Jaap en Sjennie. En dan stop ik niet voor ik die gevonden heb. Jaap was toen nog machinist op de grote vaart of scheepswerktuigkundige zoals je dat eigenlijk moet noemen. Hij zou het niet lang meer blijven en ging in Vorden bij de Gems werken als ik het goed heb. Een paar jaar later zijn ze geëmigreerd naar Zuid-Afrika waar hij meer toekomst voor hen zag. Nu , hoewel al met pensioen, werkt hij in Indonesië en ik zag op de website van broer Wim bij het onderdeel van Johan, een foto van Jaap in Indonesië die daar met de hele familie van oudste broer Henk staat.
Henk is indertijd met een Javaanse getrouwd, heeft voor Indonesie gekozen en is in Djakarta blijven wonen. Nadat oom Jaap overleden was, heeft tante Riek de stoute schoenen aangetrokken en heeft hen opgezocht. Ook bij Jaap en Sjennie en hun gezin in Zuid Afrika is ze gaan kijken. Ja… als tante Riek iets echt wilde kwam het er van.
En wie staat daar in z’n matrozenpakje vooraan? Tja… dat is nou Wim, de Wim van de Quest, van Marjan, van die mooie Mo, van die te gekke camper, van dat geweldige houten huis.
Ook pa en mama staan er op en zelfs opa Bijenhof, tante Riek en ome Jaap, Hennie, Jan en Gé en de ouders en zus en broertjes van Sjennie. Jaap is naar de machinistenschool in Apeldoorn geweest en die Wim, van dat matrozenpakje, naar de Zeevaartschool in Vlissingen. Geen wonder dat hij zich daar gesetteld heeft. Je ziet de schepen langsvaren, maar je hoeft niet meer mee. Ha!