En opnieuw kreeg ik een aanvulling op een oude foto. Ik vond het al zo’n chique hondje dat tante Hermien voor zich had en ook zo’n mooi halsbandje, meer een tuigje. Ik kon hem niet thuisbrengen, maar ik had buiten Johan Aartsen gerekend. Hij was toen nog wel niet geboren, maar heeft blijkbaar een goed geheugen als hem iets verteld wordt. Hierbij zijn mooie aanvulling en mijn dank ervoor.
Ik zie het voor me… zo’n fel hondje dat uit het raam van de kleermakerij springt.


Hallo Hetty, Even reageren op de geplaatste foto waar jouw vader en moeder en mijn moeder en onze grootouders Bijenhof op staan. Mijn moeder heeft daar een foxhondje voor zich. De vraag is van wie is toch dit hondje??

Ik kan hier antwoord opgeven, dit hondje was van mijn ouders. Zij hadden dit hondje via de krant van een familie uit Haarlem. Het was namelijk zo dat de mensen in het westen van het land tijdens de oorlog nauwelijks iets te eten hadden laat staan voor hun huisdieren. Tante Aart had een Ierse Setter op de zelfde manier gekregen.

Het foxhondje bleek zo waaks dat hij geen andere hond in zijn tuin wenste, toen dat wel een keer het geval was sprong hij van gif uit het raam van de kleermakerij .
Het hondje mankeerde niets. Vader Sjoerd was dol op dit hondje. Mijn ouders hebben het hondje maar 2 jaar gehad .
Ik lees graag de familie verhalen die jij zo leuk opschrijft.
Hartelijke groet Johan Aartsen.