Je blijft je soms afvragen hoe met enkele leerlingen, die je aandacht vroegen, in hun verdere leven gegaan is. Af en toe ontmoet ik er nog een. Zo ook het meisje dat in de eerste klas veel thuis bleef, haar zieke vader verloor en verder met haar broers en zusje zelfstandig bleef wonen. De oudste was toen 23 en vervulde de vaderrol. Pas kwam ik haar tegen in een supermarkt waar ze assistent- manager geworden was. Een stevige meid die met beide benen in het leven staat. Of de onzekere jongen in het VBO die toch maar mooi doorgroeide naar MBO en HBO en verder studeert in Utrecht aan de Universiteit. Dit mooie vervolg wist ik niet totdat een moeder me midden in een winkel aanschoot om me dat te vertellen en me namens hem te bedanken voor de steun van toen. Er was ook een jongen in een mentorgroep die opviel door zn gedrag door telkens met zn lichaam tegen andere jongens aan te wrijven. Ze hielden hem wel aardig op afstand, maar vreemd was het wel.O, zeiden zn vrienden, hij mag bij ons op het dorp de disco al niet meer in. Toen het na wat gesprekjes niet beter werd besloot ik met zn moeder te gaan praten. Ik legde haar voorzichtig uit wat me opgevallen was en vroeg of ze dit ook wist. Ik voegde er aan toe dat ik zelf kinderen had en zou het zelf prettig vinden wanneer ik ingelicht zou worden in zon geval. De moeder schrok er van, maar wist meteen waar ik het over had. Het bleek dat deze jongen zelf was misbruikt door een oom. Telkens als ze bij opa en oma waren ging deze jongen naar zn oompje die er naast woonde totdat zij ze een keer betrapt had. Zeg het asjeblieft niet tegen mien man, die wet hier niks van, zei ze. Ze vond het een goed idee om er met de schoolarts over te praten. Deze nam de zorg over. Zelf vond hij dat het na verloop van tijd beter ging. Ik heb hem nooit weer gezien. Maar ik blijf bezorgd om de jongen die van huis wegliep uit angst voor zn vader en s nachts in een doos bij het NS station ging slapen.
Reacties op bericht (2)
26-11-2009
Mijn blogje
http://blog.seniorennet.be/remi_fietsreizen
26-11-2009 om 15:35
geschreven door Remi
Ja Hetty, wat een verhaal van die jongen, ik word er stil van
Zelfportret van een eenzame fietser
Veel en sterke wind, maar toch bleef het droog tijdens mijn fietstocht vandaag. Veel blogplezier en een leuke donderdag wens ik je.
