|
Hier was het al gewoon dat er gemengde klassen waren.
Dat was me wat
toen we na de fusie ook meisjes in onze klassen kregen. Het sfeertje werd meteen anders. De jongens gedroegen zich tegenover meisjes toch wat hoffelijker dan tegenover de jongens. Het taalgebruik dat voorheen onderling nog wel eens te grof was ging er op vooruit!
Voor mijn mannelijke collegas van de LTS was het wennen. Vooral wanneer ze als mentor met meisjes te maken kregen. Zou jij me willen helpen met de meisjes, ging het dan. Mijn hulp werd die eerste paar jaar nog wel eens ingeroepen. Wanneer ze op kamp gingen werd mijn assistentie eveneens zeer op prijs gesteld. Toen de eerste vbo/mavo klassen kwamen deden de meisjes hun intrede in ons gebouw aan de Wendeling, zes stuks tegelijk. De mavo/ havo groepen en hoger bleven eerst nog in het gebouw van het KDC. Ik vond dit toch wel erg leuk en dat eerste jaar dat ik ze Nederlands gaf zat de sfeer er zo goed in dat ze vroegen of ze als groepje niet eens bij ons aan het Schoolpad mochten komen. Zo kwamen ze met zn zessen een paar dagen kamperen in de zomervakantie. Ze hadden twee tentjes en er sliepen een paar in onze caravan. Ze hadden helemaal geen behoefte om van het erf af te gaan, hooguit even met Scott en Kim naar het bos. Het kampvuur deed het bij hen ook goed. Jaren later werd ik eens gebeld door Monique, één van die meisjes die me vroeg voor een interview voor de radio van het Scheperziekenhuis, waar zij als vrijwilligster werkte en we haalden samen herinneringen op aan onze gezamenlijke tijd op het KDC De Zuidoosthoek.
Tegen de tijd dat ons schoolgebouw aan de Wendeling aangepast was aan de hele brede Scholengemeenschap waren de LTS mannen er helemaal aan gewend om ook meisjes in de klas te hebben.
|
