Der Singerbauer

Ernst kan het niet geloven! Een geintje zeker. Sorry Ernst. Nee we gaan niet weer naar Italië. We gaan nu vakantie houden in Oostenrijk, ..de bergen hè!! De plannen sudderen wat. Tot Gerhards vriend Ipe zegt: “Wij gaan ook naar Oostenrijk”. Klaas en Sanny schieten ons aan; zullen we samen iets ondernemen?xml:namespace prefix = o ns = "urn:schemas-microsoft-com:office:office" />

Ze laten ons op de heenreis de Gross Glockner zien met z’n eeuwige sneeuw, de Murmeltiere en dan zijn we in Karintië, in Kirschenteuer. We huren hier een tenthuisje. Gerhard slaapt in een tentje ervoor. Er is een leuk meertje vlakbij en je hebt opnieuw geen kind aan ze: Ipe, Renny, Gerhard, xml:namespace prefix = st1 ns = "urn:schemas-microsoft-com:office:smarttags" />Rick en Mark.

Ons eerste tochtje gaar de berg op naar der Singerbauer. Ik ontdek gelijk al wel dat ik niet geschikt ben als klimgeit. Daar word je erg moe van. Ik zie veel te veel onderweg..bosaardbeitjes en van die leuke kleine cyclaampjes.” Ie’j mot ok deurlopen, dan wo’j ok niet zo muu!", zegt Wim.

Maar aan ’t eind van de tocht krijgen we Most bij de Singerbauer en…je hebt nog nooit zo iets lekkers geproefd.

Ben en Diny zijn ook gearriveerd op onze camping. Er wordt massaal geklommen, maar Diny en ik kunnen er ons geregeld aan onttrekken. Ja…Jaapje hè….die is nog te klein!

Eén geweldige tocht maken we nog met z’n allen, Jaapje bij Ben in een rugzitje,(Anda hoor ik in gedachten mompelen: net of er een bus leegloopt…), mooi weer en Goulashsuppe in der Hütte. Wat wil je nog meer?!

Bergen beklimmen is een vak apart, maar er zijn...…is geweldig!